📌با متهم کردن قربانیان تجاوز آن‌ها را وادار به سکوت نکنیم

✍بنفشه جمالی


📍فرهنگ تجاوز چیست؟

فرهنگ تجاوز فرهنگی است که تجاوز و سایر خشونت‌های جنسی در آن امری شایع و فراگیر شود، اخبار مربوط به تجاوزها توسط افراد صاحب قدرت، رسانه‌ها و محصولات فرهنگی و اکثریت اعضای جامعه «بی‌اهمیت» قلمداد شوند. فرهنگ تجاوز از طریق استفاده از زبان جنسیت‌زده، شی‌ءانگاری بدن زن و بی‌اهمیت نشان دادن آزار و اذیت‌های جنسی گسترش می‌یابد. بدین ترتیب جامعه نسبت به امنیت و حقوق زنان بی‌تفاوت می‌شود. فرهنگ تجاوز یعنی سرزنش کردن قربانی و او را مقصر دانستن. فرهنگ تجاوز یعنی کودکان قربانی تجاوز را متهم کردن که از آزار و اذیت دیدن و مورد تجاوز قرار گرفتن لذت برده‌اند. فرهنگ تجاوز یعنی زمان زیادی را صرف کنیم برای پیدا کردن دلیل تجاوز و مقصر دانستن قربانی.


📍تاریخچه:

اصطلاح «فرهنگ تجاوز» اولین بار توسط نویسندگان فمینیست و فعالان حقوق زن در دهه ۷۰ در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. این اصطلاح برای اولین بار در کتابی دیده شد در خصوص تجاوز و تجربیات زنان از آزار جنسی که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد.


📍مثال‌هایی برای فرهنگ تجاوز:

سرزنش کردن قربانیان تجاوز (خودش این‌طور می‌خواست)/ بی‌اهمیت دانستن آزار و اذیت‌های جنسی (مردا این‌طوری هستند)/ جوک ساختن در خصوص آزار و اذیت جنسی/ آمارسازی دروغ در خصوص گزارش تجاوزها/ نوع تفکر، طرز لباس پوشیدن قربانی و انگیزه متجاوز را در محصولات فرهنگی و رسانه‌ای پررنگ کردن/ مرد را موجودی سلطه‌گر و تهاجمی معرفی کردن/ زن را موجودی ضعیف و مطیع معرفی کردن/ تصور غالب جامعه این باشد که زنانِ تنها مورد تجاوز قرار می‌گیرند. به مردان تجاوز نمی‌شود و مردانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند مردانی ضعیف‌اند/ عدم پذیرش اخبار مرتبط با تجاوزها/ مقاومت در خصوص آموزش‌های جنسی به مردان و زنان.
منبع: بیدارزنی
🆔 @edalatxah
#تجاوز
#آزار_جنسی

👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏼

https://tttttt.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/28585&rhash=3ec4f87be6d7d1

🗣شکست سکوت اولین قدم است

✍🏽جلوه جواهری


🔺چرا شکست سکوت در ایران اهمیت دو چندان دارد؟

🔸این جنبش به ایران هم رسید. هر چند به دلیل شرایط سیاسی بسته در ایران و قوانین بسیار ناکارآمد با زور بسیار کمی به ایران قدم گذاشت. ولی بسیاری تشویق شدند از رنجی که متحمل شده بودند بگویند. اغلب راویان، تجربه خود را بدون آوردن نام و نشانی از آزارگر یا خود روایت کردند.
در ایران همزمان خبری منتشر شد که بر افکار عمومی به ویژه پدر و مادرها تاثیر بسیاری گذاشت. خرداد ۹۷ معاون انضباطی دبیرستان پسرانه مقطع متوسطه اول یک مجتمع آموزشی غیرانتفاعی در منطقه ۲ تهران، در پی آزار جنسی و تجاوز گروهی از دانش‌آموزان، بازداشت شد. پیش از آن، والدین این دانش‌آموزان در اعتراض به این موضوع تجمع کرده بودند.


🔺برملا کردن خشونت، امر سیاسی است


🔸خشونت جنسی به خودی خود پنهان‌ترین نوع خشونت علیه انسان است چه برسد به ایران و نظام حقوقی آن. در اینجا زنان در بیلبوردهای برافراشته در خیابانها هم چون چراغی مجسم می‌شوند که اگر بر خودشان سرپوش نگذارند دربرابر آزارها بی‌دفاع هستند و لابد حقشان است که به آنها تعرض شود. در چنین جامعه‌ای با چنین پیام‌های جنسیت‌زده، خشونت جنسی بسیار پنهان‌تر از دیدگان عموم خواهد بود. چرا که متجاوزان آشکارا از این نقطه ضعف زنان در ایران خبر دارند و می‌دانند که انگشت اتهام قبل از هر چیز زن را نشانه می‌گیرد.


🔸اما با وجود حمایت قدرتمند بالادستی‌ها از آزارگران و خلا قانونی، افشاگری خشونت جنسی در فضای عمومی یکی از راه‌ها یا حتی تنها راهی است که در پیش روی زنان آزاردیده‌ای می‌ماند که شجاعت بیان آن را دارند. این افشاگری قرار نیست تسویه حساب شخصی یا تنبیه آزارگر باشد بلکه بیش از همه برای پیشگیری از خشونت‌های آتی توسط او است.
منبع: بیدارزنی
@bidarzani
🔺🔻🔺
🆔 @edalatxah
#خشونت_علیه_زنان
#تجاوز
#آزار_جنسی

👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏼


https://tttttt.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30315&rhash=3ec4f87be6d7d1

📌‏به دنبال روایت روز گذشته، روایت‌های مشابه‌ای به دست بیدارزنی رسیده است که به خواست راویان بدون اسم منتشر می‌شود.

🔷روایت دوم:

🔺من تو دوره تحصیلم تو دانشگاه جزو استعدادهای درخشان بودم. تمام دغدغه م بعد از فارغ‌التحصیلیم این بود که بتونم رزومه‌ی درخشانی برای خودم بسازم. پر بودم از ایده واسه انجام تحقیق‌های مربوط به آسیب‌های اجتماعی و سرشار از انرژی برای رسیدن به هدفم.

🔺من خودم قربانی سنت‌های اشتباه هستم. در کودکی ختنه شدم و حالا به‌عنوان یه فارغ‌التحصیل دانشگاهی می‌خواستم یه تغییری برای بقیه‌ی زن‌ها ایجاد کنم. می‌خواستم همه بدونن چی به من گذشته و چقدر این سنت اشتباهه. وقتی در حین تحقیق در مورد موارد ختنه در ایران بودم، دیدم شخصی که خودش رو انسان‌شناس و مدافع حقوق زنان معرفی کرده داره در خصوص چنین موضوعی که دغدغه‌ی منم هست تحقیق می‌کنه. برای همین پروپوزال و رزومه در دست برای دیدمش به شهر مهاباد رفتم. بهش ایده‌ی تحقیقم رو ارائه کردم و ایشون هم از من دعوت کرد که وارد تیم تحقیقش بشم و حالا که دغدغه‌ی مشترک داریم، دانش و انرژیم رو به اشتراک بذارم. موقعیت شغلی‌ای که به من داده شد شامل سفرهای کاری برای جمع‌آوری داده می‌شد و من با همه وجود و تمام‌وقت شروع به مطالعه و تحقیق و کار میدانی شدم.

🔺همون اوايل متوجه شدم که رفتارش زیاد مؤدبانه و حرفه‌ای نیست. شوخی‌ها و عبارات نامناسبی بکار می‌برد، در مورد بدن من (خودم ختنه شده بودم) سؤال شخصی می‌پرسید و به بهانه‌ی “روشنفکری و باسوادی و علمی بودن” با این رفتارها منو آزار می‌داد. ولی من سنم خیلی کم بود (۲۲ سال)و همه‌ی این رفتارها رو به‌حساب این می‌داشتم که «خارج تحصیل‌کرده و من نباید ناراحت بشم چون منظور بدی نداره لابد. چون این آدم هم جبهه‌ی منه نه علیه من.»

