🔴 #اطلاعیه_مهم 🔴

📣 قابل توجه همکاران شاغل و بازنشسته در استان تهران 📣

کانون صنفی معلمان استان تهران در نظر دارد ، در راستای دفاع از حقوق همکاران ،در #انتخابات_صندوق_دخیره_فرهنگیان مشارکت فعال داشته باشد.

بر همین اساس این تشکل صنفی ،بر اساس وظیفه خود ،اقدام به انتشار لیست حمایتی در این انتخابات خواهد کرد.
لذا در همین راستا از همکارانی که علاقمند به نامزدی در این انتخابات هستند دعوت می شود ،از طریق ای دی ارائه شده ،علاقمندی خود را اعلام کرده تا در صورت کسب شرایط لازم در لیست حمایتی کانون صنفی معلمان استان تهران قرار گیرند.

💠 بدیهی است که اولویت با اعضا این تشکل و شرکت کنندگان در مجمع عمومی می باشد.

🔺 شرایط عمومی نامزدی در انتخابات صندوق ذخیره:
✔️۱۲ سال سابقه کار پیمانی یا رسمی
✔️۵ سال سابقه عضویت در صندوق ذخیره
✔️دارندگان مدرک کارشناسی و بالاتر

🔺بر اساس سهمیه بندی استانی در استان تهران پنج نفر در مرحله اول برگزیده می شوند

💠همکارانی که واجد چنین شرایطی بوده و علاقمند هستند در لیست حمایتی کانون صنفی معلمان استان تهران قرار گیرند، از طریق آی دی زیر ،مشخصات خود به همراه یک تصویر از حکم کارگزینی خود را ارسال نمایند.

آی دی مورد نظر برای ارسال مشخصات 👈 @Kanoonsenfi1
اسامی افراد مورد حمایت این تشکل از طریق همین کانال اعلام خواهد شد.

➖➖➖➖
کانال کانون صنفی معلمان 👇

https://tttttt.me/joinchat/AAAAADwtsVECWzOntQR9Mg

🔴دست این پیرمرد معلم  را به بهانه مطالبه حقش، در تجمع دیروز شکستند.
به بهانه #انتخابات  و تجمعات اخیر معلمان بازنشسته، مروری کنیم بر این دست های شکسته در همه این سال‌ها

✍ محمد حبیبی/فعال صنفی معلمان

🔻اولین تجمعات معلمان بعد از انقلاب در سال 80 برگزار شد .اولین سرکوب شدید هم در همان سال در خیابان پاستور اتفاق افتاد . اولین بازداشت های امنیتی فعالان صنفی در سال 83 اتفاق افتاد .( دولت خاتمی)

🔻23 اسفندماه 85 شدت سرکوب تجمع ، ضرب و شتم و بازداشت معلمان در مقابل مجلس آنقدر بالا بود که به روز سیاه در میان کنش‌گران صنفی معروف شده است.احکام طولانی زندان برای فعالین صنفی در فاصله سالهای 84 تا 92 صادر و برخی  اجرا شد.( دولت احمدی نژاد)

🔻در تیرماه 94 در تجمع صنفی معلمان در مقابل مجلس بیش از صد و پنجاه فعال صنفی با ضرب و شتم بازداشت شدند . بیش از ده ها فعال صنفی در فاصله سالهای 92 تا 1400 با احکام قضایی به زندان رفتند.( دولت روحانی)

🔻در فاصله اردیبهشت تا مرداد ماه 1401  هزاران معلم در سراسر کشور در تجمعات صنفی بازداشت های کوتاه مدت داشته و بیش از صدو  پنجاه فعال صنفی بازداشت و روانه بندهای امنیتی شدند.تا به امروز بیش از صدها معلم  با مجازات های اخراج ، انفصال وبازنشستگی اجباری روبرو شده اند. (دولت رئیسی)


🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews

شیوا عاملی راد در پاسخ به زمانه: «مسائل اجتماعی جامعه حتی در شعار‌های عوام‌فریبانه انتخاباتی هم جایی ندارند»

نماینده روابط بین‌الملل شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان معتقد است هر شش نامزد #انتخابات پیش‌رو با رقابت درون طبقاتی در تلاش‌ هستند بقای نظام را تضمین کنند.

https://www.radiozamaneh.com/824476/

🔻 در یوتیوب ببینید.

@RadioZamaneh | رادیو زمانه

🔴 پایان دور اول انتخابات:
🖊 جلیلی و پزشکیان، طبقه‌ی کارگر و نه به صندوق


☑️ دور اول انتخابات تمام شد و بنا بر آمار اعلامی رسمی وزارت کشور، مشارکت در انتخابات حتی از دور ۱۴۰۰ هم کمتر بود و به حدود ۴۰ درصد رسید. این یعنی ۶۰ درصد از واجدان شرایط در انتخابات شرکت نکردند.
عدم شرکت این ۶۰ درصد علی‌رغم تمام زورهای حاکمیت برای ایجاد دوگانه‌ی نخ‌نما شده‌ی «اصلاح‌طلب/اصول‌گرا»، آن هم در حالی که کاندید اصلاح‌طلب نه یک فرد خنثی و دست چندم مثل «همتی»، بلکه «پزشکیان»ی بود که به اعتبار خطابه و روی منبر رفتن، فردی باسابقه بود، حاکی از آن است که شعار «دیگه تموم ماجرا» همچنان اعتبارش را در میان مردمان مبارزی که از دی ۱۳۹۶ به این‌سو، «خیابان» و «سازماندهی» را به عوض «صندوق رأی» برگزیدند، از دست نداده است.

☑️ اما آنچه در این‌جا می‌تواند مورد توجه ما برای «دور دوم» انتخابات قرار بگیرد عبارت است از:

- رأی برخی از چپ‌نماها به «جلیلی» به عنوان کاندیدای مدافع طبقه‌ی کارگر و فرودستان و نیز «حافظ استقلال ایران».
- تابعیت هر دو کاندیدا از «منطق برنامه‌ی هفتم توسعه» و «سیاست‌های کلی رهبری».

متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/5f955utk

#انتخابات
#پزشکیان
#جلیلی
#کارگران
#زنان

@sarkhatism

🔴 آيا می‌شود از دوگانه‌ها عبور کرد؟
🖊 از جلیلی دیو تا پزشکیان دلبر

گروه نویسندگان #سرخط

☑️ حالا در جریان دور دوم رقابت‌های انتخاباتی شاهد برجسته شدن این دوگانه‌ها از سوی تریبون‌های اصلاح‌طلبان خواهیم بود:

✔️ پزشکیان: مدافع مذاکره + توسعه‌باور + ضد گشت ارشاد + مدافع خصوصی‌سازی + مدافع آزادی بیان + مدافع دانشجویان آزادی‌خواه + مدافع اقوام تحت ستم + و ...

✔️ جلیلی: شرق‌گرای مخالف مذاکره + ضدتوسعه + مدافع گشت ارشاد + مدافع بزرگ شدن دولت و حضور سپاه در اقتصاد + مدافع اسلامی‌سازی دانشگاه و ادارات + مدافع حکومت مرکزی + و ...

از سوی تریبون‌های اصول‌گرایان نیز شاهد برجسته شدن این دوگانه‌ها خواهیم بود:

✔️ پزشکیان: غرب‌گرا + ضدفرودستان + مدافع بی‌حجابی + بی‌برنامه + تجزیه‌طلب

✔️ جلیلی: شرق‌گرا + حامی فرودستان + مدافع قانون + بابرنامه + تقویتگر حکومت ملی


☑️ همین دوگانه‌ها در جریان انتخابات‌های قبلی هم بوده:
خاتمی/ناطق نوری
خاتمی/توکلی
هاشمی/احمدی‌نژاد
موسوی/احمدی‌نژاد
روحانی/قالیباف
روحانی/رئيسی
همتی/رئيسی

همین دوگانه‌ها در جریان انتخابات‌های دیگر نقاط دنیا هم هست. برای مثال امروز در آمریکا:
بایدن/ترامپ

یا در دور قبلی فرانسه:
ماکرون/لوپن

دوگانه‌سازی «دیو و دلبر» اساسا یک تاکتیک انتخاباتی است که بلوک‌های قدرت حاکم می‌کوشند به اعتبار آن، مردمان سرخورده از تغییرات بنیادین و دلخوش کرده به تغییرات جزئی و ناپایدارِ «دموکراسی صندوقی» را راضی نگه دارند.


متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/bj69hetw

#انتخابات
#جلیلی
#پزشکیان
#دیو_دلبر
#ستمدیدگان
#مبارزه
#دوگانه

@sarkhatism

🔴 اندر احوال چپ‌نماهای انتخاباتی:
🖊 از اباذری تا حاجی‌حیدری


در روز آخر قبل از انتخابات، دو گروه از جامعه‌شناسان به اصطلاح با گرایش انتقادی نسبت به «نئولیبرالیسم» و «سرمایه‌داری» به دفاع از «پزشکیان» و «جلیلی» برخاستند. آن‌ها با ایده‌ی «دفاع از عدالت‌ اجتماعی» از کاندیدای مورد نظر خود دفاع کردند. در متن زیر فارغ از ریز شدن در استدلال‌های بی‌اساس این دو گروه، خطاب به هر یک و نیز کلیت «چپ‌های مدافع شرکت در انتخابات» نکاتی را متذکر شدیم و دست آخر کلیت «شرکت در انتخابات» را از منظری «انقلابی» به پرسش گرفته‌ایم.


☑️ خطاب به چپ‌های پزشکیان دوست

نمی‌شود که یک دهه از مضرات و فجایع سیاست‌های نئولیبرال بگویید و دست آخر هنگامه‌ی انتخابات که فرامی‌رسد به مردم بگویید «یا نئولیبرالیسم یا فاشیسم؟ آری به نئولیبرالیسم» خب اینجا همان حرف بازنشر شده‌ی این‌ روزهای ژاک رانسیر را باید به دفعات خطاب به شما تکرار کرد: «کسی که از ترس فاشیست به شارلاتان رأی می‌دهد سزاوار هر دوی آنهاست و راه را برای هر دوی آنها هموار می‌کند.» دقیق‌ترش این است که امروز در فرانسه می‌بینیم: نئولیبرالیسم جاده‌صاف کن فاشیسم است. (این مکرون بود که راه را برای رأي‌آوری لوپن باز کرد).
آمارهای دولت روحانی گواهی می‌دهد که وضعیت رفاه ایرانیان در دهه‌ی نود بدتر شده: شاخص‌هایی چون «ضریب جینی»، «توزیع درآمد» یا «ضریب پالما».
تیم پزشکیان هم که بی‌شک تداوم «تیم روحانی» است. پس لطفا تکلیف خودتان را با «نقد نئولیبرالیسم» روشن کنید.یا دیگر در نقد آن چیزی نگویید و ننویسید یا پراتیک سیاسی‌تان را با نقدی که به آن دارید، هماهنگ کنید.


☑️خطاب به چپ‌های جلیلی‌دوست

حتما که درنظر گرفتن وضع رفاه مردم فرودست مهم است و آمارهای مربوط به اصلاح‌طلبان در این خصوص بسیار «بد» بوده. اما بنا بر کدام متر و معیار باید رفت در آغوش جریانی که جز مُشتی عنوان طلایی (که بعضا راست‌گرایانه هستند) و نیز سوابق ناکارآمد برای فرودستان، چیز دیگری نداشته‌اند؟ از «افزایش دستمزد» بی‌سابقه در دوران وزارت عبدالملکی (به عنوان مغز متفکر کنونی ستاد جلیلی) می‌گویید، ایده‌ی «طرح آزادسازی تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی» را کجای دل‌مان باید بگذاریم که کمکی است به تدام هژمونی «بورژوازی رانت‌خوار» و الیگارشی «مالی‌گرا».
بعد هم مگر «فرودست» فقط «طبقه‌ی کارگر» است؟ آيا زنان و کوئيرها، ملل تحت ستم (کورد و بلوچ و عرب و …) و نیز «افغانستانی‌های ساکن ایران» در زمره‌ی «فرودستان» نیستند؟ کولبر و سوخت‌بر فرودست نیستند؟ خب روشن است که ایده‌های ناسیونالیسم شیعی جریان اصول‌گرا در راستای هرچه بیشتر فرودست‌سازی این گرو‌ه‌هاست.
پس این چطور موضع‌گیری چپ‌گرایانه‌ای‌ست که در زمین «بیشتر فرودست‌سازی» می‌ایستد؟



🔴 حرف آخر: نسبت میان اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان از جنس «بد» و «بدتر» نیست. از یک عینک «دیالکتیکی چپ» اساسا صفت «تر» دادن به یکی در قیاس با دیگری بی‌معناست. آن‌ها هر دو «بد» هستند چون با تاکتیک‌های متفاوت در پی پیش بردن یک استراتژی (نئولیبرالیسم) هستند.

فکر کردن به اینکه با روی کار آمدن فلان دولت وضع معیشتی طبقه‌ی کارگر بهتر می‌شود یا تغییری نمی‌کند یا بدتر می‌شود، ایده‌ی نیروی مبارز طبقاتی نیست، بلکه بازی در زمین «رفرمیسم» است. مسأله این است که هیچ یک از دو بلوک بورژوازی حاکم در ایران به ما فرصتی برای «سازمان‌یابی» و «افزایش آگاهی طبقاتی» اهدا نمی‌کنند.
گیریم با روی کار آمدن فلان بلوک بورژوازی حاکم، تورم کم شود، ضریب جینی هم بهبود یابد، آیا ما می‌توانیم از این برای «سازماندهی طبقاتی» و «افزایش آگاهی طبقاتی» استفاده کنیم؟ برای نیروی چپ چه آورده‌ای دارد؟
وظیفه‌ی انقلابی ما رأی دادن به این یا آن بلوک بورژوازی نیست که در نهایت برای امر «انقلاب» هیچ کدام گشایشی را برای ما پدید نخواهند آورد.
مگر ندیدیم که در دولت احمدی‌نژاد چطور جنبش سندیکایی را داغان کردند؟
مگر ندیدیم که در دولت روحانی چطور به سر و پای مردم در جنبش‌های خیابانی شلیک کردند؟
یا می‌پذیریم «انقلاب» امری توهمی است و کلا «سیاست‌ورزی سوسیال‌دموکراتیک» را مبنای خود قرار می‌دهیم یا «انقلاب» برای‌مان خط قرمزی‌ست که جهت‌دهنده به پراتیک‌های خرد و کلان است.

اگر بنا بود «انتخابات در نظام بورژوایی» نقش تسهیل‌گرانه برای «انقلاب» داشته باشد، تا به حال باید در «اروپا» بارها و بارها به واسطه‌ی روی کار آمدن فلان حزب «سوسیال دموکرات» و بهمان حزب «سوسیالیست» انقلاب می‌شد.


#انتخابات
#پزشکیان
#جلیلی
#اباذری
#جامعه‌شناسان
#طبقه‌_کارگر
#نئولیبرالیسم

@sarkhatism