‍ 📝مدیریت شعارزده
🔻بررسی دلایل شکل گیری رفتارهای پوپولیستی در بحران ها در گفت وگوی تجارت فردا با موسی غنی نژاد

🔸نمی توان مدعی شد که مردم به جای سیاستگذاری درست، خواهان حضور نمایشی مسوولان و مدیران هستند و به عبارتی به آن دامن می زنند بلکه برخی مدیران هستند که ترجیح می دهند برای توجیه و تحت الشعاع قرار دادن ناکارآمدی اجتماعی و مدیریتی خود، از طریق حضور نمایشی عمل کنند و پوششی بر کم کاری ها قرار دهند.
🔸ضوابط جای خود را به روابط داده و ضوابط حاکم نیست و این سبب می شود یک سیستم از کارکرد اصلی خود بازبماند زیرا افراد در سیستم به جای ایفای وظیفه تعریف شده خود، به ویژه در بحران ها به دنبال آن هستند که به صورت موقت و کوتاه مدت مشکلات را از سر خود باز کنند و تقصیر را به گردن دیگری بیندازند.
🔹ما نیازمند اصلاحات اساسی و بازنگری جدی و حتمی در نظام مدیریتی کشور و از جمله انتخاب مدیران هستیم و نظام اداری و مدیریتی ما باید مبتنی بر گزینش شایستگان به معنای واقعی باشد. مشکل آن است که مدیران ما بر اساس رویکردهای سیاسی و آنکه دیدگاه های منطبق با فلان جناح و جریان دارند انتخاب می شوند و معیاری که در درجه آخر قرار گرفته، توانایی و کارآمدی مدیریتی است. به عبارت دیگر می توان گفت وقتی مصلحت های کوتاه مدت سیاسی به جای مصلحت های بلندمدت ملی حاکم شود و کارآمدی جای خود را به حامی پروری بدهد، نتیجه آن سر کارآمدن مدیرانی است که در مواقع بحرانی توان مدیریت ندارند.

🖇متن کامل مصاحبه را در فایل ضمیمه مطالعه نمائید.
#پوپولیسم #مصاحبه #تجارت_فردا
@ghaninejad_mousa

📝مزیت تجارت آزاد
✍🏻 موسی غنی نژاد

مصاحبه با تجارت فردا
۱۵ تیر ماه ۱۳۹۸

⭕️ برای اینکه شرایط دشوار فعلی را ترسیم کنیم اول باید ببینیم چرا و چگونه به این نقطه رسیدیم؟

🔹اقتصادایران یک بار دیگر در تله رکود تورمی گرفتار شده است. دو عامل مهم در ایجاد شرایط فعلی وجود دارد، اولی را باید در سیاستگذاری غلط اقتصادی جست و جو کرد و دومی را در تشدید فشارهای بیرونی. هرکس شناخت مختصری از اقتصاد ایران داشته باشد می‌داند که سیاست‌گذاری غلط ما را به این نقطه رسانده است. این تصمیم‌ها از درون ساختار سیاسی و از آبشخور تفکرات چپ گرایانه و معتقد به اقتصاد دولتی برخاسته و جایی در علم اقتصاد ندارد.

🔹به طور مثال منشأ خیلی از گرفتاری‌های اقتصادایران کسری بودجه است. کسری بودجه مزمن به خصوص در سال‌های بعد از انقلاب، ناشی از اصرار سیاست‌مداران به پرداخت یارانه و سیاست‌های یارانه‌ای است؛ یارانه به تولید، یارانه به مصرف، یارانه به همه چیز. این همه یارانه پیدا و پنهان، کسری بودجه را زیاد می‌کند، دولت هم این حجم از کسری بودجه را نمی‌تواند تامین کند پس به منابع بانک مرکزی متوسل می‌شود و به این ترتیب بنزین روی آتش تورم می‌ریزد.

🔹فکر می‌کنید دولت در برابر افزایش تورم چه سیاستی در پیش می‌گیرد؟ همین که تورم افزایش پیدا می‌کند و فشار بر مردم بیشتر می‌شود، دولت سرکوب را در دستور کار قرار می‌دهد. سرکوب قیمت، سرکوب نرخ ارز، سرکوب تجارت و ... واقعا چرا؟ دولت گمان می‌کند با واردات می‌شود تورم را کنترل کرد. فکر می‌کند اگر نرخ ارز را پایین بیاورد، تورم را می‌شود کاهش داد و با قیمت‌گذاری در داخل به سرکوب بازار می‌پردازد. نتیجه تلاش‌های دولت برای حل مساله چیست؟ درست نتیجه برعکس می‌دهد.