🔺یک‌بار برای یه آزمون به تهران رفتم، اون موقع چند ماهی بود که براش کار می‌کردم. بهم گفت که به‌عنوان پاداش و به خاطر سخت‌کوشی هام و کارهای زیادی که براش انجام دادم به جای خوابگاه دخترانه میتونم برم هتل (بیشتر شبیه مسافرخونه بود)، و اون یک شبی که تهران هستم رو توی هتل استراحت کنم و فرداش به شهرستان برگردم و هزینه‌اش رو به حقوقم اضافه می کنه.
🔺خوشحال شدم و پیش خودم گفتم چه مرد قدرشناس و مهربونی! چقدر سخاوتمند.
قرار گذاشت جلوی هتل و کمی حرف زدیم و ازم پرسید آزمون چطور بود و غیره. منتظر بودم که خداحافظی کنیم و برم هتل، کوله پشتیمو برداشت و باهام اومد پیش متصدی که اتاق رو بگیره. فکر کردم اومده میخواد خودش پرداخت کنه اصلاً به هیچ‌چیزی فکر نکردم. جلوی متصدی هتل وانمود کرد پدر منه، چون واقعا همسن پدرم هم بود. کلید اتاق رو گرفتم و دیگه گفتم الآن دیگه خداحافظی می‌کنه میره. اما بازم کوله پشتیم دستش بود و باهام اومد تا اتاق. اینجا دیگه داشتم شک می‌کردم حس می‌کردم این رفتار نرمال نیست. چه لزومی داره بیاد بالا؟
اما باز خودمو خوردم و سرکوب کردم.

🔺ک.الف هم همش داشت شوخی می‌کرد که من به چیزی شک نکنم. مثلاً می‌گفت ببین چه هتلی اومدی شهرستانی! یه وقت آبرومونو نبری ندونی کجا بری کجا بیایی. به زور خندیدم و با روی خوش وارد اتاق شد. دیگه می‌دانستم. این لحظه دیگه می‌دانستم جام امن نیست. از اضطراب داشت قلبم توی دهنم می‌زد اما به روی خودم نمیاوردم.
نمیدونم چرا. چون شهرستانی و ساده بودم؟ چون تا حالا به غیر از خوابگاه جایی نمونده بودم و نمی‌دانستم واسه اتاق گرفتن توی مسافر خونه یا هتل لازم نیست اون بیاد بالا...

🔺عاجز و مستأصل شدم. نمیخوام جزيیات تجاوزش رو بنویسم. هنوزم بعد این همه سال از یادآوریش آتیش می‌گیرم. اون شب به من تجاوز کرد. و این اولین رابطه‌ی جنسی من بود. وقتی کارش تموم شد بهم فحش داد و گفت کارت همینه، دفعه اولت نبود.
🔺تا سال‌ها بعدش احساس حقارت و پست بودن کردم. اینکه چطور نفهمیدم. چطور باور کردم. چقدر دلم به حال پدر و مادرم سوخت که به من افتخار می‌کردند ولی من آرزوی مرگ داشتم.

🔺تمام راه برگشت به شهرم رو گریه کردم. به هیچکسی نمیتونستم بگم چی شده. چون می‌ترسیدم. چون شبانه‌روز در مورد آشناهاش و دوستای گردن کلفتش می‌گفت. مطمئن بودم که اگه کاری کنم یا حرفی بزنم بلایی به سرم می‌آید و آبروم میره و نهایتش خودم متهم میشم.

🔺بعد از این اتفاق مشکلات جسمی و روحی زیادی پیدا کردم. عفونت گرفتم و حتی نمی‌توانستم پیش دکتر زنان برم که مبادا خانواده‌ام بفهمن چی به سرم اومده. به لحاظ روحی هم افسردگی و احساس بی‌قدرتی سال‌هاست که با منه.

🔺اما امشب که دارم داستان زندگیمو می‌نویسم احساس می‌کنم دوباره همون دختر دانشجوی با انگیزه و سخت کوشم که امیدوار بود دنیا رو عوض کنه.
الآن احساس قدرت می‌کنم از نوشتن چیزی که اتفاق افتاد. امید دارم.

⭕️روایت ارسالی از طرف یکی از مخاطبین بیدارزنی در خصوص #تجاوز و آزار جنسی

@bidarzani
🔻🔺🔻
🆔 @edalatxah

📍من اون زمان فقط دو روز از تولد ۲۲ سالگیم می‌گذشت، دانشجویی بودم که به خاطر دانشجو بودن و سابقه کار نداشتن کسی به من کار نمیداد. من از طریق تلوزیون و صفحات اکتویست‌های حوزه برابری جنسیتی (چیزی که دغدغه شو داشتم) با آثار آقای X آشنا و براش احترام خاصی قائل بودم. اردبیهشت ۹۵ این فرد در اصفهان جلسه معارفه کتاب خودش رو گذاشت و اونجا باهم صحبت کردیم. قبول کرد تا از من در تیم تحقیقاتی جدیدش استفاده کنه.

📍من تو خونه شرایط خوبی نداشتم، بابای سختگیری که میخواستم هرچه سریع‌تر با داشتن رزومه کاری خوب، کار پیدا کنم. یا لااقل حق سفر رفتن تنهایی رو بدست بیارم، فکر میکردم این حق و حقوق رو با کار کردن برای این آدم شروع کنم.

📍بابای من به سختی به این اقا اعتماد و به من اجازه داد براش کار کنم، صرفا به اعتبار این‌ که کتاب نوشته بود و مهمان برنامه‌های شبکه هایی چون BBC بود.

📍کار اون اقا تحقیقات میدانی بود. بعضی وقت ها من از راه دور براش اطلاعات گرداوری میکردم، بعضی وقت‌ها نیاز به سفر کاری با هم دیگه بود.
آدم بیش از حد صمیمی بود و حتی شوخی های جنسی میکرد، من به حساب تفاوت فرهنگی گذاشتم و این که چون موضوعات مورد تحقیقمون سیاهه (آسیب‌های اجتماعی) اینکارا رو جهت تلطیف فضا انجام میده. اون دیده بود که من با اعتماد بابام مشکل دارم، اون دید دنبال راهی برای نافرمانی در خانه هستم.

📍من اینقدر آدم کم تجربه در رابطه با جنس مخالف بودم که اون موقع درکی نداشتم این ادم وسط ماموریت کاری داره با من لاس میزنه. چون تمام توجه من سمت کار بود. تازه بعدش فهمیدم منظور داشته.

📍روز دوم کار جدی من با ایشون برام اس ام اس داد امروز ست بپوش. منم با شوخی جواب دادم باشه. فکر کردم منظورش ست رنگ روسری و مانتومنه، بعد منظورش رو فهمیدم که ست شرت و کرست بود!

📍قرار بود بریم داده های روز قبل رو طبقه بندی و داده های جدیدی گرداوری کنیم. مدام اصرار داشت باهم صبحونه بخوریم. من نتونتستم تایمیکه میخواست حاضر بشم. فکر کردم حالا دم رفتنشه و یه ساعت دیگه پرواز داره، میریم کار طبقه بندی اطلاعات رو انجام بدیم، ولی منو با فریب برد یه خونه تو منطقه ای از شهر که پرنده پر نمیزد. زمانی فهمیدم از اون موقعیت راه گریز ندارم که خیلی دیر شده بود، هیچ درگیری و مقاومتی انجام ندادم. اون مست بود و منم تو یه منطقه خلوت، طبقه چهارم خونه‌ای بودم که درش از داخل قفل بود.

📍مجبور شدم بذارم هرکاری میخواد با من بکنه. اون اولین تجربه رابطه جنسی من بود و بعد ۴ سال هنوز اختلال وجینوسموس من درمان نشده، دکترم معتقده این اتفاق باعث مشکل در من شده. بعد از اون اتفاق سعی کردم فاصله مو باهاش حفظ کنم اما قطع رابطه نکنم. من به کار احتیاج داشتم و خوشبختانه بیشتر اون پروژه درواقع دورکاری بود. یک سال و نیم طول کشید تا کم کم ارتباطات کاریم رو با این ادم قطع کنم کار جدیدی پیدا کنم.
یک سال و نیمی که تهدیدم کرد چیزی رو علنی نکنم، هم میدیدم جلوی دوستِ من داره بهم سیگنال میده! مردی که دوبرابر من سن و همچنین همسر و بچه‌ی کوچیک داره.

📍بدبختی اینجاست هنوز میبینم دخترای جوون زیادی دورش هستن، الان کار دانشگاهی انجام میده، شاگرد داره، نیرو زیر دست داره که براش در پژوهش ها داده میدانی جمع اوری کنن. کسایی که میبینم اکثرشون مثل من هستن، همسن و دغدغه‌مند. پیج‌های فمینیستی مقالات اون رو منتشر میکنند، کنشگران اجتماعی از پژوهش‌های اون استفاده میکنن.

📍من هیچ مدرکی در دفاع از خودم ندارم.
من اون روز مشروب خورده بودم، با پای خودم به اون محل رفته بودم، تمامی شواهد تجاوز رو از بین بردم، برخی جزئیات ریز رو طی این سالها فراموش کردم. فکر نکنم بتونم ازش شکایت کنم. اما بخشی از نگرانی من به خاطر جایگاه احترام و شهرتی هست که این فرد داره. چطوری میتونم اسم بیارم از کسی که سازمان ملل ازش تقدیر کرده؟

⚡️⚡️روایت ارسالی از طرف یکی از مخاطبین بیدارزنی در خصوص #تجاوز و آزار جنسی

@bidarzani

🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

هیات منصفه مجازی کافی نیست

جای خالی رویکردهای ترمیمی در مساله‌ی #تجاوز تجاوز
✍کاوه مظفری

همزمان با انقلاب مشروطه تعدادی از دختران در شهر قوچان در عوض مالیات ربوده و فروخته شدند. دستگاه و نظام سیاسی حاکم در آن روز جامعه ما، نه تنها توانایی نشان دادن هیچ واکنشی را نداشت بلکه در این فاجعه سهیم بود. این ماجرا به انگیزه مضاعفی بدل شد تا بسیاری از مبارزان مشروطه ضرورت شکل‌گیری عدالت‌خانه در کشور را مورد تاکید قرار دهند. نیاز به دادخواهی عادلانه سال‌هاست که در جامعه ما احساس می‌شود، اما هنوز به وضع مطلوب خود نرسیده ‌است.

چند روزی است اخبار تجاوز‌های سریالی در فضای مجازی دست به دست می‌شود، شبکه‌های اجتماعی فضایی فراهم کرده تا روایت‌گری از تجاوز سرایت پیدا کند و هر روز فهرست جدیدی از افراد بزه‌دیده و بزه‌کار در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. گویی هیئت منصفه‌ای مجازی برای رسیدگی به این روایت‌ها ایجاد شده است.

از یک سو، انتشار این گزارش‌ها نشانه‌ای است از توجه جامعه به معضل تجاوز جنسی، این که افکار عمومی نسبت به تجاوز و آزار جنسی حساس شده و همچنین افراد خشونت‌دیده جسارت پیدا کرده‌اند تا تجربه ناخوشایند خود را عنوان کنند و در پی دادخواهی باشند. از سوی دیگر، پرسش های بسیاری ایجاد شده است: چه شرایط و عواملی باعث رواج تجاوز و آزار جنسی می‌شود؟ چطور می‌توان از افراد خشونت‌دیده و مورد تجاوز حمایت کرد؟ راه درمان چیست؟ آیا مجازات‌های تنبیهی کافی است؟ یا می‌توان در جستجوی راهکارهایی ترمیمی و پیشگیرانه باشیم؟ در این شرایط چطور باید مراقب انتقام گیری‌های شخصی باشیم؟ و در نهایت این که استانداردهای رسانه‌ای برای انتشار اخبار و روایت‌ها شامل چه مواردی است؟
🔻🔺🔻

🆔 @edalatxah

https://moroor.org/هیات-منصفه-مجازی-کافی-نیست/

با محوریت اِعمال تجاوز در سیاست‌های کالایی‌سازی آموزش

📌تعرض‌های جنسی، فریادگران، بی‌صدایان

✍شکیبا عسگرپور


📍بیدارزنی: طی دو هفته‌ی گذشته، صدایِ «مکتوب»، کوتاه و مستقیمِ راویانی در شبکه‌های مجازی (خاصه توییتر) به‌میان آمده است که ذیل افشاگری تجربه‌هایی ظاهراً شخصیْ اما در کلیت امر (تماماً سیاسی) از تجاوز و آزارهای جنسی وارد آمده علیه خود، طی سالیان گذشته گفتند.

📍تکثر و ازدیادِ نفس‌گیرِ روایت‌های مطرح‌شده، نام‌های بی‌شماری را به میان آورده است. از نقاش و مجموعه‌دار اعظمی که کمتر از «استاد» مورد خطاب قرار نمی‌گرفت تا ردیفی از اسامی موزیسین‌ها، شاعران، بازیگران، اینفلوئنسرها و مورد مشخصِ اخیراً مطرح شده‌، فارغ‌التحصیل باستان شناسی که با بیشترین حجم از روایات متحد تجاوز همراه بود.

📍نوع مواجهه‌ی مخاطبان و دیگر کاربران شبکه‌های اجتماعی با روایاتی از تجاوز یا اعمال آزارهای جنسی از سوی «سلبریتی‌ها»، متکی بر حیرت/انکار اولیه و یا ایجاد فضایی باز جهت شنیدن و تزریق اعتماد به‌نفس به فرد قربانی بوده است.

📍در حقیقت، بخش اعظم مخاطبان این روایات، با مخدوش شدن تصویر آن فیگورِ هنرمندِ متجاوز در ذهن، از سویی با احساس انزجار درونی در نسبت خود با آثار موسیقایی/بصری فرد متجاوز قرار گرفته است و از سمتی دیگر، موشکافانه و با حساسیت بیشتری با تک به تک کلمات نوشتاری فرد افشاکننده برخورد می‌کند. گویی که آن تجاوز، تعدی به برساخته‌های ذهنی او نیز بوده است.

📍حال، پرسشی که به میان می‌آید این است که آیا کلیت «سرمایه‌ی اجتماعیِ» سلبریتی‌ها، به‌مثابه پیاده‌نظام‌هایی‌اند که تشویق و حمایت از فرد مورد نظر را با ادراکی کورکورانه پیش می‌برند و یا نه! ساحت پولادین فرد مشهورِ آزارگر را ورای کارنامه‌ی فعالیتی وی می‌پذیرند؟

📍پاسخ به این پرسش، بدون درج «گزاره‌ی زمانی» و اهمیت پذیرا بودن اذهان عمومی در دریافت حقیقت موجود در عملکرد متجاوزان مشهور، میسر نمی‌شود. امری که به‌سادگی هم محقق نشده است.

#تجاوز
#آزارجنسی


https://tttttt.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30360&rhash=3ec4f87be6d7d1

🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

💢#مهدی_یراحی خواننده پاپ جدیدترین اثرش #دخترانه را منتشر و آنرا به #دختر_آبی، دختران #شین_آباد و همه دختران قربانی خشونت و تعصبات بیهوده و #تجاوز تقدیم کرده است.
مهدی یراحی مدتهاست در ایران ممنوع الکار، ممنوع التصویر، ممنوع الکنسرت است.

📌با آرزوی فردایی عاری از محدودیت، خشونت ، جهل و دختر کُشی!

#دختران_سرزمینم
#دختران_شین_آباد
#دختر_آبی
https://www.instagram.com/p/CE4VMhOpdCI/?igshid=5vj7znn0421d

📌بیانیه‌ی ۲۳ روزنامه‌نگار زن درباره روایت‌های اخیر آزارگری

سرانجام جنبش روایت‌گری آزار به دالان‌های مطبوعات رسید؛ جایی که خیلی‌ها باید از آن بترسند. درباره‌ی مورد اخیری که مطرح شده، چند روایت را شنیده‌اید اما آن‌چه بر هیچ یک از روزنامه‌نگاران پوشیده نیست، این است که ده‌ها روایت مشابه دیگر هم شنیده‌ایم و حتی برخی شاهد آزارها بوده‌ایم. بسیاری از زنان روزنامه‌نگار و غیرروزنامه‌نگار راوی آزارها و تعرض‌های آقای متجاوز بوده‌اند و خوشحالیم که حالا روایت‌ها از پستو بیرون کشیده شده است.

ما بخش زیادی از این راویان آزار را می‌شناسیم و متاسفیم که احتمالا زنان دیگری هم هستند که رنج آزار و تعرض را محتمل شده‌اند اما هنوز هم سکوت کرده‌اند. همه‌ی آن‌ها بدانند که متجاوز دیگر نمی‌تواند با تله‌گذاری، خاک بر چشم‌ قربانیان بپاشاند.
ما امضاکنندگان تا پایان، از تک‌تک شما زنان و راویان آزار حمایت می‌کنیم تا حرف بزنید و عقب ننشینید.

ما هم‌چنین از مسوولان رسانه‌ها نیز انتظار داریم چشم خود را بر روایت‌های آزارگری متجاوز و برخی دیگر از مردان رسانه‌ای نبندند. آزارگران باید موظف به پاسخ‌گویی نسبت به اعمال خود شوند؛ فضای امن، حق ماست.


۱- انسان نگار
۲ -ایکدر سولماز
۳-باقری نگین
۴-بیات فرنگیس
۵-جمالپور فاطمه
۶- حاجی‌زاده مولود
۷-حامدی نیلوفر
۸- حسین‌زاده محبوبه
۹- رخش سودابه
۱٠- زارع سارا
۱۱- شعاعی شیما
۱۲- عباسی فائزه
۱۳- فرشید آرزو
۱۴-قلی‌زاده مهتاب
۱۵- قوامی غنچه
۱۶- کریمیان خاطره
۱۷- کیمیایی هدیه
۱۸- محسنی سارا
۱۹- محمدی الناز
۲٠-محمدی الهه
۲۱- ملکی شیدا
۲۲- نوبری صبا
۲۳- وحیدیان مریم

#روایت_آزار
#تجاوز


@bidarzani
🔺🔻🔺
🆔 @edalatxah

مرگ یک دختر ۱۷ ماهه به علت تجاوز جنسی توسط پدرش

به گزارش شرق در اولین روزهای فروردین سال جاری زنی نوزاد دختر ۱۷ ماهه‌اش را که به‌شدت بدحال بود به بیمارستان رساند و درخواست کمک کرد.
این زن به پزشکان گفت دخترش را برای چند ساعتی پیش شوهرش گذاشته و وقتی برگشته متوجه شده که بچه حالش خوب نیست. او توضیح داد: دخترم خیلی بی‌قرار بود، هر کاری کردم آرام نشد. بعد از چند ساعت تب شدیدی کرد و من او را به بیمارستان آوردم.
وقتی پزشکان نوزاد ۱۷ ماهه را بررسی کردند متوجه حادثه وحشتناکی شدند. آنها پی بردند کودک به طرز فجیعی مورد آزار قرار گرفته و دچار خون‌ریزی شدید داخلی شده است. پزشکان بیمارستان با توجه به این اطلاعات پلیس را خبر کردند.
پزشکی قانونی در گزارش خود به دادسرا اعلام کرد ساناز به دلیل خون‌ریزی داخلی و شدت جراحاتی که ناشی از کودک‌آزاری بی‌رحمانه و بسیار خشن بوده، جانش را از دست داده است و پرونده پزشکی او نشان می‌دهد تلاش زیادی برای نجات این کودک انجام شده اما نتیجه‌بخش نبوده است./ شرق

#تجاوز_جنسی #کودک_آزاری
@edalatxah

🔴 سال گذشته هزار و ۴۷۴ نوزاد از مادران ۱۰ تا ۱۴ساله متولد شده‌اند!

▫️ بنابر تازه‌ترین گزارش آماری سازمان ثبت احوال، طی سال گذشته ۶۹ هزار و ۱۰۳ نوزاد از مادران گروه سنی ده تا نوزده ساله متولد شده‌اند که گروه سنی پرخطر محسوب می‌شوند و از این تعداد هزار و ۴۷۴ نوزاد از مادران ده تا چهارده ساله متولد شده‌اند.
▫️ براساس این گزارش، مادران گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ ساله نیز در مجموع ۱۹۶ هزار و ۴۰۲ نوزاد به دنیا آورده‌اند.
▫️ براساس جداول آماری سازمان ثبت احوال، میزان زاد و ولد در ماه‌های پایانی سال ۱۴۰۰ نسبت به ماه‌های پایانی سال ۱۳۹۹ در همه گروه‌های سنی شتاب گرفته است./ایسنا

#کودک‌_همسری
#تجاوز_به_کودکان
#قوانین_زن‌ستیزانه
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah