عفرین شهر زیتون است
هر درخت تفنگی
و هر دانه ی زیتون گلوله ای خواهد بود
در مقابل فاشیست ها...
#رضا شاهمرادی


#عفرین#کوبانی دیگر است

🌀 هجوم نظامی به کردستان سوریه؛
«عفرین میدان تهاجم و مقاومت»
✍️ خسرو غلامی - ششم بهمن 1396


عفرین از شهرهای استان حلب در سوریه می‌باشد که دارای ۳۶۶ روستا بوده و حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت دارد. عفرین از نظر جغرافیایی در بلندترین نقطه سوریه و با هوایی کوهستانی و سرسبز واقع شده و به همین دلیل قطب تولید زیتون و فراورده های آن در سوریه گردیده است. عفرین پل ارتباطی مرتفع به دریای مدیترانه و الحاق کردستان سوریه به جنوب ترکیه شناخته می شود. منطقه عفرین در جریان جنگ سوریه به‌طور کامل تحت تسلط کردستان سوریه در آمد و به شکل خود مدیریتی یا همان کانتون ها اداره می شود.

بر اساس گفته منابع خبری، عملیات موسوم به "شاخه زیتون" که روز شنبه 30 دی ماه برابر با 20 ژانویه از سوی ارتش ترکیه آغاز شده، تا کنون باعث آواره شدن پنج هزار نفر از مردم منطقه عفرین در کردستان سوریه شده است. آمار رسمی کشته‌شدگان حمله ترکیه به عفرین در شمال سوریه حکایت از ۲۶۰ کشته دارد. این در حالی است که وزیر امور خارجه ترکیه گفته حملات را گسترش خواهند داد. به گفته او این کشور قصد گسترش نبرد با کردها در عفرین، شمال غربی سوریه را دارد و فعلا هدف اولیه شهر عفرین است، اما هدف بعدی شهر منبیج و کرانه‌های شرقی رود فرات خواهد بود.

در حالی تهاجم گسترده ارتش ترکیه به عفرین وارد پنجمین روز خود شد که گزارش ها حاکی از این است که بسیاری از ساکنین روستاهای این منطقه برای دفاع از خود، در برابر هجوم نظامی ترکیه، سلاح به دست گرفته و مسلح شدە اند. برخی منابع خبری گزارش کردند که ارتش ترکیه در عَفرین و شَهبا ضربات سنگینی را متحمل شده است.

از سویی دیگر همه شواهد و رویدادهای هفته گذشته به ما نشان می دهد که یورش ارتش ترکیه با چراغ سبز و یا سکوت دولت های کوچک و بزرگ سرمایه داری ذینفع در بحران سوریه، انجام می گیرد. امروز دیگر بر کسی پوشیده نیست که فرمان حمله نظامی به عفرین از سوی آقای اردوغان، تلاشی برای مقابله با بحران هایی متعددی است که حزب حاکم عدالت و توسعه در سال های اخیر با آن دست به گریبان بوده است.

تهاجم نظامی به کردستان سوریه، نمودی عینی از بحران حکومتی در ترکیه و بخشی از خیال پردازی عثمانی گری اردوغان است. بحرانی که نشان از ناتوانی حزب حاکم عدالت و توسعه برای ادامه حاکمیت اش در این کشور است. این حزب بورژوایی اگر چه در دهه گذشته در سایه استثمار طبقه کارگر و مزدبگیران، توانست مدل و الگویی از رشد سرمایه داری در ترکیه را برای صاحبان سرمایه این کشور به ارمغان بیاورد؛ اما در سال های اخیر ناتوانی اش را در اداره امور داخلی ترکیه و حضور پر تنش و متناقض این کشور در منازعه های منطقه ای و بین المللی، نشان داده است. همین امر باعث شده که بسیاری امروز امیدی به ادامه حاکمیت حزب اسلامگرای عدالت و توسعه اردوغان در آینده مناسبات سرمایه داری حاکم بر ترکیه را نداشته باشند.

