🔴 خانم #فاطمه_بهمنی بازداشت شد

امروز جمعه ، سوم دی ماه ، خانم فاطمه بهمنی از فعالان صنفی استان مرکزی در منزل خود در شازند اراک بازداشت شد.
ماموران اطلاعات سپاه بدون نشان دادن حکم بازداشت با بی‌توجهی به درخواست خانواده پس از بازداشت ، گوشی همراه وی را ضبط کردند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران این تعرض را هجمه به زنان معلم کنشگر می‌داند و بازداشت خانم بهمنی را به شدت محکوم می‌کند و خواستار آزادی بدون قید و شرط وی است.
احضار ، بازداشت و زندانی کردن فعالان در مسیر مطالبه‌گری معلمان تاثیر ندارد و ما را در پیگیری مطالبات متحد و همبسته می‌کند.


شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان
#زنان_معلم

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🟣 افزایش مشکلات؛ گزارشی از وضعیت زندان قرچک ورامین


زندانیان محبوس در زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهرری) از ابتدایی‌ترین حقوق خود در زندان از جمله برخورداری از آب آشامیدنی سالم و خوراک مکفی محروم‌ هستند. دستگاه های تصفیه آب موجود در سالن‌های زندان از حدود ۵ ماه پیش خراب شده‌اند. از سوی دیگر، جیره غذای این زندانیان با کاهش چشمگیری مواجه شده است. همچنین با شروع فصل سرما، حمام زندان در اغلب ساعات روز فاقد آب گرم است.

به گزارش هرانا، یک زندانی سابق که اخیرا از این زندان آزاد شده به این خبرگزاری گفته است: «عدم رسیدگی به وضعیت دستگاه های تصفیه آب موجود در سالن های این زندان در حالی صورت میگیرد که اکثر زندانیان توان مالی خرید بطری های آب معدنی که با قیمتی معادل ۶۰۰۰ تومان در فروشگاه این زندان به فروش میرسد را ندارند و عموم زندانیان مجبور به مصرف آب شور زندان هستند.»

همچنین طی هفته های اخیر جیره غذای این زندانیان با کاهش چشمگیری مواجه شده است. به نحوی که که در مواردی، شماری از زندانیان از دریافت جیره غذایی خود محروم می‌مانند.

▪️«پیش از این گوشت قرمز در برنامه غذایی زندانیان نبود و حالا گوشت مرغ هم حذف شده است. از جمله غذاهایی که برای زندانیان آماده می شود برنج نیمه پخته بی کیفیت درجه چندم به همراه سیب زمینی، قیمه با لپه نیم‌پز است. قبلا در غذاهای زندان شن هم دیده شده بود. سازمان زندان‌ها در توضیح دلایل حذف مرغ از برنامه غذایی زندانیان مدعی شده که بودجه کافی ندارد.»

▪️به علاوه با شروع فصل سرما، حمام زندان در اغلب ساعات روز فاقد آب گرم است.
این منبع مطلع در ادامه توضیح داد: «در زندان قرچک ورامین نبود آب گرم در فصول سرد سال و خرابی دستگاه های سرمایشی در فصول گرم امری همیشگی است و هر ساله تکرار می‌شود. در هفته های اخیر زندانیان تنها از ساعت ۴ تا ۷ صبح امکان استفاده از آب گرم را دارند که در این ساعات هم ساعت خواب اکثر زندانیان است.

#زنان_زندانی

#سرکوب_سیستماتیک

#خصوصی‌سازی_زندان‌ها

#حفظ_جان_زندانیان_وظیفه_حکومت_است

#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت


🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔴به قتل نویسندگان آزادی‌خواه پایان دهید!


بیانیه کانون نویسندگان ایران

ماه پیش با‌خبر شدیم که چهار نویسنده‌ی عضو کانون نویسندگان ایران، #بکتاش_آبتین، #رضا_خندان (مهابادی)، #کیوان_باژن و #آرش_گنجی در زندان اوین به بیماری کرونا مبتلا شده‌اند. وضع دو تن از آنان، آبتین و خندان، نگران‌کننده بود. زندانبانان حکومت بکتاش آبتین را با وجود علائم آشکار بیماری، بی‌ هیچ درمان موثری چندین روز میان بند و بهداری سرگردان کردند و سرانجام انتقال شبانه‌ی آبتین به بیمارستان، در بی‌خبری هم‌بندان و خانواده‌اش، زمانی صورت گرفت که از او تنها جسمی نیمه‌جان باقی مانده بود. اما مأموران حکومت دست از آزار او‌ برنداشتند و همان #جسم_نیمه‌جان را هم در بیمارستان طالقانی تهران، با غل و زنجیر و در حضور سنگین نیروهای امنیتی، به تخت بستند. بی‌خبری از آبتین در این وضعیت هم چندین روز ادامه داشت. کوشش اولیه‌ی خانواده و وکیل بکتاش برای گرفتن مرخصی استعلاجی از زندان برای پیگیری درمان او بی‌نتیجه بود، و این وجه دیگری از برخورد عامدانه‌ی حکومت بود که یکراست جان او را نشانه گرفته بود. سرانجام زندانبانان زمانی به او مرخصی دادند که ریه‌هایش درگیر بیماری شده و سلامتش سخت به وخامت گراییده بود و روزها، ساعت‌ها و چه بسا لحظه‌های ابتدایی مراقبت پزشکی که دوره‌ی حیاتی درمان است یکسر از دست رفته بود. سپس همین ماجرا بر رضا خندان (مهابادی) گذشت، با این تفاوت که اندکی زودتر به درخواست مرخصی او پاسخ دادند. امروز وضع بکتاش آبتین سخت نگران‌کننده است تا جایی که او در حال جنگیدن با مرگ است و چند روزی است که پزشکان او را به کمای مصنوعی برده‌اند، و این یعنی آخرین تقلاها برای زنده ماندن و جَستن از مرگ.

تازه از مراسم ناتمام یادبود بیست و سومین سالگرد ستم‌کشتگان راه آزادی، #محمد_مختاری و #محمدجعفر_پوینده، باز آمده بودیم که اخبار تکان‌دهنده یکی از پس دیگری بر سرمان آوار شد تا در خاطرمان مکرر شود که قاتلان پیشین نه تنها «خودسر» نبودند بلکه مدرسان بازجوها و زندانبانان امروز بوده‌اند و راه آنان همان است که تا دیروز بود؛ دیروز با کارد و طناب می‌کشتند و امروز با پرونده‌سازی، به قتلگاه بردن، رها کردن زندانی بیمار به حال خود و کشتن او با مرگی تدریجی. این سرنوشت شومی است که نه تنها برای نویسندگان زندانی بلکه برای همه‌ی زندانیان سیاسی از جمله #زنان_زندانی رقم خورده است. در ماه‌های گذشته زندانیانی به دلیل بیماری، عدم اعزامِ به موقع به بیمارستان و در سکوت خبری، قربانی سیستم سرکوبگر حکومتی شده‌اند که جز کشتار، ستم، فقر و فساد و خرافات حاصلی ندارد و جامعه را به ورطه‌ی افسردگی و نیستی می‌برد. حکومتی که وقتی توان تبدیل جامعه به گورستان را ندارد، به جانِ زندانیان سیاسی می‌افتد و تا می‌تواند انتقام شکست‌هایش را از مخالفان، نویسندگان، و منتقدانِ در بند می‌گیرد. حاکمان، آمران و عاملان ستمگر و سیاه‌کار جمهوری اسلامی به خیال خام خود با به بند کشیدن و قتل عمد و خاموش نویسندگان مستقل و آزادی‌خواه و زنان و مردان مبارز، به همه‌ی مردم معترض پیام می‌دهند که از اعتراض و آزادی‌خواهی دست بردارند. غافل از آنکه کانون نویسندگان ایران سر سوزنی از آرمان‌هایش پا پس نخواهد کشید. کانون هرگز یاران خویش را تنها نخواهد گذاشت و تا درمان کامل، در کنارشان خواهد بود، گرچه این چیزی از مسئولیت حکومت نمی‌کاهد. بی‌تردید، وظیفه‌ی حفظ سلامت و درمان زندانیِ بیمار بر عهده‌ی زندانبان است و چنان که بارها گفته‌ایم حکومت جمهوری اسلامی، مسئول عواقب هر اتفاقی‌ست که برای نویسندگان زندانی به‌خصوص بکتاش آبتین پیش آید. حکومت عامدانه جان زندانیان سیاسی را به بازی گرفته است و آنان باید پیش از وقوع هر فاجعه‌ای آزاد شوند، خاصه آنکه همه می‌دانیم این نویسندگان هیچ جرمی مرتکب نشده‌اند که بخواهد مجازاتی برایشان در کار باشد.

کانون نویسندگان ایران، #پرونده‌سازی و #قتل_خاموش نویسندگان آزادی‌خواه را محکوم می‌کند، حکومت جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات و قوه قضاییه‌ی آن را مسئول مستقیم هر اتفاق ناگواری می‌داند که برای بکتاش آبتین رخ دهد. کانون خواهان بستن پرونده‌های قضایی، آزادی کامل، بی قید و شرط و فوری اعضای دربند خود و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی است.
کانون نویسندگان ایران
۱۵ دی ۱۴۰۰
#حفظ_جان_زندانیان_وظیفه_حکومت_است
#سرکوب_سیستماتیک
#قتل‌های_زنجیره‌ای
#کشتار_سیستماتیک_دگراندیشان
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🟣 تلاش برای انتقال عالیه مطلب‌زاده به زندان قرچک به دلیل برگزاری مراسم یادبود بکتاش آبتین در زندان اوین


شب گذشته تعدادی از زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین همزمان با خاک‌سپاری پیکر بکتاش آبتین، شاعر، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران، مراسم یادبود برگزار کردند و در پی آن مسئولان زندان قصد انتقال عالیه مطلب‌زاده به زندان قرچک را دارند.

یک منبع آگاه و نزدیک به خانواده عالیه مطلب‌زاده، زندانی سیاسی و نایب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات که دوران حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در این باره به زمانه گفت:

«دیشب زنان زندانی بند ۸ برای یادبود بکتاش آبتین مراسم کوچکی برگزار کرده بودند، حلوا درست کرده بودند و شعر خواندند. ولی امروز صبح مسئولان زندان به داخل بند آمدند و قصد داشتند عالیه مطلب‌زاده را به دلیل برگزاری این مراسم از زندان اوین به زندان قرچک ورامین منتقل کنند.» به گفته این منبع آگاه هم‌بندی‌های عالیه مطلب‌زاده مانع شده‌اند که نیروهای امنیتی او را با خود ببرند:

«نیروهای امنیتی تهدید کرده‌ بودند اگر لازم باشد با زور این کار را خواهند کرد. عالیه به آنها گفته بود اگر این انتقال بر اساس قانون است به من ابلاغ کنید و وسایلم را جمع می‌کنم، در غیر این‌صورت من را با زور ببرید.»

▪️منبع: زمانه

#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🟣 درخواست مادر #زینب_جلالیان تنها زن زندانی سیاسیِ محکوم به حبس ابد از سازمان‌ها و مدافعین حقوق بشر:

▪️«۱۵ سال است که زینب را ندیده‌ام و از حق ملاقات با خانواده و وکیل محرومش کرده‌اند. پیر شده‌ام و می‌خواهم دخترم را ببینم. از تمام سازمان‌ها درخواست کمک دارم».



⚪️ از ۱۰ اردیبهشت ۹۹، زینب جلالیان با یک پرونده‌سازی جدید، به زندان‌های مختلف تبعید شده است. بعد از حضور زینب جلالیان به زندان مرکزی یزد، او با انباشت بیماری‌ها، بحرانی‌تر شدن وضعیت بینایی و تبعید در زندانی خارج از محدوده‌ی زادگاه خود روبه‌روست. علی جلالیان، پدر زینب جلالیان پیشتر اعلام کرده بود که از طریق دریافت پیامک از پرونده‌سازی جدید علیه فرزند خود با خبر شده است و علی‌رغم فشارهای امنیتی و جابه‌جایی غیرقانونی زینب جلالیان، او هرگز مرعوب نهادهای امنیتی نشده است.

▪️زینب جلالیان، در زمره‌ی مبارزانی است که برای هر ثانیه از لحظات زندگی خود، مقاومت کرده است. طی سال‌های گذشته، نهادهای امنیتی، حق دریافت اعزام به مرخصی، حق درمان و حق دیدار با اعضای خانواده‌ی او را در گروی سازش و تسلیم در برابر نهادهای امنیتی و حاکمیت، قرار دادند. امری که علی‌رغم وخامت حداکثری سلامت وی، اما هرگز به آن تن نداده است.

متن زیر بخشی از نامه‌ی زینب جلالیان به مناسب ۸ مارس ۱۳۹۷ است:

«خودتان قضاوت کنید، من مثل ۱۰ سال پیش، تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل داده‌اند. وقتی شکنجه‌گران مرا شکنجه می‌کردند، تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم. ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید که نمی‌شود با قتل‌‌عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق‌خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زنْ جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد».

