🔴 ویدئویی از #تجمع_فرهنگیان_لرستان
#ارسالی_همکاران
این تجمع برای تحقق #رتبه‌بندی‌شاغلان_هشتاددرصد_حقوق‌هیات‌علمی امروز برگزار شد.

🔻🔻🔻
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

🍂🍁
🔻یکشنبه۱۱ مهر ۱۴۰۰
#ارسالی

تجمع و راهپیمایی اعتراضی کارگران ارکان ثالث منطقه ویژه پتروشیمی؛ ماهشهر⁣

«جامعه کارگری اتحاد اتحاد»⁣

گروه اتحاد بازنشستگان

🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

🔴 گزارش تجمع فرهنگیان #اصفهان
پنج‌شنبه ۱۴۰۰/۷/۲۲ ساعت ۱۰ صبح
مقابل اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان

✍ #ارسالی_یک_همکار

بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سرآید

از ساعت ۱۰ صبح روز پنج‌شنبه ۱۴۰۰/۷/۲۲ فرهنگیان درد آشنا و آگاه استان اصفهان از نواحی مختلف شهر اصفهان و شهرستان‌های نزدیک مرکز استان مثل خمینی‌شهر به دعوت شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران پاسخ مثبت دادند و جلوی اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان تجمع کردند.
خیلی زود تجمع شکل گرفت و همکاران فرهنگی با هماهنگی، شروع سر دادن شعارهای حق‌طلبانه کردند.
چند دقیقه‌ای نیز به سخنرانی برخی از همکاران داوطلب اختصاص یافت و در این سخنرانی‌های کوتاه مطالبات مغفول مانده فرهنگیان در این سال‌ها یادآوری شد.

مطالبات صنفی فرهنگیان شامل حقوق‌ معنوی و مادی است که از سال ۱۳۵۷ تا کنون هر روز شاهد تعرض حاکمیت به بخشی از آن بوده‌ایم به طوری که از آن شیر، یال و دم و اشکمی نمانده است.

شعارهای فرهنگیان فریاد از فقر و فرق بود و درد نان!

نکته مهم این تجمع، شرکت فرهنگیان از هر نوع تفکر سیاسی و شعارهای مشترک آنها در این تجمع بود.
کارد چنان به استخوان رسیده که بسیاری از فرهنگیانی که همیشه با شعار و تجمع مخالف بودند، اکنون خود را جلوی صف می‌کشانند و فریاد بر می‌آورند:
معلم بیدار است از تبعیض بیزار است.

یکی از خواسته‌های فرهنگیان در این تجمع، همراهی مدیر کل و مسئولان اداره کل آموزش و پرورش به عنوان یک معلم با همکاران خود بود.
خواسته‌ای بحق که نشان دهد همراهی قلبی آنها با همکارانشان در عمل نیز مصداق دارد.

آنچه به نظر می‌رسد این است که معلمان به این‌ تجمعات ادامه می‌دهند و این آتشِ زیر خاکستر هر روز شعله‌ورتر شده و تا نتیجه مطلوب ادامه خواهد یافت:

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا جان رسد به جانان یا جان‌ ز تن برآید


🔹🔹🔹
کانال تلگرامی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران :
https://tttttt.me/kashowra

تماس با دبیرخانه ی شورا:
@shora_hamahangi
@xs1355

سایت شورای هماهنگی :
www.hamahangi.org

⭕️ معلمان در برنامه‌های کاندیداها جایی ندارند.
✍ رحیم احمدی، معلم
#ارسالی به #گاهنامه_فراسوی‌کندوکاو

در مناظره دوم نامزدهای انتخابات در مورد آموزش‌وپرورش به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند اهم این سخنان به شرح زیر است :
#قاضی‌زاده:
آینده هر کشوری را با حوزه آموزش عمومی آن می‌سنجند
آموزش‌وپرورش اصلی‌ترین وزارتخانه ماست و بودجه آن باید از 9 درصد به 30 درصد افزایش پیدا کند
#قالیباف: 
طرح‌های خوبی داریم برای آموزش‌وپرورش اما اجرا کجاست؟
سرانه بودجه آموزش‌وپرورش در دهه 70، 20 درصد بوده است
ما مهدهای کودک را باید قبل از مقطع ابتدایی، در اولویت قرار دهیم
#پورمحمدی: باید قدردان معلمان باشیم
آموزش‌وپرورش جای اختلافات سیاسی نیست.
طراحی روش تدریس متناسب با شرایط هر استان باید به استان‌ها سپرده شود
#زاکانی: تعلیم و تربیت نظام پیشران کشور است
  آموزش‌وپرورش هزینه نیست؛ سرمایه‌گذاری است.
#پزشکیان: باید خدماتی که به فرزندانمان در روستاها و شهر داده می‌شود یکسان باشد.

همانطور که ملاحظه می‌شود کاندیداها نه‌تنها در مناظره حرف جدیدی برای معلمان و آموزش‌وپرورش نداشتند بلکه در برنامه‌های خود هم آموزش‌وپرورش برایشان اولویت نیست اگر اولویت بود فراتر از شعارهای پوپولیستی عمل می‌کردند. یکی از دلایل فقدان برنامه جدید آن است که این افراد همه پست‌های حاکمیتی داشته‌اند و کارنامه همه آنان امروز مقابل چشمان معلمان است.

معلمان در طی یک دهه گذشته روشن‌تر از قبل بر حقوق پایه‌ای خود تاکید کرده‌اند تجمعات برگزارشده و بیانیه و مواضع تشکل‌های صنفی سند روشنی برای شناخت مطالبات معلمان است. معلمان بارها اعلام کرده‌اند که خواهان حقوق و دستمزد بالای خط فقر هستند برای دانش آموزان به‌خصوص برای کودکان در مناطق محروم خواهان آموزش رایگان و باکیفیت هستند و تحقق این‌ها را از طریق تشکل یابی مستقل و سازمان‌دهی میسر می‌دانند. شعار «معلم زندانی آزاد باید گردد» یک شعار محوری و خواسته اصلی معلمان است نه به آموزش ایدئولوژیک و دفاع از حقوق کودکان بازمانده از تحصیل همواره مورد تاکید تشکل‌ها و معلمان بوده است.
حال سؤال اساسی این است که کدام‌یک از این مدعیان و هوادارانشان این مطالبات برایشان مهم است؟ اصلاً این افراد با آن گذشته تاریکی که دارند می‌خواهند به این مطالبات پاسخ دهند؟ پاسخ مشخص است نگاهی به برنامه نداشته و موضع‌گیری‌های آنان نشان می‌دهد آن‌ها فقط کلی‌گویی می‌کنند و اگر چیزی هم از معلم می‌گویند ربطی به این مطالبات ندارد. اینجا مسئله اصلاً توانایی پاسخ به مطالبات نیست مسئله این است که این نامزدها اصلاً باور به این مطالبات ندارند.
حال سؤال اساسی دیگری که اینجا مطرح می‌شود این است که کسانی که در کسوت معلمی مردم و به‌ویژه معلمان را به شرکت دعوت می‌کنند آیا با گذشته این افراد آشنایی ندارند؟ آیا آن‌ها مسئولیت وعده‌های این کاندیداها را به عهده می‌گیرند؟ کسانی که امروز هیزم این انتخابات شده‌اند آیا در مورد آتشی که به معیشت معلم شاغل و بازنشسته افتاده بی‌خبرند؟ این‌ها سؤالاتی جدی و مهم است که بدون حب و بغض باید به آن پاسخ داد.
تکلیف تشکل‌های وابسته به جناح‌های سیاسی مشخص است امروز اصلاح‌طلبان به دنبال تحقق شعار " هر فرهنگی یک ستاد " کمپین و همایش به راه می‌اندازند و ازآنجایی‌که پزشکیان هیچ برنامه‌ای برای فرهنگیان ندارد بخشی از مطالبات معلمان را لیست می‌کنند و می‌گویند « دیدگاه‌های پزشکیان با مطالبات بر حق معلمان همپوشانی زیاد دارد» تا هر طور شده معلمان را به سمت خود بکشند. اصولگرایان هم با نادیده گرفتن عملکرد کاندیداهای موردحمایت خود که زندگی فاجعه‌بار برای معلمان رقم‌زده‌اند همچنان به دنبال سبد رأی معلمان هستند و با کلی‌گویی و شعارهای دروغین مسئولیت عملکرد خود را به عهده نمی‌گیرند. این‌ها برای رسیدن به مقاصد سیاسی به نام ایران و به نام معلمان شعار می‌دهند. مخاطب این نوشته این افراد و جریانات نیستند بلکه معلمانی هستند که فکر می‌کنند از این تنور، نانی نصیب مردم و معلمان خواهد شد. آن‌ها باید پاسخگوی عملکرد خود باشند.

📌 لطفا از طریق ایمیل فراسوی کندوکاو مطالب خود را برای ما ارسال نمایید.

ایمیل:
farasookandokav@gmail.com

آدرس صفحه اینستاگرام :
Farasookandokav

❇️❇️❇️
https://tttttt.me/farasookandokav

⭕️ انتخابات ریاست‌جمهوری و منظر طبقه‌ی کارگر
✍ اصغر سلطان‌زاده، معلم بخش خصوصی
#ارسالی به گاهنامه‌ی #فراسوی_کندوکاو


از هنگام سربرآوردن دوم خرداد ۱۳۷۶ و مسلط شدن ادبیات روزنامه‌نگارانه‌ی اصلاح‌طلبی پیرامون «جامعه‌ی مدنی»، «طبقه‌ی متوسط» و «دموکراسی»، این ایده مدام پمپاژ شده که عیار رهایی یک جامعه، وضعیت طبقه‌ی متوسط آن است و این آزادی‌خواهی این طبقه است که می‌تواند جامعه را به رهایی رهنمون شود. از هنگام استقرار محمود احمدی‌نژاد تا به امروز، روشنفکران این گرایش مدام «طبقه‌ی کارگر» و «فرودست» را پایگاه رأی «اصول‌گرایان» معرفی کردند و حتی بعضا با وقاحت تمام اعلام کردند که این طبقه عامل ارتجاع و عقب‌ماندگی است، چرا که هنگامی هم که دست به اعتراض (اعتصاب) می‌زند، جز خواسته‌ی معیشت و شکم، چیز دیگری را نمی‌شناسد و این خود خطری‌ست برای «دموکراسی».

ادامه مطلب در لینک زیر :

https://shorturl.at/OluMB

🔻🔻🔻🔻

🆔 @farasookandokav