🔹وقتی بازارها را سرکوب می‌کنید و با عنوان خدمت گذاری، نرخ ارز را تثبیت می‌کنید، تولید کاهش پیدا می‌کند و دیگر کسی انگیزه تولید ندارد. چون تولید دیگر صرف نمی‌کند. در نتیجه اقتصاد در تله رکود تورمی گرفتار می‌شود. وقتی بازار تحدید و قیمت سرکوب می‌شود، تولید هم پایین می‌آید و با کاهش عرضه، قیمت افزایش پیدا می‌کند و باز تورم تشدید می‌شود. تورم یعنی تضعیف قدرت خرید پول. وقتی تورم می‌شود یعنی قدرت خرید پول ملی کاهش پیدا می‌کند و وقتی قدرت خرید پول ملی کاهش پیدا کرد معنایش این است که ارزهای خارجی گران تر می‌شود.

🔹در چنین شرایطی تحریم هم فشار مضاعفی به ما وارد کرده و مجال رشد را از اقتصاد ایران گرفته است. واضح است که تحریم‌ دولت را از درآمدهای نفتی محروم می‌کند. وقتی درآمدهای نفتی کاهش پیدا کند دولت قادر به انجام خیلی از مأموریت‌هایش نخواهد بود. ضمن این که آن بخش از رشد اقتصادی که به واسطه فعالیت‌های دولت ایجاد می‌شود دیگر محقق نخواهد شد.

🔹برای مدیریت وضع موجود به طور مشخص دو دیدگاه وجود دارد:

1⃣راه حل اول، روشی است که سیاستمداران چپ‌گرا مطرح و به نوعی دولت هم اعمال می‌کند. یعنی توسل به سیاست‌های کنترل اقتصاد و سرکوب قیمت‌ها. پیش از این اشاره کردم که این سیاست‌ها در نهایت به کاهش تولید و افزایش تورم ختم می‌شود. ظاهرا این سیاست اثر خودش را گذاشته چون تولیدکننده‌ها می‌گویند برنامه ما این است که به طور منظم تولید را کاهش دهیم، چون هیچ فایده‌ای ندارد.

2⃣اما راه حل اقتصاددانان چیست؟ راه حل درست اتکا به قوانین علمی اقتصاد است و اینکه دولت تجارت را هرچه بیشتر تشویق کند؛ چون صادرات در هر شرایطی باعث رونق تولید می‌شود. عجیب است که در چنین شرایطی دولت تا می‌تواند تجارت خارجی را محدود و مشکل را مضاعف می‌کند. در این شرایط بهترین کار و درست ترین سیاست، سیاست تجارت آزاد است. دولت باید اجازه بدهد که فعالان اقتصادی هم در داخل و هم در تجارت خارجی آزادانه فعالیت کنن. دولت نباید کالاها را قیمت‌گذاری کند و نرخ ارز را نباید دستوری تغییر دهد. در تجارت آزاد، ضعیف ترین بازیگران هم نقشی برای بازی کردن دارند. این را قانون اقتصاد می‌گوید، کدام قانون؟ قانونی که به قانون همکاری ریکاردو معروف است. قانون معروف به مزیت‌ نسبی.

🔹حتما می‌دانید در ماه‌های گذشته دولت به بهانه افزایش قیمت پیاز در بازارهای داخل،از صادرات آن جلوگیری کرد.گمان کردند با جلوگیری از صادرات، قیمت پیاز در ایران کاهش پیدا می‌کند. قانون مزیت نسبی می‌گوید این کار اشتباه است. اگر دولت تجارت پیاز را آزاد کند، تجار از مرزهای غربی با قیمت 15 هزار تومان صادر می‌کنند و از مرزهای شرقی، مثلا از پاکستان به قیمت 1500 تومان وارد می‌کنند و قیمت در داخل متعادل می‌شود.

🔹 اگر سیاستمداران مردم را آزاد بگذارند و مانع ایجاد نکنند،خیلی از مسائل حل می‌شود. فضیلت تجارت آزاد این است که مردم بدون اینکه دولت خبر داشته باشد مساله خود را حل می‌کنند، به شرط اینکه دولت برای آنها دردسر درست نکند.


#یارانه #مداخله_دولت #مصاحبه
#سرکوب_قیمت


@ghaninejad_mousa

📝بازگشت به دهه تاریک تاریخ اقتصاد
🗞بررسی نظام کوپنی و تحلیل رابطه پول و کالا در گفت‌وگوی #تجارت_فردا با موسی غنی‌نژاد

🔹فردی سخن از قطع رابطه پول و کالا می‌گوید، یعنی ابتد این فرض را پذیرفته که می‌توان این رابطه را قطع کرد. این طرز فکر، نشان‌دهنده فقر شدید دانش اقتصادی و فراتر از آن فقر عقل سلیم است. رابطه پول و کالا، یک رابطه مصنوعی ایجاد شده توسط سیاستگذار نیست که بعد بتوان آن را حذف کرد. این یک رابطه ضروری در نظام مبادله‌ای است که خودبه‌خود شکل می‌گیرد. در یک جامعه چند میلیونی که تعداد زیادی کالا در حجم بالا مبادله می‌شود، وجود پول یک ضرورت انکارناپذیر است چون مبادله کالا به کالا به شدت ناکارآمد و محدود است.

🔸راه‌اندازی دوباره کوپنیسم فقط در حوزه محدود کالاهای اساسی می‌تواند کار کند، ولی تا زمانی که تورم وجود داشته باشد، نارضایتی و افزایش قیمت و کمبود کالا هم خواهد بود. توزیع کوپن مساله را حل نمی‌کند. حل مساله در چاره‌جویی برای تورم است. اولویت بحث باید راهکارهای کنترل تورم باشد، نه توزیع کوپن.

🔹بهترین راه که در جهان هم تجربه شده، این است که به خانوارهای کم‌درآمد و آسیب‌پذیر به طور مستقیم کمک مالی صورت بگیرد. حال سوال این است که دولت برای این کار منابع را چگونه باید تامین کند؟ راه درست این است که یارانه قیمتی به کالاهایی که نیازی به پرداخت یارانه به آن نیست، مانند حامل‌های انرژی، قطع شود. در صورت اصلاح قیمتی منابع زیادی برای دولت حاصل می‌شود که با آن می‌تواند به طور هدفمند‌تر به خانواده‌هایی که در شرایط تنگنا و عسرت به سر می‌برند، کمک کند. ضمن این که این کمک نباید شکل دائمی به خود بگیرد، و باید در راستای گذر از شرایط سخت و توانمندسازی باشد. دولت نباید قول درآمد دائمی بدهد.

🔸عده‌ای در حال درست کردن یک تصویر طلایی از اقتصاد دهه 60 هستند، در حالی که این دهه یکی از تاریک‌ترین دوره‌های اقتصاد ایران در طول تاریخ است. طی این دهه مردم فداکاری‌های زیادی در خط مقدم جبهه‌، پشت جبهه، کمک به دیگران و ... کردند که فراموش‌شدنی نیست اما وضعیت اقتصاد در این دوره جزو بدترین‌ها و تاریک‌ترین‌های تاریخ اقتصاد ایران است. در این دوره نظام کوپنیسم و اقتصاد توزیعی شبه‌کمونیستی راه‌اندازی شد که به شدت فسادآور بود.

🔸در دفاع از دهه 60 گفته می‌شود که انحراف در اقتصاد ایران از سیاست‌های اقتصادی دوره سازندگی شروع شد در حالی که انحراف از همان دهه 60 آغاز شده بود و در دهه 70 آشکار و نمایان شد. وقتی که مرحوم هاشمی رفسنجانی در خطبه‌های نماز جمعه در دفاع از باز شدن فضای اقتصاد تاکید کردند که ثروتمند شدن بد و مذموم نیست و قبح نادرستی که در جامعه وجود داشت، شکست؛ آن‌وقت مشخص شد که یک عده چقدر در همان دهه 60 ثروتمند شده¬اند بدون این که دستی در تولید و ایجاد ارزش افزوده داشته باشند، اینها گروه‌هایی بودند که از همان سیاست‌های کوپنی و نظام توزیع رانتی و انحصارها ثروتمند شده بودند.

🔸سیاستگذار می‌داند که این اقدام فسادآمیز خواهد بود، همان‌طور که اکنون به ناکارآمدی و فسادزا بودن ارز 4200 تومانی پی برده است اما هم‌چنان این سیاست را ادامه می‌دهد. چرا بازار ارز را آزاد نمی‌کنند و از ارز ترجیحی، نیما، سنا و ... دست برنمی‌دارند؟ سیاستمداران ما عادت کرده‌اند در برابر تحلیل علمی و آموزه‌های اقتصادی، بگویند که این تحلیل‌ها مختص کتاب‌ها و جزوات دانشگاهی است و به درد عالم واقع نمی‌خورد.


#کوپنیسم #دهه60 #مصاحبه
@ghaninejad_mousa