مدرسه‌ رهایی

🔴 سَگدونی

✍️ محمد علی زحمتکش (بازرس انجمن صنفی معلمان فارس)

هنوز جلو درب اصلی اداره کل آموزش و پرورش فارس در خیابان معدل شیراز نرسیده بودم، که متوجه شدم که برادران بالا مرا نشان داده و شفاها دستور دستگیری را صادر کردند. فقط توانستم هفتاد سانتی متر از درب نفر رو جلو کیوسک نگهبانی عبور کنم که ناگهان یک دست قوی مچ دست راستم را در دست گرفت و مستقیما بطرف یکی از سگدانی های پارک شده در کوچه ضلع غربی اداره کل آموزش و پرورش فارس هدایت کرد. درب عقب سگدانی را باز و بعد از گرفتن گوشی مرا انداخت داخل و رفت تا تعدادی دیگر را بیاورد. ظاهراً چهار تا از همکاران بازنشسته فرهنگی هم از قبل وارد سگدانی شده بودند. همه را می شناختم و سالها شاهد خدمت نجیبانه آنها به دانش آموزان در مدارس خصوصا جنوب شهر شیراز بودم. ماشین سگدانی پر شده بود و بسرعت بسیار برای انتقال ما به بازداشتگاه موقت اقدام و همه را در مرکز انتظامی خلیلی تخلیه کرد. مسئول محترم بازداشتگاه با نهایت احترام دسته های پنج تایی و شش تایی را که از سگدانی ها تخلیه می شدند، به نمازخانه بازداشتگاه هدایت میکرد. یکی از اولیا بانو و دخترش که دستگیر شده بودند، داشتند مثل ابر بهاری اشک می ریختند. ظاهراً اینبار اسپری فلفل از فاصله دوازده سانتی متری به صورت همکاران و اولیا حمایت کننده از تجمع پاشیده شده بود. یکجا صحبت از استفاده از تفنگ پینت بال در چهار راه سینما سعدی بود، یکجا سخن از بکار بردن الفاظ رکیک و کلمات ناشایست. دو سه نفر از مأموران نهاد دستگیر کننده داشتند فرمهای مخصوص افراد دستگیر شده ها را تنظیم می کردند. یکی از همکاران عضو هیئت مدیره انجمن صنفی معلمان فارس بشکلی بسیار خشن دستگیر شده بود. بطوری که گردنش آسیب جدی دیده و چند جای بدنش زخم های بزرگ و کوچک دیده میشد و پیراهنش تکه و پاره شده بود. حدود ساعت دو بعد از ظهر نماینده دادستان تشریف آوردند و در خصوص پیگیری های شبانه روزی بمباران شیمیایی مدارس صحبت کردند. اینکه چند تایی هم دستگیر شده و در مرحله تحقیقات هستیم و بزودی همه عوامل را معرفی خواهیم کرد. از نکات حائز اهمیت این فراخوان، حمایت اولیا محترم دانش آموزان بود. دلایل یکی از اولیا دانش آموزان در خصوص علت حضورش در خیابان محسور کننده بود. می‌گفت من امروز صبح که دخترم را می فرستم مدرسه، ظهر برای تحویل گرفتن او نمی دانم به کدام بیمارستان باید مراجعه کنم. این کلام ساده شاید از چند جمله ساده تشکیل شده بود، اما دریایی از مفاهیم داشت. خلاصه حدود ساعت سه عصر پرونده دستگیری ها با ضبط دو دستگاه گوشی و یک تعهد از این تعهد های مسخره که می گیرند کار فیصله پیدا کرد. اما تماشای فیلم‌های درگیری معلمان و اولیا دانش آموزان و رفتاری که مامورین حکومت شیعه اثنی عشری با این قشرهای فرهیخته معلمان و اولیا و دانش آموزان کردند، نشان می دهد که کار مجموعه حاکمیت به این خوشی ها فیصله پیدا نخواهد کرد. آثار کبودی روی گوشتُ پوستها بزودی درمان خواهد شد. زخم های سطحی و عمقی را هم که بناحق ایجاد کردید، بزودی مداوا خواهد شد. شکستگی در گردنها و در رفتگی استخوانها در پاها و دستها که بخاطر وحشت آفرینی با موتور سیکلت های سنگین در کف خیابانها و پیاده رو ها حاصل شده است، دانه به دانه مثل شکوفه های بهاری ترمیم میشوند. اما آنچه هرگزُ هرگز ترمیم نخواهد شد، نفرتهایی ست که دارید با زبان می کارید. زبان راز ماندگاری ملتهاست و عزت و شرافت بسیاری دارد که شما از آن آگاه نیستید. شما دارید ریشه خود را می زنید و از ملت جدایش می کنید. شما با بکار بردن کلمه سگدانی بر دستگاههای مخصوص حمل معترضین فرهنگی در سومین شهر حرم اهلبیت، به ما اهانت نکردید. خصوصا نگارنده معتقدم که سگها در طول سه هزار سال گذشته که عهده دار امنیت و آسایش صاحبان خویش بوده اند، به والله قسم که حتی یکبار هم خیانت نکرده است. اما ما هزاران سند و فیلم از تشکیل دهنده گان این حکومت اسلامی داریم که قرار بوده برای ما یک حکومت اسلامی تشکیل دهند که تجسم عینی اش علی (ع) باشد و نصف گونی خرما بر دوش و چند کیلو آرد و یا چند قرص نان در کف دست. البته مقام اول توهین به جامعه معلمی معترض و دانش آموزی ایران در تجمع شانزدهم اسفند هزارُ چهار صدُ یک انجام شد را صد در صد میتوان همین چند کلمه ماموران انتظامی حکومت اسلامی در تهران دانست، که به یک بانوی بازنشسته فرهیخته فرهنگی گفت. همانجا که با کمال وقاحتُ بیشرمی باطوم در دست راستش را تکان میداد و معلمان بانوی معترض را تهدید می‌کرد و با بکار بردن رکیک ترین و تحقیر آمیز ترین الفاظ می‌گفت: «تو هیچ گُهی نیستی، برو گُمشو».

@kashowra

#سرکوب_سیستماتیک_معلمان_و_دانش‌آموزان
#نه_به_نسل‌کشی_کودکان
#ترور_بیولوژیک_دانش‌آموزان

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

357 views08:12