🔴 بازگشت سید‌جواد سیدی به زندان در پی عدم تمدید مرخصی

سید جواد سیدی، زندانی سیاسی، با پایان مرخصی کوتاه‌مدت خود، عصر روز ۲۶ آذرماه به زندان اوین بازگشت.

این زندانی سیاسی که دوران محکومیت ۴ سال و ۶ ماهه‌اش را می‌گذراند، بعد از مرگ پدر خود، سید حسین سیدی، از زندانیان سیاسی دهه شصت که بارها به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق، بازداشت، شکنجه و‌ به احکام طولانی‌مدت محکوم شده بود، با قرار وثیقه‌ی سنگین به مرخصی اعزام شد.

او که در طول شدت یافتن بیماری پدر از حق مرخصی محروم مانده بود، پس از مرگ پدر خود با قرار وثیقه‌ی کوتاه‌مدت به مرخصی آمده و روز ۲۶ آذرماه با پایان یافتن مرخصی، به زندان اوین بازگشت.

#زندانی_سیاسی
#جمهوری_سرکوب
#مقاومت_زندگی‌ست

@sarkhatism

🔺#مریم_اکبری_منفرد زندانی سیاسی محبوس در #زندان_سمنان به اتهام "تبلیغ علیه نظام و توهین به خامنه‌ای" به ۳سال زندان محکوم شد.

اکبری‌منفرد در عاشورای سال ۱۳۸۸ تنها به جرم #دادخواهی خونِ خواهران و برادرانش زندانی شده و اکنون ۱۵ سال را بدون یک روز مرخصی در حبس گذرانده است: چهار خواهر و برادر او توسط #جمهوری_کشتار به قتل رسیده‌اند.

🔺تاکنون دیده‌اید که جایزه‌بگیرانِ همه‌جا حاضرِ خارج از کشور کلامی در رابطه با مریم و زندانیانی چون او سخن بگویند؟ برای #سلبریتی‌اکتیویست‌ها زندانیان سیاسی تنها زمانی حائز اهمیت هستند که بتوان در پروژه‌های نان و آب‌دار #صنعت_حقوق_بشر جانمایی‌شان کرد و از قِبَلِ آن‌ها به شهرت و ثروت اندوخت. آن‌ها صرفا به قربانی نیاز دارند و مبارزانی که علاوه بر ایستادگی در برابر جمهوری نکبت اسلامی، تن به پروژه‌های فاندبگیران ندهند، باید بایکوت شوند.

🔺در دنیایِ کالایی‌سازانِ مبارزه، صدای رزمندگانِ بی‌صدا باش.

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #زن_زندگی_آزادی #علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1

🔴 احتمال اجرای حکم اعدام چهار زندانی سیاسی کورد طی ساعات آینده
از صفحه‌ی توییتر جوانا طیمسی، همسر محسن مظلوم

#محسن_مظلوم
#محمد_فرامرزی
#وفا_آذربار
#پژمان_فاتحی
#زندانی_سیاسی
#نه_به_اعدام
#جمهوری_اعدام
@sarkhatism

۲۲ فروردین ۹۹ روزی بود که به دنیای دیگری پرتاب شدیم. دنیای گذشته، دنیای دانشگاه و المپیاد، دنیایی جذاب و لطیف بود، که در آن روز ها در کنار دوستانی هم سن و هم فکر با شادی و خوشی سپری می‌شد اما دنیای جدید، دنیای سلول انفرادی و بازجویی بود، دنیایی زمخت و خشن، دنیایی که در آن دوستی وجود نداشت، هر چه بود دشمنی بود، دنیایی که در آن هم فکری وجود ندارد بلکه بابت آن‌چه فکر می‌کردیم تهدید به مرگ می‌شدیم، دنیایی که در آن حقوق اولیه سلب می‌شد.

لحظه دستگیری، لحظه ورود به دنیایی جدید، لحظه انتخاب بود، مقاومت یا تسلیم. انتخابی میان دانشگاه و موفقیت شغلی و تحصیلی و مسیر هموار تا دانشگاه های برتر اروپا و آمریکا و یا زندان و سپری شدن سال های جوانی و از دست دادن موقعیت های علمی و تحصیلی.

اما چگونه می‌توان موقعیت تحصیلی را انتخاب کرد در حالی که هستند کودکانی که بدون آن که هرگز انتخابی کرده باشند از تحصیل محروم مانده اند و چگونه می‌توان به زندگی در رفاه و شغل پر درآمد فکر کرد در حالی که بسیارند کسانی که درآمدشان کفاف تهیه غذای روزانه را نمی‌دهد.

با نگاه به آن‌چه که مردم از دست می‌دهند، آن‌چه ما از دست می‌دادیم دیگر بزرگ نبود و غلبه بر شرایط دیگر سخت نبود. زندان بهای این انتخاب و سنگ محک آن است. به تجربه دیده ایم آن‌ها‌ که کم تر چیزی برای خود خواسته اند و قاطع تر ایستادگی را انتخاب کردند شرایط سخت تری را تاب آورده اند و این عامل اصلی تفاوت است میان آن کسانی که حتی یک ماه زندان را تحمل نمی‌‌کنند و آنها که ۱۰، ۱۵، ۲۰ و یا حتی ۲۵ سال زندان را سرزنده و مقاوم تاب آورده اند.

و ما هر روز باید این انتخاب را انجام دهیم، انتخابی با الگو گرفتن از صد ها هزار نفری که این مسیر را طی کرده اند و بر سر انتخابشان تا آخر ایستادند.
انتخابی که هر روز بیش از پیش دانشجویان در معرض آن قرار میگیرند آن ها که در حالیکه چیز های بیشتری برای از دست دادن دارند اما صدای بلندتری نیز دارند.

آن ها که می توانند اهل ماندن و پس گرفتن باشند امروز می توانند نه فقط همراهی کننده مردم در قیام ها بلکه شروع کننده آن باشند. با انتخابی برای نادیده نگرفتن کسانی که بیشتر رنج میکشند و کمتر صدایی دارند. انتخابی که با پرداخت هزینه آن می توان در کنار مردم ایستاد، می توان بخشی از تاریخ بود و می توان آغازگر حرکت ها بود.

ما در چهارمین سالگرد دستگیری مان تکرار می‌کنیم انتخاب ما، مقاومت کردن است هر چقدر هم که این زندان ادامه پیدا کند.

ایمان داریم آزادی ايران نزدیک است.

#امیرحسین_مرادی و #علی_یونسی
فروردین ۱۴۰۳


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Blackfishvoice1

شریفه محمدی، مدافع حقوق کارگران، روز سه‌شنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در شهر رشت، توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد و کماکان به‌صورت بلاتکلیف در #زندان_لاکان_رشت محبوس است.
نامه‌ای از "گمنام" خطاب به شریفه به‌دست ما رسید که فایل صوتی آن را می‌شنوید.


#شریفه_محمدی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#سرکوب_کارگران #مبارزه_طبقاتی
#علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1

جان #نجات_انور_حمیدی، معلم بازنشسته ۶۸ ساله محبوس در #زندان_سپیدار_اهواز، در خطر است

بنا به گزارش شورای صنفی فرهنگیان ایران،
نجات انورحمیدی‌، در زندان سپیدار اهواز، از ناراحتی شدید قلبی رنج می‌برد و به تشخیص پزشکان متخصص، باید مورد عمل جراحی قرار گیرد، اما به‌رغم درخواست‌های مکرر خانواده‌اش، از انتقال او به بیمارستان خودداری می‌کنند.

نجات انورحمیدی معلم ۶۸ ساله اهل آبادان که از سال ۱۳۹۷ در زندان به سر می‌برد، در شعبه چهار بی‌دادگاه اهواز به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.

انور حمیدی از اختلال در عملکرد تیروئید، فشار خون، چربی خون و سردرد مزمن رنج می برد. او همچنین از ناحیه هر دو چشم دچار آب مروارید می باشد و به دلیل عدم رسیدگی دچار خونریزی هم شده است.
مسئولان زندان سپیدار او را از دریافت داروهایش محروم کردند. در روز ۲۵ دی ۱۴۰۰، دکتر زندان به خانم انور حمیدی گفته است:
"تا نابینا نشوی عمل نیاز نیست! "


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_سکوت #علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1

در آستانه چهاردهمین هفته "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" بودیم که خبر صدور حکم اعدام هنرمند معترض و زندانی سیاسی #توماج_صالحی منتشر شد.
توماج امروز اسم مستعار و برملاکننده همه‌ی بی‌نام و نشان‌هایی است که در گمنامی اعدام شدند.
نام توماج، محبوبیت او و کشاندن او در پای چوبه‌دار، طنین بلند فریاد تظلم‌خواهیِ همه مردم ایران و جوانان به ناحق اعدام‌شده است که به گوش جهانیان رسید‌ تا بدانند که به چه بهانه‌های واهی و در چه بی‌دادگاه‌هایی جوانان و مردم ایران را با نقض حقوق بشر به چارمیخِ توحش می‌کشند.

این واقعیت تلخ و جانکاه این بار با نام توماج عجین شد؛ همان‌طور که با مهسا، ایرانی به غرش در آمد و جهانیان از عمق فاجعه در ایران خبردار شدند.

ما اعتصاب‌کنندگان کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در #زندان_قزلحصار به همه مردم و مدافعان حقوق بشر یادآور می‌شویم که حکم توماج تنها نوک کوه جنایت در این حاکمیت استبدادی است و شاید تنها با بلند شدن فریاد و اعتراضات همگانی علیه تمامِ احکام اعدام قابل پیشگیری باشد.
ما وظیفه اخلاقی و انسانی خود می‌دانیم که با تداوم اعتصاب و اعتراض خود تلاش کنیم تا طناب دار را از گردن توماج و همه زندانیان بی‌نام و نشان که نام توماج را ندارند ولی همچ۵ون او در عین بیگناهی با نقض حقوق بنیادینشان به اعدام محکوم شده‌اند، برداریم.

زندانیان سیاسی همچون #شهریار_بیات #شهاب_نادعلی در #زندان_اوین که به تازگی محکوم به اعدام شده‌اند ، یا #حبیب_دریس و #رضا_رسایی و #عادل_خوشکار که با تایید نهایی حکم‌شان پای چوبه دار قرار دارند ویا صدها هموطن دیگر که اعدام‌شان قطعی شده است.

ما برآنیم که باید با اصل حکم اعدام به عنوان یک حکم "غیره قابل برگشت" مقابله کنیم و در این مسیر هزاران زندانی جرائم عمومی همچون زندانیان مواد مخدر و... که عموما قربانی ساختارهای ناعادلانه ،فقر و شکاف عمیق طبقاتیِ حاکم هستند را از یاد نبریم.

چوبه دار را باید برانداخت تا چیزی برای به دار آویختن نباشد که "کسان‌"را بر آن حلق آویز و اعدام کنند.

۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

امضاء کنندگان:
زرتشت احمدی راغب
سپهر امام جمعه
لقمان امین پور
احمد رضا حائری
میثم دهبان زاده
رضا سلمان زاده
حمزه سواری
سعید ماسوری
رضا محمد حسینی
سامان یاسین


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #قیام_علیه_اعدام #جمهوری_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است


@Blackfishvoice1

پرونده‌شان را با نام #قاسم_آبسته می‌شناسیم و #فرهاد_سلیمی که با #محمد_قبادلو سَربه‌دار شد.

بعدها فهمیدیم هفت نفر بودند که چهارده سال پیش بازداشت شدند و جوانی‌شان را پشت میله‌های زندان و در انتظار طناب دار سپری کردند و در ماه‌های اخیر یک‌به‌یک در چرخه‌ی قتل حکومتی کشته شدند.

حالا در سالروز قتل #فرزاد_کمانگر و در یکمین سالگرد سَربه‌دار شدن #یوسف_مهراد و #صدرالله_فاضلی‌_زارع می‌خواهند، #خسرو_بشارت و #کامران_شیخه، دو تن دیگر از هم‌پرونده‌ای‌های آبسته را بکشند و همچنان کسی به دادخواهی بر درهای زندان‌ها نمی‌کوبد. حتا در این شب‌ها که با دستانی بسته، با چشم‌بند و پابند به‌سوی مرگ می‌برندشان.

سرکوب هست. سرکوبِ بی‌امان. ابعاد هولناکی هم دارد. اما تنها ماندن فرزندانمان پای چوبه‌های دار، نه فقط از سرکوب، که بخشی از آن از انفعال و بی‌عملی خودمان است. ما که مبهوت در خلسه، بر جنایات رژیم چشم دوخته‌ایم و خیابان را رها کرده‌ایم و به کنجِ خانه‌ها، به کنجِ عافیت پناه برده‌ایم.

نترسیم از مصرف خیابان. آنان‌که حضورمان در کف خیابان را به مصرف خیابان تعبیر می‌کردند* و مسیر قیام و خیزش انقلابی را به کنج خانه‌ها منحرف کردند، تشت رسوایی خودشان و اربابان پخمه‌شان بر زمین افتاده است.

جمهوری اسلامی با ابتذال و بی‌آبرویی در پی کسب مشروعیت است و به واسطه‌ی باج دادن به هم‌پیمانان شرقی خود و به واسطه‌ی لابیی‌گری و زد و بند با حامیان غربی خود و به واسطه‌ عرضه‌ هر آنچه حق ما مردم تحت ستم است، به هم‌پیمانانش در منطقه؛ در پی ترمیم تَرَک‌هایی‌ست که بر اقتدار پوشالین‌شان افتاده است.

این ماهیت جمهوری اسلامی‌ست و آن نیز ماهیت بازوان پنهانش است که با فریبِ ما و دور کردن‌مان از خیابان، سرنگونی را به تعویق بیاندازند.

باید خیابان را، که به هزار ترفند از ما گرفته‌اند پس بگیریم.


#گلرخ_ایرایی
#زندان_اوین

* ارجاع ایرایی به "مجید توکلی" است
که در جریان اعتراضات و اعتصابات سراسری معلمان، هم‌نوا با راستِ براندازِ ضدانقلاب و دشمنِ فعالیت سازمان‌یافته، این اعتراضات را "مصرف خیابان" توصیف کرده بود.


#جمهوری_اعدام #قیام_علیه_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_بی_تفاوتی #علیه_وضع_موجود


@Blackfishvoice1

‏عصر یکشنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، #احمدرضا_حائری زندانی سیاسی محبوس در #زندان_قزلحصار به سلول انفرادی در بند امن واحد۳ منتقل شد.

اعتراض حائری به اعدام‌‌های فله‌ای زندانیان و افشاگری در خصوص رفتارهای غیرقانونی زندان‌بانان، از جمله دلائل انتقال او به انفرادی است.
حائری در تاریخ ششم تیرماه ۱۴۰۱ بازداشت شد؛ او با اتهام بی‌پایه‌ی تجمع به قصد اقدام علیه ملی، به ۳سال و ۶ماه و بابت اتهام تبیلغ علیه نظام به ۸ ماه زندان محکوم شده بود.

حائری با همراهی تعدادی دیگر از زندانیان سیاسی تبعیدشده از #زندان_اوین به قزلحصار در اعتراض به احکام وحشیانه‌ی اعدام، کارزارِ #سه_شنبه_های_سیاه یا سه‌شنبه‌ها علیه اعدام را راه‌اندازی کرده بودند. اقدامی که نشان می‌داد سرکوب و زندان نیز مانع از فریاد دادخواهی زندانیان سیاسی و ادامه‌ی کنشگری علیه استبداد نخواهد شد.

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد



@Blackfishvoice1

۳۰اردیبهشت ازساعت ۳بعد ازظهر تاساعت ۸صبحِ روز بعد که لاشه‌ی هلی‌کوپتر را پیداکردند، ۱۸ساعت در تلویزیون برای عامل قتل‌عام سال ۶۷ به عزاداری پرداختند.

در عین حال محکومان به اعدام و خانواده‌های آن‌ها را روزها و هفته‌ها با طناب اعدام بر گردن‌شان _و عملا هم برگردن خانواده‌های‌شان_ نگه می‌دارند تا جنایت‌شان را تکمیل کرده باشند.

طی همین ماه حداقل با ۱۲۲ محکوم جرایم عادی و خانواده‌های آنها چنین کردند. علاوه بر این‌ها، زندانی سیاسی #خسرو_بشارت را هم در سحرگاه چهارشنبه ۲۶اردیبهشت اعدام کردند که ۱۴ روز خود و خانواده‌اش را در انتظار مرگ او نگه داشتند و بدین هم بسنده نکردند و زندانیان #قزلحصار را که در #سه‌شنبه‌_های_نه_به_اعدام به این اعدام‌های جنایتکارانه معترضند تحت فشار قرار داده و آن‌طور که ما در #زندان_اوین مطلع شدیم #احمدرضا_حائری را به همین دلیل به سلول انفرادی انتقال داده‌اند. و هر روز هم شاهد صف اعدامی‌های دیگر از جمله #کامران_شیخه، #محمود_مهرابی، #مجاهد_کورکور #عباس_دریس و #حبیب_دریس هستیم.
در تازه ترین احکام صادره شاهد صدور اتهام بغی به #وحید_بنی_عامریان هستیم که این زندانی سیاسی اکنون به مدت ۵ ماه است که در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات زیر فشار و شکنجه قرار دارد.

مازندانیان اعتصابی سه‌شنبه‌های نه به‌اعدام در زندان‌های اوین(بندزنان،۴و۶و۸)، قزلحصار، خرم آباد، مرکزی کرج، خوی و نقده، خواهان لغو خشونت و اعدام هستیم و تنها راه را، پایان دادن به حکومت استبداد مذهبی حاکم می‌دانیم.

سه‌شنبه ۱خرداد۱۴۰۳


#جمهوری_اعدام #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #قیام_علیه_اعدام #علیه_اعدام #لغو_مجازات_اعدام


@Blackfishvoice1