الزامات سیاستگذاری پساجنگ

🔹جنگ ۱۲ روزه، چالش‌های اقتصادی کسب‌و‌کارها و خانوارها را بیش از پیش تشدید کرده است.

🔹بسیاری از بنگاه‌ها برای تداوم فعالیت‌های خود نیازمند باز شدن قفل‌های دست‌و‌پاگیر سیاستگذاری هستند.

🔹همچنین لازم است اصلاحات اقتصادی برای بهبود شرایط معیشتی مردم به‌سرعت عملیاتی شود.

🔹بازگشت آرامش می‌تواند در صورت تغییر نگرش حاکم بر حکمرانی اقتصادی، افق‌های جدیدی را برای تقویت اقتصاد کشور به‌خصوص در عرصه جهانی باز کند.

🔹در مقابل، تقویت توان کسب‌و‌کارها و خانوارها می‌تواند به دور شدن سایه تنش‌های آتی از کشور کمک کند.

🔹با اعلام آتش‌بس میان ایران و اسرائیل، کشور فرصتی برای بازنگری در جایگاه خود در نظم اقتصادی جهانی، ترمیم پیوندهای منطقه‌ای و بین‌المللی و استفاده از ابزار دیپلماسی برای پیشبرد توسعه اقتصادی و تقویت امنیت پایدار پیدا کرده است.

🔹در سال‌های گذشته، یکی از مهم‌ترین عوامل تشدید فشارها بر ایران، انزوای اقتصادی کشور و کاهش سهم آن در تجارت و سرمایه‌گذاری بین‌المللی بود.

🔹تحریم‌ها نه‌فقط به سطح رفاهی مردم آسیب زده، بلکه عملاً ایران را از یک نظام بین‌المللی مبتنی بر «منافع متقابل اقتصادی» جدا کردند؛ عاملی که می‌توانست همچون سدی در برابر تنش‌های نظامی عمل کند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #ساستگذاری #پساجنگ #اقتصاد #تغییر_سیاست_ها

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

بازسازی اقتصادی در پسا‌جنگ

👤 پژواک اوغازي؛ پروفسور اقتصاد در دانشگاه سودرتورن استکهلم (سوئد)

👤 علي حاجي‌قاسمي؛ پروفسور سیاستگذاری دولت‌های رفاه در دانشگاه سودرتورن استکهلم (سوئد)

✍️ جنگ اسرائیل با همکاری آمریکا علیه ایران، بخش مهمی از فعالیت اقتصادی را به‌طور موقت و بخشی را نیز حتی برای دوره‌ای طولانی‌تر به تعطیلی کشاند و با ضربه به اقتصاد ملی، بنیه دولت و نهادهای بخش عمومی را برای تامین بودجه فعالیت‌های جاری در کشور دچار اختلال کرد.

✍️ تجارب کشورها نشان می‌دهد که روند توسعه اقتصادی موفق در دوره بعد از جنگ ها، نیازمند اقدامات راهبردی و هماهنگی است که در هر دو سطح کلان و خرد باید صورت پذیرد.

✍️ ثبات اقتصاد کلان و نقش نهادهای پولی: یکی از نخستین گام‌های ضروری در مسیر بازسازی، تثبیت اقتصاد کلان است. در همین بحران اخیر شاهد بودیم که چگونه با شدت گرفتن تنش هسته‌ای ارزش پول ملی به نصف کاهش یافت و نرخ تورم به سرعت از ۴۰درصد هم فراتر رفت.

✍️ بنابراین، ثبات ارزی یکی از پیش‌شرط‌های مهم برای کنترل تورم است. دستیابی ثبات ارزی در گرو استقلال بانک مرکزی است.

✍️ نهادسازی و بازسازی اعتماد عمومی: بازسازی اقتصادی بدون نهادهای کارآمد و شفاف امکان‌پذیر نیست. تقویت حاکمیت قانون و ساختارهای حقوقی یکی از شروط اساسی این فرآیند است.

✍️ وجود دولت شفاف، پاسخ‌گو و شایسته‌سالار نقشی تعیین‌کننده در جلب مشارکت عمومی و بازسازی اقتصادی ایفا خواهد کرد.

✍️ زیرساخت‌های اقتصادی و توسعه پایدار: یکی از پیش‌نیازهای کلیدی برای رشد اقتصادی و اشتغال، به‌خصوص پس از جنگ‌ها، سرمایه‌گذاری گسترده در زیرساخت‌هاست که نه‌تنها موجب بهبود شرایط زندگی شهروندان می‌شود، بلکه زمینه‌ساز رشد بخش خصوصی و افزایش بهره‌وری ملی خواهد بود.

✍️ همچنین، به افزایش سریع میزان اشتغال در جامعه می‌انجامد و این برای بازگرداندن اعتماد و امید به خیل وسیع بیکاران، اهمیتی حیاتی خواهد داشت.

✍️ رابطه مستقیمی میان سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی در جوامعی که شرایط جنگی را پشت سر گذاشته‌اند با کاهش فقر و بهبود شاخص‌های توسعه انسانی وجود دارد.

✍️ بازیابی در سطح خرد، از جامعه تا فرد: در صورت گستردگی بیکاری ناشی از ورشکستگی واحدهای تولیدی، ارائه وام‌های خرد، برنامه‌های ضمانتی و تسهیل ثبت کسب‌وکارها بسیار ضروری است.

✍️ مداخله بخش عمومی در ایجاد امکان برای ارائه آموزش‌های فنی‌و‌حرفه‌ای و ایجاد فرصت‌های شغلی یکی از ارکان بازسازی اجتماعی محسوب می‌شوند.

✍️ پیش‌شرط‌های موفقیت در بازسازی اقتصادی: یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که از تجربیات بین‌المللی می‌توان گرفت، اهمیت وجود صلح پایدار و همبستگی اجتماعی سیاسی برای موفقیت برنامه‌های بازسازی اقتصادی است.

✍️ سیاست‌های بازسازی باید در طراحی خود به توازن منطقه‌ای، مشارکت زنان و اقلیت قومی که در ایران عاملی بسیار مهم محسوب می‌شوند، توجه داشته باشند.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #جنگ #پساجنگ #بازسازی_اقتصادی #سرمایه_گذاری #پساجنگ

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

نگاهی به تجربیات کشورهای جهان در دوران جنگ و پساجنگ

🔹هر جنگی، فارغ از جغرافیایش، اقتصاد را از چند جهت هدف قرار می دهد. زنجیره تامین کالا مختل می‌شود. سیستم حمل‌ونقل کند یا گاهی متوقف می‌شود. بانک‌ها و سامانه‌های مالی دچار اختلال می‌شوند.

🔹بازارها نوسانی می‌شوند و سرمایه‌گذاران عقب‌نشینی می‌کنند و مهم‌تر از همه، آدم‌ها هستند که از جریان عادی زندگی بیرون پرتاب می‌شوند.

🔹در روزهای جنگ، معمولا نه خریدی انجام می‌شود، نه سفارشی ثبت می‌شود، نه حقوقی واریز. برای بعضی از مردم، شاید این فقط دوازده روز از سال بوده، اما برای خیلی‌ها، این دوازده روز، حکم تمام سال را داشته است.

🔹آنهایی که شغل‌شان روزانه است؛ رانندگان، فروشندگان، کارگران، مشاغل خدماتی و حتی کسب‌وکارهای آنلاین که با قطع و وصل اینترنت و ناامنی در ارسال کالا عملا قفل شده‌اند.

🔹در چنین وضعیتی، دولت باید برای حمایت از آدم‌ها تصمیم‌های بزرگ بگیرد. در سوریه، در سال‌هایی که بمب‌ها هر روز روی خانه‌ها می‌افتاد، نان یارانه‌ای هنوز در بعضی محله‌ها پخش می‌شد. دولت سوریه می‌دانست اگر همین تکه ‌نان ارزان نباشد، اعتماد و همراهی مردم هم از بین می‌رود. حتی وقتی دیگر نفتی برای یارانه نبود، دولت تلاش می‌کرد دست‌کم ظاهر حمایت را حفظ کند.

🔹در اوکراین، شرایط متفاوت بود. وقتی درگیری نظامی با روسیه آغاز شد، دولت با حمایت‌های گسترده بین‌المللی مواجه شد. اما آنچه مهم بود، این بود که چگونه این حمایت‌ها را به زندگی روزمره مردم برساند.

🔹دولت بخشی از اجاره مسکن را برای خانواده‌هایی که خانه‌شان را از دست داده بودند، پرداخت می‌کرد. مدرسه‌هایی در شهرهای امن‌تر بازسازی شد. اقتصاد اوکراین، با اینکه در محاصره و حمله بود، با یک سری سیاست‌های فوری زنده نگه داشته شد.

🔹کشورهای اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم، وضعیتی به‌مراتب بحرانی‌تر را تجربه کردند. نصف شهرها ویران شده بود، زیرساخت‌ها نابود، بازارها مرده. اما آنچه اروپا را دوباره به پا کرد، فقط پول نبود؛ اعتماد و برنامه بود.

🔹آمریکا با «طرح مارشال»، میلیاردها دلار کمک مالی به اروپای جنگ‌زده اختصاص داد.

🔹دولت‌ها از همان ماه‌های اول، برنامه‌های اشتغال‌زایی را کلید زدند، مراکز آموزشی را بازگشایی کردند و به مردم اطمینان دادند که آینده‌ای هست. این، مهم‌ترین سرمایه پس از جنگ بود: اطمینان از اینکه دولت در میدان مانده است.

🔹در ویتنام، در همان سال‌های ابتدایی جنگ، دولت قیمت کالاهای اساسی را تثبیت کرد، مزارع جمعی راه انداخت و سعی کرد کم‌ترین غذا را به همه برساند. مردم از جنگ خسته بودند و دولت این را فهمید؛ به‌جای نمایش قدرت، سعی کرد زندگی را به مردم برگرداند.

🔹و حالا نوبت ماست. اگر حمایت‌ها و برنامه‌های جامع و هدفمند به سرعت اجرا نشود، تبعات اقتصادی و اجتماعی این روزها می‌تواند سال‌ها بر جامعه سایه بیفکند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #جنگ #پساجنگ #آتش_بس #معیشت_مردم #سیاست_های_حمایتی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

توسعه از دل ویرانی؛ راه نجات کشورها پس از جنگ

🔹بازسازی اقتصادی پس از جنگ، یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که کشورها برای بازگشت به ثبات و توسعه پایدار با آن روبه‌رو می‌شوند.

🔹گزارش برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) در سال ۲۰۰۸ با عنوان «بازسازی اقتصادی پساجنگ: تقویت نبوغ محلی»، به این موضوع پرداخته و سه محور کلیدی برای سیاست‌گذاری مؤثر معرفی کرده است: تمرکز بر ظرفیت‌های بومی، حفظ ثبات اقتصاد کلان و استفاده هدفمند از کمک‌های بین‌المللی.

🔹در این گزارش تأکید شده است که کشورهایی که پس از جنگ با تخریب گسترده، ضعف دولت، بیکاری شدید و نفوذ شبکه‌های جنایی مواجه‌اند، در صورتی موفق به بازسازی می‌شوند که بر توان داخلی تکیه کنند. حمایت از جوامع محلی، کسب‌وکارهای کوچک و نهادهای جان‌سالم‌به‌در‌برده، اساس بازسازی پایدار است.

🔹از سوی دیگر، مشکلات اقتصاد کلان مانند تورم، کسری بودجه و ضعف سرمایه‌گذاری، نیازمند سیاست‌هایی دقیق، تدریجی و هماهنگ است. تجربه جهانی نشان می‌دهد که رشد اقتصادی پایدار، نه‌تنها شاخصی از موفقیت بازسازی است، بلکه شرطی اساسی برای جلوگیری از بازگشت درگیری محسوب می‌شود.

🔹در نهایت، کمک‌های خارجی در کشورهایی که خشونت به پایان رسیده و اراده سیاسی برای اصلاح وجود دارد، می‌تواند نقش مکمل ایفا کند. اما این کمک‌ها باید در کنار اصلاح ساختار اداری، افزایش شفافیت و نهادسازی انجام گیرد.

🔹نتیجه نهایی گزارش آن است که بازسازی موفق، فرآیندی بومی، جامع و تدریجی است که به‌جای اتکا صرف بر کمک خارجی، باید از درون جامعه رشد کند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #پساجنگ #سیاستگذاری #توسعه #بازسازی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir