🟣 از تعلیق بگو


متن زیر حاصل تجریبات اخراج و یا تعلیق از دانشگاه تعدادی از دانشجویان در خلال قیام ژینا و یا سال جاری است. دانشجویانی از دانشگاه‌های هنر، الزهرا، بهشتی، علم و‌ صنعت و‌… که با محرومیت از حق برخورداری از خوابگاه، عملا نه فقط از دانشگاه که از زیست عادی و روزمره‌ی خود نیز محروم شدند.

از متن:

⚪️به‌نحوی از شهر اخراج شدم

یکی از دانشجویان دانشگاه هنر تهران مهم‌ترین آسیبی که تعلیق از دانشگاه به او وارد کرد را چنین روایت می‌کند: «مهم‌ترین آسیبی که تعلیق از دانشگاه به من وارد کرد، اخراج از خوابگاه در پی ممنوع‌الوروی‌ام بود که بدون ارائه هیچ حکمی صورت گرفت. دانشجویی که از خوابگاه اخراج شده، به نحوی از شهر هم اخراج می‌شود و ارتباط و تعامل سازنده با هم‌دانشگاهی‌هایش قطع می‌شود؛ به بیانی دیگر حق حضور از او سلب می‌شود. روزی که از من خواستند اتاقم را تخلیه کنم وقتی از آن‌ها درخواست حکم کردم و با استناد به آیین‌نامه‌های موجود به غیرقانونی بودن این اقدامشان اشاره کردم با خانواده‌ام تماس گرفتند و وقتی آن‌ها نیز به این وضعیت اعتراض کردند از طرف نهادهای امنیتی با آن‌ها تماس گرفته شد و تهدید به بازداشت شدم. خانواده‌ی من هم ناگزیر و وحشت‌زده راهی جاده شدند تا خودشان را به خوابگاه برسانند و از آن‌جا خارج شوم.

آسیب جدی‌تر قطعاً مسئله‌ی تحصیل است. محروم ماندن از حق تحصیل برای دانشجویی که دانشگاه را روزنه‌ی امیدی برای ساختن آینده‌اش می‌داند تبعات تلخی در پی دارد.»

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://telegra.ph/%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%82-%D8%A8%DA%AF%D9%88-12-03

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 تفهیم اتهام «بغی» به فروغ تقی‌پور، مرضیه فارسی و نسیم غلامی‌فرد

سه زن زندانی سیاسی به نام‌های مرضیه فارسی، فروغ تقی‌پور و نسیم غلامی‌فرد، روز شنبه هجدهم آذرماه، در دادسرای اوین مورد تفهیم اتهام قرار گرفتند. این افراد با اتهام همکاری با یکی از گروه های اپوزیسیون به “بغی” متهم شدند. اتهامی که می تواند به صدور حکم‌های سنگین از جمله اعدام منتهی شود.

به گزارش هرانا: «فروغ تقی‌پور و مرضیه فارسی که پیشتر در تاریخ ۳۰ مردادماه سال جاری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شده بودند، در دادسرای اوین به ظن همکاری با یکی از گروه های مخالف نظام از بابت اتهام بغی تفهیم شدند.

همچنین نسیم غلامی‌فرد، زندانی سومی که اتهام بغی به او تفهیم شده، در تیرماه سال جاری در ارتباط با همکاری با یکی از گروه‌های اپوزیسیون در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود.»

⚪️ عکسی از نسیم غلامی‌فرد یافت نشد.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

منبع: کانال بیدارزنی

🔻🔻🔻

لینک عضویت در #مدرسه_رهایی

https://tttttt.me/edalatxah

🟣 انتقال شریفه محمدی، فعال کارگری از زندان لاکان رشت به زندان سنندج

با گذشت سه هفته از بازداشت و بی‌خبری از وضعیت شریفه محمدی، فعال کارگریِ محبوس در زندان لاکان رشت، امروز او از زندان سنندج با خانواده‌اش تماس گرفته است.

شریفه محمدی، چهاردهم آذرماه در حال رفتن به محل کار خود بازداشت شد. طی ۲۶ روز بازداشت، او تنها دو بار با خانواده تماس داشته است. بازپرس شعبه ۴ دادسرای رشت، همسر او را برای پیگیری پرونده‌اش نپذیرفته و مانع ورود او به دادسرا شده است.

سیروس فتحی همسر این فعال کارگری در صفحه شخصی خود از تماس امروز شریفه محمدی از زندان سنندج خبر داده و از وضعیت بلاتکلیف پرونده او ابراز نگرانی کرده است.

⚪️ این انتقال بدون هرگونه اطلاع‌رسانی به خانواده و وکیل این زندانی صورت گرفته است که با تضییع حقوق اساسی او همراه بوده است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 اعدام، قتل عمد حکومتی است، جان مجاهد کورکور و رضا رسایی در خطر است


حکم اعدام مجاهد کورکور و رضا رسایی، دو نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا در دیوان عالی تایید شده است.

مجاهد کورکور از بازداشت‌شدگان قیام ژینا در ایذه است. او که به اتهام قتل «کیان پیرفلک» بازداشت شده است، پس از ماه‌ها شکنجه و اعتراف اجباری به اعدام محکوم شده است. این در حالی است که زینب مولایی و همسر وی، بارها اعلام کردند که عامل قتل فرزندشان و تیراندازی به خودروی آنها در ۲۵ آبان ۱۴۰۱، ماموران امنیتی بوده‌اند.

رضا (غلامرضا) رسایی، ۳۴ ساله، از اقلیت‌های قومی و مذهبی کُرد و یارسان، در خلال قیام ژینا بازداشت و مهرماه سال جاری توسط شعبه دوم دادگاه کیفری یک کرمانشاه به اعدام محکوم شده است.

⚪️ از سال گذشته تا کنون، هفت نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا به نام‌های محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدمهدی کرمی، سید محمد حسینی، صالح میرهاشمی، سعید یعقوبی و مجید کاظمی در کنار تعداد بسیاری از زندانیان سیاسی بلوچ، اعدام شدند.

پس از صدور احکام، گل‌عنبر کورکور، مادر مجاهد کورکور و‌ مادر رضا رسایی، با ضبط ویدئوهایی، خواهان حمایت‌های مردمی و متوقف‌سازی احکام صادره علیه فرزندان خود شدند.

▪️اعدام (برای هر نوع اتهام و جرایمی) قتل عمد حکومتی و رانه‌ی اصلی تثبیت سرکوب و تداوم حکمرانی، به مدد ارعاب و کشتار در جامعه است.

جان دو بازداشتی دیگر قیام ژینا در خطر است، صدایشان باشیم.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

عاتکه رجبی فعال صنفی معلمان خراسان آزاد شد

عاتکه رجبی، معلم اخراجی جنبش #ژن_ژیان_ئازادی، پیش‌تر در اجرای حکم شعبه‌ی ۲۱ اجرای احکام دادگاه مشهد برای گذراندن دو‌ماه حبس، روانه زندان مشهد شده بود
و امروز با پایان دوران محکومیت آزاد شد

عاتکه در آخرین تویتیرش قبل از زندان نوشته بود

سرکوب ما در توان‌تان نیست
ما آغازهای بی‌پایانیم
.
.
.
سرود آزادی را به ترانه زندگی می‌خوانیم
ما یکدیگر را یافته‌ایم و دنبال می‌کنیم
به هم زنجیر شده‌ایم و هر روز و هر لحظه
"مقاومت زندگیست" را از هم می‌آموزیم…

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار ، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews

🟣 آناهیتا امیرپور، دانشجوی ۲۰ ساله، با شلیک ماموران امنیتی در بروجرد کشته شد

به‌گزارش دادبان: «یک زن جوان دانشجوی اهل کوهدشت با هویت آناهیتا امیرپور، با شلیک مستقیم نیروهای لباس شخصی اداره اطلاعات در شهر بروجرد استان لُرستان کشته ‌شد.

▪️نهادهای امنیتی با اعمال فشار بر خانواده و دوستان این دختر دانشجو و همچنین ربط دادن این موضوع به انفجار‌های کرمان می‌خواهند که این قتل عمد را با سناریوسازی به پرونده امنیتی تبدیل کنند.

بر اساس گزارش هه‌نگاو، شامگاه جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲، نیروهای لباس شخصی اداره اطلاعات بروجرد در منطقه نظام‌آباد این شهر سرنشینان یک اتومبیل پژو ۲۰۶ را به رگبار بسته‌اند که در نتیجه آن یک زن دانشجوی ۲۰ ساله به نام آناهیتا امیرپور دانشجوی ترم اول رشته تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد بروجرد در دم جانش را از دست داده است.

"م. جلایی‌فر" اهل بروجرد و راننده اتومبیل که وی نیز دانشجو بوده، به شدت مجروح و هم‌اینک در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان "شهید چمران" شهر بروجرد، تحت مراقبت‌ و بستری می‌باشد.

⚪️ به گفته یک منبع مطلع، نیروهای لباس شخصی اداره اطلاعات به سوی اتومبیل این دو دانشجو هجوم می‌برند و از آنها می‌خواهند که اتومبیل را متوقف و پیاده شوند. از آنجایی که این افراد لباس شخصی بر تن داشته‌اند، راننده ترسیده و اقدام به فرار کرده که در پی آن نیروهای لباس شخصی اداره اطلاعات اتومبیل این دو جوان را به رگبار بسته‌اند.

⚪️ نهادهای امنیتی طی دو روز گذشته خانواده و دوستان این دو دانشجو را تحت فشار قرار داده‌اند که نباید درباره این موضع اطلاع‌رسانی کنند.

⚪️ در همین ارتباط، امروز یک‌شنبه دو نفر از پرسنل بیمارستان شهید چمران بروجرد توسط اداره اطلاعات این شهر احضار و به شدت مورد تهدید قرار گرفته‌اند.»

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 کشتند


بامداد امروز سه‌شنبه ۳ بهمن‌ماه، محمدقبادلو در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد.

محمد قبادلو، زندانی ۲۳ ساله‌ای که در قیام ژینا بازداشت شده بود، بامداد امروز اعدام شد.

خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه با انتشار این خبر، ادعا کرد اعاده دادرسی قبادلو و وکلایش دو مرتبه در دیوان عالی رد شده است، در حالی که حکم وی در شعبه یکم دیوان عالی کشور نقض شده بود.

محمد قبادلو، ۲۲ ساله و کارگر مشغول به کار در یک آرایشگاه بود. او پیش از بازداشت ساکن شهر پرند بود.

مادر قبادلو پیش از این گفته بود که فرزندش اختلال دو قطبی دارد و چند ماه پیش از بازداشت روند درمان را متوقف کرده بود.

قبادلو را متهم کردند که در جریان اعتراض‌های شامگاه ۳۰ شهریور سال گذشته با خودروی سواری مأموران موتوری حکومتی را زیر گرفته است.

اتهام رسمی قبادلو اما «افساد فی ‌الارض» بود که بر اساس آن قاضی ابوالقاسم صلواتی، ۲۵ آبان گذشته برای او حکم اعدام صادر کرد.

محمد قبادلو هفت سال سابقه درمان بیماری اختلال دوقطبی داشت. به علاوه، تناقض‌های دیگری نیز در پرونده او به چشم می‌خورد، از جمله گزارش پزشکی قانونی که علت مرگ مأمور پلیس را اصابت جسم سخت به سر اعلام کرده بود.


⚪️ جمهوری اسلامی، تداوم قدرت و تثبیت سرکوب را در اجرای احکام ظالمانه و غیرانسانی اعدام می‌بیند، وضعیتی که از نخستین روز استقرار حاکمیت تا به امروز برقرار بوده است.

▪️ویدئو: خانواده‌ی محمد قبادلو، مقابل زندان قزل‌حصار کرج، هم‌زمان با شنیدن اجرای حکم اعدام وی


#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 بیانیه جمعی از زندانیان زندان قزلحصار: این بار هم
سه‌شنبه به دار آویخته شدیم


خطر اعدام قریب‌الوقوع محسن مظلوم، وفا آذربار، محمد فرامرزی و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی کورد جدی‌تر از همیشه شده است. جمعی از زندانیان زندان قزل‌حصار در بیانیه‌ای نوشته‌اند: «پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.»


متن بیانیه: «روزگاری می‌خواندیم و می‌شنیدیم که فقط در روزهای جمعه «خون جای بارون می‌چکد».
از دهه شصت اغلب روزها و اکنون تمام روزهای هفته است که از پیکر این سرزمین و مردمش خون می‌چکد. تمام سحرگاهان، همه بامدادان و هر بانگ نماز را به خون آغشته و رنگین کرده‌اند و ما که در زندان قزلحصار در مرکز این کشتار و قتل عام سراسری قرار داریم، همه روزه (و عموما) روزهای سه‌شنبه وچهارشنبه با اعدامِ هم سلولی‌ها و همبندی‌هایمان روز را آغاز می‌کنیم.
پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.
در سراسر دنیا حکومت‌ها نمادهایی چون شاهین و شیر و عقاب و غیره را بعنوان نماد قدرت و اقتدار خود برگزیده‌اند. ولی این حکومتِ سرداران و مشایخ اعدام «حلقه طناب دار» را به نماد قدرت خود تبدیل کرده است… وحقوق بشر را هم با طناب دار حلق‌آویز و یا به سنگسار کشیده‌اند…!

ولی زهی افتخار و شرف و سربلندی برای این مردم وجوانانِ پاکبازش که در چنین شرایط کشتار و اختناقی چهره‌هایی چون ژینا و سارینا، نوید افکاری ومیلاد زهره‌وند، محسن شکاری، مهدی کرمی و قاسم و ایوب و حال محمد قبادلو و فرهاد سلیمی را نماد و سمبلی بر پرچم‌های خود انتخاب می‌کنند؛ تا از این پس چهره‌های پاک و معصوم این قهرمانان باشد که برای کوهها نماد مقاومت و ایستادگی، برای بهار سرمشق زندگی، برای مشعل الگوی شعله‌وری، برای قلب‌ها نماد عشق و برای پرچم نماد هویّت و افتخار باشند تا چهره و رخساره آنها برای فداکاری و ایثار مصداقی عینی باشد و برای همیشه تاریخ در اهتزاز.


یادشان گرامی وراهشان پر رهرو


جمعی از زندانیان زندان قزلحصار - بهمن ماه ۱۴۰۲»


#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 مروری بر وضعیت «زینب همرنگ»، فعال صنفی و معلم بازنشسته زندانی


⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی


متن پیش‌رو، یادداشتی ارسالی پیرامون وضعیت زینب همرنگ، از معلمان زندانی و فعالان صنفی فرهنگیان است. زینب همرنگ که برای تحمل ۵ سال حبس تعزیری خود در زندان اوین محبوس است، در زمره‌ی معلمانی است که حتی در شرایط زندان نیز، همراهی و هم‌دلی خود با اعتراضات دانشجویان، دانش‌آموزان و جامعه‌ را از خاطر نبرده است.


متن کامل را در لینک زیر بخوانید:


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#زنان_زندانی_سیاسی
#یاد



@bidarzani

🟣 طوفان توییتری #جنگ_علیه_زنان


از روز شنبه ۲۵ فروردین‌ماه، مقابله با زنان دارای پوشش اختیاری به نام «طرح نور» با خشونت و‌ سرکوبی چندجانبه و حداکثری به‌پیش رفته است. در این طرح، نیروهای ناجا، لباس شخصی و بی‌شمار ماموران لباس خاکستری به فحاشی، رعب و وحشت، ضرب‌وشتم و بازداشت زنان در میادین و معابر شهری پرداخته‌اند.

زنان که در تمامی دهه‌های گذشته، علیه اشد سرکوب‌ها، ستم‌ها و تبعیض‌های جنسیتی، اقتصادی، سیاسی، اتنیکی و اجتماعی ایستاده‌ و‌ مبارزه کرده‌اند، این‌بار نیز متحمل خشونت و بازداشت‌های گسترده در قبال حق پوشش آزاد خود هستند.

