🛑روز مادر یا آیین تعمید مردسالاری؟
✍️پرستو فرخی
🔸شاید برای شما هم چنین سؤالی پیش آمده که چطور ممکن است مردانی که تا دیروز فحش خواهر مادر نثار همدیگر می کردند و از تهدید"تجاوز به مادر" برای تحقیر مردانگی اطرافیان خود استفاده می کردند یا لیبل زن صفتی را بزرگترین هتک حرمت به خود می دانستند، به محض فرارسیدن روز مادر در رثایمادر شعر می گویند و با گل و هدایا مقام شامخ مادری را پاس می دارند؟
🔸دم دستی ترین و در عين حال ساده انگارانه ترین پاسخ، لغزش زبانی سهوی ست که گمان می برد مردان همان کودکانِ بزرگسالی هستند که باید خطاهای آنان را ناديده گرفت، و جدی نگرفت، چنین دیدگاهی بسیار رایج است که قصور مردانه را بمنزله غفلتی غیرتعمدی و حتی در موارد زیادی ناشی از تربیت و آموزه های نادرست مادر می داند و باز هم پای یک زن را به میان می کشد.
🔸اما در نگرشی ریزبینانه تر، روز مادر نمی تواند مراسمی برای تکریم مقام زن/مادر باشد، چراکه اصولاً چیزی بنام «حق انتخاب مادری» برای زنان وجود ندارد و مادر شدن زن، سیاست های مردانه برای کنترل بدن زنان است و اگر تکریمی هم در کار بوده باشد همان بزرگداشت"آیین مادرسازی" از زنان توسط مردان است؛
🔸«آئین مادرسازی»، تجدید میثاق با آرمان های مردسالاری ست که مردان بکار می گیرند تا عده ای به صورت رایگان عهده دار مسئولیت های گران زندگی باشند تا موجبات بهروزی مردانه فراهم آید در واقع باید کسی باشد که مرد بتواند از شانه هایش بالا رود، درجا بزند و معطوف به گذشته و ایستایی باشد تا مرد به افق پويايی آینده جهش کند.
🔸او انسان نیست او یک فرشته است، لذا نمی‌توان با متر و معیار زمینی و انسانی او را سنجید پس هر سختی را می توان بر او بار کند چراکه او یک موجود فرازمینی ست. استثمار زن نام «غریزه عشق مادری» نام گرفت تا هرگونه ردی از تشابه مادری تحمیلی با برده داری جنسی و بندگی کار خانگی را پاک کند و به اسم ایثار داوطلبانه، اختیار را بجای اجبار نشاند.
🔸بنابراین شاید بتوان با زبان طعنه آمیز تدقیقی، روز مادر را روز مرد یا روز پدر نامید!
🔸معمولاً افکار عمومی، فمینیسم را طرد مادرانگی می دانند و گمان می کنند فمینیست بودن اعلام جنگی بر علیه مادری ست در حالیکه برعکس، فمینیسم بازگشت به مفهوم مادری ست.
🔸باز پس گیری فمینیستی مفهوم مادری نه صرفاً به معنای تأکید بر مادری، بلکه همزمان تأکید بر حق انتخاب مادرشدن/نشدن زنان است و حق انتخاب مادری را به عنوان یک قدرت خودمختار زنانه به بدن زن باز می گرداند. در این رویکرد، زن ابژه ی حامل امانت مردانه نیست، بلکه فاعل شناسا (سوژه) حامل گوهر انسانیت قائم بالذات خود است که می تواند برای بدن خود تصميم بگیرد و «زن بودن» نمی تواند مصادف با «مادر بودن» باشد و مادری از تکلیفی زنانه به گزینشی زنانه تغییر ماهیت خواهد داد و به قدرت «برای» زن بدل خواهد شد.
🔸مسلماً در جوامع عميقاً جنسیت زده و تبعیض آمیز، اتخاد چنین رویکردی دشوار می نماید اما می توان با دست بردن در فرامین مردسالارانه "هر زن یک مادر" و تبدیل آن به فرمول فمینیستی "هر زن یک انسان مختار " و توسل بر خواهرانگی جمعی قدمهای بزرگی در مسیر استیفاء مفهوم مادری برداشت.
🔸تا رسیدن به آن روز، هرساله «روز زن/مادر» برای ما در تقویم فمینیستی بمنزله «روز تعمید مردسالاری و زن زدایی سیستماتیک» و یادآور لزوم بازپس گیری قدرت خواهد بود که به پاس خدمات اجتماعی/جنسی و عاطفی و خانگی بی مزد عده محدودی از زنان که دین خود را به سیستم مردسالاری اداکرده اند اعم از زنان متاهل/مادر، هدایایی بمنزله پاداش بندگی به آنان عرضه می دارد که از منظر اقتصادی با حسابی سرانگشتی، سالیانه با کمترین هزینه، سود هنگفتی را در ازای یک روز خرج مردان برای زنان بعنوان هدیه ی روز زن/مادر، عاید خزانه مردسالاری می کند؛ يعنی تردستی زیرکانه و با یک تیر چندین نشان
➖ مصادره «تعریف زن» و طرد سایر زنان از جرگه زن بودگی بدلیل عدم تبعیت از دوگانه همسری/مادری و القای ضمنی بی ارزشی به زنان مجرد/ طلاق گرفته/ نابارور و زنانی که همسرشان فوت کرده.
➖ معرفی مادری بعنوان حداعلا و سرشت محتوم زن بودن
➖ تذکره و یادآوری نمادین سالیانه وظایف زنانه و وظیفه مادری و نهادینه‌سازی کار بی مزد
➖تائیدیه ضمنی برای سرجای خود نشاندن زنان و هم به اصطلاح نمک گیر ساختن زنان برای تضمین ادامه نامرئی شدگی و ازخودگذشتگی و ایثارگری
➖و همچنین اعلام برائت زیرکانه مردان از هرگونه همدستی با نظم جنسیتی استبدادی و رد مواجهه مسئولیت مسئولانه و حتی آگاهی از وجود آن!
📌آیا همچنان می توان بر «عنوان روز زن» تأکید کرد؟ آیا چیزی بنام «زن» باقی مانده است؟
#روز_زن
#روز_مادر
#تقدس_مادری
منبع:جامعه شناسی زن روز
🔻🔻🔻
به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالتخواه
🆔 @edalatxah
https://tttttt.me/edalatxah
✍️پرستو فرخی
🔸شاید برای شما هم چنین سؤالی پیش آمده که چطور ممکن است مردانی که تا دیروز فحش خواهر مادر نثار همدیگر می کردند و از تهدید"تجاوز به مادر" برای تحقیر مردانگی اطرافیان خود استفاده می کردند یا لیبل زن صفتی را بزرگترین هتک حرمت به خود می دانستند، به محض فرارسیدن روز مادر در رثایمادر شعر می گویند و با گل و هدایا مقام شامخ مادری را پاس می دارند؟
🔸دم دستی ترین و در عين حال ساده انگارانه ترین پاسخ، لغزش زبانی سهوی ست که گمان می برد مردان همان کودکانِ بزرگسالی هستند که باید خطاهای آنان را ناديده گرفت، و جدی نگرفت، چنین دیدگاهی بسیار رایج است که قصور مردانه را بمنزله غفلتی غیرتعمدی و حتی در موارد زیادی ناشی از تربیت و آموزه های نادرست مادر می داند و باز هم پای یک زن را به میان می کشد.
🔸اما در نگرشی ریزبینانه تر، روز مادر نمی تواند مراسمی برای تکریم مقام زن/مادر باشد، چراکه اصولاً چیزی بنام «حق انتخاب مادری» برای زنان وجود ندارد و مادر شدن زن، سیاست های مردانه برای کنترل بدن زنان است و اگر تکریمی هم در کار بوده باشد همان بزرگداشت"آیین مادرسازی" از زنان توسط مردان است؛
🔸«آئین مادرسازی»، تجدید میثاق با آرمان های مردسالاری ست که مردان بکار می گیرند تا عده ای به صورت رایگان عهده دار مسئولیت های گران زندگی باشند تا موجبات بهروزی مردانه فراهم آید در واقع باید کسی باشد که مرد بتواند از شانه هایش بالا رود، درجا بزند و معطوف به گذشته و ایستایی باشد تا مرد به افق پويايی آینده جهش کند.
🔸او انسان نیست او یک فرشته است، لذا نمی‌توان با متر و معیار زمینی و انسانی او را سنجید پس هر سختی را می توان بر او بار کند چراکه او یک موجود فرازمینی ست. استثمار زن نام «غریزه عشق مادری» نام گرفت تا هرگونه ردی از تشابه مادری تحمیلی با برده داری جنسی و بندگی کار خانگی را پاک کند و به اسم ایثار داوطلبانه، اختیار را بجای اجبار نشاند.
🔸بنابراین شاید بتوان با زبان طعنه آمیز تدقیقی، روز مادر را روز مرد یا روز پدر نامید!
🔸معمولاً افکار عمومی، فمینیسم را طرد مادرانگی می دانند و گمان می کنند فمینیست بودن اعلام جنگی بر علیه مادری ست در حالیکه برعکس، فمینیسم بازگشت به مفهوم مادری ست.
🔸باز پس گیری فمینیستی مفهوم مادری نه صرفاً به معنای تأکید بر مادری، بلکه همزمان تأکید بر حق انتخاب مادرشدن/نشدن زنان است و حق انتخاب مادری را به عنوان یک قدرت خودمختار زنانه به بدن زن باز می گرداند. در این رویکرد، زن ابژه ی حامل امانت مردانه نیست، بلکه فاعل شناسا (سوژه) حامل گوهر انسانیت قائم بالذات خود است که می تواند برای بدن خود تصميم بگیرد و «زن بودن» نمی تواند مصادف با «مادر بودن» باشد و مادری از تکلیفی زنانه به گزینشی زنانه تغییر ماهیت خواهد داد و به قدرت «برای» زن بدل خواهد شد.
🔸مسلماً در جوامع عميقاً جنسیت زده و تبعیض آمیز، اتخاد چنین رویکردی دشوار می نماید اما می توان با دست بردن در فرامین مردسالارانه "هر زن یک مادر" و تبدیل آن به فرمول فمینیستی "هر زن یک انسان مختار " و توسل بر خواهرانگی جمعی قدمهای بزرگی در مسیر استیفاء مفهوم مادری برداشت.
🔸تا رسیدن به آن روز، هرساله «روز زن/مادر» برای ما در تقویم فمینیستی بمنزله «روز تعمید مردسالاری و زن زدایی سیستماتیک» و یادآور لزوم بازپس گیری قدرت خواهد بود که به پاس خدمات اجتماعی/جنسی و عاطفی و خانگی بی مزد عده محدودی از زنان که دین خود را به سیستم مردسالاری اداکرده اند اعم از زنان متاهل/مادر، هدایایی بمنزله پاداش بندگی به آنان عرضه می دارد که از منظر اقتصادی با حسابی سرانگشتی، سالیانه با کمترین هزینه، سود هنگفتی را در ازای یک روز خرج مردان برای زنان بعنوان هدیه ی روز زن/مادر، عاید خزانه مردسالاری می کند؛ يعنی تردستی زیرکانه و با یک تیر چندین نشان
➖ مصادره «تعریف زن» و طرد سایر زنان از جرگه زن بودگی بدلیل عدم تبعیت از دوگانه همسری/مادری و القای ضمنی بی ارزشی به زنان مجرد/ طلاق گرفته/ نابارور و زنانی که همسرشان فوت کرده.
➖ معرفی مادری بعنوان حداعلا و سرشت محتوم زن بودن
➖ تذکره و یادآوری نمادین سالیانه وظایف زنانه و وظیفه مادری و نهادینه‌سازی کار بی مزد
➖تائیدیه ضمنی برای سرجای خود نشاندن زنان و هم به اصطلاح نمک گیر ساختن زنان برای تضمین ادامه نامرئی شدگی و ازخودگذشتگی و ایثارگری
➖و همچنین اعلام برائت زیرکانه مردان از هرگونه همدستی با نظم جنسیتی استبدادی و رد مواجهه مسئولیت مسئولانه و حتی آگاهی از وجود آن!
📌آیا همچنان می توان بر «عنوان روز زن» تأکید کرد؟ آیا چیزی بنام «زن» باقی مانده است؟
#روز_زن
#روز_مادر
#تقدس_مادری
منبع:جامعه شناسی زن روز
🔻🔻🔻
به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالتخواه
🆔 @edalatxah
https://tttttt.me/edalatxah
Telegram
مدرسه رهایی
«مدرسه رهایی» نام جدید کانال «معلمان عدالتخواه»
است. این کانال انعکاس صدای آزادی و عدالت خواهی دانش‌آموزان و معلمان است و با رویکرد رادیکال و انتقادی به دنبال معرفی آموزش رهایی‌بخش است.
ما معتقد به اتحاد جنبش‌های اجتماعی بر بستر عینی و طبقاتی هستیم.
است. این کانال انعکاس صدای آزادی و عدالت خواهی دانش‌آموزان و معلمان است و با رویکرد رادیکال و انتقادی به دنبال معرفی آموزش رهایی‌بخش است.
ما معتقد به اتحاد جنبش‌های اجتماعی بر بستر عینی و طبقاتی هستیم.