‍ در تراكمی از جهان‌های موازی
و خطوط نامتقاطع
از درون تو عبور خواهم كرد روزی...
عبور من از تو
شايد بال زدن پروانه‌ای باشد از فراز يك ديوار
يا پيله‌ای كه به سمت ماه گشوده می‌شود
به سوی حجمی از ابرهای در هم تنيده‌ی آبستن
در تو فرو خواهم شد
بر سطحی شيشه‌ای كه از آن طرف ما همه‌چيز در شفافيتی محض قابل ديدن است
شايد هم در سفری حجمی، باد در يك شوخ‌وشنگی بازيگوشانه، مارا به سوی هم متمايل كند كمی

كسی چه می‌داند،
ديدار دوباره‌ی من و تو در كدام يك از وضعيت‌های احتمالی اتفاق می‌افتد؟
هرچه هست،
اين روزها عجيب دلم را به قانون جهان‌های موازی ، شيطنت باد و بال پروانه خوش كرده‌ام
به آينده‌ای موهوم در حجمی از ابرهای باران‌زا...



#پروین_سلاجقه

@asheghanehaye_fatima