مدرسه‌ رهایی
2.13K subscribers
6.64K photos
2.06K videos
189 files
4.78K links
«مدرسه‌ رهایی» نام جدید کانال «معلمان عدالت‌خواه»
است. این کانال انعکاس صدای آزادی‌ و عدالت‌ خواهی دانش‌آموزان و معلمان است.

با نگاهی به سایر جنبش‌های
#اجتماعی، #صنفی و #مدنی
____________________________

#مدرسه_رهایی
Download Telegram
⭕️ اندر احوال #گلام‌های_صنفی(برخی فعالان صنفی)


#جعفرابراهیمی

هر از چند گاهی تا بحث حمایت از مردم می شود آن هم از منظر
صنفی و آموزشی یک عده از فعالان صنفی در نقش پدرخوانده وامصیبتا سر می دهند که این کار صنفی نیست صنف از دست رفت و ما باید صنفی باشیم و الخ...

گویی گرانی بنزین یا خصوصی سازی بر زندگی معلمان تاثیر ندارد یا در سرکوب مردم اصلا به معلمان و دانش آموزان آسیب نرسیده و ... اسم کارگر و دانشجو را که بشنوند در جا کهیر می زنند و سریع می خواهند اعلام تبری کنند.

یک عده از این فعالان
صنفی معلمی باورشان این است و کارصنفی را به بخشنامه و آیین نامه و مساله رفاهی خود محدود نموده اند بینش درستی ندارند ولی اختلاف با این افراد اختلاف در برداشت است و در عمل اگر مصوبه یا تصمیمی بر خلاف نظرشان باشد عمل می کنند و پای کار می ایستند.

اما برخی، به اسم اینکه فلان پیشنهاد
صنفی نیست و ... می کوشند مانع هر کاری شوند. مثلا وقتی پیشنهاد شود به گرانی و سرکوب اعتراض کنیم می گویند صنفی نیست. بودجه صنفی است ما باید بودجه را پیگیری کنیم.
اگر پیشنهاد شود برای بودجه کار کنیم و در کنار مثلا نامه و دیدار، تجمع یا تحصن باشد
تا می توانند مخالفت می کنند که تجمع و تحصن بد است خوب نیست تندروی است و ...اگر نامه و دیدار تصویب شود حتی در نوشتن یک نامه مشارکت نمی کنند ولی برای حضور در جلسات با مدیران سر از پا نمی شناسند.

اگر تجمع و تحصن رای بیاورد چند روز گم و گور می شوند که انگار اصلا در جریان نبودند و خبر ندارند اگر تحصن یا تجمع برگزار شود و همراه با هزینه باشد سر و کله آنان پیدا می شود و شروع می کنند مثل
گلام ،کوتوله سریال سفرهای گالیور ، غر زدن که : من میدونستم ...

اما واقعیت این افراد چیزی بیشتر از سندرم
گلام (Glum )دارند این جماعت خود را عقل کل می دانند و برای کار نکردن آمده اند.
می خواهند سرمایه اجتماعی فعال
صنفی را داشته باشند اما یک قدم صنفی حتی بی خطر هم برندارند.

متاسفانه تعداد قابل توجهی از این افراد در برخی تشکل ها و گروههای
صنفی هستند و نه تنها تشکل و گروه خود را فلج کرده اند بلکه پشت اسم شورای هماهنگی خود را مخفی کرده اند تا کسی از آنها نپرسد در استان و شهر خود چه قدم صنفی و آموزشی برداشته اید.
چاره چیست؟
حقیقت این است که شورای هماهنگی تشکل
های صنفی فرهنگیان ایران یک تشکل نیست بلکه همانطور که از نامش پیداست بر اساس یک اساسنامه به عنوان میثاق جمعی تشکل های (انجمن/کانون)صنفی عضو این شورا هستند.
اگر در شهر یا استانی تشکل
صنفی فعال وجود دارد باید معلمان وارد این تشکل ها شوند و اگر تشکلی هست و فعال نیست یا سرکوب شده است یا #گلام‌های_صنفی این تشکیلات را قبضه کرده اند پس باید با ممارست و کار جدی این افراد را از فعالیت صنفی کنار زد.

اگر در شهر یا استانی تشکل
صنفی نیست جمعی از معلمان باید گرد هم آیند و به عنوان هیات موسس تشکلی ثبت کنند صندوق تشکیل دهند عضو گیری کنند و به استانداری اطلاع دهند مجمع برگزار نمایند.
دولت وظیفه دارد به عنوان ناظر شرکت کند اگر شرکت نکرد اصلا مهم نیست ما نیاز به مجوز دولت برای متشکل شدن نداریم نباید پشت این مساله داد چون اگر جمعی از معلمان تشکل را ثبت کنند اساسنامه و صندوق داشته باشند و مجمع برگزار نمایند می توانند به عنوان یک تشکل مستقل عضو شورای هماهنگی شوند در این صورت هم تشکل یابی گسترش می یابد هم شورا قوی تر می شود.
به شرطی که از روز اول به سراغ کسانی که سندرم
گلام دارند نرفته باشید این #گلام‌های_صنفی از #حکومت خطرناکترند و اصلا بخشی از پروژه سرکوب گسترش سندرم گلام در جامعه و در میان فعالان عرصه های مختلف است.

16 آذر 1398
🔺🔺🔺

🔹 #کانال_معلمان_عدالتخواه
👇👇👇

🆔 @edalatxah

از طریق لینک زیر به ما بپیوندید 👇

https://tttttt.me/edalatxah