🔴 شماره #دوم #نشریه_کندوکاو منتشر شد

در این شماره می‌خوانیم :

🌹 بهاران خجسته باد/ پیام تبریک نوروز نشریه🌹

🔹زنگ اول / یادداشتی پیرامون جنبش معلمان ایران

🔹 از مجمع عمومی در خیابان تا سازمان‌یابی شورایی/ #جعفر_ابراهیمی

🔹دهه نود ، دهه جریان‌های صنفی / #ابراهیم_خوشنویس

🔹سهم زنان در جنبش اجتماعی معلمان/ #امرالله_نصراللهی

🔹 مطالبات معلمان و کنشگری زنان معلم / #جلوه_جواهری

🔹 هشت مارس مبارک باد/بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

🔹 افق و مسائل پیش روی جنبش معلمان / #عبدالرضا_امانی‌فر

🔹 جنبش معلمان و ضرورت آموزش به زبان مادری / #مجید_کریمی

🔹 گفتگو با #شهریار_نادری پیرامون شورای عالی آموزش و پرورش

🔹یک معلم یک شعر / شعری از #شیرین_احمدی

🔹 یک معلم یک نویسنده / معرفی کتاب « در سراب امن و امان » اثری از #محمدرضا_رهبریان

🔻🔻🔻
فراسوی کندوکاو
نگاهی نقادانه به آموزش و پرورش

https://tttttt.me/farasookandokav

🔴بیانیه شورای هماهنگی در خصوص بازداشت فعالین حقوق زنان در گیلان


در شهریور ۱۴۰۱ و در پی قتل حکومتی ژینا امینی، خشم فروخورده‌ی مردم در کف خیابان‌ها بار دیگر طغیان کرد و به رغم کشتار و بازداشت گسترده معترضان، پایه‌های سست شده حاکمیت بیش از هر زمانی دیگر به لرزه درآمد. مردم ایران در هماهنگی ای قابل ستایش و با ترجمه شعار کوردی ژن ژیان ئازادی به زبان‌های مختلف، این شعار پیشروانه را به سطح جدیدی از مطالبه‌گری پیوند زدند و یک جنبش انقلابی تمام عیاری را به تاریخ آزادی‌خواهی منطقه اضافه کردند، جنبشی که انعکاس جهانی بی‌دیلی را به همراه داشت.

نقش بی‌مانند و پشروانه زنان و دانش‌آموزان دختر در این جنبش باشکوه، دستگاه‌های امنیتی حاکمیت را چنان مرعوب کرد که از هیچ کوششی برای خاموش کردن این صدای حق‌خواهی فروگذاری نکرده و نمی‌کنند. آن‌ها در آستانه قیام  ژینا، در اقداماتی به اصطلاح پیشگیرانه شمار زیادی از فعالین را در مناطق مختلف دستگیر کرده اند.
در هفته‌های گذشته زنان گیلان و کوردستان، که به صورت گسترده‌تری در صف اعتراضات بودند، آماج موج جدیدی از بازداشت‌های خودسرانهّ غیرقانونی و فراقانونی قرار گرفته‌اند و بیشترین بازداشت‌های اخیر از این مناطق بوده است.

دستگیری #دوازده _نفر از فعالین حوزه زنان و کودکان در گیلان، به نام‌های #فروغ_سمیع‌نیا، #جلوه_جواهری، #متین_یزدانی، #یاسمین_حشدری، #نگین_رضایی، #زهرا_دادرس، #زهره_دادرس، #واحده_خوش‌سیرت، #شیوا_شاه‌سیاه، #آزاده_چاوشیان، #سارا_جهانی، و #هومن_طاهری، نیز بازداشت بیش از #سی_نفر از فعالین کورد، برآیندی از دستپاچگی حاکمیت برای جلوگیری از شروع مجدد اعتراضات در شهریور ماه است.

مطابق معمول شاهد تکرار بی‌شرمانه سناریوسازی‌های نیروهای امنیتی و همراهی صدا و سیما و دستگاه قضایی هستیم از داستان‌سرایی‌هایی نخ‌نمایی که سال‌هاست حاکمیت در تلاشی مذبوحانه به آن متوسل می‌شود و نزدیک‌ترین نمونه‌ی آن سناریوسازی سال گذشته، در آستانه روز جهانی کارگر، علیه فعالین صنفی معلمان و کارگران بود. خود حاکمیت نیز واقف است که این داستان‌پردازی‌های بی‌اساس هیچ مبنایی در جهان واقع و هیچ تاثیری در اراده‌ی نیروهای معترض ندارد. نیز بر همگان روشن شده است که این سناریوسازی‌ها مطلقا هیچ مخاطبی در سطح جامعه ندارد و هیچ عقل سلیمی این داستان‌های جن و پری سناریونویس‌های کم‌هوش و غیرخلاق نهادهای امنیتی را باور ندارد.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، ضمن تاکید بر مطالبات آزادی‌خواهانه و برابرطلبانه جنبش ژینا، بازداشت غیرقانونی فعالین حقوق زنان و کودکان و نیز دیگر فعالین حوزه‌های مختلف را شدیدا محکوم کرده و خواستار آزادی بی‌قید و شرط آن‌ها است. این شورا همچنین از مردم سراسر کشور می‌خواهد که صدای این زندانیان و نیز دیگر زندانیان سیاسی سراسر ایران باشند.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
دوم شهریور ماه ۱۴۰۲

#امرأة_حياة_حرية

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🚩 دلنوشته کاوه مظفری همسر #جلوه_جواهری برای او که در بند دژخیمان است

جلوه عزیزم، سلام. تو که زنگ نمیزنی، یعنی نمیگذارند که تلفن داشته باشی، پس لااقل برای دل خودم مینویسم، حتما دلهایمان راهی به هم پیدا میکنند. هنوز نمیدانم داروهایت به درستی دستت میرسد یا نه. مدام فکرم مشغول دست و شانه ات هست، میدانم که درد داری و البته میدانم که تاب و تحمل بالایی هم داری. با مرکز فیزیوتراپی تماس گرفتم، گفتند که نوبتت محفوظ است و منتظرند.

راستی از باغچه برایت بگویم. این مدت هیچ نرسیدم به باغچه، شانس آوردیم که بارانی آمد. نمیدانم از دریچه تاریک بازداشگاه اصلا متوجه باران شدی یا نه. بوته خیارها که کاملا نابود شد، از بادمجان هم دیگر اثری نیست. اما فلفل و گوجه خوب تاب آوردند و هنوز محصول دارند. هم در برابر آفات مقاوم بودند و هم در برابر تغییرات آب و هوا. حوصله ام نیامد تنهایی لوبیا و پاچ باقلا بکارم، البته هنوز فرصت هست، اگر باز این تغییرات اقلیمی همه چیز را بر هم نزند.

این تغییرات اقلیمی انگار دیگر محدود به آب و هوا و کشاورزی نیست، عرصه فعالیت مدنی را هم حسابی به هم ریخته. پانزده بیست سال پیش میشد لااقل روزنه ای پیدا کرد برای کارهای اجتماعی و مدنی، برای فعالیت های به اصطلاح عام المنفعه و مردم نهاد. یادت هست میشد لااقل از عدالت و برابری حرف زد. میشد دور هم جمع شویم و برای منع تبعیض و خشونت همفکری کنیم. اما از آن دوره به بعد هر سال که گذشت انگار اقلیم فعالیت مدنی محدودتر و بحرانی تر شده، انگار در یک تنگنا قرار داریم. به جایی رسیده ایم که در گوشه یک روستا هم سراغمان میآیند.

همان هایی که با اسلحه می آیند، همه چیز را شخم میزنند و تو را و انبوهی کتاب را با هم بازداشت می کنند. البته هم تو و هم کتاب ها با این رفتارها آشنایید. شاید برخی کتاب های جدید مرتبه اولشان باشد، اما برخی از کتاب ها تجربه خوابیدن در زندان را دارند. یادت هست بعضی هایشان که هرگز برنگشتند، معلوم نیست در کدام انبار خاک می خورند.

ایکاش راهی بود تا کتاب ها هم مثل فلفل و گوجه بتوانند به آفات مقاوم باشند، و ما هم بتوانیم سر در بیاوریم که در این اقلیم جدید ممنوعیت فعالیت مدنی چطور روزگار بگذرانیم. حتما بالاخره راهی هست، از جنس همان راهی که دلهایمان را به هم وصل میکند.

#بازداشت_شدگان_گیلان
#ژن_ژیان_ئازادی

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah