بعضی ها خوش به دنیا می آیند و بعضی ها ناخوش
#کتاب
#زنده_به_گور
#صادق_هدایت
🔴۱۹ فروردین سالروز درگذشت صادق هدایت
🆔 @edalatxah
#کتاب
#زنده_به_گور
#صادق_هدایت
🔴۱۹ فروردین سالروز درگذشت صادق هدایت
🆔 @edalatxah
مدرسه رهایی
بعضی ها خوش به دنیا می آیند و بعضی ها ناخوش #کتاب #زنده_به_گور #صادق_هدایت 🔴۱۹ فروردین سالروز درگذشت صادق هدایت 🆔 @edalatxah
🔴کبوترها آب ندارند!
✍ #عبدالرضا_قنبری
«صادق هدایت»، نویسنده‌ای که در زندگانی خود، انزوا را دوست داشت و دوری از دورویان و چاپلوس مسلکان را بر تنهایی ترجیح می‌داد ، پس از مرگ ، اسباب ارتزاق و نان‌دانی برای نان به نرخ روز خوران و کسانی شد که همواره از تنور داغ برای چسباندن نان خویش استفاده می‌کنند. مرگ این چهره دگرگون‌ساز ادبیات ایران، اگر برای ادب دوستان آب نداشت، برای عده‌ای موقعیتی برای امیال مغرضانه و نمایش مزورانه ، فراهم ساخت. از سوی دیگر درباره هدایت دوستان و غیر دوستان آثارش بسیار گفتند و بسیار هم نوشتند، و ناشران به تجدید چاپ‌های متوالی آثارش پرداختند و سوداگران به سودهای کلان رسیدند. اما در این میان آن که به راستی فراموش شد، صادق هدایت بود. می‌گفتند و می‌نوشتند و غافل بودند از خانه ای که «هدایت» در آن زیسته و اندیشیده است. خانه‌ای که در آن شخصیت‌های داستان‌هایش متولد شدند. و شاید روزهایی پیش آمده بود که از نامردمی‌ها و تزویرها ، در گوشه‌های آن اشک‌هایش را ریخت. خانه‌ای که دوستان بسیاری در اتاق‌هایش می‌نشستند و در مورد ادبیاتی که می‌رفت به باد برود، گفت و گو می‌کردند. با مرگ هدایت، خانه‌اش نیز ویرانه‌ای شد که نه دل دوستانش برای آن سوخت و نه دل کسانی که از چاپ‌های مکرر کتاب‌هایش استفاده مادی می‌بردند.
خانه‌ی هدایت در خیابان «قائدی( کوشک سابق)»، قرار دارد. خانه‌ای که حتا نسبت به معماری خانه‌های امروز نیز بزرگ و زیباست. خانه‌ای با معماری رایج هشتاد و نود سال پیش تهران، با ایوان و حیاط درختکاری شده و دلباز، که البته امروز دیگر از درختانش که هدایت با دست‌های خود در زمین حیاط کاشته، اثری نیست.
البته در دهه پنجاه، یک بار تلاش کردند تا با حفظ سبک معماری، خانه هدایت بازسازی شود و مجری آن هم شخصی به نام مهندس ایرانپور بودند . سرو صدا و جنجال رسانه‌ای زیادی به راه انداختند، اما تا به امروز این خانه ، که می‌تواند موزه شود و یا مورد استفاده فرهنگی قرار گیرد ، به حال خود رها شده است و در عمل هیچ کاری انجام نمی‌گیرد جز این که در سرمای زمستان و گرمای تابستان از ارتفاع آن کاسته می‌شود و کبوتران تشنه‌اش - ساکنان این خانه - به گرد حوض خالی آن، سنگ می‌چینند.
البته در ایران،برای حفظ خانه‌های چند تن از بزرگان ادب فارسی و چهره‌های فرهنگی اقدامات ارزشمندی صورت گرفته و بسیاری از این مکان‌ها امروزه به موزه و مراکز علمی و فرهنگی تبدیل شده است . این رسم پسندیده در دیگر نقاط جهان نیز وجود دارد .
در آن زمان که روسیه با بحران‌های زیادی روبه‌رو بود و درگیری و جنگ‌های داخلی این كشور به اوج خود رسیده بود، «تولستوی» نویسنده بزرگ روس ، برای دوری از این بحران‌ها و تمركز بر آثاری كه در دست داشت به منطقه شمال قفقاز مهاجرت كرده بود. محل سكونت این نویسنده روس پس از مرگش دست نخورده باقی ماند. این منزل حوادث بسیار زیادی را در نزدیكی خود از سر گذراند. در سال ۱۹۹۴ و سال‌های بعد از آن كه جنگ‌های داخلی در این منطقه زیاد بود بسیاری از منازل و ساختمان‌های در منطقه شمال قفقاز از بین رفتند. اما خانه «تولستوی» با كمترین خسارت بر جای ماند. مدتی بعد ، در سال ۲۰۰۹ پس از بازسازی و ترمیم جزیی، روز دهم دسامبر ۲۰۰۹ افتتاح شد و به‌طور رسمی به‌عنوان موزه «تولستوی» در منطقه قفقاز به رسمیت شناخته شد .
خانه ویکتور هوگو که در میدان « وُژ » قرار دارد در سال ۱۹۰۳ به لطف پل موریس، یکی از دوستان این نویسنده به موزه تبدیل شد. در این موزه، در سه بخش قبل از تبعید، دوران تبعید و پس از تبعید، مبلمان، نقاشی‌ها، عکس‌ها، دست‌نویس‌ها، نسخه‌هایی از کتاب‌های هوگو و همچنین نمونه‌هایی از آثار هنرمندان معاصر این نویسنده به نمایش گذاشته شده است. همچنین به طور متناوب، نمایشگاه‌هایی مرتبط با ویکتور هوگو در این خانه برگزار می‌شود.
امروزه در لندن مکان‌هایی وجود دارد که منتسب به شکسپیر بوده و از مقاصد گردشگری ادبی این شهر هستند.
حتا در عراق جنگ‌زده و بحرانی، نویسندگان و فعالان فرهنگی عراق، مبارزه‌اي برای نجات دادن خانه الجواهری، که قرار بود تخریب و به جای آن مجتمعی تجاری ساخته شود، راه انداخته بودند و از دولت عراق خواسته بودند که مانع تخریب منزل مسکونی محمدمهدی الجواهری شوند. سرانجام شهرداری بغداد تصمیم گرفت که علاوه بر خرید منزل مسکونی الجواهری، منزل مسکونی «زها حدید» معمار بزرگ عراقی، را نیز خریده و قصد دارد آن را هم به موزه تبدیل کند. و نمونه‌های دیگر در جای جای دنیا که یاد آوری آن در این‌جا ضرورتی ندارد. جا دارد که هر چه زودتر به خانه هدایت، به عنوان تاثیر گذارترین نویسنده ایرانی معاصر ، توجه شود
۱۹ فروردین سالروز مرگ #صادق_هدایت
منبع : کانال عبدارضا قنبری
@abdolrezaghanbari
🔻🔻🔻
همراه بمانید 👇👇👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEEP2fIHSrBpjqsZOQ
✍ #عبدالرضا_قنبری
«صادق هدایت»، نویسنده‌ای که در زندگانی خود، انزوا را دوست داشت و دوری از دورویان و چاپلوس مسلکان را بر تنهایی ترجیح می‌داد ، پس از مرگ ، اسباب ارتزاق و نان‌دانی برای نان به نرخ روز خوران و کسانی شد که همواره از تنور داغ برای چسباندن نان خویش استفاده می‌کنند. مرگ این چهره دگرگون‌ساز ادبیات ایران، اگر برای ادب دوستان آب نداشت، برای عده‌ای موقعیتی برای امیال مغرضانه و نمایش مزورانه ، فراهم ساخت. از سوی دیگر درباره هدایت دوستان و غیر دوستان آثارش بسیار گفتند و بسیار هم نوشتند، و ناشران به تجدید چاپ‌های متوالی آثارش پرداختند و سوداگران به سودهای کلان رسیدند. اما در این میان آن که به راستی فراموش شد، صادق هدایت بود. می‌گفتند و می‌نوشتند و غافل بودند از خانه ای که «هدایت» در آن زیسته و اندیشیده است. خانه‌ای که در آن شخصیت‌های داستان‌هایش متولد شدند. و شاید روزهایی پیش آمده بود که از نامردمی‌ها و تزویرها ، در گوشه‌های آن اشک‌هایش را ریخت. خانه‌ای که دوستان بسیاری در اتاق‌هایش می‌نشستند و در مورد ادبیاتی که می‌رفت به باد برود، گفت و گو می‌کردند. با مرگ هدایت، خانه‌اش نیز ویرانه‌ای شد که نه دل دوستانش برای آن سوخت و نه دل کسانی که از چاپ‌های مکرر کتاب‌هایش استفاده مادی می‌بردند.
خانه‌ی هدایت در خیابان «قائدی( کوشک سابق)»، قرار دارد. خانه‌ای که حتا نسبت به معماری خانه‌های امروز نیز بزرگ و زیباست. خانه‌ای با معماری رایج هشتاد و نود سال پیش تهران، با ایوان و حیاط درختکاری شده و دلباز، که البته امروز دیگر از درختانش که هدایت با دست‌های خود در زمین حیاط کاشته، اثری نیست.
البته در دهه پنجاه، یک بار تلاش کردند تا با حفظ سبک معماری، خانه هدایت بازسازی شود و مجری آن هم شخصی به نام مهندس ایرانپور بودند . سرو صدا و جنجال رسانه‌ای زیادی به راه انداختند، اما تا به امروز این خانه ، که می‌تواند موزه شود و یا مورد استفاده فرهنگی قرار گیرد ، به حال خود رها شده است و در عمل هیچ کاری انجام نمی‌گیرد جز این که در سرمای زمستان و گرمای تابستان از ارتفاع آن کاسته می‌شود و کبوتران تشنه‌اش - ساکنان این خانه - به گرد حوض خالی آن، سنگ می‌چینند.
البته در ایران،برای حفظ خانه‌های چند تن از بزرگان ادب فارسی و چهره‌های فرهنگی اقدامات ارزشمندی صورت گرفته و بسیاری از این مکان‌ها امروزه به موزه و مراکز علمی و فرهنگی تبدیل شده است . این رسم پسندیده در دیگر نقاط جهان نیز وجود دارد .
در آن زمان که روسیه با بحران‌های زیادی روبه‌رو بود و درگیری و جنگ‌های داخلی این كشور به اوج خود رسیده بود، «تولستوی» نویسنده بزرگ روس ، برای دوری از این بحران‌ها و تمركز بر آثاری كه در دست داشت به منطقه شمال قفقاز مهاجرت كرده بود. محل سكونت این نویسنده روس پس از مرگش دست نخورده باقی ماند. این منزل حوادث بسیار زیادی را در نزدیكی خود از سر گذراند. در سال ۱۹۹۴ و سال‌های بعد از آن كه جنگ‌های داخلی در این منطقه زیاد بود بسیاری از منازل و ساختمان‌های در منطقه شمال قفقاز از بین رفتند. اما خانه «تولستوی» با كمترین خسارت بر جای ماند. مدتی بعد ، در سال ۲۰۰۹ پس از بازسازی و ترمیم جزیی، روز دهم دسامبر ۲۰۰۹ افتتاح شد و به‌طور رسمی به‌عنوان موزه «تولستوی» در منطقه قفقاز به رسمیت شناخته شد .
خانه ویکتور هوگو که در میدان « وُژ » قرار دارد در سال ۱۹۰۳ به لطف پل موریس، یکی از دوستان این نویسنده به موزه تبدیل شد. در این موزه، در سه بخش قبل از تبعید، دوران تبعید و پس از تبعید، مبلمان، نقاشی‌ها، عکس‌ها، دست‌نویس‌ها، نسخه‌هایی از کتاب‌های هوگو و همچنین نمونه‌هایی از آثار هنرمندان معاصر این نویسنده به نمایش گذاشته شده است. همچنین به طور متناوب، نمایشگاه‌هایی مرتبط با ویکتور هوگو در این خانه برگزار می‌شود.
امروزه در لندن مکان‌هایی وجود دارد که منتسب به شکسپیر بوده و از مقاصد گردشگری ادبی این شهر هستند.
حتا در عراق جنگ‌زده و بحرانی، نویسندگان و فعالان فرهنگی عراق، مبارزه‌اي برای نجات دادن خانه الجواهری، که قرار بود تخریب و به جای آن مجتمعی تجاری ساخته شود، راه انداخته بودند و از دولت عراق خواسته بودند که مانع تخریب منزل مسکونی محمدمهدی الجواهری شوند. سرانجام شهرداری بغداد تصمیم گرفت که علاوه بر خرید منزل مسکونی الجواهری، منزل مسکونی «زها حدید» معمار بزرگ عراقی، را نیز خریده و قصد دارد آن را هم به موزه تبدیل کند. و نمونه‌های دیگر در جای جای دنیا که یاد آوری آن در این‌جا ضرورتی ندارد. جا دارد که هر چه زودتر به خانه هدایت، به عنوان تاثیر گذارترین نویسنده ایرانی معاصر ، توجه شود
۱۹ فروردین سالروز مرگ #صادق_هدایت
منبع : کانال عبدارضا قنبری
@abdolrezaghanbari
🔻🔻🔻
همراه بمانید 👇👇👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEEP2fIHSrBpjqsZOQ