#رضا_براهنی

هَـ ه

همیشه ما گورستان های نو می آفرینیم اما
دل مرا ببین که در گرو گورستان های کهنه ایست که گورهاشان در خاک غربال می شوند
زمان کشیده جهان را به توبره
و ناگهان کسی از راه می رسد هزاره ی دیگر
و بر مزار ٬ سنگی و سقفی و نام و نشانی می افرازد
و در برابر آن  دو دست بر سینه   به سنگ می نگرد   می گرید شبیه من
دفِ دل من از آن گورستان ها به رقص بر خواهد خاست
هَلَه م هَلَه م هَلَه لَم لَم هَلای هَلهَلَه هَلهَل
و با زبان و چشم بومی من می گرید
چرا که گریه اصالت دارد  در این زبان   در این دو چشم
هَلَه م هَلَه م هَلَه لَم لَم هَلای هَلهَلَه هَلهَل
و گئچدی، بو گئجه گئچدی، کیم ایدی، بولبولیدی
و یا کی بیر گولیدی، گول، هَلای هَلهَله گَلگَل
یاپیش قولومدان اگر کئف لی سن، گولوم، سن اگر؟
هَلَه م هَلَه م هَلَه لَم لَم، یاپیش الیمدن اگر!
و ناگهان کسی از راه می رسد  شبیه من:
قاوال چالان، اوخی ین، باخچالاردا، داغ اتگینده،
باغین دیبینده سنین عکسیوی تاپاندا، او عکسی، باساندا باغرینا گیزلین
«دیلیم! دیلیم! «دی ین» ای حیف اولموشوم، یازیغیم !
گؤزل دیلیم، نئجه باغریمدا یاندی، لاپ، کوله دؤندی   شبیه من   شبیه من!»
زمان کشیده جهان را به توبره
زمان کشیده جهان را به توبره
یاپیش قولومدان اگر کئف لی سن، گولوم، سن اگر!
قوجاخلادیم: « نه گؤزلسن!» دئدی:«دئمه من ئولوم!»
دئدیم :«نه سنده ئولوم وار٬ نه واردی منده بؤلوم!»
و آغلادی
قان آغلادی
«الکدی گؤزلرین، آی گول، قیزیل گینه اَلنیر»
سنون بو یاشلارو وی لن، جانیم قانا بلنیر»
دئدی : «دئمه من ئولوم»
دئدی : «دئمه من ئولوم»
دئدیم : « یاپیش!
یاپیش قولومدام اگر کئف لی سن، گولوم سن اگر  شبیه من؟»
هَلَه م هَلَه م هَلَه لَم لَم هَلای هَلهَلَه هَلهَل
هَلَه م
هَلَه
هَـ ه

بو چنگی «رودکی» چالسین!
بلوچون اوغلو دا گلسین، او نازلی قیچکی چالسین!
تارین دا «شهریار» آلسین، منیم یانیمدا اوتورسون
و «حاج صادیق» قاوالی لن، برابریمده اوتورسون
و پاوه، زابله گئتسین، و بلخ تبریزه گلسین
و چال قاوال سسی قاخسین، و چال قاوال سسی قالسین
و اوندا من دی یرم : «هَـ ه! هَلَه   هَلَه م هَلَه م هَلَه هَلهَل
و ایندی من دی ین اولدی
و ایندی من دی ین اولدی
چالانلاریم منه باخسین
باغین دیبینده او عکسی باساندا باغریما گیزلین
و ایندی من دی ین اولدی
قان آغلادوخ هامی میز
قان آغلادوخ
دف دل من از آن گورستانها به رقص بر خواهد خواست
دف دل من از آن گور
و گوش کن تو به این توپراق ! هزار سال!
صدای چالقی از این ویران! هزار سال!
یکی به سینه فشرد عکس کهنه ای از صورت تور را ته باغ گریست و هایهای شبیه من !
هزار سال!
هله م
هله
هـ ه
ده ده م ده ده م. ده ده قورقود دئدوخ دئدوخ هامی میز
و ال اله ال ال ال اله اله وئردوخ
و یوللارین هامی سین باغلادوخ هزار سال هامی میز قان آغلادوخ هامی میز هزار سال
هله م
هله
هـ ه
هـ من


71.10.10 تهران

نقل از:
#خطاب_به_پروانه_ها

https://telegram.me/dusharge