Forwarded from شعر مذهبی رضیع الـحسین
#حضرت_موسی_بن_جعفر_شهادت
#امام_کاظم_شهادت
پناه عالمـم اما خودم پنـــاه ندارم
به غیر خاک سیه چال تکیه گاه ندارم
غریب تر زمنِ خون جگر زمانه ندارد
از این سیاهیِ مطموره کس نشانه ندارد
ـــــــ
دگر به گوشه‌ی زندان نمانده جان به تن من
به زیر حلقه‌ی زنجیر خُرد شد بدن من
صبا اگر گذری افتدت به شهر مدینه
ببر سلام مرا سوی دختران حزینه
بگو که وعده‌ی دیدار ما شود به قیامت
بگو پدر نمیاید از این سفر به سلامت
ز قول من به رضایم بگو امان ز جدایی
رسیده لحظه‌ی آخر به دیدنم نمیایی؟
نگو به دخترم از دست و پای سلسله بسته
خبر نده زغل جامعه ، ز ساق شکسته
نگو زسندی شاهک وَ حرف بد زدنش را
نگو به پیکر رنجور من لگد زدنش را
نگو که خون شده از بیحیایی اش جگرمن
سـر نمــــــــازم و فـریـاد می زند به سر من
خبر نده ز غریبی ، زتنگیِ قفس من
نگو میان سیه چال حبس شد نفس من
نگو که خون شده جاری ز زخم های تن من
شبیــــــه مـادر مظلـــــومه آب شد بدن من
اگرچه از غم هجران اسیر درد و بلایید
هزار شکــــر خدارا که در پنـــاه رضایید
به روی خاکم و اما به یاد خدّ تریبم
وگریه می کنم اینجا به یاد جد غریبم
همیشه روضه‌ی گودال غصه‌ی جگرم بود
میان قتلگه افتاده چشم او به حرم بود
و می کشید روی خاکِ قتلگه پر و بالش
چه آتشی به دلش زد صدای اهل و عیالش
به قتلگاه نفس می کشد بریده بریده
خدا به خیر کند فاطمه خمیده رسیده
به سر زنان روی تل خواهر حزینه نشسته
خدا به خیر کند شمر روی سینه نشسته
#محمد_علی_قاسمی_خادم
@raziolhossein
#امام_کاظم_شهادت
پناه عالمـم اما خودم پنـــاه ندارم
به غیر خاک سیه چال تکیه گاه ندارم
غریب تر زمنِ خون جگر زمانه ندارد
از این سیاهیِ مطموره کس نشانه ندارد
ـــــــ
دگر به گوشه‌ی زندان نمانده جان به تن من
به زیر حلقه‌ی زنجیر خُرد شد بدن من
صبا اگر گذری افتدت به شهر مدینه
ببر سلام مرا سوی دختران حزینه
بگو که وعده‌ی دیدار ما شود به قیامت
بگو پدر نمیاید از این سفر به سلامت
ز قول من به رضایم بگو امان ز جدایی
رسیده لحظه‌ی آخر به دیدنم نمیایی؟
نگو به دخترم از دست و پای سلسله بسته
خبر نده زغل جامعه ، ز ساق شکسته
نگو زسندی شاهک وَ حرف بد زدنش را
نگو به پیکر رنجور من لگد زدنش را
نگو که خون شده از بیحیایی اش جگرمن
سـر نمــــــــازم و فـریـاد می زند به سر من
خبر نده ز غریبی ، زتنگیِ قفس من
نگو میان سیه چال حبس شد نفس من
نگو که خون شده جاری ز زخم های تن من
شبیــــــه مـادر مظلـــــومه آب شد بدن من
اگرچه از غم هجران اسیر درد و بلایید
هزار شکــــر خدارا که در پنـــاه رضایید
به روی خاکم و اما به یاد خدّ تریبم
وگریه می کنم اینجا به یاد جد غریبم
همیشه روضه‌ی گودال غصه‌ی جگرم بود
میان قتلگه افتاده چشم او به حرم بود
و می کشید روی خاکِ قتلگه پر و بالش
چه آتشی به دلش زد صدای اهل و عیالش
به قتلگاه نفس می کشد بریده بریده
خدا به خیر کند فاطمه خمیده رسیده
به سر زنان روی تل خواهر حزینه نشسته
خدا به خیر کند شمر روی سینه نشسته
#محمد_علی_قاسمی_خادم
@raziolhossein