🔴کارکرد پنهان کمک های مردمی در فجایع( #زلزله و #سیل)
✍🏼 #سیروان_محمودی، پژوهشگر جامعه شناسی فاجعه
بعد از وقوع هر فاجعه ای، کمپین هایی برای جمع آوری کمکهای مردمی تشکیل می شوند، انجمن ها و خیریه ها جهت امدادرسانی و کمک رسانی وارد میدان می شوند، گروهها و سلبریتی ها و فعالان اجتماعی احساس مسوولیت می کنند و... با احترام به هر گونه اقدام انسانی و انسان دوستانه گروه ها و افرادی که در مواقع فجایع و بلایا فعالیت می کنند باید این پرسش ها را مطرح کرد:
❓تا کی باید وظایف و مسوولیت های نهادها و سازمانهای رسمی را مردم و انجمن ها و کمپین ها به عهده بگیرند؟
❓آیا فکر نمی کنید فعالیت های اجتماعی و کمک رسانی مردم، سازمان های مسوول را بی مسوولیت تر و ناکارآمدتر می کنند؟
❓آیا این حجم وسیع کمک رسانی و خدمات مردمی و انجمن ها باعث سلب مسوولیت فجایع (پیشگیری، درمان، پسافاجعه) از نهادها و سازمان های رسمی نمی شود؟
#رابرت_مرتون، جامعه شناس آمریکایی در مورد پدیده های اجتماعی معتقد به کارکرد آشکار و کارکرد پنهان آنهاست. با توجه به نظریه مرتون می توان بیان داشت که #کارکرد_آشکار کمک های مردمی و خودجوش، اقدامی انسانی و در جهت حل مسائل و مشکلات جامعه ست و امری پسندیده و مقبول است. اما #کارکرد_پنهانی کمک های مردمی، انجام دادن وظایف و مسوولیت های سازمان ها و نهادهای دولتی و رسمی و مسوول می باشد در واقع با کنش انسانی خودمان، سازمان های مسوول را بی عرضه تر، ناکارآمدتر، منفعل تر می کنیم. درست است که هدف ما این نیست اما کارکرد پنهانی کنش های ما دقیقا منتهی به ساختار رسمی بی تفاوت و غیرمسوول در برابر فجایع می شود. ما هر روز داریم گوشه ای از وظایف و مسوولیت های سازمان ها و نهادهای رسمی را از اساسنامه هایشان پاک می کنیم.
بعد از وقوع چندین زلزله مهیب و فجایع و بلایا هنوز سازمان های رسمی و مسوول منتظر کمک های مردمی، کمپین ها و انجمن ها هستند بطوریکه از رسانه های خودشان هم این قضیه را تبلیغ می کنند! بی تفاوتی و بی مسوولیتی سازمانهای رسمی در مورد فاجعه زلزله کرمانشاه، و فاجعه سیل گلستان، خوزستان، شیراز و لرستان گواه و مصداق عینی و ملموسی است.
کاش بجای این همه کمپین و انجمن های کمک رسانی و خیریه، کمپینی جهت پرسشگری و مطالبه گری از سازمان های رسمی مسوول به وجود می آمد تا ناکارآمدی، بی تفاوتی و بی مسوولیتی آنان را مورد پرسش و بازخواست قرار میدادند.
در جامعه فاجعه آمیز امروزی نیازمند مطالبه گری، پرسشگری و نقد نهادها و سازمان های مسوول هستیم تا انجام دادن وظایف و مسوولیت های آنان.
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah
✍🏼 #سیروان_محمودی، پژوهشگر جامعه شناسی فاجعه
بعد از وقوع هر فاجعه ای، کمپین هایی برای جمع آوری کمکهای مردمی تشکیل می شوند، انجمن ها و خیریه ها جهت امدادرسانی و کمک رسانی وارد میدان می شوند، گروهها و سلبریتی ها و فعالان اجتماعی احساس مسوولیت می کنند و... با احترام به هر گونه اقدام انسانی و انسان دوستانه گروه ها و افرادی که در مواقع فجایع و بلایا فعالیت می کنند باید این پرسش ها را مطرح کرد:
❓تا کی باید وظایف و مسوولیت های نهادها و سازمانهای رسمی را مردم و انجمن ها و کمپین ها به عهده بگیرند؟
❓آیا فکر نمی کنید فعالیت های اجتماعی و کمک رسانی مردم، سازمان های مسوول را بی مسوولیت تر و ناکارآمدتر می کنند؟
❓آیا این حجم وسیع کمک رسانی و خدمات مردمی و انجمن ها باعث سلب مسوولیت فجایع (پیشگیری، درمان، پسافاجعه) از نهادها و سازمان های رسمی نمی شود؟
#رابرت_مرتون، جامعه شناس آمریکایی در مورد پدیده های اجتماعی معتقد به کارکرد آشکار و کارکرد پنهان آنهاست. با توجه به نظریه مرتون می توان بیان داشت که #کارکرد_آشکار کمک های مردمی و خودجوش، اقدامی انسانی و در جهت حل مسائل و مشکلات جامعه ست و امری پسندیده و مقبول است. اما #کارکرد_پنهانی کمک های مردمی، انجام دادن وظایف و مسوولیت های سازمان ها و نهادهای دولتی و رسمی و مسوول می باشد در واقع با کنش انسانی خودمان، سازمان های مسوول را بی عرضه تر، ناکارآمدتر، منفعل تر می کنیم. درست است که هدف ما این نیست اما کارکرد پنهانی کنش های ما دقیقا منتهی به ساختار رسمی بی تفاوت و غیرمسوول در برابر فجایع می شود. ما هر روز داریم گوشه ای از وظایف و مسوولیت های سازمان ها و نهادهای رسمی را از اساسنامه هایشان پاک می کنیم.
بعد از وقوع چندین زلزله مهیب و فجایع و بلایا هنوز سازمان های رسمی و مسوول منتظر کمک های مردمی، کمپین ها و انجمن ها هستند بطوریکه از رسانه های خودشان هم این قضیه را تبلیغ می کنند! بی تفاوتی و بی مسوولیتی سازمانهای رسمی در مورد فاجعه زلزله کرمانشاه، و فاجعه سیل گلستان، خوزستان، شیراز و لرستان گواه و مصداق عینی و ملموسی است.
کاش بجای این همه کمپین و انجمن های کمک رسانی و خیریه، کمپینی جهت پرسشگری و مطالبه گری از سازمان های رسمی مسوول به وجود می آمد تا ناکارآمدی، بی تفاوتی و بی مسوولیتی آنان را مورد پرسش و بازخواست قرار میدادند.
در جامعه فاجعه آمیز امروزی نیازمند مطالبه گری، پرسشگری و نقد نهادها و سازمان های مسوول هستیم تا انجام دادن وظایف و مسوولیت های آنان.
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah