Оппоқ-оппоқ...

Баҳор оқшомларидан бири.
Кучли ёмғирдан кейин булутлар орасидан чиққан ой қишлоқ кўчаларини ғира-шира ёритади. Сон-саноқсиз кўлмакчалар билан қопланган шағалли йўлдан икки аёл имиллаб одимлайди.
— Вой, ая оёғимга сув кирди. — ийманибгина гап қотди келин.
— Ўлсина, айланай сиздана, кунталашда шундай бўлади ўзи. Тош билан сувни фарқига бориб бўмайди. Оппоқ-оппоқ жойдан юрувринг. Тошни усти оқарган бўлади, келинжон.
Хола шундай дея ўзича йўл бошлайди.
“Оппоқ-оппоқ жойдан юрувринг”.
Шу гапни қайтара-қайтара олдинга одимлайди.
— Ҳаа, мен биламанда келинжон, оппоқ-оп.... вой, вой, вой мен ўлай.
Тўхташди. Кўлмак суви “билимдон” холанинг ковушларини кўмиб турарди.
Озгина жимликдан кейин қайнона келин бир-бирига қараб кулиб юборишди.

Жасур Махаммадиев

@drabllar | қисқа ҳикоялар

Ният

Она бир ранги синиқ қизига, бир қошларини чимириб ўтирган қизининг қайнсинглисига қараб кетар олди қўлини дуога очди:
— Илоҳим, қизингизга ҳам худди сиздек "меҳрибон" қайнона насиб қилсин.

Эшқувватова

#мухлислар_минбари

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
16-қисм
Ҳамма нарсанинг охири бор! Ҳаётнинг ҳам, дарднинг ҳам, қувончнинг ҳам, сабрнинг ҳам! Биз:”Сабрли бўл!”- деган гапни ҳаётимиз давомида кўп бора эшитишимиз мумкин. Аммо мана шу сабрнинг ҳам сўнгги бор! Мана шу сабр косаси тўлганда, биз ўзимизни бошқаролмай қоламиз. Ичимиздан портлаб чиққан туғён куч ато этиб, ҳозиргача ҳаммасига индамай, чидиб юрган жойимиздан тўхтаб, исён қилишни бошлаймиз!
Кабиранинг онаси ҳамиша ўғлининг феълидан хавотирда юриб, қизининг ҳам бир кун ёрилиши мумкинлигини ҳисобга олмасди. Бутун хаёли, ўғлини келинига яқинлаштириш, иккаласи бирга туп қўйиб, палак ёзиб кетганини кўришда эди. Ғайратни Кабирага яқин йўлатмай қўриқлаб юриши ҳам, қизини ҳимоялаш мақсадида эмас, балки ўғлининг оиласи тинч бўлиши учун эди.
Букрини гўр тузатади. Ғайратнинг бу феълини ҳам…
У шундай ғайр эдики, уйда кеч кимга билинтирмай синглисига тегажоғлик қиларди. Ёнидан ўтса-қайтса ҳар ерига тегиб, силаб ўтар, фурсат топилди дегунча суйкалишни бошларди.
Бир куни кечқурун Ғайрат хонасидан жаҳл билан отилиб чиқди. Хотини билан гапи қочиб, унга дағ-даға қилиб, эшикни юзига қарсиллатиб ёпганча, хонасини тарк этганди. Аламини нимадан олишни билмай, тишларини ғижирлатганча залга кириб, телевизорни ёқиб, диванга ўзини отди. Икки кўзи телевизорда бўлсада хаёли бошқа жойда эди. Тишлари билан тирноқларини чайнай бошлади. Кабира ишга кетишга тайёрланиб у-ёқдан бу ёққа ўтиб юрганди. Ғайрат шаҳвати қўзиб, уни залга яқинлашишини пойлаб турдида, яқинлашиши билан оғзини бергитганча қўлидан тортиб залга олиб кириб, эшикни беркитди. Йиғидан кўзлари шишиб чиққан Ҳуснора юзини ювиш учун ваннага кетаётиб, уларни кўриб қолди. Ғайрат Кабирани оғзини бўшатмай, қаттиқ қучоқлаганча ялина бошлади:
- Кабира, жоним. Сен нега бунақасан, ҳеч тутқич бермайсан! Мен сени яхши кўришимни бир неча бор айтганман, гапларимга ишонмайсанми? Ҳуснора мендан аразлаган, мени хоҳламаяпти. Хўп деяқол, ҳеч бўлмаса сен билан хуморимдан чиқай, истаган нарсангни муҳайё қиламан, йўқ дема!
Ҳуснора қулоқларига ишонмай ҳаммасини эшитиб турди. Бошқасига сабри етмай, эшикни очиб хонага кирди. Ғайратнинг кўзлари олайиб, нима қилишини билмай, синглисини дўппослашга тушди:
- Мана сенга, сенми ҳали бизни шарманда қиладиган! Ким у, ким билан донг олишиб юрибсан?
Зумда ўзгарган сценарийдан Кабира ҳам Ҳуснора ҳам ҳайратда. Аммо Ҳуснора эшитганларини аниқ эслайди, ҳалиям қулоқлари остида жаранглаб турибди, бу томоша билан эри уни алдолмайди
- Тўхтатинг, тўхтатинг дедим сизга, бу томошани! Мен ҳаммасини эшитдим! Синглингизни оғзини ёпиб хонага олиб кирганингизни ҳам кўрдим!
Ғайрат Кабирани калтаклашдан тўхтаб ўзини оқлай кетти. -Ҳуснора, сен ҳаммасини нотўғри тушунгансан. Бу ялангоёқ қизни адабини бериб қўймоқчи эдим. Бизни шарманда қилиб, нима ишлар қилиб юрибди!?
Ҳали бу томошанинг бошланиши эди. Кабира энди чидолмади, бор овози билан бақириб йиғлаб юборди. Шовқиндан уйдаги ҳамма югуриб келди. Кабира тезда ўзини қўлга олиб, ичидан қайнаб келган ҳамма гапини гапириб ташлади. Ҳамма ҳаммасини келинойисига айтиб берди. Акасининг асл башарасини очиб ташлади! Келинойисининг ранги оқариб, қўллари қалтирай бошлади. Бор кучини йиғиб:
- Юзсиз, ҳайвон экансан! Сен билан ажрашаман! Сенга бошқа айтадиган гапим йўқ!- деганча хонадан чиқаётган пайти қайнонаси уни оёғига ўзини отиб, ялинди. Кабиранинг гапларини ёлғонга чиқариб, уни акасига туҳмат қилишда, бахтини кўролмай, оиласини бузмоқчиликда айблаб, катлаклашди. Мақсад акасининг оиласини сақлаб қолиш бўлсада, Кабира ўзига қилинган бу адолатсизликдан кейин бу уйда ортиқ бир сония ҳам яшолмаслигини ҳис қилди.
Онаси унинг қаердалигини билсада, аммо дадасига индамай юрганди. Кабира ўша куни уйдан қочиб чиқиб, Ҳамидаларникига борди. Ич-ичидан у бутун оиласидан воз кечганди.

#Кабира


@drabllar

ТурМУШ

Эшик очилди. Аёл остонада гўдагини бағрига босганча, кўкарган кўзлари билан мўлтираб турарди:
— Ойижон, илтимос, бу гал мени қайтариб юборманг…

Аржумандбегим

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

#онлайнасар
Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
17-қисм
Бунчалик хор ва масхара қилишларини кутмасдан, аллақачон уйдан кетиб, улардан воз кечишим керак еди- деб ўйлади.
Ҳамидаларникида яшаб, ўз оиласида кўрмаган ғамхўрлик-у меҳрибочиликни ҳис қилди. Уйдан кетиб тўғри иш қилганига яна бир бор ишонч ҳосил қилди.
Одатда ёзги таътилда Ҳамиданинг тоғаси бутун оиласи билан қишлоққа келиб яшарди. Кабира уйидан қочиб борганида ҳам, ҳовлида биргалашиб Ҳамида ва бувисидан ташқари, тоғаси, келинойиси, уларнинг икки ўғли ва бир қизи ҳам яшаётгани учун у йерда қолишга хижолат бўла бошлади. Aйниқса, Ҳамиданинг тоғасининг тўнғич ўғли- Фирдавсдан ёцираб, ҳеч қулайини тополмаётган еди. Ҳамиданинг бувиси ўғлини ёнига чақириб, Кабира ҳақида гаплашишди:
-Кабира менинг неварамдек азиз бўлиб қолган. Унинг бошидан кечирган кўргуликларини ҳам яхши биламан. Сен ҳам озми кўпми хабардорсан. Ҳозир уни уйимизда яшириб ўтиришимиз балки, тўғри емасдир. Aммо мен бу қизни уйига қайтиб, олдингидек зўравон акасининг қўлида қийналиб яшашини ҳам умуман истамайман. Aллоҳ гувоҳ, ёмон ниятда бу қизга уйимиздан жой бермадик. Бир савобли амални бошладикми, охиригача давом еттириш керак. Ҳали олдинда нималар бўлиши фақат Aллоҳгагина аён, балки ота-онаси топиб келиб, олиб кетар. Aммо биз Кабирага қўлимиздан келганча ёрдам бериб, уни ҳимоя қилсак, ИншаAллоҳ бу ишимиз Aллоҳга хуш ёқади.
- Тўғри Онажон. Бунга менинг еътирозим йўқ. Фақат ота-онаси топиб келиб, жанжал қилиб, устимиздан судга мурожаат қилмасин деб қўрқаман.
- Биз бир қизни ҳимоя қиляпмиз! Буёғига Aллоҳ хоҳлагани бўлади.
- Охири бахайр бўлсинда, ишқилиб. - ўғли негадир ўйланиииб турдида яна давом етди
-Ҳозир менинг хаёлимга келган бир фикрни ҳам сизга айцам, сизнинг яхши билан ёмонни фаҳмига йетишингизга шубҳам йўқ! Бу қизнинг ҳам бирор айби бўлганида еди, табиийки сиз уни бунчалик ҳимоя қилмасдингиз. Демак, Кабира ес-ҳушли, яхши қиз.
- Ўғлим, нимани ўйлаганингни тушунгандекман- енди мавзу бутунлай бошқа томонга бурилиб кетганди.
- Ҳа ўзимни онам, сиз мени ичимдагини уқасиз. Фирдавс ҳам институтни келаси йил битиради. Уни ҳам бошини иккита қиладиган пайт яқинлашиб қолди.
- Кабирани кўз остимга олиб қўйганимга анча бўлган. Ҳақиқатда, жуда яхши қиз. Ҳамида билан бир тан-у жон, қиёматлик дугона! Aммо бу масалани яхшироқ ўйлаш керак, қолверса ёшларнинг ҳам фикрини билмасдан туриб, қарор қилиш тўғри емас. Фирдавсжон болам ўқишини тугатиб олсин, унгача Кабира ҳам коллежни битиради. Шошмай турган маъқул!
- Хўп Онам, сиз нима десангиз шуда!
- Сенга айтмоқчи бўлган гапим сал қолса ёдимдан кўтариларди. Фирдавсжон билан укаси Фаррухни шаҳарга жўнатиб юбормасак бўлмайди. Яқинда ўзи ўқиши ҳам бошланиб қолади. Нари бериси икки ҳафта қолди. Кабира ҳам уларнинг олдида юришга хижолат бўлаётгани билиниб турибди. Кеча оқшом Ҳамидага очиқ айтмаган бўлса ҳам, кетадиган бошқа жой топмасам бўлмайди дебди. Балки, бир томондан отаси уни бу йердан топиб олишидан қўрқаётгандир. Лекин бир-бирига бегона, бўй йетган қиз билан йигит бир хонадонда туриши ҳам жоиз емас.
- Сизни тушундим, Она! Ертагаёқ йигитларни шаҳарга жўнатиб юбораман. Бир ҳафтага қолмай ўзим ҳам кетаман, таътилим тугайди. Келинингиз ва набирангиз Фарзона мактаб бошлангунча юришади.
-Жуда соз, сен айтган масалани келин билан ҳам бир гаплашиб кўраман. Қолганига Худо пошшо!
Кабира йигитлар кетгач ўнғайсизлиги анча тарқагандек бўлди. Ҳамида уларни бувиси кетказиб юборганини айтганда, Кабира ҳайратда қолди. Унинг хавфсизлиги ва қулайлигини ўйлайдиган инсонлар ҳам борлигидан боши кўкка йетди. Қани енди ўз ота-онаси ҳам уни шунақа ўйлашганда еди. Уларнинг бу меҳрибончилигидан қанчалик қувонмасин, ундан икки чандон кўп хижолат чекаётганди. Aммо бу оиладаги ҳеч ким Кабирага ёмон муносабатда емасди. Ҳамма унинг кўнглига қарар, худди шу оиланинг аъзосидек кўришарди.

#Кабира

@drabllar

💛 Муҳаббат бу баланд совғалар эмас.
Бу ҳар куни бир-бирини тинглаш.
Бу кечқурун «қандай ўтди кунинг?» деган сўз.
Бу унинг диққат билан қараши ва сукутдаги ғамхўрлиги.

Муносабатлар — бу тантанали лаҳзалар эмас,
Бу кундалик ғамхўрликда яширинган самимийлик.

👉https://tttttt.me/drabllar

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
18-қисм
   Ҳамма унинг кўнглига қарар, худди шу оиланинг аъзосидек кўришарди. Кабира бир ҳафтача уйдан чиқмай юрди. Кейин иш жойини ўзгартириб, қўшни қишлоқдаги кичкина бир тикув цехида ишлай бошлади. Қўлидан келганча уй ишларига ёрдамлашиб, Ҳамида билан бувиси унашмасада, рўзғор харажатларга ҳам ўз ҳиссасини қўшишга ҳаракат қилди. Анчагина юзлари тўлишиб, кайфияти ҳам чоғ бўлиб юрадиган бўлди. Кабира қанчалик яшириниб юрмасин, барибир уйдагилари уни қаердалигини билишарди. Онаси ҳам дадасига айтмагани билан, шундоққина қўшни маҳаллада яшаб юрган қизи ҳақида хабар топмай қолмагани аниқ! Аммо акасининг оиласи бузилмаслиги ва Кабиранинг ўз хоҳиши билан ҳеч кимга билдирмай уйдан қочгани учун ҳам ҳеч ким уни уйга қайтаришга ҳаракат қилмади. Бир томондан тинч юргани учун кўнгли хотиржам бўлсада, бошқа томондан ўз уйида заррача қадри йўқлигини янаям очиқроқ билгани сабаб юраги алам билан тўлганди.
    Бу орада Ҳамиданинг синглиси Ҳалима ҳам келиб-кетиб турганди. Уччала қиз бир бўлиб мазза қилиб гаплашиб, нимадирлар ижод қилиб пишир-куйдир қилишар, онда-сонда шаҳарга ҳам тушиб, айланиб келишарди.
     Кабира ўзини тамоман эркин ҳис қила бошлади. Ўзи истаганидек яйраб-яшнаб яшаётганди.
Ҳамиданинг отаси ҳам орада уйланди.  Ҳамида бунга ичида қанчалик қарши бўлмасин, ташига ёриб чиқаролмади. Энди ота уйига ҳам бормай қўйганди. Кабиранинг улар билан яшаётгани эса Ҳамида учун айни муддао бўлди. Ҳар кеч дардлашадиган одами бор. Айниқса, ҳар иккисининг ҳам бошига тушаётган қийинчиликлар уларни янада бир-бирини ҳис қилиб, тушунишига сабаб бўлаётганди. Кабира учун Ҳамида ўз туғишган опасидан ҳам азиз! Ўз опаси оғир кунида ёнини олиш у ёқда турсин, аксинча, ундан юз ўгириб, ҳатто тузук гаплашмай ҳам қўйганди.
  Шу зайлда беш ой ҳам шув этганча ўтди, кетди. Ҳар ҳолда, Кабира учун уйида бир сониянинг ҳам ўтиши қийиндек туюлгани учун, Ҳамидаларникида вақт қандай оқиб кетганини сезмай қолганди.
     Кабира охирги бир ҳафтадан бери ўзгариб қолган. Умуман кўзига уйқу келмас, олдингиданда кўпроқ ўй суриб, паришонхаёл бўлиб қолган. Ичида туғён ураётган ҳислар нимани англатишини тушунолмай ҳалак. Кўнгил, кўнгил, кўнгил! Ажиб ширин, аммо ўта кучли ҳаяжонга солиб юракларни ҳапқиритириб юборадиган туйғунинг номи нима?

   У жуда келишган, алпқомат, нимасидир ўзига оҳанрабодек тортувчи ва энг асосийси хушомад қилишни ҳам жой-жойига қўядиган устомон бир йигит! Кимдир сени севиб-ардоқлаши, кўнглингга қараб муомала қилиши, ҳимоя қилиши, меҳр бериши қандай ёқимли а! Эҳҳе, Кабира учун бу туйғулар қанчалик бебаҳо ва қадрли! Бир инсон ёнингда туриб сени борлигингдан қувонса, сенла суҳбат қуриб ором олса бундан ортиқ бахт бормикин? Энди Кабира ўша йигит- Нозимни ҳар куни кўрмаса юраги ҳеч нимадан тўлмайдиган, қўли ишга бормайдиган бўлиб қолганди. Ким у? Қаердан пайдо бўлиб қолди билмайди?
   Бошида ҳар куни ишга кетаверишда Кабирага кимдир кузатиб келаётгандек туйиларди. Аммо тўрт томонга аланглаб ҳам кимлигини билолмасди. Бу ҳол бир ҳафтадан зиёдроқ давом этди. Кейин эса ўша кўринмас кузатувчи Кабирага кўриниш берди. Кабира анча вақт ўзини олиб қочиб юрди. Аммо йигит ҳар сафар унинг ортидан келиб:
-Кабирахон, сиз билан гаплашиб олсак майлими?- деганда ҳаяжондан юраги уришда тезлашиб кетар, айтишга сўз тополмасди. Ахийри, бу саволлар ўз жавобини топди. Суҳбат қуришга ошно қалблар ўз суҳбатдоши ила дийдор қўришишди. Кабира умрида биринчи бор шундай хушмуомала,  меҳрибон эркак билан рўбарў бўлаётганди. Энди у ишдан иложи борича вақтлироқ чиқишга ҳаракат қилар,  Нозим билан узундан-узоқ гаплашиб, унинг овозини эшитишни хоҳларди.

#Кабира

@drabllar

Лой кўчада

Тандзан билан Экидо исмли икки роҳиб ёмғирли кунда лой кўчадан боришарди. Ёмғир челаклаб қуярди. Улар тўсатдан ипак либосга ўранган ёқимтой бир қизни кўриб қолишди. Соҳибжамол йўлни тўсиб,билқиллаб турган кўлмакдан қандай ўтишни билмай,саросимада тўхтаб турарди. Тандзан «Қани, ёқимтой!» деганча, қизни даст кўтариб кўлмакдан ўтказиб қўйди.

Экидо бутун йўл давоми бошини эгиб олганча, миқ этмай йўл босди. Фақат оқшом тушиб,йўл четидаги ибодатхонада тунаш учун тўхташганда,ортиқ чидолмай Тандзанга заҳрини сочди:

— Биз роҳиблар аёл зотига,айниқса бунақа соҳибжамол қизларга умуман қўлимизни тегизмаслигимиз керак,бу жуда хатарли эканини биласанми? Нима учун шу ишни қилдинг?

— Мен-ку, қизни ўша жойда қолдириб келдим, – деди Тандзан нимтабассум билан. – Сен бўлсанг уни ҳалиям кўтариб юрибсанми?

Шоҳсанам таржимаси

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Ота-онанг борлиги бахтинг,
Бўлсин қалбда шижоат аҳдинг,
Онанг тожу отангдур тахтинг,
Дўстим, етгин улар қадрига.

Ота-онанг ҳеч хор бўлмасин
Қаттиқ нонга куни қолмасин,
Бедор кутиб кўзи толмасин.
Дўстим, етгин улар қадрига.

Баъзи нокас кимсалар бордур
Қадрига етмаганлар хордур
Йўқотганлар уларга зордур
Дўстим, етгин улар қадрига.

Қариялар уйларида хор
Улар учун бу дунёлар тор
Боласининг сўзларига зор
Дўстим, етгин улар қадрига.

Қайтар дунёлигин ўйлагин,
Болангга мақтабон сўйлагин,
Оёқларин ўпиб сийлагин,
Дўстим, етгин улар қадрига

Жанонларни рози қилганлар,
Ота-она бағрин тилганлар.
Азоб бериб, дилин юлганлар,
Дўстим, етгин улар қадрига.

Охиратни ўйламайсизлар,
Иймон нима сўйламайсизлар.
Меҳр бериб, бўйламайсизлар,
Дўстим, етгин улар қадрига.

📱 Яқинларизга хам Улашинг
https://tttttt.me/drabllar

#онлайнасар
Ҳаётий қисса
Муаллиф: КўҳинурМахмудова
Давоми…
19-қисм
Нозим билан ишдан кейин тез-тез учрашадиган бўлишди. Кабира бир томондан кўчада бегона йигит билан юрганини биров кўриб қолишидан ҳадиксирасада, Нозимни кўрди дегунча, ҳамма нарса эсидан чиқар, бутун фикр-у хаёли унда бўларди. Нозим ҳам доим ҳазил-ҳузул билан гапирар, Кабира унинг ҳар сўзига жон қулоғини бериб тинглар, бир гапига ўн кулиб, гўёки ичида бор дардларидан халос бўларди. Нозим ҳам уни гапини бўлмай тинглар, Кабира бошидан ўтган ҳамма воқеаларни бирма-бир айтганда унга ҳамдарлик қилиб, бундан буёғига ёнида ҳамиша тоғдек ҳимоячиси бўлишини таъкидларди.
Кабира учун ҳамма қийинчиликлар ортда қолгандек туйиларди. Онаси ҳам тез-тез телефон қилиб ҳол-аҳвол сўраб, баъзида Ҳамидаларникига ҳам бозорлик қилиб Кабирани кўришга бориб турарди. Онасининг айтишича, дадаси ҳам унинг қаердалигини билгач:” Агар ўша ерда қийналмай, тинч яшаётган бўлса майли ҳозирча яшаб тураверсин. Ғайратни алоҳида уйга чиқарсак, қайтади”-деганмиш. Аммо акасининг бу юришида ҳали янги уй олишга пул жамғаргунча, қанча вақт кетади фақат Аллоҳга аён.
Бу гапларга энди Кабира унчалик ҳам аҳамият бермаётганди. Айниқса, Нозим билан танишиб қолганидан кейин кўп нарсага эътибор бермайдиган бўлиб қолганди. Ҳатто кундалик икир-чикир юмушлар, ўзининг юриш-туришига ҳам. Тунов куни ишга кетаётиб бошқа кўчага кириб кетиб қолганини сезмай қолибди. Йўлидан чиққан баҳайбат итнинг вовиллашидан ўзига келиб, бегона кўчадалигини фаҳмлади. Хайриятки, итнинг эгаси шу атрофда экан, Кабира турган жойида тош қотиб нима қилишини билмай турганида келиб итини олиб кетди.
Ўй-хаёлларидан энди уни тушунадиган, тинглайдиган, мурувват кўрсатадиган бир инсон жой олганди. Кабира бу туйғуларни нима деб аташни ҳам билмаётганди. Муҳаббатми, дўстликми ё шунчаки ўрганиб қолишми? Ҳамидага бу ҳақида аймаса, бунақада ёрилиб кетиши тайин! Бугуноқ кечқурун шу масалада гаплашишга аҳд қилди.
- Ҳамиии
-Ҳоу, лаббай
- Сенга бир нарса айтмоқчиманда, лекин қанақа қилиб айтишни билмаяпман
- Ҳооо, сизам ёриларкансизда а? Мени энг яқин дугонанг эканимни унутаёздингми дебман. Нималар бўлаётганини сезмади деб ўйлайсанми?
- Нима деганинг бу нега унутарканман сени! Шунчаки бу масалада нима дейишни ҳам билмайманда
- Мана мен биламан, сен ошиқ бўлгансан! Оқ от минган шаҳзодангиз кимлигни билсак бўладими?
- Исми Нозим. Ўзи анчадан бери орқамдан кузатиб юрганди. Яқинда у билан гаплашишни бошладим. Икки ҳафтача бўлиб қолди.
- Шунча пайт менга айтмай ичингда қандай сақлаб юрдинг а, Кабира? Лекин мен хаёлпараст бўлиб қолганингдан аллақачон ҳаммасини сезгандим.
- Ҳамидааа, буёғи нима бўларкин энди?
- Билмадим-у аммо сени келинойи қилишдан қуруқ қоладиганга ўхшайман
- Қанақа келинойи, тушунмадим . Нима деганинг бу?
- Тоғам ўғли Фирдавсга сени келин қилмоқчи эди. Бувим ҳам шу ниятда эдилар. Шунчаки, сен хижолат бўлма деб индамай юргандим.
Кабира Ҳамиданинг бу гапидан довдираб қолди. Шундай меҳрибон оиланинг келини бўлиш ҳақида ҳеч ўйламаган ҳам экан. У ҳақида ҳамма нарсани била туриб келин қилмоқчи бўлишгани эса уларнинг қанчалик кенг феъл, одамларнинг гап-сўзлари билан яшамайдиган, кўнгли тоза инсонлар эканини билдирарди. Кабира жон деб уларга келин бўлишга рози бўларди аммо кўнгил деган нарсалар ҳам борда. У Фирдавс ҳақида деярли ҳеч нима билмайди. Унга умуман эътибор ҳам бермаган. Қолаверса, энди ҳаётига Нозим кириб келди. Ҳозир бутун хаёли унда.

#кабира

@drabllar

***

Biz ayrildik deding nogohon,
Soʻzing qonun koʻngling toʻq boʻlsin…
Qaytish yoʻli boʻlmaydi ishon,
Hazil edi deyish yoʻq boʻlsin…

Oʻchiraman deb miyyamdagi,
Va’dalaring yigʻardim seni…
Va hattoki telegramdagi,
Kanalimdan chiqardim seni…

Korzinkada qolmadi bitta,
Yozishma-yu, tushgan surating…
Raqaming ham oʻchdi albatta,
Faqat qoldi qilgan tuhmating…

Xotirami? Eee koʻp tashakkur,
Lugʻatingda bormi shunday soʻz…?
U oʻchmaydi baraka topkur,
Undan koʻra kel rishtani uz…

Va qolmasin zarracha narsa,
Sen aytgandek tugasin bari…
Exxx tuygʻular shunga arzisa,
Mendan ular yursinlar nari…

Yasemin

***

Oʻylanmay ichaman quyishsalar may,
Tanamda nafratim qoʻzgʻalishga shay.
Birovmas, oʻzgamas huddi oʻzingday,
Senga ishonmasam yaxshi boʻlarkan.

Koʻngildan ishq degan uylarni buzib,
Bogʻlangan rishtalar iplarin uzib.
Ketishga bir talay rejalar tuzib,
Senga ishonmasam yaxshi boʻlarkan.

Orzular roʻyobin kutib yurmasdim,
Yurakka mush bilan hozir urmasdim.
Qarshingda bunchalar ojiz turmasdim,
Senga ishonmasam yaxshi boʻlarkan.

Dunyoni koʻzingga qiyoslab takror,
Yuzingni oydan ham goʻzal bilib yor.
Ismingni aytmasdim Onamga zinhor,
Senga ishonmasam yaxshi boʻlarkan.

Soʻnggida oʻrtaga qoʻshding nizoni,
Koʻnglini hushlading kazo-kazoni.
Hudo oʻzi bersin senga jazoni,
Shunda ishonmasam yaxshi boʻlarkan.

© Yasemin

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
20-қисм
Кабира нима дейишини билмай турганда Ҳамида гапида давом этди:
- Сен ўша болани яхши танийсанми? Сени бошингни айлантириб, кейин ташлаб кетадиган бўлсачи? Сени хафа қилмоқчи эмасман лекин кейин яна кўнглинг синиб қолишидан қўрқаман.
- Ҳозир унинг фақат яхши томонлари кўзимга кўриняпти. Аммо мени яхши кўриши рост, гапиришидан маълум. Ҳамма нарсада кўнглимга қарайди. Бошимдан ўтганларни айтиб бердим. Биласанми у нима деди?
- Хўш?
- Бундан буёғига сизни ўзим ҳимоя қиламан. Кўнглингизни чўктирманг. Хоҳлаган пайтингиз менга қўнғироқ қилишингиз, ёрдам керак бўлганда тортинмай сўрашингиз мумкин- деди.
- Агар ҳақиқатан нияти яхши бўлса мен бундан фақат хурсанд бўламан. Аммо Кабира сен жуда ҳам эҳтиёт бўл! Алданиб қолма! Биз ҳали биргалашиб ўқишимиз керак. Хаёлинг чалғиб қолмасин. Коллежни битириб биргалашиб институтга ҳужжат топширамиз деб ният қилганимиз эсингдан чиқамасин а?!
- Албатта, бирга ўқиймиз Худо хоҳласа. Кейинги йилдан мен ҳам сен билан репититорга қатнайман. Унгача ишлаб озгина пул йиғволай.
- Агар ўша йигитни севиб қолган бўлсанг, у ҳам сени кўнглингга қараб ҳимоя қиладиган бўлса мен сен учун бундан хурсандман. Фақат яна бир бор айтиб қўяй, эҳтиёт бўл!
- Раҳмат сенга Ҳамида! Ҳаммаси учун раҳмат.
Кабира ҳамиша ўзини Ҳамиданинг олдида қарздор деб ҳисобларди. Оғир куни ёнида туриб, далда бўлгани, ҳар қанақа масалада уни тинглаб, қўллаб-қувватлагани учун ундан ва бегона бўлсада нафақат ўз уйидан балки, ўз бағридан жой берган бу оиланинг ҳар бир аъзосидан бениҳоя миннатдор эди.
Ҳамида шу ҳафтанинг охирида онаси Туркиядан келишини эшитиб қувончдан ичига сиғмаётганди. Кабира билан икковлашиб онаси келадиган кунга тайёргалик кўра бошлашди. Ҳовлининг ҳамма ерини тозалаб, чиннидай ялтиратиб қўйишди. Бувиси билан ўстираётган гулларини ҳам онаси учун ажратилган хонага кўчириб, чиройли қилиб безатиб қўйишди. Ниҳоят онаси келадиган кун уч қиз-Ҳалима, Ҳамида ва Кабира биргалашиб, қаҳратон қишда иссиққина олов тафтида, ўчоқда ош дамлашди. Кабира бу ерга келганидан бери рўзғор юритиш борасида Ҳамидадан анчагина нарса ўрганди. Умрида мустақил ўзи овқат пишириб кўрмаган Кабира ўтган беш олти ой ичида чаққонгина, қўли ширин ошпазга айланди. Ҳаётининг шу уйда ўтаётган ҳар лаҳзаси Кабира учун мазмунга бой эди. У бу уйда ўз қадрини топди, бегона бўлишсада уларнинг меҳрини ҳис қилди. Мана энди муҳаббатимни ҳам топдим деб ўзида йўқ шод эди.
Ҳамиданинг онаси Саида уйга совға-саломга тўлиб-тошиб кириб келди. Кабира онаси уйидан келтириб берган қишки кийимларини кийиб юрганди. Аммо устидаги курткаси анча эскириб қолгани учун янгиси олиш мақсадида ойлигидан орттириб пул йиғиб юрганди. Энди эса бунга ҳам ҳожат қолмади. Саида қизи билан бирга Кабирага ҳам бир хил қилиб биттадан иссиққина куртка ва бежирим қилиб тикилган сўнгги урфдаги пальто олиб келганди. Кабиранинг боши осмонга етди. Эгнига кийганида ўзига лоппа-лойиқ келиб, ниҳоятда ярашиб турганини кўриб, кўзлари чақнаб кетди. Энди бу янги кийимда узун ва қоп-қора сочини чиройли турмаклаб, Нозимни олдига чиқишни тасввур қолаётганди. Афсуски, сочларини рўмол тагидан чиқаролмайди. Ўзининг бор гўзаллигини шу рўмол ва узун-узун кўйлаклар ичида яшириб юришга мажбур! Шу пайт хаёлига бир фикр келди: ростан ҳам мажбурми? Энди у ҳижоб кийишга мажбурлайдиган отаси билан яшамаяптику! Ҳижобини ечса нима қилибди. Ҳали ёшгина қиз бўлса, бунақа ўраниб юришга улгуради. Шу фикрларни хаёлидан ўтказган бўлсада юрагининг бир чеккасида ўйлаётганлари тўғри эмаслигини такрорлаётган овоз бор эди. Бу овоз бир кун келиб ҳижобсиз юрганини отаси кўриб қолса нима бўлади деган ҳадик натижасимиди ёки бошқа нарса? Ҳар ҳолда Кабира ўйлаб-ўйлаб барибир ҳижобини ечишга журъати етмаслигни тушунди.
Ҳамида онасини жуда ҳам соғинган эди. У билан гаплашадиган гаплари ҳам жуда кўп.

#Кабира

@drabllar

Севаман мен, умр йўлдошим

Гар ёстиққа тегса бу бошим,
Сотганида дўст-у сирдошим,
Бошим силаб, артган кўз ёшим,
Севаман мен, умр йўлдошим.

У бордирки, гўзалдир ҳаёт,
Уйимиз ҳам у билан обод,
Ҳар дақиқа тез ўтар соат,
Севаман мен, умр йўлдошим.

Қараганда нигоҳи ўтли,
У билан мен сезаман бахтли,
Биргалашиб, яшамоқ тотли,
Севаман мен, умр йўлдошим.

Мени суяр жуфти ҳалолим,
Унга асло келмас малолим
Фақат бўлар унда хаёлим,
Севаман мен, умр йўлдошим.

Шўхлик қилсам, қилади тоқат,
Юрагимда у бордир фақат,
Кўнглим олиб, берган у роҳат,
Севаман мен, умр йўлдошим.

Жоним бериб, яшай у учун,
Муҳаббатда кўрсатган кучин,
Қурганмизда у билан устун,
Севаман мен, умр йўлдошим.

✍Солиҳабегим
(Дилафруз Шаҳирхоний)

https://tttttt.me/drabllar