✍️ الیویه روآ (Olivier Roy) استاد نظریههای اجتماعی و سیاسی در دانشگاه اروپایی فلورانس ایتالیاست. تخصص او در پیوند دادن دین و سیاست و همچنین مباحث مربوط به اسلام سیاسی و تأثیرات آن بر جوامع اروپایی و اسلامی از او چهرهای برجسته در میان متخصصان جنبشهای جدید اسلامی ساخته است. این اسلامشناس فرانسوی که به نظریه «شکست اسلام سیاسی» شناخته میشود، باور دارد که اسلام سیاسی نه تنها زاده مدرنیسم است، بلکه هیچ راهی جز پذیرش منطق آن ندارد.
🔹الیویه روآ، این روزها با تحولات اخیر #افغانستان، به شدت محل رجوع بسیاری از مجامع علمی و رسانهای قرار گرفته است. بیشک مهمترین سؤال پیش روی این داعیهدار #شکست_اسلام_سیاسی آن است که چرا شاهد رویش دوباره #اسلامگرایی در افغانستان هستیم.
🔹روآ چند روز پیش در گفتگویی با بی بی سی عربی، به مناسبت بیستمین سالگرد ۱۱ سپتامبر و قدرت گرفتن دوباره طالبان، به تازهترین دیدگاههای خود پیرامون جنبشهای اسلامی و آینده پیوند اسلام و سیاست پرداخت.
🔹او در این مصاحبه همچنان تأکید میکند که اسلام سیاسی به عنوان پروژهای برای اداره کردن کشور و برقراری حکومت اسلامی شکست خورده است و ما شاهد جایگزینی برای پروژه اسلام سیاسی هستیم و آن عبارت است از نوعی اصولگرایی جدید و اسلامگرایی فرهنگی در جوامع بدون الگوی سیاسی.
🔹در این الگوی جدید حکومتهای استبدادی عربی به عنوان جایگزینی برای اسلام سیاسی مجری اسلامگرایی میشوند. وی معتقد است که ما پس از دوره اسلام سیاسی در دهه 1990، الان به دوره #پساسلفیت منتقل شدهایم؛ از نگاه او الگوی سلفیت در حال کشیدن نفسهای آخرش است و ما شاهد نوعی تنوع و تسامح در میدان دینداری هستیم.
🔻متن این مصاحبه را با کمی تلخیص در ادامه تقدیم میکنیم:
🔸بی بی سی عربی: شما از مهمترین نظریهپردازان بیاثر بودن نظریه #جنگ_تمدنها هستید، آیا هنوز بر این موضع خودتان بعد از گذشت 20 سال از حوادث 11 سپتامبر پابرجا هستید؟
🔹الیویه روآ: بله، بنده معتقد هستم نظریههایی که بعد از حوادث 11 سپتامبر درباره جنگ تمدنها شکل گرفت درست نبود. زمانی که حملههای 11 سپتامبر رخ داد صداهایی بلند میگفت: «مسلمانان ارزشهای ما را به چالش میکشند». منظور از این ارزشها، ارزشهایی مانند دموکراسی، حقوق همجنسگراها، فمینیسم و... بود. اما ما بعد از 16 سال از این قضیه شاهد بودیم که آمریکاییها دونالد ترامپ را به ریاستجمهوری انتخاب کردند، کسی که برنامههایش عبارت بود از مخالفت با فمینیسم و همجنسگرایی و مخالفت با حقوق اقلیات. پس مسئله دیگر مسئله ارزشهای غربی نیست که بخواهد جایگاهش را در جهان سنتی حفظ کند. مثلا اگر به آمریکا دقت کنید در آنجا جنگ تمدنها نیست بلکه جنگ فرهنگها و ارزشها است؛ زیرا در آمریکا از دهه 1970 به بعد یك جبهه مسیحی ملیگرا به وجود آمد که مخالف با همجنسگرایی و اقلیات و مهاجران بود و در نقطه مقابل آن نیز یک جبهه لیبرال.
🔸بی بی سی عربی: شما در آثار خود از شکست پروژه اسلام سیاسی سخن گفتهاید اما میبینیم که امروز طالبان دوباره به قدرت بازگشتهاند، آیا هنوز هم بر نظرتان پابرجا هستید؟
🔹الیویه روآ: البته، #اسلام_سیاسی به عنوان پروژهای برای مدیریت قدرت و جامعه از طریق یک دولت اسلامی شکست خورد. برای مثال شما اگر به #اخوان المسلمین در مصر بنگرید که به علت قلع و قمع آنها و یا از دست دادن پایگاه مردمی خود در مصر شکست خوردند و یا در تونس نیز نتوانستند مخالفان را جذب کنند و مجبور شدند که در بازی دموکراسی وارد شوند. باید در نظر داشت که به موازات شکست پروژه اسلام سیاسی، نوع دیگری از اصولگرایی دینی و فرهنگی ظهور کرد که دیگر رنگ و بوی سیاست به خود ندارد و نوعی بازسازی اسلامگرایی توسط استبدادهای عربی است.
🔹اگر به دهه 1990 نگاه کنید میبینید که این اسلامگرایان بودند که مجری حسبه (هیئتهای امر به معروف و نهی از منکر) بودند و به مجازات همجنسگرایان میپرداختند، اما الان این کار را چه کسانی انجام میدهند؟ دادگاههایی که زیر نظر دولتها است.
نظریه من این است که ما پس از پروژه اسلام سیاسی در دهه 1990 به یک دورهای منتقل شدهایم که میتوان آن را دوره پساسلفیت نامید. زیرا الگوی سلفیه نفسهای آخرش را میکشد و ما الان شاهد تنوع در میدان دینداری هستیم. در دهه 1990 مسلمان خوب فقط مسلمان سلفی بود اما الان ما شاهد بازگشت صوفیه در مصر و مغرب و حتی ترکیه هستیم. در مغرب کسانی را میبینیم که در علنی کردن روزهخواری در ماه رمضان تردیدی به خود راه نمیدهند.
🔹جنبشهای #بهار_عربی ایده دستیابی به شهروندی غیرمشروط به وابستگی دینی را مطرح کردند. ما در حال حاضر نسلی داریم که نسبت به نسلهای قبلی مدارای بیشتر و سختگیری کمتری نسبت به مسائل هویتی دارد. تنها مشکل پیدا کردن یک مدل سیاسی مناسب است.
(ادامه دارد)
@dolatedin
🔹الیویه روآ، این روزها با تحولات اخیر #افغانستان، به شدت محل رجوع بسیاری از مجامع علمی و رسانهای قرار گرفته است. بیشک مهمترین سؤال پیش روی این داعیهدار #شکست_اسلام_سیاسی آن است که چرا شاهد رویش دوباره #اسلامگرایی در افغانستان هستیم.
🔹روآ چند روز پیش در گفتگویی با بی بی سی عربی، به مناسبت بیستمین سالگرد ۱۱ سپتامبر و قدرت گرفتن دوباره طالبان، به تازهترین دیدگاههای خود پیرامون جنبشهای اسلامی و آینده پیوند اسلام و سیاست پرداخت.
🔹او در این مصاحبه همچنان تأکید میکند که اسلام سیاسی به عنوان پروژهای برای اداره کردن کشور و برقراری حکومت اسلامی شکست خورده است و ما شاهد جایگزینی برای پروژه اسلام سیاسی هستیم و آن عبارت است از نوعی اصولگرایی جدید و اسلامگرایی فرهنگی در جوامع بدون الگوی سیاسی.
🔹در این الگوی جدید حکومتهای استبدادی عربی به عنوان جایگزینی برای اسلام سیاسی مجری اسلامگرایی میشوند. وی معتقد است که ما پس از دوره اسلام سیاسی در دهه 1990، الان به دوره #پساسلفیت منتقل شدهایم؛ از نگاه او الگوی سلفیت در حال کشیدن نفسهای آخرش است و ما شاهد نوعی تنوع و تسامح در میدان دینداری هستیم.
🔻متن این مصاحبه را با کمی تلخیص در ادامه تقدیم میکنیم:
🔸بی بی سی عربی: شما از مهمترین نظریهپردازان بیاثر بودن نظریه #جنگ_تمدنها هستید، آیا هنوز بر این موضع خودتان بعد از گذشت 20 سال از حوادث 11 سپتامبر پابرجا هستید؟
🔹الیویه روآ: بله، بنده معتقد هستم نظریههایی که بعد از حوادث 11 سپتامبر درباره جنگ تمدنها شکل گرفت درست نبود. زمانی که حملههای 11 سپتامبر رخ داد صداهایی بلند میگفت: «مسلمانان ارزشهای ما را به چالش میکشند». منظور از این ارزشها، ارزشهایی مانند دموکراسی، حقوق همجنسگراها، فمینیسم و... بود. اما ما بعد از 16 سال از این قضیه شاهد بودیم که آمریکاییها دونالد ترامپ را به ریاستجمهوری انتخاب کردند، کسی که برنامههایش عبارت بود از مخالفت با فمینیسم و همجنسگرایی و مخالفت با حقوق اقلیات. پس مسئله دیگر مسئله ارزشهای غربی نیست که بخواهد جایگاهش را در جهان سنتی حفظ کند. مثلا اگر به آمریکا دقت کنید در آنجا جنگ تمدنها نیست بلکه جنگ فرهنگها و ارزشها است؛ زیرا در آمریکا از دهه 1970 به بعد یك جبهه مسیحی ملیگرا به وجود آمد که مخالف با همجنسگرایی و اقلیات و مهاجران بود و در نقطه مقابل آن نیز یک جبهه لیبرال.
🔸بی بی سی عربی: شما در آثار خود از شکست پروژه اسلام سیاسی سخن گفتهاید اما میبینیم که امروز طالبان دوباره به قدرت بازگشتهاند، آیا هنوز هم بر نظرتان پابرجا هستید؟
🔹الیویه روآ: البته، #اسلام_سیاسی به عنوان پروژهای برای مدیریت قدرت و جامعه از طریق یک دولت اسلامی شکست خورد. برای مثال شما اگر به #اخوان المسلمین در مصر بنگرید که به علت قلع و قمع آنها و یا از دست دادن پایگاه مردمی خود در مصر شکست خوردند و یا در تونس نیز نتوانستند مخالفان را جذب کنند و مجبور شدند که در بازی دموکراسی وارد شوند. باید در نظر داشت که به موازات شکست پروژه اسلام سیاسی، نوع دیگری از اصولگرایی دینی و فرهنگی ظهور کرد که دیگر رنگ و بوی سیاست به خود ندارد و نوعی بازسازی اسلامگرایی توسط استبدادهای عربی است.
🔹اگر به دهه 1990 نگاه کنید میبینید که این اسلامگرایان بودند که مجری حسبه (هیئتهای امر به معروف و نهی از منکر) بودند و به مجازات همجنسگرایان میپرداختند، اما الان این کار را چه کسانی انجام میدهند؟ دادگاههایی که زیر نظر دولتها است.
نظریه من این است که ما پس از پروژه اسلام سیاسی در دهه 1990 به یک دورهای منتقل شدهایم که میتوان آن را دوره پساسلفیت نامید. زیرا الگوی سلفیه نفسهای آخرش را میکشد و ما الان شاهد تنوع در میدان دینداری هستیم. در دهه 1990 مسلمان خوب فقط مسلمان سلفی بود اما الان ما شاهد بازگشت صوفیه در مصر و مغرب و حتی ترکیه هستیم. در مغرب کسانی را میبینیم که در علنی کردن روزهخواری در ماه رمضان تردیدی به خود راه نمیدهند.
🔹جنبشهای #بهار_عربی ایده دستیابی به شهروندی غیرمشروط به وابستگی دینی را مطرح کردند. ما در حال حاضر نسلی داریم که نسبت به نسلهای قبلی مدارای بیشتر و سختگیری کمتری نسبت به مسائل هویتی دارد. تنها مشکل پیدا کردن یک مدل سیاسی مناسب است.
(ادامه دارد)
@dolatedin
BBC News عربي
أوليفييه روا يتحدث عن عالم ما بعد 11 سبتمبر وماذا بقي من "صراع الحضارات"
هل كانت العولمة سبباً في إطلاق ما يعتقد متطرفون مسيحيون ومسلمون بأنها نهاية العالم؟ وهل كانت الحروب التي قادتها الولايات المتحدة من دون جدوى؟ حوار مع الكاتب الفرنسي في ذكرى الهجوم على برج التجارة العالمي.
💢آیا «استثنای مغرب» در پرونده اسلام سیاسی به پایان رسیده است؟
✍🏼محمد عفان - مدیر منتدى الشرق للدراسات الاستراتيجية
🔹دو یا سه دهه است که اصطلاح «#استثنای_مغرب» در بین فعالان اسلامی و حتی محققان علاقمند به جنبشهای سیاسی اسلامی رواج یافته است و معمولا اشاره به این دارد که احزاب و جنبشهای سیاسی اسلامی در مغرب (به ویژه تونس، الجزایر و مراکش) بر یک ایدئولوژی سیاسی خاصی مبتنی هستند که نمونه #اسلامگرایی پیشرفتهتری را نسبت به مشرق عربی (که در اینجا منظور سازمانهای سیاسی اسلامی در مصر، سوریه، اردن و شاید عراق است) ارائه میدهند.
🔹این استثنای مغرب معمولاً به سه ویژگی که احزاب و جنبشهای سیاسی اسلامی در مغرب در دهههای اخیر برای آن مشهور شدهاند، اشاره دارد:
اولاً، بلوغ فکری آنها و تمایز آنان با #مکتب_شرق. در این زمینه، برای نمونه به نوشتههای شیخ راشد الغنوشی در مورد دموکراسی اسلامی و شیخ احمد الریسونی اشاره میشود.
ثانیاً، فرمولهای سازمانی حرفهایتری نسبت به آنچه توسط سازمانهای وابسته به #اخوان المسلمین شرق اتخاذ شده، دارند. خواه با تمایز بین حزب سیاسی و نهاد تبلیغی (همانند #حزب_عدالت_و_توسعه و جنبش توحید و اصلاح در مراکش)، یا با ایجاد احزاب سیاسی حرفهایتر (مانند #جنبش_النهضه در تونس یا احزاب سیاسی اسلامی در الجزایر) و...
ثالثاً، جنبشها و احزاب اسلامی در مغرب عموماً با رفتار سیاسی عملگرایانهتری در مدیریت روابط خود با دولت و مخالفان سیاسی و ایدئولوژیکی آن مواجه میشوند.
🔹توجیهات و توضیحات زیادی برای حالت استثنای مغرب مطرح شده؛ برخی آن را به دلیل ویژگی فرهنگی منطقه مغرب، همچون میراث فکریای که اسلامگرایان اصلاحطلب در دوران قبل از سیاست به جا گذاشتهاند، دانستهاند و برخی دیگر دور بودن این مناطق در دهه هفتاد قرن گذشته از موج تأثیرگذار #وهابیت که منجر به تحولات سلفی در ایدئولوژی اخوان در مشرق عربی شد، بیان میکنند.
🔹البته این حالت استثنا توسط رهبران سازمانهای سیاسی اسلامگرای شرق به عنوان یک «#ناهماهنگی_ایدئولوژیکی» تلقی میشد که خلاف جریان اصلی جنبشهای سیاسی اسلامی بود؛ بنابراین، ادبیات این جنبشها و نظریهپردازان آنها در برنامه درسی رسمی سازمانهای شرقی گنجانده نشد و تجربه آنها هر از گاهی توسط این سازمانها مورد انتقاد قرار میگرفت.
🔹پس از انقلابهای عربی این ایده استثنا بودن مغرب عربی تأیید شد؛ درحالیکه احزاب و جنبشهای سیاسی اسلامگرا در کشورهای مشرق عربی سرانجامی جز فروپاشی سریع و شکستهای عمده نداشتند، احزاب اسلامی در تونس و مراکش موفق شدند موقعیت خود را بهعنوان شرکای اصلی دولتها حفظ کنند.
ادامه دارد...
✍🏼محمد عفان - مدیر منتدى الشرق للدراسات الاستراتيجية
🔹دو یا سه دهه است که اصطلاح «#استثنای_مغرب» در بین فعالان اسلامی و حتی محققان علاقمند به جنبشهای سیاسی اسلامی رواج یافته است و معمولا اشاره به این دارد که احزاب و جنبشهای سیاسی اسلامی در مغرب (به ویژه تونس، الجزایر و مراکش) بر یک ایدئولوژی سیاسی خاصی مبتنی هستند که نمونه #اسلامگرایی پیشرفتهتری را نسبت به مشرق عربی (که در اینجا منظور سازمانهای سیاسی اسلامی در مصر، سوریه، اردن و شاید عراق است) ارائه میدهند.
🔹این استثنای مغرب معمولاً به سه ویژگی که احزاب و جنبشهای سیاسی اسلامی در مغرب در دهههای اخیر برای آن مشهور شدهاند، اشاره دارد:
اولاً، بلوغ فکری آنها و تمایز آنان با #مکتب_شرق. در این زمینه، برای نمونه به نوشتههای شیخ راشد الغنوشی در مورد دموکراسی اسلامی و شیخ احمد الریسونی اشاره میشود.
ثانیاً، فرمولهای سازمانی حرفهایتری نسبت به آنچه توسط سازمانهای وابسته به #اخوان المسلمین شرق اتخاذ شده، دارند. خواه با تمایز بین حزب سیاسی و نهاد تبلیغی (همانند #حزب_عدالت_و_توسعه و جنبش توحید و اصلاح در مراکش)، یا با ایجاد احزاب سیاسی حرفهایتر (مانند #جنبش_النهضه در تونس یا احزاب سیاسی اسلامی در الجزایر) و...
ثالثاً، جنبشها و احزاب اسلامی در مغرب عموماً با رفتار سیاسی عملگرایانهتری در مدیریت روابط خود با دولت و مخالفان سیاسی و ایدئولوژیکی آن مواجه میشوند.
🔹توجیهات و توضیحات زیادی برای حالت استثنای مغرب مطرح شده؛ برخی آن را به دلیل ویژگی فرهنگی منطقه مغرب، همچون میراث فکریای که اسلامگرایان اصلاحطلب در دوران قبل از سیاست به جا گذاشتهاند، دانستهاند و برخی دیگر دور بودن این مناطق در دهه هفتاد قرن گذشته از موج تأثیرگذار #وهابیت که منجر به تحولات سلفی در ایدئولوژی اخوان در مشرق عربی شد، بیان میکنند.
🔹البته این حالت استثنا توسط رهبران سازمانهای سیاسی اسلامگرای شرق به عنوان یک «#ناهماهنگی_ایدئولوژیکی» تلقی میشد که خلاف جریان اصلی جنبشهای سیاسی اسلامی بود؛ بنابراین، ادبیات این جنبشها و نظریهپردازان آنها در برنامه درسی رسمی سازمانهای شرقی گنجانده نشد و تجربه آنها هر از گاهی توسط این سازمانها مورد انتقاد قرار میگرفت.
🔹پس از انقلابهای عربی این ایده استثنا بودن مغرب عربی تأیید شد؛ درحالیکه احزاب و جنبشهای سیاسی اسلامگرا در کشورهای مشرق عربی سرانجامی جز فروپاشی سریع و شکستهای عمده نداشتند، احزاب اسلامی در تونس و مراکش موفق شدند موقعیت خود را بهعنوان شرکای اصلی دولتها حفظ کنند.
ادامه دارد...
⭕️ معرفی کتاب: اسلامگرایی و انقلاب در خاورمیانه
✍️ ویراستیار: خليل العناني
🔹کتاب «اسلامگرایی و انقلاب در خاورمیانه» با زیرعنوان «تحولات ایدئولوژی و استراتژی پس از بهار عربی» با ویراستاری خلیل العنانی، در ۹ سپتامبر گذشته از سوی انتشارات «بلومزبری» لندن به چاپ رسید.
🔹چرا اسلامگرایان به گونهای متفاوت به #بهار_عربی پاسخ دادند؟ این واکنشهای مختلف در مورد پایبندی یا انعطافپذیری ایدئولوژیک اسلامگرایان به ما چه میگوید؟
این کتاب بر اساس کار میدانی در مورد اسلامگرایان در هشت کشور خاورمیانه (مصر، تونس، لیبی، مراکش، یمن، اردن، کویت و سوریه) است. نویسندگان تغییر ایدئولوژی، رفتار و استراتژی اسلامگرایان را از آغاز بهار عربی دنبال میکنند. هدف کتاب نشان دادن این است که اسلامگرایان همواره با محیطهایی که در آن قرار دارند رابطهای تعاملی و دیالکتیک دارند و رفتار و محاسبات سیاسی آنها تحت تاثیر طیف وسیعی از عوامل محلی، منطقهای و جهانی است. در این راستا نویسندگان تأثیر زمینههای سیاسی مختلف، از فضای استبدادی یا اصلاحگرا گرفته تا زمینههای درگیری مسلحانه و جنگ داخلی، در نظر گرفتهاند.
🔹این کتاب یک پروژه میانرشتهای است و تحولات مداوم #احزاب_اسلامگرا را بررسی میکند تا دلایلی را توضیح دهد که چرا برخی جنبشها میتوانند در گفتمان و استراتژی خود سازگاری و تغییراتی ایجاد کنند و انسجام و وحدت سازمانی را حفظ کنند، در حالی که برخی دیگر ناموفق بوده و دچار شکافها و انشقاقهای عمدهای میشوند. یافتههای نظری قوی ادبیات موجود در مورد اسلام را به روز میکند و وضعیت این زمینه را پیش میبرد.
🔹فهرست مقالات این مجموعه از این قرار است:
🔸اسلامگرایان و انقلابها؛ خلیل العنانی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
اخوان المسلمین مصر: تغییر متوقفشده؛ خلیل العنانی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
🔸حزب #النهضه تونس پس از بهار عربی: از #اسلامگرایی به #نئواسلامگرایی؛ تارک چمخی، دانشگاه ملی استرالیا
🔸حزب #عدالت_و_توسعه مراکش: محدودیت در مشارکت و قدرت پس از ۲۰۱۱؛ محمد مصباح، موسسه تحلیل سیاسی مراکش
🔸تحول گروههای اسلامگرا در سوریه: #احرار_الشام، #جیش_الاسلام و #فیلق_الشام؛ حمزه مصطفی، دانشگاه اکستر انگلستان
🔸اسلامگرایان در حال گذار: جماعت اصلاح - #حزب_اصلاح یمن؛ طاها یاسین، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
🔸اسلامگرایان در اردن: سفر طولانی تغییرات #اخوان المسلمین؛ محمد ابورمان، دانشگاه اردن
🔸تحولات #الحركة_الدستورية الإسلامية در کویت؛ مبارک الجری، دانشگاه کویت
اسلامگرایی، خودکامگی و انقلاب: ورشکستگی اخلاقی ریشهکنی؛ عبدالوهاب العفندی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه.
@dolatedin
✍️ ویراستیار: خليل العناني
🔹کتاب «اسلامگرایی و انقلاب در خاورمیانه» با زیرعنوان «تحولات ایدئولوژی و استراتژی پس از بهار عربی» با ویراستاری خلیل العنانی، در ۹ سپتامبر گذشته از سوی انتشارات «بلومزبری» لندن به چاپ رسید.
🔹چرا اسلامگرایان به گونهای متفاوت به #بهار_عربی پاسخ دادند؟ این واکنشهای مختلف در مورد پایبندی یا انعطافپذیری ایدئولوژیک اسلامگرایان به ما چه میگوید؟
این کتاب بر اساس کار میدانی در مورد اسلامگرایان در هشت کشور خاورمیانه (مصر، تونس، لیبی، مراکش، یمن، اردن، کویت و سوریه) است. نویسندگان تغییر ایدئولوژی، رفتار و استراتژی اسلامگرایان را از آغاز بهار عربی دنبال میکنند. هدف کتاب نشان دادن این است که اسلامگرایان همواره با محیطهایی که در آن قرار دارند رابطهای تعاملی و دیالکتیک دارند و رفتار و محاسبات سیاسی آنها تحت تاثیر طیف وسیعی از عوامل محلی، منطقهای و جهانی است. در این راستا نویسندگان تأثیر زمینههای سیاسی مختلف، از فضای استبدادی یا اصلاحگرا گرفته تا زمینههای درگیری مسلحانه و جنگ داخلی، در نظر گرفتهاند.
🔹این کتاب یک پروژه میانرشتهای است و تحولات مداوم #احزاب_اسلامگرا را بررسی میکند تا دلایلی را توضیح دهد که چرا برخی جنبشها میتوانند در گفتمان و استراتژی خود سازگاری و تغییراتی ایجاد کنند و انسجام و وحدت سازمانی را حفظ کنند، در حالی که برخی دیگر ناموفق بوده و دچار شکافها و انشقاقهای عمدهای میشوند. یافتههای نظری قوی ادبیات موجود در مورد اسلام را به روز میکند و وضعیت این زمینه را پیش میبرد.
🔹فهرست مقالات این مجموعه از این قرار است:
🔸اسلامگرایان و انقلابها؛ خلیل العنانی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
اخوان المسلمین مصر: تغییر متوقفشده؛ خلیل العنانی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
🔸حزب #النهضه تونس پس از بهار عربی: از #اسلامگرایی به #نئواسلامگرایی؛ تارک چمخی، دانشگاه ملی استرالیا
🔸حزب #عدالت_و_توسعه مراکش: محدودیت در مشارکت و قدرت پس از ۲۰۱۱؛ محمد مصباح، موسسه تحلیل سیاسی مراکش
🔸تحول گروههای اسلامگرا در سوریه: #احرار_الشام، #جیش_الاسلام و #فیلق_الشام؛ حمزه مصطفی، دانشگاه اکستر انگلستان
🔸اسلامگرایان در حال گذار: جماعت اصلاح - #حزب_اصلاح یمن؛ طاها یاسین، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه
🔸اسلامگرایان در اردن: سفر طولانی تغییرات #اخوان المسلمین؛ محمد ابورمان، دانشگاه اردن
🔸تحولات #الحركة_الدستورية الإسلامية در کویت؛ مبارک الجری، دانشگاه کویت
اسلامگرایی، خودکامگی و انقلاب: ورشکستگی اخلاقی ریشهکنی؛ عبدالوهاب العفندی، موسسه مطالعات تکمیلی دوحه.
@dolatedin
Bloomsbury
Islamism and Revolution Across the Middle East
Why did Islamists respond so differently to the Arab Spring? What do these different responses tell us about Islamists' ideological commitment and resilience, o…
⭕️ مقاله «Süslüman: در مورد مسائل طبقاتی و جنسیتی در اسلام سیاسی معاصر ترکیه»
✍️ نویسنده: Hasret Dikici Bilgin
📓 محل انتشار: Turkish Studies
📅 انتشار آنلاین: ۱۲ نوامبر ۲۰۲۱
🔹این مقاله استدلال میکند که #شکاف_طبقاتی در جامعه #اسلامگرا، جنبهای در حال ظهور از سیاست معاصر #ترکیه است.
🔹نزدیک به دو دهه حکومت توسط یک حزب اسلامگرا، #سرمایهداری_اسلامی را قادر ساخت تا بدون بهبود قابل ملاحظه شرایط زندگی تودههای متدین، به بخش مجزایی از #سرمایهداری تبدیل شود.
🔹این خط گسل در انتقادهای فزاینده و آشکاری که از سبک زندگی روزمره #زنان مسلمان ثروتمند از درون بدنه #اسلامگرایی برخاسته است، خود را بروز داده است.
🔹این مقاله نشان میدهد که جنجال Süslüman باید در یک شبکه پیچیده از پویاییها در یک چارچوب تاریخی تفسیر شود. از زمان معرفی اقتصاد اخلاقی اسلامی در اواخر دهه 1960، اقتصاد سیاسی جنبش اسلامگرا، شیوههای مالی و اقتصادی نئولیبرالیسم را با تفسیر مجدد آن بر اساس اسلام اجرا کرد.
🔹دیدگاهها نسبت به سرمایهداری و مصرفگرایی اسلامی با رشد و گسترش سرمایههای بزرگ اسلامی تغییر کرد. تأسیس #موسیاد (MÜSİAD) در این راستا نقطه عطفی برای عقلانیسازی و عادیسازی مصرفگرایی بود، گرچه تأکید بر فروتنی و صرفهجویی در لایه رتوریک بهویژه در مورد زنان حفظ شد.
🔹رقابت بین بنگاههای کوچک و متوسط با سرمایههای بزرگ و بین اصلاحطلبان با سنتگرایان در جنبش اسلامگرا به تسلط سرمایههای بزرگ به رهبری موسیاد و غلبه حزب عدالت و توسعه بر میراث سنتی «ملی گوروش» منجر شد.
🔹جنجالها بر سر زیادهروی و اسراف زنان محجبه به عنوان یک مبارزه طبقاتی نیابتی بین طبقه متوسط جدید اسلامی و فقرای متدین، و همچنین دوقطبی شدن مداوم بین اسلامگرایان و سکولارها ظاهر میشود.
✍️ واژه «Süslüman» یک اصطلاح تحقیرآمیز و ابداعی است که با ادغام دو واژه «süslü» (شیکپوش) و «Müslüman» (مسلمان) ساخته شده است و به زنان محجبه با لباسهای پر زرق و برق و سبک زندگی مجلل اشاره دارد.
📷 توضیح تصویر: دو قاب از دیروز و امروز زنان اسلامگرای ترکیه که با کلیدواژههایی همچون «Süslüman» در فضای مجازی این کشور داغ شده است.
#چکیده_مقاله #منشورات
@dolatedin
✍️ نویسنده: Hasret Dikici Bilgin
📓 محل انتشار: Turkish Studies
📅 انتشار آنلاین: ۱۲ نوامبر ۲۰۲۱
🔹این مقاله استدلال میکند که #شکاف_طبقاتی در جامعه #اسلامگرا، جنبهای در حال ظهور از سیاست معاصر #ترکیه است.
🔹نزدیک به دو دهه حکومت توسط یک حزب اسلامگرا، #سرمایهداری_اسلامی را قادر ساخت تا بدون بهبود قابل ملاحظه شرایط زندگی تودههای متدین، به بخش مجزایی از #سرمایهداری تبدیل شود.
🔹این خط گسل در انتقادهای فزاینده و آشکاری که از سبک زندگی روزمره #زنان مسلمان ثروتمند از درون بدنه #اسلامگرایی برخاسته است، خود را بروز داده است.
🔹این مقاله نشان میدهد که جنجال Süslüman باید در یک شبکه پیچیده از پویاییها در یک چارچوب تاریخی تفسیر شود. از زمان معرفی اقتصاد اخلاقی اسلامی در اواخر دهه 1960، اقتصاد سیاسی جنبش اسلامگرا، شیوههای مالی و اقتصادی نئولیبرالیسم را با تفسیر مجدد آن بر اساس اسلام اجرا کرد.
🔹دیدگاهها نسبت به سرمایهداری و مصرفگرایی اسلامی با رشد و گسترش سرمایههای بزرگ اسلامی تغییر کرد. تأسیس #موسیاد (MÜSİAD) در این راستا نقطه عطفی برای عقلانیسازی و عادیسازی مصرفگرایی بود، گرچه تأکید بر فروتنی و صرفهجویی در لایه رتوریک بهویژه در مورد زنان حفظ شد.
🔹رقابت بین بنگاههای کوچک و متوسط با سرمایههای بزرگ و بین اصلاحطلبان با سنتگرایان در جنبش اسلامگرا به تسلط سرمایههای بزرگ به رهبری موسیاد و غلبه حزب عدالت و توسعه بر میراث سنتی «ملی گوروش» منجر شد.
🔹جنجالها بر سر زیادهروی و اسراف زنان محجبه به عنوان یک مبارزه طبقاتی نیابتی بین طبقه متوسط جدید اسلامی و فقرای متدین، و همچنین دوقطبی شدن مداوم بین اسلامگرایان و سکولارها ظاهر میشود.
✍️ واژه «Süslüman» یک اصطلاح تحقیرآمیز و ابداعی است که با ادغام دو واژه «süslü» (شیکپوش) و «Müslüman» (مسلمان) ساخته شده است و به زنان محجبه با لباسهای پر زرق و برق و سبک زندگی مجلل اشاره دارد.
📷 توضیح تصویر: دو قاب از دیروز و امروز زنان اسلامگرای ترکیه که با کلیدواژههایی همچون «Süslüman» در فضای مجازی این کشور داغ شده است.
#چکیده_مقاله #منشورات
@dolatedin
⭕️ کتاب «بازاندیشی در سلفیگری؛ شبکههای فراملی علمای سلفی در مصر، کویت و عربستان سعودی»
🔤 Rethinking Salafism; The Transnational Networks of Salafi 'Ulama in Egypt, Kuwait, and Saudi Arabia
✍️ نویسنده: Raihan Ismail
📓 انتشارات: Oxford University Press
📅 سال انتشار : 2021
🔹#سلفیگری یکی از منابع ایدئولوژیک اصلی برای خشونت #افراطی در گروههای #جهادی است. مجموعهای از ادبیات علمی و پژوهشهای قابل توجه در مورد شبکههای جهادی #فراملی، به ویژه پس از حملات ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده وجود دارد. این مباحث شامل افراطی بودن تفکر #سلفی مورد نظر نظریهپردازان جهادی و سلفیها است. با این حال سلفیگری یک جنبش یکپارچه و سراسری نیست و جریانهای متعددی را در بر میگیرد. بررسی این جریانها برای درک سلفیگری و تاثیر آن بر جوامع مسلمان بسیار مهم است.
🔹علاوه بر جهادیهای سلفی (کسانی که خشونت را تایید میکنند) دو طیف گسترده دیگر در سلفیگری وجود دارد: #سکوتی و اهل مصالحه و دیگری #کنشگرا و تندرو. سلفیهای سکوتی یک سنت غیرسیاسی را تایید میکنند و فعالیت سیاسی را به هر شکلی غیرقابل قبول میدانند. سلفیهای کنشگرا از تغییرات سیاسی حمایت میکنند و جریانهای سیاسی به رهبری #علما را سنتهای سلفی تلقی میکنند.
🔹علمای سکوتی و کنشگرا به شکل مجزا در جوامع خود فعالیت دارند. مطالعات درباره این علما با توجه به کشورها انجام شده است و بر ماهیت و تأثیر سلفیگری بر روند اجتماعی آن کشورها تمرکز دارد. ریحان اسماعیل در کتاب بازاندیشی در سلفیگری، خاستگاه، فعل و انفعالات، و تأثیرات اجتماعی شبکههای فراملی علمای سلفی در مناطق مختلف شامل #عربستان سعودی، #مصر و #کویت را ارزیابی میکند.
🔹او فعالیتهای علمای سکوتی و کنشگرا را برای حفظ و ترویج عقایدشان نشان میدهد. چیزی که از نظر هر کدام از آنها سلفیگری “اصیل” است. این کتاب ارزیابی مجددی از دوگانه سکوتی و کنشگرا را ارائه میدهد و عقیده دارد که این دوگانگی در مورد تفکر سلفیگری با دوگانگی که در نگرش و تفکر #شیعی در باب مسائل اجتماعی وجود دارد، متفاوت است.
📌 فهرست مطالب:
1️⃣ مقدمه
2️⃣ ساختارشکنی سلفیگری
3️⃣ همبستگی فراملی علمای سلفی: سیاست #اسلامگرایی
4️⃣ شبکههای فراملی علمای سلفی: بحث بر سر شکاف بین #سنی و #شیعه
5️⃣ شبکههای فراملی علمای سلفی: وحدت حرکی/سکوتی در برابر سلفیگری جهادی؟
6️⃣ شبکههای فراملی علما: رقابت در حوزه اجتماعی
7️⃣ نتیجهگیری
#معرفی_کتاب
@dolatedin
🔤 Rethinking Salafism; The Transnational Networks of Salafi 'Ulama in Egypt, Kuwait, and Saudi Arabia
✍️ نویسنده: Raihan Ismail
📓 انتشارات: Oxford University Press
📅 سال انتشار : 2021
🔹#سلفیگری یکی از منابع ایدئولوژیک اصلی برای خشونت #افراطی در گروههای #جهادی است. مجموعهای از ادبیات علمی و پژوهشهای قابل توجه در مورد شبکههای جهادی #فراملی، به ویژه پس از حملات ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده وجود دارد. این مباحث شامل افراطی بودن تفکر #سلفی مورد نظر نظریهپردازان جهادی و سلفیها است. با این حال سلفیگری یک جنبش یکپارچه و سراسری نیست و جریانهای متعددی را در بر میگیرد. بررسی این جریانها برای درک سلفیگری و تاثیر آن بر جوامع مسلمان بسیار مهم است.
🔹علاوه بر جهادیهای سلفی (کسانی که خشونت را تایید میکنند) دو طیف گسترده دیگر در سلفیگری وجود دارد: #سکوتی و اهل مصالحه و دیگری #کنشگرا و تندرو. سلفیهای سکوتی یک سنت غیرسیاسی را تایید میکنند و فعالیت سیاسی را به هر شکلی غیرقابل قبول میدانند. سلفیهای کنشگرا از تغییرات سیاسی حمایت میکنند و جریانهای سیاسی به رهبری #علما را سنتهای سلفی تلقی میکنند.
🔹علمای سکوتی و کنشگرا به شکل مجزا در جوامع خود فعالیت دارند. مطالعات درباره این علما با توجه به کشورها انجام شده است و بر ماهیت و تأثیر سلفیگری بر روند اجتماعی آن کشورها تمرکز دارد. ریحان اسماعیل در کتاب بازاندیشی در سلفیگری، خاستگاه، فعل و انفعالات، و تأثیرات اجتماعی شبکههای فراملی علمای سلفی در مناطق مختلف شامل #عربستان سعودی، #مصر و #کویت را ارزیابی میکند.
🔹او فعالیتهای علمای سکوتی و کنشگرا را برای حفظ و ترویج عقایدشان نشان میدهد. چیزی که از نظر هر کدام از آنها سلفیگری “اصیل” است. این کتاب ارزیابی مجددی از دوگانه سکوتی و کنشگرا را ارائه میدهد و عقیده دارد که این دوگانگی در مورد تفکر سلفیگری با دوگانگی که در نگرش و تفکر #شیعی در باب مسائل اجتماعی وجود دارد، متفاوت است.
📌 فهرست مطالب:
1️⃣ مقدمه
2️⃣ ساختارشکنی سلفیگری
3️⃣ همبستگی فراملی علمای سلفی: سیاست #اسلامگرایی
4️⃣ شبکههای فراملی علمای سلفی: بحث بر سر شکاف بین #سنی و #شیعه
5️⃣ شبکههای فراملی علمای سلفی: وحدت حرکی/سکوتی در برابر سلفیگری جهادی؟
6️⃣ شبکههای فراملی علما: رقابت در حوزه اجتماعی
7️⃣ نتیجهگیری
#معرفی_کتاب
@dolatedin
⭕️ فارین پالیسی: اسلامگرایان در خاورمیانه آماده بازگشت هستند
🔹الجزیره: استفان کوک، محقق مسائل خاورمیانه، معتقد است که فرصتهای متعددی وجود دارد که اسلامگرایان از طریق آنها میتوانند به کشورهایی بازگردند که «گمان میرفت برای همیشه در آنجا نابود شدهاند»، از جمله #مصر و #تونس.
🔹این مطلب در مقالهای با عنوان «اسلامگرایی برای بازگشت آماده است»، روز پنجشنبه در مجله آمریکایی فارین پالیسی منتشر شد.
🔹وی گفت: «سالهای گذشته برای اسلامگرایان خوب نبود، اما جریانهای اسلامی از بین نرفتند، برعکس، با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر خاورمیانه، به نظر میرسد که جریانهای اسلامی چالش بزرگی برای رژیمها در سراسر منطقه باشند.»
🔹وی افزود که اعلام مرگ #اسلامگرایی «اغراقآمیز» است و خاطرنشان کرد که اسلامگرایان همچنان از «فرصتهای بالقوه» بهرهمند هستند، زیرا شکاف دائمی بین آنچه دولتها وعده میدهند و آنچه مردم در زندگی روزمره خود تجربه میکنند، ادامه دارد.
🔹وی ادامه داد: «شکی نیست که عقبنشینیهایی که اسلامگرایان با آن روبهرو هستند واقعی است و به نظر میرسد که فعلاً راه و جایگاه خود را گم کردهاند، اما به زودی سازگار خواهند شد و تکامل خواهند یافت. به عبارت دیگر، بعید است آنها اکنون دست از مبارزه خود بردارند.»
🔹او افزود: «همه مشکلات سیاسی جهان عرب که اسلامگرایان را (در سیاست) جذاب کرد، هنوز وجود دارد یا به تدریج بدتر میشود.»
🔹وی به بازگشت اقتدارگرایی پس از انقلابها (بهار عربی)، فرصتهای اقتصادی محدود و فقدان کانالهایی برای بیان دیدگاههای سیاسی اشاره کرد و اینکه رهبران موجود چشمانداز جذابی برای آینده ندارند و همچنان وحشیگری است که نشانه بارز استبداد سیاسی است.
🔹کوک خاطرنشان کرد که برای مثال در مصر، #اخوان المسلمین، علیرغم فرار اکثر اعضای آن به خارج از مصر پس از سال 2013 و زندانی شدن بسیاری از رهبران آن و حتی با وجود تلاشهای رژیم برای بازسازی تاریخ بهگونهای که این گروه را «برای مصریها بیگانه» کند، همچنان از «جایگاه مهمی» در جامعه مصر برخوردار است،
🔹او افزود: «مشکل این است که به هماناندازه که گروههای اسلامگرا تکامل مییابند و تطبیق مییابند، رهبران دولتها نیز همچنان مصمم هستند که اجازه ندهند آنچه بین سالهای 2010 و 2012 اتفاق افتاد دوباره تکرار شود.»
@dolatedin
🔹الجزیره: استفان کوک، محقق مسائل خاورمیانه، معتقد است که فرصتهای متعددی وجود دارد که اسلامگرایان از طریق آنها میتوانند به کشورهایی بازگردند که «گمان میرفت برای همیشه در آنجا نابود شدهاند»، از جمله #مصر و #تونس.
🔹این مطلب در مقالهای با عنوان «اسلامگرایی برای بازگشت آماده است»، روز پنجشنبه در مجله آمریکایی فارین پالیسی منتشر شد.
🔹وی گفت: «سالهای گذشته برای اسلامگرایان خوب نبود، اما جریانهای اسلامی از بین نرفتند، برعکس، با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر خاورمیانه، به نظر میرسد که جریانهای اسلامی چالش بزرگی برای رژیمها در سراسر منطقه باشند.»
🔹وی افزود که اعلام مرگ #اسلامگرایی «اغراقآمیز» است و خاطرنشان کرد که اسلامگرایان همچنان از «فرصتهای بالقوه» بهرهمند هستند، زیرا شکاف دائمی بین آنچه دولتها وعده میدهند و آنچه مردم در زندگی روزمره خود تجربه میکنند، ادامه دارد.
🔹وی ادامه داد: «شکی نیست که عقبنشینیهایی که اسلامگرایان با آن روبهرو هستند واقعی است و به نظر میرسد که فعلاً راه و جایگاه خود را گم کردهاند، اما به زودی سازگار خواهند شد و تکامل خواهند یافت. به عبارت دیگر، بعید است آنها اکنون دست از مبارزه خود بردارند.»
🔹او افزود: «همه مشکلات سیاسی جهان عرب که اسلامگرایان را (در سیاست) جذاب کرد، هنوز وجود دارد یا به تدریج بدتر میشود.»
🔹وی به بازگشت اقتدارگرایی پس از انقلابها (بهار عربی)، فرصتهای اقتصادی محدود و فقدان کانالهایی برای بیان دیدگاههای سیاسی اشاره کرد و اینکه رهبران موجود چشمانداز جذابی برای آینده ندارند و همچنان وحشیگری است که نشانه بارز استبداد سیاسی است.
🔹کوک خاطرنشان کرد که برای مثال در مصر، #اخوان المسلمین، علیرغم فرار اکثر اعضای آن به خارج از مصر پس از سال 2013 و زندانی شدن بسیاری از رهبران آن و حتی با وجود تلاشهای رژیم برای بازسازی تاریخ بهگونهای که این گروه را «برای مصریها بیگانه» کند، همچنان از «جایگاه مهمی» در جامعه مصر برخوردار است،
🔹او افزود: «مشکل این است که به هماناندازه که گروههای اسلامگرا تکامل مییابند و تطبیق مییابند، رهبران دولتها نیز همچنان مصمم هستند که اجازه ندهند آنچه بین سالهای 2010 و 2012 اتفاق افتاد دوباره تکرار شود.»
@dolatedin
الجزيرة
فورين بوليسي: الإسلاميون في الشرق الأوسط جاهزون للعودة
رفض الباحث ستيفان كوك في مقال نشره بمجلة (فورين بوليسي) الأمريكية المزاعم التي تفيد بانتهاء الإسلاميين وتضخيم فكرة القضاء نهائيا على تيار الإسلام السياسي في الشرق الأوسط.
دولت دین | اندیشکده مرصاد
🔻شکست سنگین «اخوان المسلمین»؛ انتخابات مراکش تلختر از قلع و قمع تونس
💢 خودانتقادی رهبر اسلامگرایان مراکش: «در پیگیری سیاست تشکیل حکومت اشتباه کردهایم»
🔹هسبریس: عبد الإله #بنکیران، دبیرکل #حزب_عدالت_و_توسعه #مراکش، برای نخستین بار جنبشهای اسلامی را در برخورد با کنش سیاسی زیر ذرهبین نقد قرار داد و گفت که «اشتباه اساسی» اسلامگرایان در سراسر جهان، پیگیری سیاست تشکیل حکومت بوده است.
🔹نخستوزیر پیشین مراکش گفت: «نقش فرزندان جنبش اسلامی این نیست که بر مردم حکومت کنند و جزو تصمیمگیرندگان باشند، بلکه وظیفه ما این است که معرف عقاید، نگرشها و اخلاق اسلامی باشیم و دیگران را به سوی پروردگار متعال دعوت کنیم.»
🔹وی در سخنانی که در کنفرانس منطقهای حزب عدالت و توسعه ایراد کرد، افزود: «اگر اسلامگرایان در دنیا تصور میکند، باور یا یقین دارد که نقشش قدرت گرفتن است، این اشتباهی اساسی است که مرتکب شده است.»
🔹وی ادامه داد: «وظیفه ما این نیست که حکومت را به دست گیریم، پیامبر و رسولی از سلف صالح نخواهید یافت که به دنبال حکومت کردن باشد. بلکه انبیا و رسولان میگویند که ما جز اصلاح چیزی نمیخواهیم». بنکیران توضیح داد که همین اعتقاد او و برادرانش در جنبش اسلامی به تغییر مسیر حزب عدالت و توسعه انجامید.
🔹بنکیران اعتراف کرد که اعضای جنبش مذکور پیش از تغییر مواضع خود این اعتقاد را داشتند که: «سیاست کشور مبنی بر زیر پا گذاشتن اصول دین است و ما هیچ گونه دیدگاه روشنی در مورد اینکه چه باید انجام دهیم، نداشتیم، آیا وارد سیاست شویم یا کودتا انجام دهیم! و در مورد همه قضاوت جامعی داشتیم که آنها ظالم هستند.»
🔹دبیرکل حزب عدالت و توسعه هشدار داد کسی که به دنبال گرفتن حکومت است، یا موفق میشود یا در زندان میافتد و یا کشته میشود و این شما هستید که این بلا را به سر خودتان آوردید.
🔹وی با بیان اینکه در سالهای گذشته نمیخواستم این حرف را بزنم، زیرا مردم در مضیقه بودند و انتقادات آنها مورد سوء استفاده مخالفان قرار میگرفت، افزود: «ما برای اصلاح امور نابسامان وارد عرصه سیاست شدیم، نه از لحاظ دینی، نه از جهت پاکسازی خیابانها [از فساد] و نه به خاطر تربیت فرزندانمان و نه به عنوان قدمی برای تصاحب قدرت، و این اتفاق تازهای است که برای جنبش اسلامی افتاد.»
🔹بنکیران افزود: «در صورت موفقیت در رسیدن به حکومت، شما از همان مشکلاتی که حاکمان قبل از شما متحمل میشدند، رنج خواهید برد و مردم از شما میخواهند که حقوق آنها را تامین کنید نه اینکه دین را به اجرا بگذارید. شما نمیتوانید دین را پیاده کنید و شروع به سلطهپذیری میکنید زیرا میترسید که حکومت شما سقوط کند.»
🔹وی با بیان مثالی از تجربه اسلامگرایان در سودان گفت: «آنها خوب، باهوش و نابغه هستند، اما زمانی که به قدرت رسیدند نتوانستند آنطور که لازم بود به توسعه دست یابند و در بین آنان افرادی ظهور پیدا کردند که به دنبال قدرت، پول، ثروت، فرقه گرایی بودند و در نهایت مردم آنها را طرد و رها کردند.»
#اسلامگرایی
@dolatedin
🔹هسبریس: عبد الإله #بنکیران، دبیرکل #حزب_عدالت_و_توسعه #مراکش، برای نخستین بار جنبشهای اسلامی را در برخورد با کنش سیاسی زیر ذرهبین نقد قرار داد و گفت که «اشتباه اساسی» اسلامگرایان در سراسر جهان، پیگیری سیاست تشکیل حکومت بوده است.
🔹نخستوزیر پیشین مراکش گفت: «نقش فرزندان جنبش اسلامی این نیست که بر مردم حکومت کنند و جزو تصمیمگیرندگان باشند، بلکه وظیفه ما این است که معرف عقاید، نگرشها و اخلاق اسلامی باشیم و دیگران را به سوی پروردگار متعال دعوت کنیم.»
🔹وی در سخنانی که در کنفرانس منطقهای حزب عدالت و توسعه ایراد کرد، افزود: «اگر اسلامگرایان در دنیا تصور میکند، باور یا یقین دارد که نقشش قدرت گرفتن است، این اشتباهی اساسی است که مرتکب شده است.»
🔹وی ادامه داد: «وظیفه ما این نیست که حکومت را به دست گیریم، پیامبر و رسولی از سلف صالح نخواهید یافت که به دنبال حکومت کردن باشد. بلکه انبیا و رسولان میگویند که ما جز اصلاح چیزی نمیخواهیم». بنکیران توضیح داد که همین اعتقاد او و برادرانش در جنبش اسلامی به تغییر مسیر حزب عدالت و توسعه انجامید.
🔹بنکیران اعتراف کرد که اعضای جنبش مذکور پیش از تغییر مواضع خود این اعتقاد را داشتند که: «سیاست کشور مبنی بر زیر پا گذاشتن اصول دین است و ما هیچ گونه دیدگاه روشنی در مورد اینکه چه باید انجام دهیم، نداشتیم، آیا وارد سیاست شویم یا کودتا انجام دهیم! و در مورد همه قضاوت جامعی داشتیم که آنها ظالم هستند.»
🔹دبیرکل حزب عدالت و توسعه هشدار داد کسی که به دنبال گرفتن حکومت است، یا موفق میشود یا در زندان میافتد و یا کشته میشود و این شما هستید که این بلا را به سر خودتان آوردید.
🔹وی با بیان اینکه در سالهای گذشته نمیخواستم این حرف را بزنم، زیرا مردم در مضیقه بودند و انتقادات آنها مورد سوء استفاده مخالفان قرار میگرفت، افزود: «ما برای اصلاح امور نابسامان وارد عرصه سیاست شدیم، نه از لحاظ دینی، نه از جهت پاکسازی خیابانها [از فساد] و نه به خاطر تربیت فرزندانمان و نه به عنوان قدمی برای تصاحب قدرت، و این اتفاق تازهای است که برای جنبش اسلامی افتاد.»
🔹بنکیران افزود: «در صورت موفقیت در رسیدن به حکومت، شما از همان مشکلاتی که حاکمان قبل از شما متحمل میشدند، رنج خواهید برد و مردم از شما میخواهند که حقوق آنها را تامین کنید نه اینکه دین را به اجرا بگذارید. شما نمیتوانید دین را پیاده کنید و شروع به سلطهپذیری میکنید زیرا میترسید که حکومت شما سقوط کند.»
🔹وی با بیان مثالی از تجربه اسلامگرایان در سودان گفت: «آنها خوب، باهوش و نابغه هستند، اما زمانی که به قدرت رسیدند نتوانستند آنطور که لازم بود به توسعه دست یابند و در بین آنان افرادی ظهور پیدا کردند که به دنبال قدرت، پول، ثروت، فرقه گرایی بودند و در نهایت مردم آنها را طرد و رها کردند.»
#اسلامگرایی
@dolatedin
هسبيريس
بنكيران يضع أخطاء الحركة الإسلامية تحت المجهر.. وينتقد "السعي إلى الحكم"
لأول مرة، وضع عبد الإله بنكيران، الأمين العام لحزب العدالة والتنمية، الحركة الإسلامية تحت مجهر النقد، بشأن تعاطيها مع العمل السياسي، وقال إن “الخطأ الجوهري” للحركة الإسلامية في العالم هو السعي إلى الحكم. رئيس الحكومة السابق قال إن دور “أبناء الحركة الإسلامية…
Forwarded from شعوبا
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 مستند در هفت سال
🔹 گاهی شکست باعث شک افراد می شود! نه فقط شک نسبت به درستی تصمیمات گرفته شده بلکه تردید نسبت به مبانی! مستند هفت سال که محصول شبکه الجزیره است به دگردیسی های برخی جوانان مصری می پردازد که حوادث تابستان سال 2013 آنها را دچار تحول کرد. برخی در این تحول به سمت الحاد سقوط کردند و برخی جانب تکفیر را گرفتند.
🔹 این موضوع اگرچه در جامعه مصر روایت می شود اما دیگر جوامع مسلمان و از جمله ایران نیز از این موارد مستثنا نیستند. مشاهده این مستند به همه علاقه مندان تحولات دینداری پیشنهاد می شود.
❗️طبیعتا آنچه توسط مصاحبه شوندگان در این مستند بیان می شود، موضع پایگاه شعوبا نیست.
🎞 پنج شنبه های تماشا : در هفت سال
برای مشاهده کامل مستند اینجا کلیک کنید
#اسلامگرایی
#اخوان_المسلمین
#مصر
⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان:
@shouba_ir
🔹 گاهی شکست باعث شک افراد می شود! نه فقط شک نسبت به درستی تصمیمات گرفته شده بلکه تردید نسبت به مبانی! مستند هفت سال که محصول شبکه الجزیره است به دگردیسی های برخی جوانان مصری می پردازد که حوادث تابستان سال 2013 آنها را دچار تحول کرد. برخی در این تحول به سمت الحاد سقوط کردند و برخی جانب تکفیر را گرفتند.
🔹 این موضوع اگرچه در جامعه مصر روایت می شود اما دیگر جوامع مسلمان و از جمله ایران نیز از این موارد مستثنا نیستند. مشاهده این مستند به همه علاقه مندان تحولات دینداری پیشنهاد می شود.
❗️طبیعتا آنچه توسط مصاحبه شوندگان در این مستند بیان می شود، موضع پایگاه شعوبا نیست.
🎞 پنج شنبه های تماشا : در هفت سال
برای مشاهده کامل مستند اینجا کلیک کنید
#اسلامگرایی
#اخوان_المسلمین
#مصر
⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان:
@shouba_ir
⭕️ حجاب: چرا در شمال آفریقا کاهش یافته است؟
✍️ مجدی عبدالهادی
📌 بخش اول
🔹بی بی سی: عکسهای زنان با لباس کامل اسلامی - صورتهای پوشیده و با پیراهنهای بلند - در کنار عکسهای قدیمی زنان با دامنهای کوتاه مربوط به دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در شمال آفریقا و خاورمیانه اغلب در شبکههای اجتماعی کنار هم قرار میگیرند تا نکتهای را بیان کنند.
🔹بنمایه پیام این است: «ببینید در ۵۰ سال گذشته جوامع عربی به چه تبدیل شدهاند.»
🔹برای کسانی که چنین عکسهایی را به اشتراک میگذارند، این بارزترین نشانهای است که نشان میدهد کشورهایشان چگونه به قهقرا رفتهاند و آرمانهای پیشرفت و مدرنیته را، که نمونه آن اتخاذ سبک زندگی غربی است، رها کردهاند.
🔹اما برای جریانهای محافظهکار که منطقه را در چند دهه گذشته شکل دادهاند، کاملا برعکس است: این یک اقدام مثبت برای اثبات هویت مسلمانی در جوامعی است که مدتها تحت سلطه استعمار بودهاند و سبک زندگی غربی را ابتدا حاکمان استعمارگر و سپس نخبگان غربزده گسسته از فرهنگ محلی بر آنها تحمیل کردهاند.
🔹از مراکش گرفته تا مصر و آنسوتر از آن، موضوع «موازين پوشش اسلامی»، به ویژه #حجاب، که یکی از بحثبرانگیزترین انواع پوشش بوده است.
🔹به هر حال، گسترش آن در منطقه عمدتاً به یک عامل بستگی داشته است: ظهور و موفقیت نهایی اسلام سیاسی، پدیدهای که به نام #اسلامگرایی نیز شناخته میشود.
🔹کل شمال آفریقا دارای جنبشهای اسلامگرای قدرتمندی است که یا به قدرت رسیدند یا مانند الجزایر در اوایل دهه ۱۹۹۰ تقریبا به قدرت رسیدند.
🔹حتی پس از برکناری آنها از قدرت، همچنان نفوذشان بر جوامع قابل توجه باقی مانده است.
🔹اما به گفته بسیاری از ناظران، این وضع در حال تغییر است. و یکی از آشکارترین راهها برای ارزیابی آن، نگاه کردن به قویترین نماد تأثیر اسلامگرایی است: حجاب.
🔹بسیاری از ناظران اشاره کردهاند که در چند سال گذشته شاهد کاهش مداوم این پدیده در شمال آفریقا بودهایم.
🔹سعید الزغوطی، ستوننویس وب سایت خبری مراکشی الیوم ۲۴ اخیراً نوشت: «تشخیص این نکته که میزان پوشش حجاب در جهان عرب ما، و به ویژه در #مراکش، نسبتاً کاهش یافته است، سخت نیست. این عقبنشینی و کاهش تا حد زیادی ناشی از کاهش و افول جریان اسلامی است.
🔹زنان جوان مراکشی با رسانههای محلی در مورد فشار اجتماعی و حتی آزار و اذیتی صحبت کردهاند که باید به خاطر کنار گذاشتن حجاب تحمل کنند. اما ظاهراً این امر آنها را منصرف نکرده است.
🔹در #تونس که داشتن حجاب در آن زمانی اقدامی اعتراضی بود زیرا رژیمهای مستبد یکی بعد از دیگر آن را ممنوع کرده بودند، مدت کوتاهی پس از بهار عربی در سال ۲۰۱۱ رایج شد، اما اخیراً دوباره کاهش یافته است.
🔹هدی الطرابلسی، روزنامهنگار تونسی در روزنامه ایندیپندنت عربی یادداشتی نوشته که انگیزههای پیچیده ظاهر شدن حجاب در این کشور و افول متعاقب آن را برجسته میکند.
🔹حجاب زمانی حرکتی مقاومتآميز و مخالفت با سکولاریسمی بود که از بالا در دوران حکومت مستبدان پس از استقلال، حبیب بورقیبه و زین العابدین بنعلی، بر زنان تحمیل شده بود.
🔹سپس در دوره کوتاه پس از انقلاب در سال ۲۰۱۱ که تونس شاهد به قدرت رسیدن جنبش اسلامگرای النهضة بود، حجاب محبوبیت یافت، تا جایی که زن محجبه، الگویی برای عموم مردم تونس معرفی شد.
🔹اما پس از آن که پارلمانهای متوالی تحت قدرت اسلامگرایان نتوانستند مشکلات فراوان کشور را حل کنند و تونس در یک بحران عمیق اقتصادی و سیاسی فرو رفت، اين محبوبيت از بین رفت.
👇 ادامه دارد...
@dolatedin
✍️ مجدی عبدالهادی
📌 بخش اول
🔹بی بی سی: عکسهای زنان با لباس کامل اسلامی - صورتهای پوشیده و با پیراهنهای بلند - در کنار عکسهای قدیمی زنان با دامنهای کوتاه مربوط به دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در شمال آفریقا و خاورمیانه اغلب در شبکههای اجتماعی کنار هم قرار میگیرند تا نکتهای را بیان کنند.
🔹بنمایه پیام این است: «ببینید در ۵۰ سال گذشته جوامع عربی به چه تبدیل شدهاند.»
🔹برای کسانی که چنین عکسهایی را به اشتراک میگذارند، این بارزترین نشانهای است که نشان میدهد کشورهایشان چگونه به قهقرا رفتهاند و آرمانهای پیشرفت و مدرنیته را، که نمونه آن اتخاذ سبک زندگی غربی است، رها کردهاند.
🔹اما برای جریانهای محافظهکار که منطقه را در چند دهه گذشته شکل دادهاند، کاملا برعکس است: این یک اقدام مثبت برای اثبات هویت مسلمانی در جوامعی است که مدتها تحت سلطه استعمار بودهاند و سبک زندگی غربی را ابتدا حاکمان استعمارگر و سپس نخبگان غربزده گسسته از فرهنگ محلی بر آنها تحمیل کردهاند.
🔹از مراکش گرفته تا مصر و آنسوتر از آن، موضوع «موازين پوشش اسلامی»، به ویژه #حجاب، که یکی از بحثبرانگیزترین انواع پوشش بوده است.
🔹به هر حال، گسترش آن در منطقه عمدتاً به یک عامل بستگی داشته است: ظهور و موفقیت نهایی اسلام سیاسی، پدیدهای که به نام #اسلامگرایی نیز شناخته میشود.
🔹کل شمال آفریقا دارای جنبشهای اسلامگرای قدرتمندی است که یا به قدرت رسیدند یا مانند الجزایر در اوایل دهه ۱۹۹۰ تقریبا به قدرت رسیدند.
🔹حتی پس از برکناری آنها از قدرت، همچنان نفوذشان بر جوامع قابل توجه باقی مانده است.
🔹اما به گفته بسیاری از ناظران، این وضع در حال تغییر است. و یکی از آشکارترین راهها برای ارزیابی آن، نگاه کردن به قویترین نماد تأثیر اسلامگرایی است: حجاب.
🔹بسیاری از ناظران اشاره کردهاند که در چند سال گذشته شاهد کاهش مداوم این پدیده در شمال آفریقا بودهایم.
🔹سعید الزغوطی، ستوننویس وب سایت خبری مراکشی الیوم ۲۴ اخیراً نوشت: «تشخیص این نکته که میزان پوشش حجاب در جهان عرب ما، و به ویژه در #مراکش، نسبتاً کاهش یافته است، سخت نیست. این عقبنشینی و کاهش تا حد زیادی ناشی از کاهش و افول جریان اسلامی است.
🔹زنان جوان مراکشی با رسانههای محلی در مورد فشار اجتماعی و حتی آزار و اذیتی صحبت کردهاند که باید به خاطر کنار گذاشتن حجاب تحمل کنند. اما ظاهراً این امر آنها را منصرف نکرده است.
🔹در #تونس که داشتن حجاب در آن زمانی اقدامی اعتراضی بود زیرا رژیمهای مستبد یکی بعد از دیگر آن را ممنوع کرده بودند، مدت کوتاهی پس از بهار عربی در سال ۲۰۱۱ رایج شد، اما اخیراً دوباره کاهش یافته است.
🔹هدی الطرابلسی، روزنامهنگار تونسی در روزنامه ایندیپندنت عربی یادداشتی نوشته که انگیزههای پیچیده ظاهر شدن حجاب در این کشور و افول متعاقب آن را برجسته میکند.
🔹حجاب زمانی حرکتی مقاومتآميز و مخالفت با سکولاریسمی بود که از بالا در دوران حکومت مستبدان پس از استقلال، حبیب بورقیبه و زین العابدین بنعلی، بر زنان تحمیل شده بود.
🔹سپس در دوره کوتاه پس از انقلاب در سال ۲۰۱۱ که تونس شاهد به قدرت رسیدن جنبش اسلامگرای النهضة بود، حجاب محبوبیت یافت، تا جایی که زن محجبه، الگویی برای عموم مردم تونس معرفی شد.
🔹اما پس از آن که پارلمانهای متوالی تحت قدرت اسلامگرایان نتوانستند مشکلات فراوان کشور را حل کنند و تونس در یک بحران عمیق اقتصادی و سیاسی فرو رفت، اين محبوبيت از بین رفت.
👇 ادامه دارد...
@dolatedin
BBC News عربي
الحجاب: لماذا تراجع ارتداؤه في شمال أفريقيا؟
أصبح الحجاب يشكل رمزا للمعركة بين الجماعات العلمانية والإسلامية في المنطقة.
⭕️ الله در اروپا؛ روایتی مستند که به دنبال تشریح اسلام در اروپا است
آینده اسلام در اروپا چگونه است؟ چقدر میتوانیم به یک نسخه اروپایی از اسلام امیدوار باشیم؟ آیا می توان بر بی اعتمادی اروپاییها به اسلام غلبه کرد؟ اینها سوالاتی است که سازنده مستند "الله در اروپا" در جستجوی پاسخ آن می باشد. او به امیدواریها و دغدغههای کارشناسان، مردم کوچه و بازار، مردان و زنان متدین و نوکیشان گوش میدهد.
شرح خلاصهای از قسمتهای این مستند را در سایت مطالعه فرمائید.
🔗ادامه مطلب:
syaaq.com/27960
🏷 #اسلامگرایی #الله_در_اوروپا #جمعیت_مسلمانان #مسلمانان #مسلمانان_آلمان #مسلمانان_اروپا #مسلمانان_انگلیس
@dolatedin
آینده اسلام در اروپا چگونه است؟ چقدر میتوانیم به یک نسخه اروپایی از اسلام امیدوار باشیم؟ آیا می توان بر بی اعتمادی اروپاییها به اسلام غلبه کرد؟ اینها سوالاتی است که سازنده مستند "الله در اروپا" در جستجوی پاسخ آن می باشد. او به امیدواریها و دغدغههای کارشناسان، مردم کوچه و بازار، مردان و زنان متدین و نوکیشان گوش میدهد.
شرح خلاصهای از قسمتهای این مستند را در سایت مطالعه فرمائید.
🔗ادامه مطلب:
syaaq.com/27960
🏷 #اسلامگرایی #الله_در_اوروپا #جمعیت_مسلمانان #مسلمانان #مسلمانان_آلمان #مسلمانان_اروپا #مسلمانان_انگلیس
@dolatedin