⭕️ معلمان در برنامه‌های کاندیداها جایی ندارند.
✍ رحیم احمدی، معلم
#ارسالی به #گاهنامه_فراسوی‌کندوکاو

در مناظره دوم نامزدهای انتخابات در مورد آموزش‌وپرورش به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند اهم این سخنان به شرح زیر است :
#قاضی‌زاده:
آینده هر کشوری را با حوزه آموزش عمومی آن می‌سنجند
آموزش‌وپرورش اصلی‌ترین وزارتخانه ماست و بودجه آن باید از 9 درصد به 30 درصد افزایش پیدا کند
#قالیباف: 
طرح‌های خوبی داریم برای آموزش‌وپرورش اما اجرا کجاست؟
سرانه بودجه آموزش‌وپرورش در دهه 70، 20 درصد بوده است
ما مهدهای کودک را باید قبل از مقطع ابتدایی، در اولویت قرار دهیم
#پورمحمدی: باید قدردان معلمان باشیم
آموزش‌وپرورش جای اختلافات سیاسی نیست.
طراحی روش تدریس متناسب با شرایط هر استان باید به استان‌ها سپرده شود
#زاکانی: تعلیم و تربیت نظام پیشران کشور است
  آموزش‌وپرورش هزینه نیست؛ سرمایه‌گذاری است.
#پزشکیان: باید خدماتی که به فرزندانمان در روستاها و شهر داده می‌شود یکسان باشد.

همانطور که ملاحظه می‌شود کاندیداها نه‌تنها در مناظره حرف جدیدی برای معلمان و آموزش‌وپرورش نداشتند بلکه در برنامه‌های خود هم آموزش‌وپرورش برایشان اولویت نیست اگر اولویت بود فراتر از شعارهای پوپولیستی عمل می‌کردند. یکی از دلایل فقدان برنامه جدید آن است که این افراد همه پست‌های حاکمیتی داشته‌اند و کارنامه همه آنان امروز مقابل چشمان معلمان است.

معلمان در طی یک دهه گذشته روشن‌تر از قبل بر حقوق پایه‌ای خود تاکید کرده‌اند تجمعات برگزارشده و بیانیه و مواضع تشکل‌های صنفی سند روشنی برای شناخت مطالبات معلمان است. معلمان بارها اعلام کرده‌اند که خواهان حقوق و دستمزد بالای خط فقر هستند برای دانش آموزان به‌خصوص برای کودکان در مناطق محروم خواهان آموزش رایگان و باکیفیت هستند و تحقق این‌ها را از طریق تشکل یابی مستقل و سازمان‌دهی میسر می‌دانند. شعار «معلم زندانی آزاد باید گردد» یک شعار محوری و خواسته اصلی معلمان است نه به آموزش ایدئولوژیک و دفاع از حقوق کودکان بازمانده از تحصیل همواره مورد تاکید تشکل‌ها و معلمان بوده است.
حال سؤال اساسی این است که کدام‌یک از این مدعیان و هوادارانشان این مطالبات برایشان مهم است؟ اصلاً این افراد با آن گذشته تاریکی که دارند می‌خواهند به این مطالبات پاسخ دهند؟ پاسخ مشخص است نگاهی به برنامه نداشته و موضع‌گیری‌های آنان نشان می‌دهد آن‌ها فقط کلی‌گویی می‌کنند و اگر چیزی هم از معلم می‌گویند ربطی به این مطالبات ندارد. اینجا مسئله اصلاً توانایی پاسخ به مطالبات نیست مسئله این است که این نامزدها اصلاً باور به این مطالبات ندارند.
حال سؤال اساسی دیگری که اینجا مطرح می‌شود این است که کسانی که در کسوت معلمی مردم و به‌ویژه معلمان را به شرکت دعوت می‌کنند آیا با گذشته این افراد آشنایی ندارند؟ آیا آن‌ها مسئولیت وعده‌های این کاندیداها را به عهده می‌گیرند؟ کسانی که امروز هیزم این انتخابات شده‌اند آیا در مورد آتشی که به معیشت معلم شاغل و بازنشسته افتاده بی‌خبرند؟ این‌ها سؤالاتی جدی و مهم است که بدون حب و بغض باید به آن پاسخ داد.
تکلیف تشکل‌های وابسته به جناح‌های سیاسی مشخص است امروز اصلاح‌طلبان به دنبال تحقق شعار " هر فرهنگی یک ستاد " کمپین و همایش به راه می‌اندازند و ازآنجایی‌که پزشکیان هیچ برنامه‌ای برای فرهنگیان ندارد بخشی از مطالبات معلمان را لیست می‌کنند و می‌گویند « دیدگاه‌های پزشکیان با مطالبات بر حق معلمان همپوشانی زیاد دارد» تا هر طور شده معلمان را به سمت خود بکشند. اصولگرایان هم با نادیده گرفتن عملکرد کاندیداهای موردحمایت خود که زندگی فاجعه‌بار برای معلمان رقم‌زده‌اند همچنان به دنبال سبد رأی معلمان هستند و با کلی‌گویی و شعارهای دروغین مسئولیت عملکرد خود را به عهده نمی‌گیرند. این‌ها برای رسیدن به مقاصد سیاسی به نام ایران و به نام معلمان شعار می‌دهند. مخاطب این نوشته این افراد و جریانات نیستند بلکه معلمانی هستند که فکر می‌کنند از این تنور، نانی نصیب مردم و معلمان خواهد شد. آن‌ها باید پاسخگوی عملکرد خود باشند.

📌 لطفا از طریق ایمیل فراسوی کندوکاو مطالب خود را برای ما ارسال نمایید.

ایمیل:
farasookandokav@gmail.com

آدرس صفحه اینستاگرام :
Farasookandokav

❇️❇️❇️
https://tttttt.me/farasookandokav

🔴 پایان دور اول انتخابات:
🖊 جلیلی و پزشکیان، طبقه‌ی کارگر و نه به صندوق


☑️ دور اول انتخابات تمام شد و بنا بر آمار اعلامی رسمی وزارت کشور، مشارکت در انتخابات حتی از دور ۱۴۰۰ هم کمتر بود و به حدود ۴۰ درصد رسید. این یعنی ۶۰ درصد از واجدان شرایط در انتخابات شرکت نکردند.
عدم شرکت این ۶۰ درصد علی‌رغم تمام زورهای حاکمیت برای ایجاد دوگانه‌ی نخ‌نما شده‌ی «اصلاح‌طلب/اصول‌گرا»، آن هم در حالی که کاندید اصلاح‌طلب نه یک فرد خنثی و دست چندم مثل «همتی»، بلکه «پزشکیان»ی بود که به اعتبار خطابه و روی منبر رفتن، فردی باسابقه بود، حاکی از آن است که شعار «دیگه تموم ماجرا» همچنان اعتبارش را در میان مردمان مبارزی که از دی ۱۳۹۶ به این‌سو، «خیابان» و «سازماندهی» را به عوض «صندوق رأی» برگزیدند، از دست نداده است.

☑️ اما آنچه در این‌جا می‌تواند مورد توجه ما برای «دور دوم» انتخابات قرار بگیرد عبارت است از:

- رأی برخی از چپ‌نماها به «جلیلی» به عنوان کاندیدای مدافع طبقه‌ی کارگر و فرودستان و نیز «حافظ استقلال ایران».
- تابعیت هر دو کاندیدا از «منطق برنامه‌ی هفتم توسعه» و «سیاست‌های کلی رهبری».

متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/5f955utk

#انتخابات
#پزشکیان
#جلیلی
#کارگران
#زنان

@sarkhatism

🔴 آيا می‌شود از دوگانه‌ها عبور کرد؟
🖊 از جلیلی دیو تا پزشکیان دلبر

گروه نویسندگان #سرخط

☑️ حالا در جریان دور دوم رقابت‌های انتخاباتی شاهد برجسته شدن این دوگانه‌ها از سوی تریبون‌های اصلاح‌طلبان خواهیم بود:

✔️ پزشکیان: مدافع مذاکره + توسعه‌باور + ضد گشت ارشاد + مدافع خصوصی‌سازی + مدافع آزادی بیان + مدافع دانشجویان آزادی‌خواه + مدافع اقوام تحت ستم + و ...

✔️ جلیلی: شرق‌گرای مخالف مذاکره + ضدتوسعه + مدافع گشت ارشاد + مدافع بزرگ شدن دولت و حضور سپاه در اقتصاد + مدافع اسلامی‌سازی دانشگاه و ادارات + مدافع حکومت مرکزی + و ...

از سوی تریبون‌های اصول‌گرایان نیز شاهد برجسته شدن این دوگانه‌ها خواهیم بود:

✔️ پزشکیان: غرب‌گرا + ضدفرودستان + مدافع بی‌حجابی + بی‌برنامه + تجزیه‌طلب

✔️ جلیلی: شرق‌گرا + حامی فرودستان + مدافع قانون + بابرنامه + تقویتگر حکومت ملی


☑️ همین دوگانه‌ها در جریان انتخابات‌های قبلی هم بوده:
خاتمی/ناطق نوری
خاتمی/توکلی
هاشمی/احمدی‌نژاد
موسوی/احمدی‌نژاد
روحانی/قالیباف
روحانی/رئيسی
همتی/رئيسی

همین دوگانه‌ها در جریان انتخابات‌های دیگر نقاط دنیا هم هست. برای مثال امروز در آمریکا:
بایدن/ترامپ

یا در دور قبلی فرانسه:
ماکرون/لوپن

دوگانه‌سازی «دیو و دلبر» اساسا یک تاکتیک انتخاباتی است که بلوک‌های قدرت حاکم می‌کوشند به اعتبار آن، مردمان سرخورده از تغییرات بنیادین و دلخوش کرده به تغییرات جزئی و ناپایدارِ «دموکراسی صندوقی» را راضی نگه دارند.


متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/bj69hetw

#انتخابات
#جلیلی
#پزشکیان
#دیو_دلبر
#ستمدیدگان
#مبارزه
#دوگانه

@sarkhatism

⭕️ اصلاح‌طلبان در یک چیز پیشتازند: سرکوب

امروز ویدیویی از #پزشکیان منتشر شده که وی بر نقش پیشتازی خود در سرکوب زنان و حجاب اجباری تاکید می‌کند.
#روحانی هم مانند وی از اولین کسانی بود که حجاب اجباری را قبل از به قانون ارتجاعی تبدیل شدن و انقلاب فرهنگی در ارتش اجرا نمود.
اصلاح‌طلبان امروز همان خط امامی های دهه شصت هستند که با تیغ موکت‌بری و پونز برای تحمیل پوشش اجباری به جان زنان و مردان می‌افتادند و الان داعیه دار دروغین دفاع از حقوق مردم شده‌اند الان فقط لفاظی می‌کنند.
نه #پزشکیان طرفدار آزادی است نه #جلیلی به فکر فرودستان است این #دوگانه‌سازی_کاذب و برای فریب مردم است.
#نه_به_انتصابات

🔻🔺🔻
@edalatxah

🔴 اندر احوال چپ‌نماهای انتخاباتی:
🖊 از اباذری تا حاجی‌حیدری


در روز آخر قبل از انتخابات، دو گروه از جامعه‌شناسان به اصطلاح با گرایش انتقادی نسبت به «نئولیبرالیسم» و «سرمایه‌داری» به دفاع از «پزشکیان» و «جلیلی» برخاستند. آن‌ها با ایده‌ی «دفاع از عدالت‌ اجتماعی» از کاندیدای مورد نظر خود دفاع کردند. در متن زیر فارغ از ریز شدن در استدلال‌های بی‌اساس این دو گروه، خطاب به هر یک و نیز کلیت «چپ‌های مدافع شرکت در انتخابات» نکاتی را متذکر شدیم و دست آخر کلیت «شرکت در انتخابات» را از منظری «انقلابی» به پرسش گرفته‌ایم.


☑️ خطاب به چپ‌های پزشکیان دوست

نمی‌شود که یک دهه از مضرات و فجایع سیاست‌های نئولیبرال بگویید و دست آخر هنگامه‌ی انتخابات که فرامی‌رسد به مردم بگویید «یا نئولیبرالیسم یا فاشیسم؟ آری به نئولیبرالیسم» خب اینجا همان حرف بازنشر شده‌ی این‌ روزهای ژاک رانسیر را باید به دفعات خطاب به شما تکرار کرد: «کسی که از ترس فاشیست به شارلاتان رأی می‌دهد سزاوار هر دوی آنهاست و راه را برای هر دوی آنها هموار می‌کند.» دقیق‌ترش این است که امروز در فرانسه می‌بینیم: نئولیبرالیسم جاده‌صاف کن فاشیسم است. (این مکرون بود که راه را برای رأي‌آوری لوپن باز کرد).
آمارهای دولت روحانی گواهی می‌دهد که وضعیت رفاه ایرانیان در دهه‌ی نود بدتر شده: شاخص‌هایی چون «ضریب جینی»، «توزیع درآمد» یا «ضریب پالما».
تیم پزشکیان هم که بی‌شک تداوم «تیم روحانی» است. پس لطفا تکلیف خودتان را با «نقد نئولیبرالیسم» روشن کنید.یا دیگر در نقد آن چیزی نگویید و ننویسید یا پراتیک سیاسی‌تان را با نقدی که به آن دارید، هماهنگ کنید.


☑️خطاب به چپ‌های جلیلی‌دوست

حتما که درنظر گرفتن وضع رفاه مردم فرودست مهم است و آمارهای مربوط به اصلاح‌طلبان در این خصوص بسیار «بد» بوده. اما بنا بر کدام متر و معیار باید رفت در آغوش جریانی که جز مُشتی عنوان طلایی (که بعضا راست‌گرایانه هستند) و نیز سوابق ناکارآمد برای فرودستان، چیز دیگری نداشته‌اند؟ از «افزایش دستمزد» بی‌سابقه در دوران وزارت عبدالملکی (به عنوان مغز متفکر کنونی ستاد جلیلی) می‌گویید، ایده‌ی «طرح آزادسازی تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی» را کجای دل‌مان باید بگذاریم که کمکی است به تدام هژمونی «بورژوازی رانت‌خوار» و الیگارشی «مالی‌گرا».
بعد هم مگر «فرودست» فقط «طبقه‌ی کارگر» است؟ آيا زنان و کوئيرها، ملل تحت ستم (کورد و بلوچ و عرب و …) و نیز «افغانستانی‌های ساکن ایران» در زمره‌ی «فرودستان» نیستند؟ کولبر و سوخت‌بر فرودست نیستند؟ خب روشن است که ایده‌های ناسیونالیسم شیعی جریان اصول‌گرا در راستای هرچه بیشتر فرودست‌سازی این گرو‌ه‌هاست.
پس این چطور موضع‌گیری چپ‌گرایانه‌ای‌ست که در زمین «بیشتر فرودست‌سازی» می‌ایستد؟



🔴 حرف آخر: نسبت میان اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان از جنس «بد» و «بدتر» نیست. از یک عینک «دیالکتیکی چپ» اساسا صفت «تر» دادن به یکی در قیاس با دیگری بی‌معناست. آن‌ها هر دو «بد» هستند چون با تاکتیک‌های متفاوت در پی پیش بردن یک استراتژی (نئولیبرالیسم) هستند.

فکر کردن به اینکه با روی کار آمدن فلان دولت وضع معیشتی طبقه‌ی کارگر بهتر می‌شود یا تغییری نمی‌کند یا بدتر می‌شود، ایده‌ی نیروی مبارز طبقاتی نیست، بلکه بازی در زمین «رفرمیسم» است. مسأله این است که هیچ یک از دو بلوک بورژوازی حاکم در ایران به ما فرصتی برای «سازمان‌یابی» و «افزایش آگاهی طبقاتی» اهدا نمی‌کنند.
گیریم با روی کار آمدن فلان بلوک بورژوازی حاکم، تورم کم شود، ضریب جینی هم بهبود یابد، آیا ما می‌توانیم از این برای «سازماندهی طبقاتی» و «افزایش آگاهی طبقاتی» استفاده کنیم؟ برای نیروی چپ چه آورده‌ای دارد؟
وظیفه‌ی انقلابی ما رأی دادن به این یا آن بلوک بورژوازی نیست که در نهایت برای امر «انقلاب» هیچ کدام گشایشی را برای ما پدید نخواهند آورد.
مگر ندیدیم که در دولت احمدی‌نژاد چطور جنبش سندیکایی را داغان کردند؟
مگر ندیدیم که در دولت روحانی چطور به سر و پای مردم در جنبش‌های خیابانی شلیک کردند؟
یا می‌پذیریم «انقلاب» امری توهمی است و کلا «سیاست‌ورزی سوسیال‌دموکراتیک» را مبنای خود قرار می‌دهیم یا «انقلاب» برای‌مان خط قرمزی‌ست که جهت‌دهنده به پراتیک‌های خرد و کلان است.

اگر بنا بود «انتخابات در نظام بورژوایی» نقش تسهیل‌گرانه برای «انقلاب» داشته باشد، تا به حال باید در «اروپا» بارها و بارها به واسطه‌ی روی کار آمدن فلان حزب «سوسیال دموکرات» و بهمان حزب «سوسیالیست» انقلاب می‌شد.


#انتخابات
#پزشکیان
#جلیلی
#اباذری
#جامعه‌شناسان
#طبقه‌_کارگر
#نئولیبرالیسم

@sarkhatism

⭕️ ۱۸ تیر ۱۳۷۸ سرآغاز عبور از اصلاح‌طلبان
#یادداشت_روز

امروز ۱۸ تیر یادآور حمله وحشیانه به دانشجویان و کوی دانشگاه است. آن زمان پروژه بازی اصلاح‌طلبان برای فریب مردم در اول راه بود هنگامی که دانشجویان برای اعتراض به وضعیت موجود و سرکوب و سانسور به میدان آمدند دولت خاتمی در برابر حمله #گاز_انبری قالیباف و بسیجی‌های مورد حمایت، عقب‌نشینی کرد و چهره واقعی خود را نشان داد.
اعتراضات که در ابتدا در تهران شروع و توسط دانشجویان حامی خاتمی در دفتر تحکیم وحدت گسترش یافت از مدیریت آنان خارج و   تمام دانشجویان در اکثر دانشگاه‌ها به آن پیوستند و رادیکال شد. #حسن_روحانی در نماز جمعه درخواست برخورد شدید با اغتشاشگران را نمود و اصلاح‌طلبان با پشت کردن به شعارهای خود با جناح رقیب دانشجویان را سرکوب نمودند.
اما اصلاح‌طلبان که همواره به دنبال میوه‌چینی از اعتراضات بودند با طرح شعار «ایران برای همه ایرانیان و رسیدگی به پرونده کوی دانشگاه تهران و کشتار دانشجویان دانشگاه #تبریز » بر موج انتخابات در مجلس ششم سوار شدند و اکثریت مجلس را از آن خود کردند حالا مجلس و دولت در دست آنان بود و همین باعث شد که نتوانند هنگامی که از شعارهای خود عقب نشینی می کردند چهره فریبکارانه خود را پنهان نمایند.

بعد از کوی و تشکیل مجلس ششم وقتی اولین نشانه‌های استمرارطلبی بارز شد سال ۷۹ جمعی از فعالان دانشجویی درون همان دفترتحکیم تز «عبور از خاتمی» را مطرح کردند و متهم به تندروی از سوی تمام جناح های درونی اصلاح‌طلبان شدند. بسیاری از عبور کنندگان از خاتمی در سال ۸۴ به دامن کروبی و معین و بعدا رفسنجانی برگشتند تا به #احمدی‌نژاد مجال ندهند این نشان می داد که آنان هنوز دلباخته اصلاح طلبان بودند چرا که سال ۸۸ باز به بهانه «نه به احمدی نژاد» به دامان کروبی و میرحسین غش کردند و باز درس نگرفتند و در سال 92 و 96 سر از ستادهای روحانی در آوردند تا رییسی رای نیاورد. امروز خوشبختانه بخشی از آن افراد به جمع تحریمی ها پیوستند و از #رقیب_هراسی فاصله گرفتند.

اما کسانی که بدنه اصلی ستاد پزشکیان را تشکیل می‌دادند همان بخشی از اصلاح طلبان و حامیانشان بودند که #عبور_از_خاتمی را تندروی تلقی می کردند این جماعت از سال ۷۶  به خاطر برخورداری از  رانت و ثروت فربه شدند و با همان شیوه ای که برای خاتمی و روحانی بازار گرمی کردند #پزشکیان را با فریبکاری و رقیب هراسی بی آنکه مسئولیت خود را در استمرار وضعیت موجود به عهده بگیرند روانه پاستور کردند تا بر سر سفره انقلاب نشسته، مردم را چپاول و غارت کنند و مزد خوش خدمتی به نظام و رهبری را بگیرند آنان هیچ‌گاه دغدغه دموکراسی و آزادی نداشته و ندارند.
هدف نوشتن در مورد عاقبت عبور کنندگان از خاتمی و مخالفانشان نبود هدف آشکار نمودن وجه افشاگرانه حادثه کوی دانشگاه بود. این حادثه اگر چه زخم های فراوانی بر تن دانشگاه گذاشت و جان‌های عزیزی چون #عزت‌_ابراهیم‌نژاد را گرفت و هنوز مادر #سعید_زینالی از سرنوشت فرزندش بی‌خبر است اما بعد از وقایع و اعتراضات اسلامشهر، قزوین و مشهد در نیمه اول دهه هفتاد، مهمترین حرکت اعتراضی و سرکوب شده بعد از دهه شصت بود. دانشجویان هزینه دادند اما مسیر جدیدی گشودند همان زمان چهره واقعی و منافقانه استمرارطلبان برای وجدان های آگاه رو شد و نشان داد که دخیل بستن به این جماعت چیزی نصیب مردم به خصوص اکثریت فرودست نمی‌کند.
کوی دانشگاه سر آغاز عبور از اصلاح طلبان بود و دانشجویان پیشرو در دی ۹۶ آخرین میخ ها را بر تابوت این باند مافیایی کوبیدند هنگامی که اتمام ماجرا را فریاد زدند.

#اصلاح‌طلب_اصولگرا
#دیگه_تمومه_ماجرا
#کوی_دانشگاه
#نه_به_انتصابات

#مدرسه_رهایی

🔻🔺🔻
@edalatxah