✊🏻علیه عادی‌سازی سرکوب

🔻بخشی از مقدمه مازیار فکور در شماره اول نشریه ضد: «اول آنکه مخدوش کردن عینیت متضاد درون جامعه وظیفه‌ی تاریخی اربابان است و دوم آنکه تاباندن نور به آن وظیفه‌ی تاریخی بردگان. از این روست که نشریه ضد در پی نمایاندن این تضاد است».
تضاد و نزاع طبقاتی جامعه‌ی ایران به جایی رسیده که دیگر هیچکس قادر به انکار آن نیست.
از اولین روزهای پس از انقلاب به طرق مختلف، انقیاد و فرودست‌کردن کارگران و نیروهای کار، دستور کار حاکمیت قرار گرفته است، و به تبع آن شاهد مقاومت و نزاع کارگران و مزدبگیران تا اکنون بوده‌ایم. نمونه‌‌ی آخر آن را می‌توان در تجمع بازنشستگان و کارگران در ۱۷ اسفند ماه ۹۹ مقابل وزارت کار دید که با سرکوب جمعیت معترض همراه بود. وظیفه‌ی ما صرفاً شرح ماوقع نیست، بلکه افشای ریشه‌های چنین کنش‌های سرکوب‌گر می‌باشد. بر همگان روشن است که سرکوب تجمع برحقی که در اعتراض به این وضعیت وخیم اقتصادی شکل گرفته محکوم است. اما آن نیروهایی که برای تغییر جامعه راهکار و برنامه دارند طور دیگری با چنین پدیده‌ها‌یی مواجهه دارند.
روبروی وزارتی که از قضا نامش به رفاه، کار و کارگر گره خورده، تجمعی با حضور حدود ۱۰۰ نفر از مزدبگیران، بازنشستگان و فعالین کارگری صورت گرفت که در مدت زمان کوتاهی سرکوب شد. صدای اعتراضی که بر سر معیشت و دستمزد بلند شده بود در گلوها شکست. کامیار فکور یکی از افرادی بود که در این میان به شدت مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی قرار گرفت به طوری که وقتی زیر مشت و لگد او را دستگیر کردند لباسهایش در تنش پاره شده بود و این پایان این خشونت نبود، او را دوباره پس از دستگیری در پایگاه پلیس امنیت زیر باد کتک گرفتند و با این حال پس از گذشت پنج‌ روز با وجود تودیع قرار کفالت، آزاد نکرده‌اند و از وضعیت سلامت او هم خبری در دست نیست. برای دولتی که در بحران اقتصادی،اجتماعی و سیاسی غرق شده است و هیچ افقی برای بهبود ندارد این حملات تنها نشان از درماندگی و استیصال است.
هر سال که می‌گذرد اعتراضات کارگری بیشتر و منسجم‌تر سازمان‌دهی می‌شوند و در پاسخ به آن، به همان نسبت تعداد پرونده‌سازی‌ها، ضرب و شتم‌‌ها و خشونت افزایش یافته و نیروهایی که به ظاهر و بر حسب نام، وظیفه‌ی خود را محافظت از امنیت مردم تعریف کرده‌اند، دست در دست سرمایه‌داران و اختلاسگران به زندگی اکثریت جامعه تعرض می‌کنند. نیروهایی که بودجه‌ی تخصیص یافته به آنان سالانه در حال افزایش است و آن بودجه هم نتیجه‌ی بهره‌کشی از زحمتکشان است.
نشریه‌ی ضد که مشخصه‌ی خود ر اندیشیدن به نظم طبقاتی موجود حیات اجتماعی ایران می‌داند و همچنین حمایت و پشتیبانی از کارگران و نیروهای‌کار پیشرو در امر مقاومت و مبارزه‌ برابر نظام سلطه و سرمایه را ضروری می‌شمارد؛ سرکوب تجمعات کارگری را که در جهت سلب قدرت از کارگران و پایایی رژیم سرمایه صورت می‌گیرد را محکوم می‌کنیم.
ما دانشجویان که خود را در پیوند با این طبقه می‌دانیم، هر امکان رسانه‌ای را جهت اتحاد و همگرایی حول مبارزات کارگری به کار خواهیم گرفت. همچنین حضور جمعی خود در دانشگاه را حول شعارهای مترقی کارگران فراهم کنیم، هنوز که هنوز است تجمع‌های حمایتی دانشجویان در پاییز سال ۹۷ که در حمایت از اعتصابات کارگران نیشکر #هفت_تپه و گروه ملی فولاد اهواز شکل گرفت را فراموش نکردیم. همچنان یکپارچگی و قدرتی که میان اقشار مختلف جامعه برای حمایت از کارگران هفت‌تپه شکل گرفته است را می‌توان تداوم بخشید.
هر چند دوران کرونایی مانع حضور فیریکی دانشجویان در دانشگاه شده است، اما این شرایط عامل اصلی عدم برگزاری تجمعات دانشجویی نیست، بلکه نبودِ تشکل‌های مستقل دانشجویی و سازما‌ندهی درست را به‌عنوان عامل اصلی این پراکندگی و رخوت موجود در میان فعالان دانشجویی می‌دانیم.
نشریه‌ی ضد از هیچ امکانی برای حمایت و پشتیبانی از نیروهای کار تحت سلطه دریغ نخواهد کرد. همچنین صدایِ افرادی است که در جهت تحقق عدالت و آزادی گام بر می‌دارند و مورد سرکوب و شکنجه قرار می‌گیرند. از اینرو از فعالان دانشجویی و دیگر گرو‌ه‌های فعال حوزه‌ی کارگری و حامیان طبقات فرودست
می‌خواهیم با ما همراه شوید تا سرکوب و شکنجه بدل به امری عادی نشود.

#دستمزد_۱۴۰۰
#بازنشستگان
#کامیار_فکور

🆔 @zed_umzmagazine

🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah