مدرسه رهایی
به نام خداوند جان و خرد 📝بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت روز جهانی معلم 🔹 از سال ۱۹۹۴ میلادی، ۵ اکتبر (سیزدهم مهرماهِ)، از سوی سازمان جهانی یونسکو #روز_جهانی_معلم نام گذاری شده است. با طرح شعاری که هدف پیش روی سال جدید آموزشی را نمایان می…
📝ادامه بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت روز جهانی معلم
اما از سوی دیگر همان ساختار متمرکز، خود مانعی است در جلب همکاری معلمان و بدنه نظام آموزشی که به دلیل نادیده گرفته شدن و عدم حضور در تصمیم گیری ها، نوعی مقاومت در برابر طرح ها و برنامه ها انجام می دهند که موجب عدم پذیرش و انتقالِ پیام های القایی و در نتیجه ناکامی در تحقق هدف هاست.
🔹در واقع آن چه در این شرایط نادیده گرفته می شود، فردیت معلم و دانش آموز به عنوان انسان هایی مستقل و دارای ویژگی ها و #تفاوت_های_فردی است.در این سیستم نه تنها دانش آموز در هر شرایط و موقعیت جغرافیایی مجبور است متن واحدی را در بازه زمانی یکسان به عنوان امری مطلق و بدون چون و چرا بپذیرد، که از معلم او نیز انتظار می رود «ابزاری» برای انتقال این نظرات باشد! لذا در همین حد هم به او پرداخته می شود؛
- دانشگاه های تربیت معلم نشانی از دانشگاه (به معنی دقیق کلمه) و پویایی ذهن و اندیشه ندارند.
- بودجه آموزش و پرورش نه به عنوان سرمایه گذاری، که هزینه تلقی می شود.
- کیفیتِ آموزش کالایی می شود گران قیمت که اقشار خاصی به آن دسترسی خواهند داشت.
معلم نیز اگر چنین شرایطی را باور داشت یا تظاهر به باور آن نمود! پذیرفته می شود و چنانچه با مطلق های ذهنی همسو نشد، کیفیت آموزش را برای همگان خواست، پرسشگر و مطالبه گر شد؛ به عنوان عنصری نامطلوب، طرد و تبعید می شود، حکم اخراج و انفصال می گیرد! و یا به عنوان برهم زننده امنیت صاحبان قدرت و شوکت، به زندان های طولانی مدت و... محکوم می گردد. این است که «سرمایه گذاری برای آموزگاران جوان»، «قدرتمندی آموزگار » و «ارج نهادن به آموزگار» تنها در حد شعارهایی روی کاغذ و برای همان مجامع بین المللی باقی می ماند. روی هم رفته می توان گفت که متاسفانه آموزش و پرورش رسمی کشور، آن رابطه طبیعی و لازمی که باید با جامعه، جهان و تحولات آن ها داشته باشد را ندارد و گوش خود را بر صدای آنها بسته است."آموزش ایدئولوژیک، صدای جامعه را نمی شنود" ،
🔹کانون صنفی معلمان ایران، در راستای اهداف و مطالبات صنفی و برحق خویش، و در تداوم امر آموزش کیفی و همگانی، ضمن تبریک روزجهانی معلم به همه همکاران و معلمین و فعالان صنفی و نیز همه کسانی که در اعتلای امر آموزش تلاش می کنند، خواهان برداشتن حصارهای اندیشه از آموزش کشور و نگاه ایدئولوژیک به امر آموزش است تا هرچه بیشتر و بهتر بتوان با نقد خویشتن، به هدف نیک اعتلای فرهنگ و اندیشه و خردورزی رسید.
✅کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
۱۳ مهر ۱۳۹۸/ ۵ اکتبر ۲۰۱۹
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEFbcqPJXbcJeUg5Eg
🆔 @edalatxah
اما از سوی دیگر همان ساختار متمرکز، خود مانعی است در جلب همکاری معلمان و بدنه نظام آموزشی که به دلیل نادیده گرفته شدن و عدم حضور در تصمیم گیری ها، نوعی مقاومت در برابر طرح ها و برنامه ها انجام می دهند که موجب عدم پذیرش و انتقالِ پیام های القایی و در نتیجه ناکامی در تحقق هدف هاست.
🔹در واقع آن چه در این شرایط نادیده گرفته می شود، فردیت معلم و دانش آموز به عنوان انسان هایی مستقل و دارای ویژگی ها و #تفاوت_های_فردی است.در این سیستم نه تنها دانش آموز در هر شرایط و موقعیت جغرافیایی مجبور است متن واحدی را در بازه زمانی یکسان به عنوان امری مطلق و بدون چون و چرا بپذیرد، که از معلم او نیز انتظار می رود «ابزاری» برای انتقال این نظرات باشد! لذا در همین حد هم به او پرداخته می شود؛
- دانشگاه های تربیت معلم نشانی از دانشگاه (به معنی دقیق کلمه) و پویایی ذهن و اندیشه ندارند.
- بودجه آموزش و پرورش نه به عنوان سرمایه گذاری، که هزینه تلقی می شود.
- کیفیتِ آموزش کالایی می شود گران قیمت که اقشار خاصی به آن دسترسی خواهند داشت.
معلم نیز اگر چنین شرایطی را باور داشت یا تظاهر به باور آن نمود! پذیرفته می شود و چنانچه با مطلق های ذهنی همسو نشد، کیفیت آموزش را برای همگان خواست، پرسشگر و مطالبه گر شد؛ به عنوان عنصری نامطلوب، طرد و تبعید می شود، حکم اخراج و انفصال می گیرد! و یا به عنوان برهم زننده امنیت صاحبان قدرت و شوکت، به زندان های طولانی مدت و... محکوم می گردد. این است که «سرمایه گذاری برای آموزگاران جوان»، «قدرتمندی آموزگار » و «ارج نهادن به آموزگار» تنها در حد شعارهایی روی کاغذ و برای همان مجامع بین المللی باقی می ماند. روی هم رفته می توان گفت که متاسفانه آموزش و پرورش رسمی کشور، آن رابطه طبیعی و لازمی که باید با جامعه، جهان و تحولات آن ها داشته باشد را ندارد و گوش خود را بر صدای آنها بسته است."آموزش ایدئولوژیک، صدای جامعه را نمی شنود" ،
🔹کانون صنفی معلمان ایران، در راستای اهداف و مطالبات صنفی و برحق خویش، و در تداوم امر آموزش کیفی و همگانی، ضمن تبریک روزجهانی معلم به همه همکاران و معلمین و فعالان صنفی و نیز همه کسانی که در اعتلای امر آموزش تلاش می کنند، خواهان برداشتن حصارهای اندیشه از آموزش کشور و نگاه ایدئولوژیک به امر آموزش است تا هرچه بیشتر و بهتر بتوان با نقد خویشتن، به هدف نیک اعتلای فرهنگ و اندیشه و خردورزی رسید.
✅کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
۱۳ مهر ۱۳۹۸/ ۵ اکتبر ۲۰۱۹
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEFbcqPJXbcJeUg5Eg
🆔 @edalatxah
Telegram
معلمان تهران
کانال رسمی کانون صنفی معلمان استان تهران