اینکه آینده سیاسی ترکیه و پروسه کشمکش های اجتماعی و طبقاتی به کجا کشیده شود و نقش اکثریت فرودست و طبقه کارگر مزدبگیر در این بحران سیاسی چیست، بحث جداگانه ای می طلبد و لازم است که آن را از زاویه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، منطقه ای و بین المللی مورد تحلیل و بررسی قرار داد. اما آنچه امروز و در شرایط کنونی مهم و ضروری است پشتیانی از مردم کردستان سوریه و به طور مشخص، منطقه عفرین در مقابل تجاوزهای نظامی ارتش ترکیه است. مقاومت برای این مردم خود زندگی است و رویدادهای چند روز اخیر حکایت از این دارد که #عفرین می رود که به #کوبانی دیگری تبدیل شود. حمایت آزادیخواهان جهان از جنبش مقاومت در کردستان سوریه و محکوم کردن تهاجم دولت ترکیه، امری عاجل است.



🆔 @edalatxah

⛔️توفان توئیتری
برای شکستن سکوت جهانی

#عفرین

♦️امشب ۲۷ اسفند ۹۶
♦️ساعت ۳۰: ۲۲ به وقت ایران


جنگ ها را نشانه میگیریم و برای صلح متحد میشویم

🔰🔰
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEEP2fIHSrBpjqsZOQ

🔴 فراخوان به اروپا:
از وقوع فاجعه جلوگیری کنید

شمال سوریه #روژئاوا در شرف فاجعه انسانی و سیاسی است

تصاویر زنان و مردان ایزدی را هرگز فراموش نخواهیم کرد که در سال 2014 توسط یگان‌های مدافع خلق کُردستان از نسل‌کشی نجات یافتند. اما چه بسا به زودی شاهد تصاویر قربانیان کُرد باشیم. زمانی که ایزدی‌ها پیش چشم تمام جهانیان مورد هجوم متجاوزان قرار گرفتند، تمام قدرت‌های جهانی روی برگرداند -مگر کُردها. این زنان و مردان، پرچمدار مبارزه با داعش در سال‌های اخیر بودند، و در این راه بیش از ده هزار کشته داده‌اند. حالا خودشان مستقیما مورد حمله قرار می‌گیرند، که البته اولین بار نیست. از زمان اعلام عقب‌نشینی نیروهای آمریکا، ترکیه بارها تهدید به اعزام نیروهای زمینی برای تصرف #روژئاوا ــ منطقه شمالی سوریه که عمدتاً جمعیتی کُردنشین دارد ــ کرده است. #اردوغان پیشتر 80000 سرباز و نیروی هوایی در مرز سوریه مستقر کرده بود. احتمالاً هیچ کسی در کنار زنان و مردان شمال سوریه نخواهد ایستاد. برای همین ما امروز صدای خود را بلند می کنیم، و از اروپا می‌خواهیم که با این فاجعه‌ی سیاسی و انسانی علنی مخالفت کند.

اگر #روژئاوا مورد حمله قرار گیرد و اشغال شود، ارتش ترکیه و شبه نظامیان جهادی متحد آن، پروژه خود را که در ژانویه 2018 با اشغال منطقه #عفرین و با نقض آشکار قوانین بین المللی صورت دادند، یک قدم به پیش خواهند برد. آنها در عفرین بیش از صد هزار انسان را برای تغییر آرایش سیستماتیک منطقه وادار به مهاجرت ساختند. این برنامه پیش تر در سال 2016 در شهرهای کُردنشین جنوب شرق ترکیه اجرا شد که ابتدا با حمله هوایی سنگینی همراه بود. اما هیچ مفری برای مردم روژئاوا وجود ندارد ــ هیچ جایی برای پناه بردن آنها باقی نمانده است.

فتح روژئاوا فرایند دموکراتیزاسیونی را نابود خواهد کرد که در شش سال گذشته در این منطقه پیش رفته است. خودگردانی شمال سوریه هرگز مسأله‌ای محدود به کُردها نبوده، بلکه همواره با لایحه‌های مختلف نژادی و مذهبی همراه بوده است. ساکنان شمال کُردستان در شرایط سخت منطقه جنگ‌زده، توانستند حق آزادی، برابری و همبستگی را اعمال کنند. در این منطقه انتخابات دموکراتیک برگزار می‌شود، رسانه‌ها از سایر بخشهای سوریه آزادی بیشتری دارند. تلاش خارق العاده‌ای برای خدمات بهداشت عمومی صورت گرفته که صدها هزار پناهجوی سوری و عراقی این منطقه را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد. برخلاف سایر نقاط سوریه، منطقه خودگردان شمال سوریه به اتهامات نقض حقوق بشر با گشودگی پاسخ داده و درهای خود را به روی ناظران بین المللی گشوده است.
آمریکا برای توافق با اردوغان به دنبال استقرار منطقه حفاظت‌شده‌ی کذایی است. اما منطقه مورد مذاکره قلب اکثریت کُردنشینان است که شامل شهرهای کوبانی و قامیشلو می‌شود. گشودن آنها به روی سربازان ترکیه به معنای محرومیت مردم شمال سوریه از هر گونه محافظت است.

از این رو، برای پیشگیری از این فاجعه که در بوق و کرنا اعلام شده، تمام فرصت‌های دیپلماتیک باید به کار گرفته شود. در شرایط فعلی، اتحادیه اروپا نقش پررنگی دارد، زیرا نمایندگانی مانند فرانسه، بریتانیا، بلژیک و آلمان در شورای امنیت سازمان ملل دارد. ما از دولت های اروپایی می‌خواهیم که از هیچ تلاشی دریغ نکنند. این مهم، شامل تلاش واقعی برای یافتن راه حلی صلح آمیزی برای تمام سوریه است، که از سوی دیگر در معرض تهدید جبهه مقابل به منطقه ادلب قرار دارد. شبه نظامیان جهادی که تا کنون جنایات جنگی متعددی مرتکب شده اند، تنها ساکنان این منطقه نیستند، بلکه میلیون‌ها مرد و زن غیرنظامی در آنجا زندگی می‌کنند که بسیاری از آنها جزو اپوزیسیون دموکراتیکی هستند که سالها است مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
اتحادیه اروپا به جای همراهی با سیاست‌های اردوغان علیه کُردها و «تروریست» نامیدن تمام مخالفان، باید در سیاست‌های مشترک مهاجرتی خود با آنکارا تجدید نظر کند. این موضوع مشخصاً دولت آلمان را شامل می شود که همین الان هم نمایش نمادهای کُردی را قدغن کرده است. در مقابل حق مردم سوریه برای محافظت در برابر متجاوزان باید صراحتاً توسط اروپا تصدیق و تامین شود. این موضوع در راستای منافع خود اروپا است: هرکس فرایندهای دموکراتیک را تضعیف یا نابود کند و دست رژیم‌های اقتدارگرا را باز بگذارد هرگز نمی‌تواند جهان را به جایی امن‌تر بدل سازد.

امضا کنندگان:
آلفرد یلنیک، نمایشنامه نویس و رمان نویس/ اتریش
آکسل هونت، فیلسوف/ آلمان،آمریکا
میلو رائو، کارگردان تیاتر و نویسنده / سوییس، بلژیک
لیلا عمرت، شهردار اخراجی جزیره/ ترکیه، آلمان
جسین شوان، پژوهشگر علوم سیاسی، مدیر پلتفرم هومبولت ویادرینا/ آلمان
نانسی فریزر، فیلسوف/ آمریکا
ویوین وستوود، طراح/ انگلستان
ساندرو مزادرا، پژوهشگر علوم سیاسی/ایتالیا
اتین بالیبار، فیلسوف /فرانسه




#روژاوا #مقاومت_زندگی_است

@Sarkhatism

🆔 @edalatxah