هزاران معلم در #مادرید برای سومین روز متوالی علیه خصوصی‌‌سازی آموزش عمومی و دستمزدهای اندک، تظاهرات کردند. آن‌ها خواستار سازماندهی معلمان علیه تعرض سرمایه‌داران به حوزه‌ی آموزش شدند.

#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی #مقاومت_روزمره #اسپانیا


@Everydayresistance1

🔴 قانون ممنوعیت مرام اشتراکی در خرداد ماه ۱۳۱۰


☑️ علی‌رغم ضربه خوردن «شورای مرکزی اتحادیه‌‏های کارگری ایران» که در سال ۱۳۰۰ تشکیل شده بود،  تا سال ۱۳۰۷ یا ۱۳۰۸ برخی از نمایندگان اتحادیه‌‏ها به ویژه اتحادیه‌‏های چاپ، کفاشان و بناها تا حدودی پیوند میان خود را حفظ کرده بودند. در این موقع نیز چاپ‏چیان فعال‏‌تر بودند و به ابتکار آن‏ها تا سال ۱۳۰۴ (سال تاج‌گذاری رضاشاه) مراسم بزرگداشت اول ماه مه (روز جهانی کارگر) به‌‏طور علنی برپا می‌‏شد. اما از سال ۱۳۰۴ که پهلوی به شاهی رسید، جشن کارگران نوعی جنایت به ‏شمار می‏‌آمد و اداره‌‏ی نظمیه برای جلوگیری از آن سخت‏گیری و پافشاری می‌‏نمود. با این وجود در سال‏های ۱۳۰۶-۱۳۰۵ مراسم اول ماه مه برگزار شد.

☑️ در آبان ۱۳۰۶ دومین کنگره‌‏ی فرقه‏ی کمونیست ایران برگزار شد. این نشست به «کنگره ارومیه» شهرت یافته، اما ظاهرا در اوکراین تشکیل شده است. اردشیر (آرداشس) آوانسیان تعریف می‏کند که در سال‏های ۱۳۰۷ و بعد از آن از طرف فرقه کمیسیونی به نام «کمیسیون اتحاد» در تهران به‌‏وجود آمده بود و مشغول سازمان‏دهی فعالیت‏های اتحادیه‌‏ای بوده است.

☑️ در جریان ۱۱ اردیبهشت ۱۳۰۸  کارگران پالایشگاه نفت آبادان، از پی دو سال سازماندهی زیرزمینی به میانجی تشکیلاتی تحت عنوان «جمعيت كارگران نفت جنوب»، اعتصابی فراگیر را سازمان دادند. بعضی از خواست‏های حدود ۹۰۰۰ اعتصابگر (از مجموع ۲۸۰۰۰ کارگر شاغل در صنعت نفت ایران آن زمان) عبارت بود از:
✔️ افزایش پانزده درصدی دستمزدها؛
✔️ کاهش ساعت کار روزانه از ده ساعت به هفت ساعت در تابستان و هشت ساعت در زمستان؛
✔️ به‌‏رسمیت شناختن اتحادیه کارگران صنعت نفت؛
✔️ به‌رسمیت شناختن روز جهانی کارگر به عنوان تعطیل رسمی.

☑️ دو سال بعد در اردیبهشت ۱۳۱۰ کارگران کارخانه‌ی نساجی وطن  برای بهبود شرایط کار و زندگی خود دست به اعتصاب گسترده‌ای زدند.  تشکیلات مخفی فرقه کمونیست ایران به محوریت کسانی چون نصرالله اصلانی (کامران) و سیدمحمد تنها (که هر دو در دانشگاه کمونیستی زحمت‏کشان شرق {کوتو} در مسکو تحصیل کرده‏ بودند) بیش از یک ماه به کار تبلیغی در میان کارگران پرداخت و آن‏ها را برای انجام یک اعتصاب حساب شده آماده کرد.
دستاوردهای این اعتصاب را به شرح زیر می‌‏توان برشمرد:
✔️ساعت کار از ۱۲ ساعت به ۹ ساعت کاهش یافت.
✔️ تفتیش بدنی کارگران لغو شد.
✔️ کافه‏ای برای صرف غذا در کارخانه ایجاد گشت.
✔️ 20 درصد به دستمزد کارگران افزوده شد.
✔️ ناسزاگویی و جریمه کاهش یافت.
✔️ظرف‏های آب یخ در تمام قسمت‏های کارخانه نصب شد.
✔️زمان استراحت جهت صرف غذا به یک ساعت افزایش یافت.

پس از این اعتصاب نسبتا موفق و وسیع است که در اول تیر ماه سال ۱۳۱۰ لایحه‌‏ی ممنوعیت مرام اشتراکی به تصویب می‌‏رسد.

☑️ عزم حکومت برای طی شدن هرچه سریع‌‌تر دوره‌‌ی صنعتی‌‌سازی باعث شد تا تدبیری دو سویه اندیشیده شود:

    • پایان بخشیدن به هر شکلی از امکان جمع شدن کارگران در هیأت تشکل‌‌هایی برای پیگیری حقوق‌‌شان.
    • تعریف ضوابط و قواعدی زیر نظر دولت برای راضی نگه داشتن کارگران از یک سو و عدم ایجاد وقفه و مانع بر سر راه صنعتی‌‌سازی از سوی دیگر.

این دو مؤلفه به عنوان مهمترین عوامل داخلی منجر به مصوب شدن قانون «ممنوعیت مرام اشتراکی» در خرداد ماه ۱۳۱۰ عمل کردند که به دنبال آن فعالیت کلیه‌‌ی اتحادیه‌‌ها و سندیکاهای کارگری ممنوع اعلام شد.

#مرام_اشتراکی
#رضاخان
#اعتصاب_کارگری
#فرقه_کمونیست_ایران
#مبارزه_طبقاتی
#اتحادیه_کارگری
#سندیکا

@sarkhatism

🔴 سروده‌ای در تجمع بازنشستگان کرمانشاه
ارسالی از یاران #همراه_سرخط


قرائت سروده‌ای از آقای رهگوی در وصف حال بازنشستگان که با غم و خستگی آغاز و با امید پرشور و نابودی ستم بپایان می‌رسد توسط یکی از زنان بازنشسته‌ی مبارز در تجمع امروز ۲۰ خرداد ماه ۱۴۰۳.


... ولی ما با هم میجوشیم
لباس عشقُ و  می پوشیم
یکی  میشیم ، با یک صدا
نشون  میدیم  ما با هوشیم

خستگی  رو  دور  میکنیم
چشمِ  غمُ و  کور  میکنیم
نسل مونُ  و نجات میدیم
امیدُ و  پُر  شور  میکنیم
خونه رو پر نور میکنیم
ستم رو نابود میکنیم


#بازنشستگان_تأمین_اجتماعی
#کرمانشاه
#مبارزه_طبقاتی
#سرود
#امید

@sarkhatism