🔴 زنان معلم پیشتاز مبارزات صنفی و مدنی
#هشت_مارس #روز_جهانی_زن گرامي باد

🆔 @edalatxah

🔴 #روز_جهانی_زن را به تمام زنان مقاوم از جمله زنان زندانی سیاسی چون #زینب_جلالیان، #گلرخ_ایرایی، #مریم_اکبری_منفرد و ... تبریک می گوییم.

🆔 @edalatxah

🔴 #روز_جهانی_زن مبارک باد

#پیاده_روی معلمان زن در #شیراز به مناسبت #هشت_مارس
#زنان_معلم پیشتاز مبارزات صنفی و مدنی

🔻🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔴 🔺نگاهی به وضعیت تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد

🔻زینب جلالیان، برای سوی چشم‌ها و مقاومتش
@bidarzani
✍🏼 شکیبا عسگرپور

📌 بیدارزنی: سال ۱۳۹۸ برای زنان کنشگر ایرانی در عرصه‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی، حقوق بشری و … سالی سخت و جانکاه بوده است. فعالان زن ایرانی با انواع متعددی از اتهام، بازجویی، بازداشت، شکنجه و تهدید برای گرفتن اعتراف‌ و حکم‌های ناعادلانه و نامتناسب دست به گریبان بوده‌‌اند. به همین مناسب هیئت تحریریه‌ی تارنمای بیدارزنی بر آن شده که به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن، پرونده‌ای را با موضوع بررسی وضعیت زنان زندانی در ایران و برخی کشورهای دیگر منتشر کند. در همین راستا در ادامه، مطلبی از این پرونده را می‌خوانید.

📌 «خودتان قضاوت کنید، من مثل ۱۰ سال پیش، تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل داده‌اند. وقتی شکنجه‌گران مرا شکنجه می‌کردند، تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم. ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید که نمی‌شود با قتل‌‌عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق‌خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زنْ جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد».

📌 سخنان بالا، بخشی از نامه‌ی «زینب جلالیان»، تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد، در زندان خوی است که به مناسبت ۸ مارس گذشته به نگارش درآورد. روند پرونده‌سازی‌های امنیتی، ممانعت سازمان امور زندان‌ها و وزارت اطلاعات از حق دریافت مرخصی او طی ۱۲ سال گذشته و محرومیت وی از حق دسترسی به درمان، وضعیت جسمی، بینایی و جان زینب جلالیان را سال‌هاست که در معرض خطر قرار داده است.

#زنان_زندانی
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس

💥ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید ⤵️

https://tttttt.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29726&rhash=3ec4f87be6d7d1


🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

📋 پرونده‌ی «زنان زندانی» سایت بیدارزنی به مناسبت هشت مارس روز جهانی زن:

🔴 مکزیک: خشونت جنسی ابزار شکنجه‌ی زنان برای اعتراف‌گیری

✍🏼 برگردان: پرستو قربانی
@bidarzani

 📌 گزارش بی‌سابقه‌ی سازمان عفو بین‌الملل از ۱۰۰ زن دستگیرشده در مکزیک حاکی از آن است که این زنان به‌طور معمول از سوی نیروهای امنیتی تحت آزار جنسی قرار می‌گیرند. این دست آزارها به منظور اعتراف‌گیری از این زنان و نیز اثبات این است که نیروهای امنیتی در حال مقابله با جرم‌های گسترده و سازمان‌دهی‌شده هستند.

📌 همه‌ی ۱۰۰ زنی که به سازمان عفو بین‌الملل گزارش شکنجه یا بدرفتاری داده‌اند و در زندان مرکزی مکزیک نگهداری می‌شوند اذعان کرده‌اند که در دوره‌ی دستگیری به‌طریقی از سوی مأموران پلیس شهری، ایالتی یا فدرال تحت آزار جنسی یا خشونت روانی قرار گرفته‌اند. هفتاد و دو نفر از آنها گفته‌اند که در زمان دستگیری یا ساعات پس از آن آزار جنسی شده‌اند. سی و سه نفر گفته‌اند که به آنها تجاوز شده است.

📌 شصت و شش تن از این زنان ادعا کرده‌اند که گزارش آزار جنسی خود را تحویل قاضی یا دیگر مقامات داده‌اند اما فقط بیست و دو پرونده بررسی شده است.

💥ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید ⤵️

#زنان_زندانی
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس


https://tttttt.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29757&rhash=3ec4f87be6d7d1

🔻🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

از طریق لینک زیر به #معلمان_عدالت‌خواه بپیوندید.

http://tttttt.me/edalatxah

🍃🍃

بیانیه اتحاد بازنشستگان به مناسبت روز جهانی زن

گرامی باد ۸ مارس (۱۸ اسفند) #روز_جهانی_زن

🖌۸ مارس مناسبتی فرمایشی در تقویم نیست بلکه روز تاریخی همبستگی برای مبارزه در راه برابری حقوق در همه عرصه ها و حق زندگی برابر برای زنان است.

در هشت مارس ۱۸۵۷، زنان کارگر کارگاه‌های پارچه‌بافی و لباس‌دوزی در نیویورک آمریکا به خیابان‌ها ریختند و خواهان افزایش دست‌مزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط بسیار نامناسب کار شدند. این تظاهرات با حمله پلیس و ضرب و شتم زنان مواجه گردید.

در هشت مارس ۱۹۰۸ زنان کارگر در یک کارخانه نساجی در نیویورک برای بهبود شرایط کار، دست به اعتراض زدند. اما سرمایه داران برای جلوگیری از گسترش اعتراض، آنها را در کارخانه محبوس کردند و بر اثر ایجاد آتش‌سوزی، نزدیک به ۱۲۹ تن از زنان کارگر جان خود را از دست دادند. و از آن تاریخ ۸مارس روزی برای زنده نگه داشتن مبارزات زنان بوده است.

تاریخ مبارزات زنان ایرانی نیز قدمتی ۱۵۰ ساله دارد و با انتشار روزنامه و تأسیس مدارس دخترانه و دفاع از حق آموزش برابر برای زنان آغاز شده است. گرچه به نظر می رسد نقطه عزیمت بیشتر این مبارزات را زنانی رقم زده اند که به لحاظ پایگاه اجتماعی فرودست نبوده اند اما به صرف زن بودن همیشه فرودست به شمار می آمده اند. برشمردن تمام و کمال مبارزات زنان ایرانی پیش از سال ۵۷ در این مجال نمی گنجد.

در انقلاب سال ۵۷ زنان حضور گسترده ای داشتند اما سلب حقوق زنان درست از فردای انقلاب به دست فقهای مردسالار و پشتیبانان آنان آغاز شد. نخستین اقدام لغو قانون حمایت خانواده بود. قانونی که در سال۵۴ با همه‌ی کاستی هایش اصلاحاتی را به نفع زنان مقرر کرده بود؛ از محدود کردن چند همسری، دادن حق نسبتا مساوی طلاق به زن و مرد، تا حق حضانت کودکان به زن و مرد و... و سپس حجاب اجباری و قوانین ضدانسانی وضع شدند؛ مانند قصاص که عقب گردی تاریخی به تاریکنای مناسبات قبیله ای بود، دیه زنان و نیم بها کردن جان زنان، سنگسار و در نهایت حق قضاوت نداشتن آنان.
اما زنانی که دوشادوش مردان در مبارزات علیه رژیم پهلوی شرکت کرده بودند به سهولت این محدویتها را نپذیرفتند و مبارزات زنان از همان اسفند سال ۵۷ علیه حجاب اجباری آغاز شد و در تمامی این سالها به رغم تمام سرکوبها، دستگیریها، ضرب و شتمهای خیابانی، گشتهای ارشاد، هر چند با فراز و فرودهایی ادامه داشته است.
ما زنان در شمار همان ۹۹ درصدی هستیم که به طور نظام‌مند مورد تبعیض و بی‌عدالتی واقع می شویم و در حکومتی که حتی مردان آن هم از حقوق انسانی برخوردار نیستند به نابرخورداری مضاعف مبتلاییم. ما هر روز به این که بگویند پیکرمان از آنِ ما نیست،‌ نه گفته ایم، ما به حجاب اجباری نه گفته ایم، در خشونتهای خانگی و خیابانی آزار دیده ایم اما به تسلیم و سازش نه گفته ایم. به زادِ ولد آمرانه و اجباری نه گفته ایم، اسید پاشیها چهره هایمان را سوزانده ولی امید رهایی را از قلب مان نتارانده، تن فروشی دخترانمان، دستفروشی و کارتن خوابی را به سکوت و سازش، بردباری نکرده ایم، زن کشی و خودسوزی های بیشمار زنان در اثر سنتهای مردسالارانه و تبعیض و بی عدالتی را فریاد زده ایم... .

نتیجه این ستمها طی همه این سالها، سبب ساز آگاهی زنان از اکثر مسائل و مصائب جنسیتی خود و جامعه و دشواریهای زندگی شد و حضور پررنگشان را در جنبشهای اجتماعی رقم زد.

در سال ۸۸، دی ۹۶ و آبان و دی ۹۸، زنان در تظاهرات خیابانی و در اعتراض به سیاستهای حاکم مشارکت حداکثری داشتند. دختران دانشجو نیز پر توان تر از همیشه و با سردادن شعارهای برخاسته از مطالبات عمومی و جنسیتی، خواهان تغییرات ساختاری شدند.

روز جهانی زن؛ روز طرح مطالبات زنان و به چالش کشیدن همه حکومتهایی است که حقوق زنان را در سطوح مختلف پایمال می کنند.

۸ مارس روز پیوند خواهری و همبستگی زنان است. گرامی باد #روز_جهانی_زن!

اتحاد بازنشستگان

https://tttttt.me/joinchat/AAAAAFMIxkeGyaa9jh_6Jg

💻اشتراک گذاری آن چه به واسطه جنسیت تجربه کرده ایم

#کیبورد می خواهد در #۸مارس #روز_جهانی_زن فضایی را ایجاد کند که تجربه های #زنان_کارمند و مشکلات و مسائلی که به واسطه #جنسیت شان تجربه کرده اند به اشتراک بگذاریم.
منتظر ویدئو های شما هستیم.

توضیح: برای ارائه بهتر، ترجیحا مسائلتون رو به صورت ویدئو برای ما ارسال کنید. می تونید از فضای کار یا فضایی که در حال دور کاری هستید فیلم بگیرید و در این حین از مسائلتون که به واسطه جنسیت تجربه کردید بگید. (لازم نیست از خودتون تصویری بفرستید) در صورتی که ارائه ویدئو برای شما سخته، فایل صوتی هم می تونه کافی باشه. اگر تصویری برای فایل خودتون مد نظر دارید برامون بفرستید.

https://www.instagram.com/p/B9XSexXgvhn/?igshid=sgxpxz9joul8

💢بیانیه کانون نويسندگان ايران به مناسبت #روز_جهانی_زن💢

⭕️هجدهم اسفند (۸ مارس) روز جهانی زن است به همین مناسبت روز گذشته ۱۵ اسفند کانون نویسندگان ایران بیانیه منتشر کرد:

«بزرگداشت هشتم مارس، روز جهانی زن»
بیش از یک سده از جهانی شدن هشتم مارس با عنوان «روز زن» می گذرد. روزی که نماد جنبش‌های مبارزاتی زنان برای برخوردار شدن از آزادی و حقوق برابر است. این جنبش‌ها، در اعتراض به دیدگاه‌ها و نهادهایی شکل گرفت که با در دست داشتن سرمایه، نیروی کار، ابزارهای تولید، قانونگذاری و قدرت سیاسی، به مردان به عنوان جنسیت فرادست رسمیت می بخشید و و زنان را در اقشار فرودست جامعه جای می داد.
اکنون که در سراسر جهان جنبش‌های زنان‌، بسیاری ازدولت‌ها را ناگزیر کرده است به مطالبات آنان در عرصه‌های گوناگون اجتماعی و سیاسی گردن نهند، نظام حاکم بر ایران با رواداشتنِ تبعیضِ مضاعف بر زنان همچنان از پرچم‌داران حذف آنان از سطوح خرد و کلان نهادهای تصمیم‌گیری است؛ نظامی که با تصویب قوانین مردسالارانه و ناعادلانه‌ای چون حجاب اجباری، تفکیک‌های جنسیتی، منع حضور و کنشگری زنان در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، از بدن، خانه، خانواده، خیابان، قانون و جامعه برای زنان زندان‌ ساخت و همه‌ی امکانات خود را برای ساختن جامعه‌ای با فرهنگی زن‌ستیز و خشونت‌هایی برآمده از نابرابری جنسیتی به کارگرفت تا از گلوگاه فشارهای ناشی از آن، دختران ِ محکوم ِخیابان انقلاب، دختران ِدر آتش سوخته‌ی ورودی ورزشگاه‌ها، مادرانِ دادخواه در حبس و زندانیان زن ِ سیاسی و عقیدتی فریاد برآورند.
در حالیکه امروز، آهنگ رشدِ دانش‌آموختگان زن ایرانی بیش از هر زمان دیگر است و زنان در صف اول آگاهی‌بخشی و مبارزات مردمی دوشادوشِ مردان می کوشند، همچنان حق مشارکت آنان در عرصه‌های عمومی با کنترل و سانسور حداکثریِ حاکمیت رودروست و نیروهای قضایی و امنیتی با همه‌ی توان به سرکوب هر فعالیتی می پردازند که قصد متشکل ساختن زنان را داشته باشد؛ و به رغم اینکه حضور پرتوان زنان ایرانی در عرصه‌های گوناگون، حاکمیت را در بسیاری مواقع وادار به عقب‌نشینی کرده است، موضوع زن در ایران همچنان یک مسئله‌ی امنیتی است و به هر کنشگر زن که با تکیه بر حقِ آزادی بیان، ساختارهای سلطه را به پرسش و نقد بکشد با ابزارهای زندان، شکنجه، آزار جنسی، تهدید و دیگر شکل‌های آشکار و پنهان ِسرکوب پاسخ داده می شود؛ چرا که تاثیر آگاهی جنسیتی بر درک انسان‌ها از ضرورت تغییر و ورود آن به گفتمان‌ عمومی، همواره از مهمترین عوامل پدیدآورنده‌ی هراس در حاکمان بوده است.
کانون نویسندگان ایران با گرامیداشت کوشش همه‌ی زنان و مردان آزادیخواه جهان، خواستار آزادی همه‌ی مبارزان دربند، به ویژه زنان فعال اجتماعی و سیاسی- عقیدتی و کناره‌گیری همه‌ی نیروهای انتظامی و نهادهای امنیتی از سانسور و سرکوب زنان است و با تاکید بر لزوم آزادی بدون حصر و استثنای اندیشه و بیان برای رسیدن به جامعه‌ای برابر و آزاد، حق ایجاد تشکل‌های زنان و پی‌گیری علنیِ مطالباتشان را از راه‌های فردی و گروهی ضروری می داند، زیرا این مطالبات پیش‌شرطِ رهاسازی زنان، به عنوان یکی ازارکان بنیادین اعتلای جوامع است و برداشتن این گام مهم، همبستگی ِهمه‌ی آحاد جامعه را می طلبد.
«هشتم مارس، روز جهانی زن» بر همه‌ی زنان و مردان آزادیخواه گرامی باد.

کانون نویسندگان ایران
اسفند ۹۸
💢منبع: كانال تلگرامي كانون نويسندگان ايران

🔺🔻🔺
🆔@edalatxah

💢من یک ... هستم.

✍️سمیه شهریسوند - معلم و فعال صنفی

۱-من کودکی شهری هستم. حتی قبل از به دنیا آمدنم با من #جنسیت‌زده رفتار کردید. از قبل رنگ صورتی و عروسک سیندرلا را به نام من سند زدید تا #حق_انتخاب و زندگی در مسیر دلخواهم را از من بگیرید. از همان روزها اجاق گاز و ظروف آشپزی را به عنوان اسباب‌بازی برایم انتخاب کردید تا بدون مقاومت نقش کلیشه‌ای خودم را در بزرگسالی بپذیرم.

۲-من کودکی عشایری هستم. هنوز زورم به پارچ آب هم نمی‌رسید که موقع بازی بقیه بچه‌ها باید می‌رفتم و از چشمه دبه دبه آب می‌آوردم.

۳-من کودکی روستایی هستم. چندسالی است کنار گهواره خواهر برادرها و توی آغل و پای تنور روزها را می‌گذرانم و حسرت یکی از دفترهای برادرم را می‌کشم که چند خطی در آن بنویسم وقتی از مدرسه شبانه روزی برای تعطیلات خانه می‌آید و گوشت غذا را برای او می‌گذارند.

۴-من نوجوانی شهری هستم. هیچکس به من نگفت بلوغ دشوار است اما لذت بخش هم می تواند باشد و بزرگ شدن افتخار هم دارد. من از تغییرات بدنم شرمسار بودم و از اینکه نجس محسوب می‌شدم خشمگین.

۵-من نوجوانی روستایی هستم. کودکی‌ام که گم شد اما نوجوانی را به اجبار پدر در بستر فردی بزرگسال می‌گذرانم و انواع #خشونت_جنسی را تجربه می کنم.

۶-من نوجوانی عشایری هستم. #ازدواج_اجباری فامیلی بخشی از سرنوشت محتوم من است.

۷-من جوانی شهری هستم. می‌خواهم ازدواج کنم ولی خودم صلاحیت انتخاب و تصمیم ندارم؛ یا پدرم یا جد پدری‌ام یا قاضی دادگاه باید برای من تصمیم بگیرد.

۸- من جوانی روستایی‌ام‌‌. دوست ندارم دیگر بچه‌دار شوم ولی اختیار بدنم را ندارم. این دیگران هستند که برای بچه‌دار شدن من تصمیم می‌گیرند. وسایل پیشگیری از بارداری را از دسترس ما با یک تصمیم سیاسی خارج کرده‌اند. البته اگر بود هم این من نبودم که حق تصمیم‌گیری داشت. همسرم حرف اول و آخر را می‌زند.

۹-من یک جوان عشایری هستم. تاب این زندگی پرمشقت را ندارم. شریک شدن همسرم با زنی دیگر برایم قابل تحمل نیست. طلاق می‌خواهم ولی من #حق_طلاق ندارم.

۱۰-فردی میانسالم. سالهاست خسته و فرسوده‌ام. هر بار می خواهم بیرون بروم به من یادآوری می‌شود #حق_انتخاب_پوشش خود را ندارم. دیگران تصمیم می‌گیرند چه بپوشم.

۱۱-فردی سالمندم. سالها کار کردم. رفت‌روب، شست‌وشو و پخت‌وپز.
ولی نه حقوقی داشتم و نه بیمه‌ای و نه ارث چندانی از همسرم گرفتم. حالا من مانده‌ام و یک زندگی بدون درآمد.

✳️اگر حداقل در نیمی از این موارد شخصیت نوشته را ناخودآگاه زن تصور کردید یعنی هنوز #تبعیض_ساختاری و سفت و سخت یقه زنان این سرزمین را می‌فشارد و آسایش و آرامش را از آنان گرفته است.

✳️در راه برابری گامی بردارید حتی کوچک. برای شروع در کار خانگی #سهمی_عادلانه بپذیرید به جای تبریک گفتن و لایک زدن بر پیامهای #روز_جهانی_زن.


🔹🔹🔹
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

ادامه بیانیه:
۲-زنان ایرانی همچون سایر زنان جهان شایسته بهره‌مندی از حقوق بشر و احترام به جایگاه انسانی خود هستند. این در حالی است که آموزش عمومی در ایران با نگاه جنسیتی و تبعیض‌آمیز نسبت به زنان، پیوندی ناگسستنی در طول سالیان گذشته داشته است. بخشی از قانون اساسی و قوانین کیفری اگر چه با کلیت حقوق انسانی در تعارض است؛ اما زنان ایرانی از این قوانین؛ خسارت بیشتری را در طول این سالها متحمل شده‌اند.ما به عنوان یک نهاد مدنی از حاکمیت می‌خواهیم محتوای سرشار از تبعیض‌ جنسیتی، از کتاب ‌های درسی حذف شده و به جای آن آموزش حقوق شهروندی و فراجنسیتی؛ قرار بگیرد.
همچنین از حاکمیت می‌خواهیم قوانین زن ستیزانه و نابرابر جاری در قانون اساسی و قوانین کیفری را ( اعم از قوانین مربوط به ازدواج، ارث، قانون مجازات، که در وقایع زن‌کُشی اخیر بیش از گذشته ناعادلانه بودن آن مشهود شد و ...) هر چه زودتر لغو کند و عرصه را برای بالندگی و حضور برابر زنان در اجتماع و خانواده فراهم کند.‌
۳-در راستای حضور برابر زنان در اجتماع و پیگیری مطالبات زنان است که داشتن تشکل مستقل برای آنان؛ بیش از همیشه ضروری به نظر می‌رسد و حاکمیت به جای سرکوب و به زندان انداختن زنان فعال، موظف است شرایطی را فراهم کند که فعالان حقوق زنان بتوانند در تشکل‌هایی مستقل مطالبات برحق خود را پیگیری کنند و بتوانند از عرصه کنشگری اجتماعی؛ به دور از تبعیض و سرکوب؛ برخوردار شوند.این موارد جزیی از حقوق طبیعی انسانی است که حداقل در طی یک قرن گذشته در بسیاری از کشورهای دنیا جاری و ساری شده ولی همچنان زنان ایرانی از داشتن آن محرومند.
۴. دفاع از برابری، بدون اعتراض نسبت به تبعیض جنسیتی و تلاش در جهت برابری زنان و مردان در سطح زندگی اجتماعی، امکان پذیر نیست. از همین رهگذر است که کانون صنفی معلمان تهران؛ پیگیری برابری جنسیتی را از وظایف خود می‌داند و بیش از همه پیگیری اجرای عدالت و برابری درسطح آموزش و پرورش و در میان دختران دانش‌آموز و زنان معلم را اولویت گذاری می‌کند. در همین راستا این تشکل، از دولت به عنوان عالی‌ترین نهاد اجرایی می‌خواهد هر چه زودتر قوانین مربوط به عدالت آموزشی و به دور از تبعیض را که در کنوانسیون‌های بین المللی تصویب شده، در نظام آموزشی کشور تصویب و اجرایی کند تا از این رهگذر دختران مناطق محروم و طبقات فرودست بتوانند به چرخه آموزش کشور بازگردند و همانند دانش‌آموزان مناطق برخوردار به حداقلی از امکانات رشد و شکوفایی دسترسی داشته باشند.
توجه به آموزش فراجنسیتی مهارتهای زندگی به دختران در مدارس و لزوم پیگیری آموزش های جنسی در مدارس می تواند عامل موثری در افزایش آگاهی آنان بوده و مانع از افزایش معضلات اجتماعی همچون کودک همسری شود.‌
کانون صنفی معلمان ایران(تهران) لازم می داند ۸ مارس، روز جهانی زن را به تمام زنان کشورمان به ویژه زنان معلم و کارگر و پرستار که جسورانه و شجاعانه در شرایط سخت و نابرابر به کوشندگی اجتماعی ادامه داده و مطالبات خود را فریاد می‌زنند، تبریک بگوید.

کانون صنفی معلمان
۸ مارس ۲۰۲۱ / ۱۸ اسفند ۱۳۹۹

🔹🔹🔹

#نابرابری_آموزشی = #نابرابری_اجتماعی
#نه_به_تبعیض
#بیانیه_هشت_مارس
#روز_جهانی_زن
♦️♦️♦️
🖋کانون صنفی معلمان ایران (تهران)

🆔 @KSMtehran
◾️◾️◾️
🆔 @kasenfi

🛑#روز_جهانی_زن

تمام روزها، روزِ من است
روزِ من و تو
روزِ ما
روزِ همه ی انسان ها
روزِ آفریدن
روزِ ترانه خواندن
روزِ بلند بلند آرزو کردن
روز فریادهای روشن بر سرِ سکوت هایی که آن ها را شکسته ایم
ما ننشسته ایم
نشکسته ایم
و روی پاهای مان ایستاده ایم

روزیم ما
روشنیم
چشمه ایم؛
می جوشیم
رودیم؛
می خروشیم
موجیم و دریا را زنده می داریم

ما با همیم
با همه ی آنچه که زندگی ست
و نیست.

ما زنیم
زاده و زاینده ی زیبایی ها
با آنکه تمام روزها از آنِ ماست
برای تمام آرزوهای روشنِ در راه
ما هشتم مارس را برای همه فریاد می زنیم
زیرا که ما زنیم . . .
هشت مارس، روزِ ایستادگیِ جهانیِ زنان علیه ستم و تبعیض، خجسته و زنجیرهای بردگی و بی حقوقی از دست و پای شان، گسسته باد!

#8مارس


🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

🔴دشواری زن بودن

✍ مژگان باقری

🔹زن بودن در جامعه ای که مردسالاری در تار و پود ذهن تاریخی مردمانش ریشه دوانده، کاری بسیار دشوار است.
اما زن ماندن در چنین جامعه ای بسی دشوارتر است؛ در جامعه ای که ادبیاتش سرشار از واژه ها، اصطلاحات و ضرب المثل های زن ستیزانه است و معروف ترین و فعال ترین زنانش در بهترین حالت با صفت های مردانه توصیف می شوند.

🔹در کنار تمام این دشواری ها، زنِ فعالِ اجتماعی بودن، مانند راه رفتن بر روی لبه ی تیغ است. مبارزه ای بی امان و همزمان در چندین جبهه: مبارزه با خودت که آیا تا کجا می توانی به تعریفی که جامعه از "زن خوب" دارد پشت پا بزنی و برخلاف جریان آب حرکت کنی؟
مبارزه با خانواده ات که از تو می خواهند همان دختر سربه زیر و محجوب باقی بمانی و برای آنها دردسر ایجاد نکنی.
با زنانی که فکر می کنند تو موقعیت آنها را به خطر انداخته ای‌.
با مردانی که در حرف بسیار روشنفکر و در عمل به شدت مرتجعند و چون حضور تو، ناتوانی آنها را آشکار می کند سد راهت می شوند و بالاخره با حکومتی که در قاموسش "زنِ فعالِ اجتماعی" تعریف نشده است و فعلا جز انکار و تحقیر تو راهی به ذهنش نمی رسد.

🔹اما در فرهنگی که جایگاه زنان را بر اساس همسر بودن یا مادر بودن می سنجند، برای زنی که فقط یک زن است و نه همسر و مادر کسی، این مبارزه بسیار طاقت فرسا و نفسگیر است.
زنی که در طوفان سرزنش ها و سنگ اندازی ها و تحقیرها و تهمت ها هیچ تکیه گاهی جز خودش ندارد‌ و اگر به راهی که انتخاب کرده ایمان راسخ نداشته باشد با اولین فشار و تهدید یا از راهی که آمده برمی گردد و یا در دامی می افتد که حکومت و حتی مردان اطرافش برای بر زمین زدنش پهن کرده اند و دقیقا به همین دلیل است که تاثیرگذاری یک "زنِ فعالِ اجتماعی" از یک "مردِ فعالِ اجتماعی" صدها برابر بیشتر است و به همین دلیل است که حکومت از "زنِ فعالِ اجتماعی" بیشتر می ترسد چون یک زن برای رسیدن به چنین نقطه ای تمام آن دشواری ها را پشت سر گذاشته، با خودش جنگیده، تحقیرها و توهین ها را به جان خریده، برخلاف جریان آب حرکت کرده، در مقابل فشارها کوتاه نیامده، بدون پشتوانه و تکیه گاه، خودش را تا اینجا رسانده.

🔹چنین زنی دیگر فریب نمی خورد، تطمیع نمی شود، از ترس آبرو عقب نشینی نمی کند، از برچسب هایی که به او می زنند خجالت نمی کشد و صدایش را پایین نمی آورد.

🔹چنین زنانی کابوس حکومت های زن ستیز هستند.
این حکومت ها ترجیح می دهند هزاران مردِ فعالِ اجتماعی را بازداشت و زندانی کنند اما با یک زنِ فعالِ اجتماعی روبه رو نشوند.
چون هر واکنشی در واقع دیدن این زنان است و به رسمیت شناختن آنان.
این حکومت ها سرانجام محبور می شوند که دست از انکار بردارند و زنانی را ببینند که فقط در قالب همسر وفادار و مادر مهربان تعریف نمی شوند.

🔹اما مهم تر از آن، این زنان، چراغ راه سایر زنانند.
آنها تمام این دشواری ها را به جان خریده اند تا به زنان و دختران جوان بگویند برخلاف آنچه که در فرهنگ زن ستیز القا می شود مسئله ای زنان، جنگیدن با زنانگی نیست.
برعکس، آنها زنانگی را نه به عنوان یک ضعف بلکه به عنوان یک موهبت طبیعی با آغوش باز می پذیرند.
مسئله ی زنان مبارزه برای به دست آوردن حق انتخاب است.
آنها می خواهند خود انتخاب کنند که چه زمانی، چگونه و با چه کسی عشق بورزند.
می خواهند همسر شدن و مادر شدن، مانع شکوفایی استعدادهای ذاتیشان نشود.
می خواهند بعد از تشکیل خانواده نیز شخصیت مستقل خود را به عنوان یک انسان و یک شهروند حفظ کنند و اگر ازدواج، سد راه پیشرفتشان شود از آن صرفنظر می کنند چون آن را یگانه راه تکامل یک زن نمی دانند.

🔹چنین تفکری در جامعه ای که برای زن مجرد صفت "ترشیده" به کار می برد تفکری بسیار رادیکال و پیشرو است و البته بهای بسیار سنگینی دارد.
متاسفانه ما در جامعه ای زندگی می کنیم که نه فقط افراد سنتی و بی سواد، بلکه روشنفکرترین مردانش "فمنیست" ها را زنان مرد صفتی می دانند که بویی از احساسات و عواطف زنانه نبرده اند و سعی می کنند با شرکت در فعالیت های اجتماعی، کمبودها و حقارت های خود را جبران کنند، در چنین جامعه ای، زنی که با افتخار خود را "فمنیست" و برابری خواه می نامد و برای حق انتخابش می جنگد یک خط شکن است و مسیر آینده تاریخ را ترسیم می کند هر چند که بهای این خط شکنی، کل زندگی اش باشد.


#زنان
#نابرابری
#۸مارس
#روز_جهانی_زن

🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

روایت‌های زندان از ازدواج کودکان


نرگس محمدی، آتنا دائمی، عسل محمدی، عاطفه رنگریز، لیلا حسین زاده و عالیه مطلب زاده، زندانیان سیاسی، در این گزارش تصویری با توجه به تجریه‌ای که به خاطر تبعید به زندان‌های عمومی داشته‌اند از وضعیت زنان زندانی در بند‌های عمومی روایت می‌کنند که قربانی قوانین ضد زن بوده‌اند: زنان مجرم به همسرکشی ، زنانی که با انواع جرائم در نهایت قربانی کودک همسری بوده‌اند. روایت‌ها و مشاهداتی که در جامعه مدنی و رسانه کمتر به آن پرداخته شده‌ است .
ما زندانیان سیاسی، با شهادت خود به تبعات کودک‌همسری در زندان‌ها تلاش می‌کنیم، نشان دهیم با چه فاجعه بزرگی روبرو هستیم که حکومت در شکل‌گرفتن، حفظ و گسترش آن نقش اساسی داشته است.
از دیگر اعضای جامعه به‌ویژه زنانی که در برهه‌هایی در کنار زنان جرائم عمومی در زندان‌ها بوده‌اند، دعوت می‌کنیم تا آنها هم از موارد مشابه‌ای که دیده‌اند بگویند تا این فاجعه‌ی اجتماعی تبدیل به دغدغه عمومی شود و مقاومتی جمعی علیه آن شکل بگیرد.
#از_کودک_همسری_بگو
#روز_جهانی_زن