🔵 روز سه‌شنبه، ۲۸ فروردین‌ماه، ساعت ۲۱ به‌وقت ایران، از #جنگ_علیه_زنان می‌گوییم. جنگی تمام‌قد از سوی حاکمیت که جان و تمامی حقوق اساسی زنان را نشانه گرفته است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 آیدا، خواهر نیکا شاکرمی از روز گذشته توسط پلیس امنیت اخلاقی در بازداشت است

نسرین شاکرمی، مادر نیکا شاکرمی از نخستین جان‌باختگان قیام ژینا گفت که ماموران گشت ارشاد، آیدا، دیگر دختر او را بازداشت کرده‌اند.
او در شبکه اجتماعی اینستاگرام نوشت: «روز گذشته دخترم آیدا شاکرمی توسط پلیس امنیت تهران به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری بازداشت شد. وی کماکان در بازداشت بسر می‌برد».

از وضعیت پرونده و محل نگهداری او، اطلاعی در دست نیست.

#جنگ_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 سوما پورمحمدی، مدرس زبان کوردی در سنندج به ۱۱سال حبس و تبعید محکوم شد


به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صفی فرهنگیان: «سوما پورمحمدی، مدرس زبان کوردی و از اعضای هیئت مدیره سازمان فرهنگی اجتماعی #نوژین در شهر سنندج در دو پرونده جداگانه جمعاً به ۱۱ سال حبس و تبعید به کرمانشاه محکوم گردید.

پیشتر نیز سیوان ابراهیمی، آموزگار زبان کوردی، عضو هیئت مدیره انجمن فرهنگی اجتماعی «نوژین» به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به یک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده و دوران حبس خود را در زندان میگذراند. سیوان ابراهیمی، دلایل صدور این احکام را «مسئولیت در انجمن نوژین و فعالیت‌های این انجمن»، «حمایت از مقاومت همسرش، #زارا_محمدی» فعال حوزه زبان مادری عنوان کرده بود».

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: روز جهانی کارگر، روز تمامی زحمت‌کشان و مزدبگیران، مبارک باد

اول ماه ‌می، روز جهانی کارگر، فقط تاریخی تقویمی برای درج تبریک‌ها به جامعه‌ی کارگری نیست. این روز که در دل خود بیش از دو قرن مبارزه‌ و مقاومت و اعتصاب کارگران برای احقاق حقوق انسانی و مادی‌شان را جای داده است، بر پای‌بست تلاش نیروهای کار و خون کارگران در مسیر مبارزات و اعتصابات شکل گرفته است.

طی یک سال گذشته، خیابان‌ها، کارخانجات و واحدهای تولیدی شهرهای کشور مملو از کارگران، بازنشستگان، معلمان و پرستارانی بود که برای دریافت معوقات مزدی، اعتراض علیه اخراج (با ادبیات بازار آزاد که تعدیل نیرو می‌نامند) و بازپس‌گیری شان انسانی که توسط سیاست‌های نئولیبرالیستی حاکم، به یغما رفته است، باز هم دست به اعتصاب زدند و تجمعات اعتراضی خود را پیش بردند.

روز جهانی کارگر، فرصتی دیگر باره برای گفتن از تبعیض‌های شدید علیه زنان کارگر است. بنا بر آخرین گزارش مرکز آمار ایران، سهم اشتغال زنان در بازار کار، کماکان ۱۳/۱ است که نشان از «تبعیض جنسیتی» عیان در بازار کار دارد. از اردیبهشت سال گذشته تا کنون، «عدم ایمنی در محیط ‌کار» برای زنان کارگر با شدتی حداکثری همراه بوده است و مرگ دو کارگر زن در پی فقدان ایمنی در محیط کار، همچنین آمار مصدومیت‌های جبران‌ناپذیر زنان کارگر، حاکی از آن است که جان کارگر، هیچ‌گونه ارزشی برای کارفرمایان و حاکمیت قانون‌گذار ندارد.

زنان کارگر در ایران با کفه‌ی سنگین محرومیت از قراردادهای کاری و بیمه مواجهند. ذکر این نکته لازم است که ۶۳/۴ درصد از جمعیت زنان مشغول به کار در شهرهای کشور در رده‌ی «مشاغل غیررسمی» جای می‌گیرند! این بدان معنی است که هیچ‌گونه قرارداد کاری، حق بیمه و به تبع آن، برخورداری از حقوق بازنشستگی و یا حق درمان کارآمد، برای آنان درنظر گرفته نشده است.

نکته‌ی دیگر، محرومیت از «کنوانسیون منع‌خشونت و آزار زنان کارگر» برای زنان کارگر در ایران است. خشونت‌ها و آزارهای جنسی علیه نیروهای کار زن یکی از عوامل خشونت‌باری است که در گستره‌ی دیگر تبعیض‌های صورت گرفته بر سر دستمزد، موقعیت شغلی برابر و رشد توانایی‌های زنان، کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرد. بر اساس نظرسنجی صورت گرفته توسط کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری از ۱۰۴ اتحادیه کارگری عضو این مجموعه در ۶۶ کشور، بیش از ۹۲ درصد از آن‌ها برای تضمین تصویب و اجرای کنوانسیون ۱۹۰ و اصلاحیه ۲۰۶ سازمان جهانی کار در تلاشند.

اول ماه می، زمانی برای یاد کردن از تمامی زنان کارگر است. زنانِ مشغول به‌کار در واحدهای تولیدی، کارگاه‌ها، کارخانجات، بخش‌های مختلف خدماتی و درمانی، زنان کشاورز، زنان دستفروش و‌ تمامی زنان مشغول به کار در «مشاغل غیررسمی» و «بی‌ثبات‌کاری» که زیر سایه‌ی تبعیض‌های جنسیتی، اقتصادی و نژادی، برای گذران زندگی به کار مشغولند.

اول ماه می، فرصتی برای تاکید بر حقوق از دست‌رفته‌ی زنان مهاجر -به‌ویژه افغانستانی- و ستم مضاعف علیه آنهاست. زنانی که درصد عمده‌ای از آمار نیروهای کار در بخش‌های تولیدی پوشاک و خدماتی را عهده‌دار هستند و از تمامی حقوق اساسی خود محرومند.

همچنین در این روز، از فعالان کارگری که به‌خاطر فعالیت‌های خود در جهت احقاق حقوق کارگران و زحمت‌کشان با بازداشت، پرونده‌سازی امنیتی و حبس مواجه شدند، یاد می‌کنیم.

ما در کنار بی‌شمار برادران کارگر و فعالان کارگری محبوس در زندان‌ها، از زنان فعالان کارگری محبوس در زندان‌ها می‌گوییم.

اول ماه ‌می بر تمامی زنان کارگر و‌ همچنین «شریفه محمدی»، «ریحانه انصاری»، «ناهید خداجو» و «آنیشا اسداللهی» گرامی باد. زنانی محبوس در زندان که برابری در تمامی سطوح را برای زنان، طلب می‌کنند.

زنده‌باد آزادی و برابری


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 روایتی از زندگی و مرگ دالیا اندام، نوجوان مبارز در قیام ژینا


۶ آبان‌ ١٤٠١، مردم سنندج پس از بازگشت از مراسم چهلم #پیمان_منبری، #داریوش_علیزادە، #یحیی_رحیمی و #محمد_امینی، از جانباختگان قیام ژینا دست به تجمع اعتراضی زدند.
نیروهای سرکوبگر در این روز اقدام بە تیراندازی بە سوی معترضان کردند که از بهشت محمدی شهر باز‌می‌گشتند. در نتیجه تیراندازی نیروهای امنیتی، دو معترض بە نام‌های #شاهو_بهمنی و #آرام_حبیبی جان خود را از دست دادند. یک معترض دیگر بە نام #امید_حسنی، جوان اهل روستای پایگلان از توابع شهرستان سروآباد در سنندج هم که توسط نیروهای سرکوبگر بازداشت شده بود، در بازداشتگاه زیر شکنجه جان باخت.

⚪️ دالیا اندام، دختری ورزشکار که بە گفتە نزدیکانش تمام وجودش پر از شور و شوق زندگی بود هم در تجمع آن روز شرکت کرده بود. مردم برای مراسم چلهم چهار همشهری معترض جان‌باختە بە بهشت محمدی رفتە بودند.

⚪️ بە گفتە یکی از نزدیکان دالیا اندام، دوستان دالیا حین بازگشت بە سمت محلە قشلاق سنندج، با او تماس می‌گیرند و دالیا نیز با تغییر دادن لباس خود به لباس مردانە کردی و جامانە بە سمت قشلاق می‌رود.
به گفته منابع آگاه، دالیا اندام وقتی بە پل قشلاق رسیدە بود، از پل بالا رفت و بنرهای حکومتی را پایین کشید و آتش زد. نیروهای امنیتی با هجوم بە سمت معترضان، اقدام بە تیراندازی کرد. در نتیجه دالیا از ناحیە هر دو پا و پشت با ٢٥ ساچمە مجروح شد.

دالیا اندام پس از زخمی شدن در کنارە سد قشلاق خود را مخفی کرد. مادر او از زخمی شدن دالیا مطلع شد و بە دنبال او رفت. مادر پس از پیدا کردن دخترش همراه با او ــ که لنگ‌لنگان راه می‌رفت ــ بە سمت خانە حرکت کردند.

پس از برگشت آن‌ها بە خانە، خانوادەی دالیا از بیم بازداشت، از انتقال دخترشان برای خارج کردن ساچمەها به بیمارستان و مراکز درمانی خوداری کردند. مادر دالیا تمام ٢٥ ساچمەی در بدن دخترش را خود در خانە خارج کردە بود.
خانوادە اندام از ترس بازداشت دختر نوجوانشان او را بە خانە خواهرش منتقل کردند و پس از حدود ١٠ روز کە وضعیت جسمانی او بهبود پیدا کرد، دوبارە بە خانە خودشان بازگشتند.

زمانی که خانوادە اندام دخترشان را بە خانە خواهرش منتقل کردە بودند، او دو عدد اسپری داشتە که همراە خود بردە بود. پس از بازگشت بە خانە مادر دالیا متوجه می‌شود که دو اسپری‌ خالی شده است. او که اسپری‌ها را تکان دادە بود از دالیا پرسیده که «این همان اسپری‌هاست که با خودت بردی؟» و دالیا در پاسخ گفتە بود که «نه، این دو اسپری دیگر است کە خریدم.»


⚪️ دالیا همچنین پس از بهبودی دوبارە بە اعتراض‌های مردمی در سنندج پیوستە بود. او در محلە شریف‌آباد سنندج، به دست نیروهای امنیتی از ناحیە سر مورد ضرب و شتم قرار گرفته و آسیب دیدە بود.

دالیا پس از مورد ضرب و شتم قرار گرفتن با باتوم، توسط یک خانوادە دیگر بە خانە برگشته بود. او برای مادرش نقل کردە است کە چهار مرد دالیا و دو دختر نوجوان و یک زن دیگر را تعقیب کردە بودند، ولی آنها موفق شده‌اند از دست نیروهای سرکوبگر فرار کنند.

این نوجوان پس از چند روز بە مادرش گفت: «کمی سرم درد می‌کند و اگر امکان دارد موهای سرم را نوازش کن». مادر دالیا وقتی بە موهای پشت سر دالیا دست زد از دالیا شنید که «بە پشت سرم دست نزن» و وقتی مادرش دلیل آن را جویا شد، دالیا به او گفت: «دیروز با باتوم بە سرم ضربە زدەاند و چیزی نگفتم کە شما، ناراحت نشوید.»
سر او بە سمت گردن تقریبا بە اندازە یک تخم‌مرغ پس از ضربە باتوم، ورم کردە بود. دالیا سپس در بیمارستان‌های کوثر و توحید سنندج برای این ضرب و شتم مورد درمان قرار گرفت.

پس از این انتقال است که برخی شب‌ها و زمانی که دالیا در خواب بوده با شمارەهای ناشناسی با او تماس گرفته می‌شده است و دالیا از ترس تهدیدها بە مادرش پناە می‌برده و کنار او می‌خوابیده است.
پس از مدتی اما دالیا تماس شمارەهای ناشناس را از مادرش مخفی کرد. یکی از دوستان دالیا هم گفتە است نیروهای امنیتی بە دالیا گفتە بودند باید خود را بە ادارە اطلاعات معرفی کند و در غیر این صورت او را بازداشت خواهند کرد.

در پی این تماس‌های تلفنی و تهدیدهای مکرر نیروهای امنیتی، این نوجوان ۱۴ ساله به افسردگی شدیدی مبتلا شد و در ۱۷ آذر ۱۴۰۲ به زندگی خود پایان داد.

▪️ منبع: زمانه

#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani