اگر رَخت از جهان بیرون نهی بِه
از این تَردامَنان گَر وارَهی بِه

تماشاگاه جانَت بَس فراخ است
اگر زین تَنگنا بیرون جَهی بِه

گلِ اومید از این‌ها نَشکُفَد هیچ
اگر خارِ دلِ خود کَم نهی بِه

چو قوتِ شمع هَم از شمع باشد
حقیقت عُمر او در کوتَهی بِه

به گِردِ بیدِ بی‌بَر چَند گَردی؟
غَرَض سایه‌ست، هَم سَروِ سَهی بِه

زِ دونان سوی صاحب‌دولتی شو
که تیزِ خواجه از ریشِ رهی بِه

تَملُّق کُن چون دُشمن گَشت غالب
چو دَرمانی زِ شیری، روبَهی بِه

بِهی کُن گَر کسی بَد کَرد با تو
که دانَد هَرکسی کَز بَد، بِهی بِه

زِ عِلم و حکمتَت کاری نَیایَد
وَگَر نی، اَبلهی کُن کابلَهی بِه.

#مولاناکمال‌الدین‌عبدالرزاق
#کمال‌الدین‌اسماعیل‌اصفهانی
#خلاق‌المعانی

سفینه‌ی ترمد؛ محمّدبن یغمور؛ به کوشش امید سروری با همکاری سیدباقر ابطحی؛ انتشارات دکتر محمود افشار با همکاری انتشارات سخن؛۱۳۹۵: ۲۹۲.
https://tttttt.me/tarikhfarhanghonariranzamin