وطنم! ای عقابی که منقار شعله‌ورت را پنهان می‌کنی، در چشم‌هایم!
از خلال شاخه‌های چوب... تمام آنچه که در پیشگاه مرگ مالکش هستم
پیشانی ‌است و خشم
و من وصیت کردم که قلبم را چون درختی بکارند
و پیشانی‌ام را لانه‌یی برای گنجشکان!
ای عقابی که سزاوار بال‌هایت نیستم!
وطنم! ما با زخم‌های تو زاده و بزرگ شدیم
و میوۀ بلوط خوردیم،
که شاهد میلاد سحرگاهت باشیم!

#حسین_پناهی
#کابوس‌های_روسی




@asheghanehaye_fatima