#زنان_زندانی_سیاسی
#زینب_جلالیان


@bidarzani

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🟣 احضار مادر «زینب جلالیان» به اداره اطلاعات ماکو


به‌گزارش هه‌نگاو، امروز دوشنبه ۲ اسفندماه، « دایه غزاله بلخکانلو»، مادر زینب جلالیان، به اداره اطلاعات ماکو احضار شده است. وی شب گذشته از طریق تماس تلفنی احضار شده بود تا روز صبح امروز، خود را به این نهاد امنیتی معرفی کنند.

نیروهای اداره اطلاعات ماکو، دایه غزاله بلخکانلو را مورد بازجویی قرار داده و وی را تهدید کرده‌اند که پیگیری فرزند خود را رسانه‌ای نکند و در صورت تکرار با وی برخورد خواهد شد.

#زنان_زندانی_سیاسی
#زینب_جلالیان

@bidarzani
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔴معلم مبارز درس ایستادگی می‌دهد.

بر اساس گفته‌ها #عالیه_اقدام_دوست، حامی حقوق زنان و کارگران نخستین کسی است که در نظام جمهوری اسلامی ایران به دلیل فعالیت در راستای حقوق زنان در تجمع ۲۲خردادماه سال ۸۵ دستگیر و حکم زندان برای او اجرا شده است. او به دلیل حضور در تجمع فعالان حقوق زنان و با اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تمرد از دستور پلیس به مدت سه سال زندانی شد.
او قبل از #انقلاب۵۷ معلم بوده اما در سال ۵۹ در جریان #انقلاب_فرهنگی از آموزش و پرورش اخراج شد و سپس در کارخانه‌ی مزدا مشغول به کار شد. بعدتر از سال ۶۲ تا ۶۸ به دلیل فعالیت سیاسی زندانی شده بود که دو سال از آن را در بخش قرنطینه زندانی بود.
عالیه اقدام‌ دوست پس از آزادی از زندان مجدداً در ۲۰ اردیبهشت سال ۹۷ در تجمع اعتراضی معلمان بازداشت و در شعبه ۱۰۶۰ دادگاه کیفری به ۹ ماه حبس و جریمه نقدی بدل از ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. این تجمع برای طرح مطالبات و #افزایش_دستمزد بالاتر از خط فقر و مقابله با خصوصی‌سازی آموزش کشور شکل گرفت. اقدام دوست همراه با رسول بداقی، اسماعیل گرامی، جواد ذوالنوری، حسین غلامی و محمد عابدی از معلمان آزادی‌خواه و فعالین حقوق #بازنشستگان بازداشت شده بود.
او برای بار چندم در ۱۸ بهمن‌ماه سال جاری با حکم شعبه‌ی ۲ دادسرای فومن به نیابت از شعبه‌ی دوم بازپرسی دادسرای #اوین بازداشت شد. طبق گفته‌های وکیل عالیه اقدام دوست، وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی برای او صادر شده است که به علت عدم تأمین و اعتراض به قرار وثیقه همچنان آزاد نشده است.
عالیه اقدام دوست در مجموع ۹ سال حبس کشیده چراکه هیچگاه حق‌طلبی را فراموش نکرد و همواره برای آن مبارزه کرده است.
طبقه‌ کارگر در برابر چپاول و تبعیض، یک راه برای پیروزی دارد، آن هم اتحاد و تشکل است. آنچه طبقه کارگر را به مبارزه وامی‌دارد و حامیانشان را به حمایت و صفوف را به خط می‌کند چیزی نیست جز ضرورت و ضرورت. چرا که جامعه‌ی طبقاتی هنوز زنده است و نفس می‌کشد. آزادی و رهایی درخواست سانتی‌مانتال عده‌ی قلیلی که به جان طبقه کارگر افتاده‌اند نیست. امروز کسانی مثل عالیه اقدام دوست، جعفر ابراهیمی، اسماعیل بخشی، فرزانه زیلابی، اسماعیل گرامی و بسیاری دیگر از متحدین طبقه کارگر، درس ایستادگی می‌دهند و لزوم تشکل و اتحاد برای زنده ماندن و زندگی کردن ملموس‌تر از همیشه رخ می‌نماید. پیروزی طبقه‌ کارگر در دستان توانمند خود اوست.

@Decreation2

#فعالیت_صنفی_جرم_نیست
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#زنان_زندانی_سیاسی
#معلمان_زندانی_را_آزاد_کنید
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔴دشواری زن بودن

✍ مژگان باقری

🔹زن بودن در جامعه ای که مردسالاری در تار و پود ذهن تاریخی مردمانش ریشه دوانده، کاری بسیار دشوار است.
اما زن ماندن در چنین جامعه ای بسی دشوارتر است؛ در جامعه ای که ادبیاتش سرشار از واژه ها، اصطلاحات و ضرب المثل های زن ستیزانه است و معروف ترین و فعال ترین زنانش در بهترین حالت با صفت های مردانه توصیف می شوند.

🔹در کنار تمام این دشواری ها، زنِ فعالِ اجتماعی بودن، مانند راه رفتن بر روی لبه ی تیغ است. مبارزه ای بی امان و همزمان در چندین جبهه: مبارزه با خودت که آیا تا کجا می توانی به تعریفی که جامعه از "زن خوب" دارد پشت پا بزنی و برخلاف جریان آب حرکت کنی؟
مبارزه با خانواده ات که از تو می خواهند همان دختر سربه زیر و محجوب باقی بمانی و برای آنها دردسر ایجاد نکنی.
با زنانی که فکر می کنند تو موقعیت آنها را به خطر انداخته ای‌.
با مردانی که در حرف بسیار روشنفکر و در عمل به شدت مرتجعند و چون حضور تو، ناتوانی آنها را آشکار می کند سد راهت می شوند و بالاخره با حکومتی که در قاموسش "زنِ فعالِ اجتماعی" تعریف نشده است و فعلا جز انکار و تحقیر تو راهی به ذهنش نمی رسد.

🔹اما در فرهنگی که جایگاه زنان را بر اساس همسر بودن یا مادر بودن می سنجند، برای زنی که فقط یک زن است و نه همسر و مادر کسی، این مبارزه بسیار طاقت فرسا و نفسگیر است.
زنی که در طوفان سرزنش ها و سنگ اندازی ها و تحقیرها و تهمت ها هیچ تکیه گاهی جز خودش ندارد‌ و اگر به راهی که انتخاب کرده ایمان راسخ نداشته باشد با اولین فشار و تهدید یا از راهی که آمده برمی گردد و یا در دامی می افتد که حکومت و حتی مردان اطرافش برای بر زمین زدنش پهن کرده اند و دقیقا به همین دلیل است که تاثیرگذاری یک "زنِ فعالِ اجتماعی" از یک "مردِ فعالِ اجتماعی" صدها برابر بیشتر است و به همین دلیل است که حکومت از "زنِ فعالِ اجتماعی" بیشتر می ترسد چون یک زن برای رسیدن به چنین نقطه ای تمام آن دشواری ها را پشت سر گذاشته، با خودش جنگیده، تحقیرها و توهین ها را به جان خریده، برخلاف جریان آب حرکت کرده، در مقابل فشارها کوتاه نیامده، بدون پشتوانه و تکیه گاه، خودش را تا اینجا رسانده.

🔹چنین زنی دیگر فریب نمی خورد، تطمیع نمی شود، از ترس آبرو عقب نشینی نمی کند، از برچسب هایی که به او می زنند خجالت نمی کشد و صدایش را پایین نمی آورد.

🔹چنین زنانی کابوس حکومت های زن ستیز هستند.
این حکومت ها ترجیح می دهند هزاران مردِ فعالِ اجتماعی را بازداشت و زندانی کنند اما با یک زنِ فعالِ اجتماعی روبه رو نشوند.
چون هر واکنشی در واقع دیدن این زنان است و به رسمیت شناختن آنان.
این حکومت ها سرانجام محبور می شوند که دست از انکار بردارند و زنانی را ببینند که فقط در قالب همسر وفادار و مادر مهربان تعریف نمی شوند.

🔹اما مهم تر از آن، این زنان، چراغ راه سایر زنانند.
آنها تمام این دشواری ها را به جان خریده اند تا به زنان و دختران جوان بگویند برخلاف آنچه که در فرهنگ زن ستیز القا می شود مسئله ای زنان، جنگیدن با زنانگی نیست.
برعکس، آنها زنانگی را نه به عنوان یک ضعف بلکه به عنوان یک موهبت طبیعی با آغوش باز می پذیرند.
مسئله ی زنان مبارزه برای به دست آوردن حق انتخاب است.
آنها می خواهند خود انتخاب کنند که چه زمانی، چگونه و با چه کسی عشق بورزند.
می خواهند همسر شدن و مادر شدن، مانع شکوفایی استعدادهای ذاتیشان نشود.
می خواهند بعد از تشکیل خانواده نیز شخصیت مستقل خود را به عنوان یک انسان و یک شهروند حفظ کنند و اگر ازدواج، سد راه پیشرفتشان شود از آن صرفنظر می کنند چون آن را یگانه راه تکامل یک زن نمی دانند.

🔹چنین تفکری در جامعه ای که برای زن مجرد صفت "ترشیده" به کار می برد تفکری بسیار رادیکال و پیشرو است و البته بهای بسیار سنگینی دارد.
متاسفانه ما در جامعه ای زندگی می کنیم که نه فقط افراد سنتی و بی سواد، بلکه روشنفکرترین مردانش "فمنیست" ها را زنان مرد صفتی می دانند که بویی از احساسات و عواطف زنانه نبرده اند و سعی می کنند با شرکت در فعالیت های اجتماعی، کمبودها و حقارت های خود را جبران کنند، در چنین جامعه ای، زنی که با افتخار خود را "فمنیست" و برابری خواه می نامد و برای حق انتخابش می جنگد یک خط شکن است و مسیر آینده تاریخ را ترسیم می کند هر چند که بهای این خط شکنی، کل زندگی اش باشد.


#زنان
#نابرابری
#۸مارس
#روز_جهانی_زن

🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

📌 معلمان زن؛ بغض‌های فروخورده و پیشگامی در اعتراضات معلمان


🟣 پرونده ویژه‌ی گفتگو با زنان معلم


#بیدارزنی: جنبش معلمان از دهه ۸۰ فراز و فرودهای بسیاری را طی کرده و درون آن گروه‌های مختلفی از معلمان رسمی (استخدامی) و غیررسمی تا معلمان بازنشسته به اعتراض برخاسته‌اند. در ماه‌های اخیر این جنبش به یکی از پر تحرک‌ترین اعتراضات عمومی تبدیل شده و ویژگی خاص آن را می‌توان حضور پررنگ زنان در صفوف این مبارزه دانست. به نظر می‌رسد خواسته‌های این جنبش به تدریج رو به خواسته‌هایی فراتر از مطالبات معیشتی رفته است از نابرابری نظام آموزشی و خصوصی‌سازی آموزش گرفته تا ازدواج کودکان و کار کودکان.

در حال حاضر گفتمانِ درون شبکه‌های اجتماعی این جنبش، خواسته‌هایی فراتر از معیشت معلمان را ترویج می‌کند که تبلور آن را می‌توان در بیانیه «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» و بیانیه کانون صنفی معلمان استان بوشهر به مناسبت هشت مارس و نوشته‌های معلمان فعال در کانون‌های صنفی درباره مطالبات زنان معلم مشاهده کرد.

▪️به همین مناسبت با جمعی از معلمان زن – خانم‌ها الف. س. و ه. خ. و  ز. م. بازنشسته از #تهران،‌ م. ر. با  پانزده سال سابقه تدریس و ح. ص. با بیست سال سابقه تدریس از #البرز، پ. الف. با شش سال سابقه تدریس از #کردستان، ب. ک. بازنشسته از #قزوین، ف. ر. با ۱۷ سال سابقه‌ی تدریس از #خوزستان- که فعال صنفی هستند یا در اعتراضات اخیر حضور داشته‌اند به گفتگو نشستیم.

▪️در بخش اول این گفتگو از آنها پرسیدیم خواسته‌های زنان معلم،‌ دغدغه‌ها و نگرانی‌های آنها چیست؟ زنان که بیش از نیمی از جمعیت معلمان را تشکیل می‌دهند چه جایگاهی در سازمان‌دهی و تصمیم‌گیری دارند؟ و در بخش دوم رابطه‌ای میان خواسته‌های جنبش معلمان با مسائل دانش‌آموزان از جمله ترک تحصیل و ازدواج دختران را جویا شدیم.


#اعتراضات_سراسری_معلمان #زنان_معلم


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43921


🔻🔻🔻

به کانال معلمان عدالتخواه بپیوندید و از اخبار صنفی مطلع شوید
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah