#شعررتبه_ی_اول_کنگره_گوهری_ازمخزن_سرالهی
در سینه ام دوید غمی ناگهان چرا؟
اشکم چکید بر در این آستان چرا؟
ای آسمان ! بگو که در این تربت غریب
افتاده است تکّه ای از کهکشان چرا؟
بانوی زینبیّه ی نصف جهان ! بگو
معصومه در قم است و تو در اصفهان چرا؟
تو زینبی و راحت روح ابوالحسن !
در مشهد است جای تو در ارزَنان چرا؟
گیرم که آمدی تو به این شهر بی رضا
مهر سکوت را زده ای بر زبان چرا؟
گیرم فلک به آل علی بست راه را
آخر به این پرنده ی بی آشیان چرا؟
در حسرت رضا جگرت تکه تکه سوخت
رحمی اگر نکرد زمین ، آسمان چرا؟
ای نقش نقش چادر زهرا به چادرت
ماندی غریب گوشه ی نقش جهان چرا؟
بانو اگر جهان به مقام تو پی نبرد
حرفی نبود ، مردم نصف جهان چرا؟
هی رود می زند که زمانی نگه نداشت
زاینده رود حرمت این میهمان چرا؟
از هم گسیخت سلسله ی آل یا و سین
هر گوشه سوخت شمعی از آن کاروان چرا؟
از دود مان حضرت خورشید قرن هاست
گیرم نیامدند ، امام زمان چرا؟
این شهر با حضور تو معنا گرفته است
یعنی که بوی امّ ابیها گرفته است
زهرا ز پاره های تنش ارمغان گذاشت
زینب همان گلی است که در اصفهان گذاشت
آورد از مدینه به ایران ، یکی یکی
هر گوشه یک مسافر از آن کاروان گذاشت
از اصفهان و مشهد و شیراز تا به قم
هر جا برای گم شدگان یک نشان گذاشت
هر گوشه یک ستاره و یک ماه و آخرش
خورشید را برای خراسانیان گذاشت
دروازه ی مدینه ز مشهد شروع شد
تا ثامن الحجج قدمش را درآن گذاشت
می خواست تا که نصف جهان زینبی شوند
زهرا چه منّتی به سر اصفهان گذاشت
این شد که خاک نصف جهان سرمه خیز شد
این سرمه را به چشم تمام جهان گذاشت
اُخت الرّضا سلاله ی خورشید هفتمش
دردانه گوهری است که در " اَرزنان " گذاشت
ایران سر بلند ! برای نجات تو
تا روز حشر ، فاطمه پا در میان گذاشت
" کشفُ الخَبیّة "، قبر تو را آشکار کرد 1
پا روی آفتاب مگر می توان گذاشت؟
سبز آمدی و سبز گذشتی ، قدم به چشم
تقدیر اگر بهار تو را با خزان گذاشت
تنها زمین نصیب تو داغ رضا نکرد
این داغ را به سینه ی هفت آسمان گذاشت
چیزی برای عرض ارادت نداشتم
دنیا برای من که همین یک زبان گذاشت
عالم پر از زراری زهرای اطهر است
ایران من که خانه ی موسی بن جعفر است
1- کشف الخبیّة عن مقبرة الزینبیّة تألیف آقا میرزا محمد علی معلّم حبیب آبادی
#عباس_شاه_زیدی_خروش_اصفهانی
@yek_joreh_ghazal
@baghsaeb 🌲🌲🌲
در سینه ام دوید غمی ناگهان چرا؟
اشکم چکید بر در این آستان چرا؟
ای آسمان ! بگو که در این تربت غریب
افتاده است تکّه ای از کهکشان چرا؟
بانوی زینبیّه ی نصف جهان ! بگو
معصومه در قم است و تو در اصفهان چرا؟
تو زینبی و راحت روح ابوالحسن !
در مشهد است جای تو در ارزَنان چرا؟
گیرم که آمدی تو به این شهر بی رضا
مهر سکوت را زده ای بر زبان چرا؟
گیرم فلک به آل علی بست راه را
آخر به این پرنده ی بی آشیان چرا؟
در حسرت رضا جگرت تکه تکه سوخت
رحمی اگر نکرد زمین ، آسمان چرا؟
ای نقش نقش چادر زهرا به چادرت
ماندی غریب گوشه ی نقش جهان چرا؟
بانو اگر جهان به مقام تو پی نبرد
حرفی نبود ، مردم نصف جهان چرا؟
هی رود می زند که زمانی نگه نداشت
زاینده رود حرمت این میهمان چرا؟
از هم گسیخت سلسله ی آل یا و سین
هر گوشه سوخت شمعی از آن کاروان چرا؟
از دود مان حضرت خورشید قرن هاست
گیرم نیامدند ، امام زمان چرا؟
این شهر با حضور تو معنا گرفته است
یعنی که بوی امّ ابیها گرفته است
زهرا ز پاره های تنش ارمغان گذاشت
زینب همان گلی است که در اصفهان گذاشت
آورد از مدینه به ایران ، یکی یکی
هر گوشه یک مسافر از آن کاروان گذاشت
از اصفهان و مشهد و شیراز تا به قم
هر جا برای گم شدگان یک نشان گذاشت
هر گوشه یک ستاره و یک ماه و آخرش
خورشید را برای خراسانیان گذاشت
دروازه ی مدینه ز مشهد شروع شد
تا ثامن الحجج قدمش را درآن گذاشت
می خواست تا که نصف جهان زینبی شوند
زهرا چه منّتی به سر اصفهان گذاشت
این شد که خاک نصف جهان سرمه خیز شد
این سرمه را به چشم تمام جهان گذاشت
اُخت الرّضا سلاله ی خورشید هفتمش
دردانه گوهری است که در " اَرزنان " گذاشت
ایران سر بلند ! برای نجات تو
تا روز حشر ، فاطمه پا در میان گذاشت
" کشفُ الخَبیّة "، قبر تو را آشکار کرد 1
پا روی آفتاب مگر می توان گذاشت؟
سبز آمدی و سبز گذشتی ، قدم به چشم
تقدیر اگر بهار تو را با خزان گذاشت
تنها زمین نصیب تو داغ رضا نکرد
این داغ را به سینه ی هفت آسمان گذاشت
چیزی برای عرض ارادت نداشتم
دنیا برای من که همین یک زبان گذاشت
عالم پر از زراری زهرای اطهر است
ایران من که خانه ی موسی بن جعفر است
1- کشف الخبیّة عن مقبرة الزینبیّة تألیف آقا میرزا محمد علی معلّم حبیب آبادی
#عباس_شاه_زیدی_خروش_اصفهانی
@yek_joreh_ghazal
@baghsaeb 🌲🌲🌲