🔴 #جنایات_جنبشهای_اصیل ! ⚫️


♦️ کارمند ریاست امور زنان ولایت بادغیس توسط طالبان #اعدام شد.

♦️در ولایت قندوز، سرِ یک مامور کنترل ترافیک توسط طالبان از بدنش جدا شد.

♦️عبدالله عاطفی، شاعر و تاریخ‌نویس در ولسوالی چوره‌ی ولایت ارزگان توسط نیروهای طالبان #شکنجه و #اعدام شد.

♦️طالبان یک دختر جوان ۲۱ ساله را به‌خاطر نداشتن چادر در مزار شریف در برابر چشمان مردم #تیرباران کردند.

♦️ #فرار اهالی هرات از دستِ سربازانِ 《جنبش اصيلِ منطقه 》

🏴‍☠ این وحشی‌گری‌ها در حالِ تبدیل شدن به تصویر غالب از افغانستان هستند. خیلی از حکومت ها و قدرتمندان مانند ایران و آمریکا ، در عادی‌سازی این فجایع شریک جرمند و روزی پاسخ همه این حمایت ها و جنایت ها را خواهند داد. 📌

#جنبش_اصیل_منطقه
#آمریکا
#اتحادیه_اروپا
#ایران
#افغانستان
#خاورمیانه
#جنایات_جنگی
#نسل_کشی
#حقوق_بشر

🔻🔻🔻
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

https://tttttt.me/edalatxah

📌کووید ۱۹ و کار زنان در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا

✍🏽ولنتاین مقدم
برگردان: مهتاب محبوب

🟣 پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار

#بیدارزنی: شیوع بیماری‌ها، درست مانند بحران‌های اقتصادی، زنان و مردان را به نحوی متفاوت تحت تأثیر قرار می‌دهد و پاندمی‌ها (همه‌گیری‌ جهانی) نابرابری‌های اجتماعی و جنسیتی موجود را وخیم‌تر می‌کند. تأثیرات جنسیتی کووید ۱۹ بر زنان در زمینه‌های مختلفی بررسی شده است، از جمله در زمینه اشتغال، درآمد و از دست دادن امکان تحرک؛ در بستر نیاز فزاینده به کار خانگیِ زنان و زمان طولانی که صرف آموزش کودکان در خانه و مراقبت از بیماران و سالمندان می‌شود؛ این مسئله که با طولانی‌ شدن زمانِ اجباری ماندن در خانه خشونت خانگی به شدت افزایش می‌یابد؛ اخراج پناهندگان یا مهاجران؛ و آسیب‌پذیر بودن در برابر این ویروس در کارهای عمدتاً زنانه مانند بخش بهداشت و سلامت، آموزش در مدارس، صنعت غذایی و دیگر بخش‌های کاری خط مقدم و اساسی. این تأثیرات در کل منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا هم دیده می‌شود، اما با ویژگی‌های متمایزِ خود.

فارغ از تنوع در منابع اقتصادی و ثروت و سیستم‌های سیاسی در سراسر منطقه، در #کشورهای_خاورمیانه و #شمال‌_آفریقا سطح مشارکت زنان در نیروی کار بسیار پایین و آمار بیکاری جوانان، به ویژه در میان زنان، بالاست. بعضی خانوارها نیروی کار خانگی استخدام می‌کنند، نیروهایی که تحت پوشش قانون کار نیستند. کشورهای شورای همکاری خلیج(۱)، به علاوهٔ اردن و لبنان تعداد زیادی کارگر خانگی مهاجر استخدام می‌کنند، بیشتر از جنوب و جنوب‌شرقی آسیا که فاقد حقوق کار هستند. کشورهای شورای خلیج تعداد بالایی از متخصصان بخش سلامت را هم استخدام می‌کنند. قوانین، سیاست‌ها و هنجارهای تبعیض جنسیتی مانند قوانین خانواده که زنان را تحت حمایت (قیمومیت/کنترل) بستگان مرد تعریف می‌کند غالبند. قوانین سفت و سخت درباره خشونت علیه زنان تنها در سال‌های اخیر به تصویب رسیده‌اند و نه در همهٔ کشورها. #لبنان ، #مراکش و #تونس بدهی بالایی نسبت به درآمد ناخالص ملی‌شان دارند و #ایران و #سوریه از تحریم‌های تنبیهی ایالات متحده رنج می‌برند. بیشتر کشورهای با درآمد متوسط شاهد دو دهه بدتر شدن خدمات عمومی از جمله سلامت عمومی و آموزش بوده‌اند. به جز کشورهای شورای خلیج، کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا کمترین ادغام در همکاری‌های اقتصادی را دارند و مراودات در زمینه توسعه‌ای در میان این کشورها بسیار کم است.

▪️در آخر، مشخصهٔ این منطقه هزینهٔ بالای نظامی (به ویژه در کشورهای شورای همکاری خلیج)، منازعات مداوم و حضور جمعیت‌های پناهنده است. چنین ویژگی‌های نهادی و اجتماعی-جمعیتی، گسترش و تجربه کووید-۱۹ در کل منطقه و در میان جمعیت‌های متنوع آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

▪️هدف این مقاله پرداختن به تأثیر این پاندمی بر مشارکت اقتصادی زنان است. مدارکِ در دسترس نشان می‌دهند که از زنان در مشاغل بخش عمومی به طور کلی حمایت شده است، با این حال به انحاء مختلف در کشورهای متفاوت نرخ بیکاری زنان افزایش یافته است. اثرات منفی طولانی‌مدت‌تر را می‌توان توسط اقدامات دولتی کاهش داد، برای نمونه تأمین اجتماعی مادران شاغل و اقدامات دیگر برای ادغام زنان در بازار کار. مقاله با دو سناریوی متضاد برای آیندهٔ پسا-پاندمی پایان می‌یابد.

#اشتغال_زنان #نابرابری #تبعیض #پناهجویان #خاورمیانه #پاندمی_کرونا

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43085


@bidarzani

🔹برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار صنفی، آموزشی و اجتماعی ایران و جهان؛ به کانال #معلمان_عدالتخواه بپیوندید. 🔹
🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

▫️سه نکته درباره‌ی فروپاشی رژیم سوریه

یک: اضمحلال کنونی قدرت سیاسی رژیم اسد، برآیند جنبشی انقلابی و توده‌ای نیست. دست به دست شدن قدرت سیاسی در سوریه، بدون لطمه به نهادهای سیاسی، نظامی و اداری آن، حتی با اتکا به قرار و مدارهای پیشاپیش برنامه‌ریزی شده با سیاست‌پیشه‌گان رژیم و نقش زد و بندهای بین‌المللی و ژئوپلیتیک در آن، چنان آشکار است که نیازی به گواه ندارد. با این حال، هر رویداد سیاسی در این دامنه و مقیاس، پویایی خود را دارد و خودزایندگی پراتیک، بنا بر سرشت خویش، همواره در افق چشم‌داشت‌های شرکت‌کنندگان و فعالان و ناظران و شاهدان نمی‌گنجد. ماهیت رویداد تغییر شکل کنونی قدرت سیاسی در سوریه و ارتجاعی بودن انکارناپذیر ایدئولوژی و افراد کلیدی دخیل در آن، انکار فضایی بالقوه برای طرح چشم‌اندازهای سیاسی (و بسا انقلابی) دیگر نیست. تاریخ را به‌خودی‌خود نمی‌توان محکوم کرد.

دو: اگر چشم‌دریدگی جنایت‌بار اسراییل در قتل عام ساکنان غزه و نسل‌کشی‌ای که امروز حتی نهادهای حقوقی و «انسان دوستانه»ی خودِ غرب به آن معترفند، برای رسوایی عیان ابتذال «دموکراسی»های غربی، در همه‌ی سطوح سیاسی، ایدئولوژیک، گفتمانی و رسانه‌ای، کافی نبود، قدرقدرتی و جنون ایدئولوژیک، تجاوزگرانه و انسان‌ستیزانه‌ی اسراییل و ترکیه در حمله به زیرساخت‌ها و مردم سوریه و سکوت رضایت‌آمیز غرب، بار دیگر چنان است که انکارش فقط نشانه‌ی بلاهت نیست، بلکه نشانه‌ی هم‌دستی و هم‌داستانی با جنایت است.

سه: آن‌ها که از جنایت‌های باورنکردنی رژیم اسد، در قواره‌ی منفور و قبای پوسیده‌ی به‌اصطلاح «ضد امپریالیسم» و «محور مقاومت»، آشکارا یا شرم‌گنانه، دفاع می‌کنند یا در سوگ این دستگاه سرکوب و شکنجه و زندان و مرگ نشسته‌اند، فقط می‌خواهند دستگاه سرکوب و شکنجه و زندان و مرگ خود را پنهان و تطهیر کنند و مویه‌شان نه در سوگ رژیم اسد، بلکه از وحشت آینده‌ای همانند است که در انتظار آن‌هاست.

#سوریه
#تاریخ
#خاورمیانه

🖋@naghd_com

▫️ خیزش‌ها، بسیج‌ها و جنبش‌های اجتماعی در ایران

11 می 2025

نوشته‌ی: پائولا ریوِتی
ترجمه‌ی: مهرداد امامی

📝 پائولا ریوتی فعال ایتالیایی و استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در دانشکده‌ی حقوق و حکم‌رانی دانشگاه دوبلین است. ریوتی در آثار خود توجه ویژه‌ای به سیاست و جنبش‌های اجتماعی و مبارزات فمینیستی در ایران و خاورمیانه دارد. او در مقاله‌ی حاضر که جدیدترین مقاله‌ی اوست، می‌کوشد مروری اجمالی بر آثار پژوهشی متأخر در باب جنبش‌های اجتماعی و قیام‌های مردمی در ایران داشته باشد. هدف از ترجمه‌ی این مقاله معرفی بخشی از آرای پائولا ریوتی به پژوهش‌گران و دانشجویان ایرانی فعال در حوزه‌ی پژوهش‌های مرتبط با جنبش‌های اجتماعی در ایران است.

🔸با توجه به تأثیر وقایعی مثل انقلاب 1979 و چرخه‌های متوالی بسیج سیاسی، مطالعه‌ی خیزش‌ها و بسیج‌های مردمی و جنبش‌های اجتماعی رکن اساسی پژوهش‌گری حول ایران معاصر است. پژوهش‌گرانْ سیاست ستیزنده در ایران را از خلال دیدگاه‌های رشته‌های مختلف و با استفاده از چارچوب‌های تحلیلی متفاوت بررسی کرده‌اند و پیکره‌ای غنی از دانش را به وجود آورده‌اند. پژوهش‌گری در این حوزه متأثر از دگرگونی سیاست و جامعه‌ی ایران مثل تغییر فرهنگی و نسلی پس از پایان جنگ ایران و عراق، آزادسازی سیاسی محدود و بازگشت اقتدارگرایی بین اوایل دهه‌ی 2000 و دهه‌ی 2010 و تغییر استراتژی‌های بسیج فعالان شکل گرفته است. آثار پژوهشیْ این تغییرات را در چارچوب‌های مورد استفاده برای بررسی سیاست ستیزنده و موضوع‌های مورد بحث بازتاب داده‌اند. بسیج‌های سیاسی از خلال چارچوب‌های تحلیلیِ کنش‌های پراکنده‌ی مقاومت روزمره و مطالعات جنبش‌های اجتماعی و با استفاده از رویکردهای ساختاری که بر وجوه متمایز خیزش‌ها، جنبش‌های اجتماعی و ناجنبش‌ها در ایران تأکید داشته‌اند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. موضوع‌های بررسی نیز تغییر کردند و توجه پژوهش‌گران به کنش‌گران مشخصی مثل روحانیت پس از انقلاب، «جوانان» پس از دهه‌ی 1990، جنبش زنان و سازمان‌های دانشجویی جلب شده است. انقلاب 1979 در آثار پژوهشی این حوزه به عنوان یک موضوع در کنار تفاسیر موضوعی (و غایت‌گرایانه) از تاریخ ایران هم‌چون مبارزه‌ی ناتمام جنبش‌های اجتماعی لیبرال، ضداقتدارگرا و ناموفق برای دموکراسی حضور برجسته‌ای دارد. این پیکره‌ی دانش حول بسیج‌ها، خیزش‌ها و جنبش‌های اجتماعی در ایران می‌تواند از برجسته‌سازی تحلیل تقاطعی و چگونگی شکل دادن آن به ائتلاف‌سازی و تقسیم کار و نقش‌های درونی در جنبش‌ها و نیز از توجه به پیوند بین امیال امپریالیستی، جنگ و فرصت‌های بسیج بهره‌مند شود...


🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-4L5

#پائولا_ریوتی #مهرداد_امامی #جنبش‌های_اجتماعی #ایران #خاورمیانه

👇🏽

🖋@naghd_com