.
.
میترسم از تاریک روشن ها
از قبل و بعد گریه ی زن ها
از زندگی با هم
ولی تنها
.
.
از بدرقه تا راه آهن ها
از شوق غمگین رسیدن ها
از دوستت دارم شنیدن ها
از هرچه با من هست
می ترسم
.
.
از چای مانده روی میز او
از آرزوهای عزیز او
از اسم روی سینه ریز او
از ریتم موزیک مریض او
از هرچه با من هست
می ترسم
.
.
من می شناسم مثل غم او را
انگیزه ی آن چشم و ابرو را
آن خنده های ماجراجو را
آن تخت خواب مست
آن بو را
.
.
گم کرده بودم آن خیابان را
پرواز روی بام تهران را
بغض کنار سیدخندان را
قرض قرار چای و قلیان را
.
.
آن موی بی رحم پریشان را
آن موی بی رحم پریشان را
من می روم
من می روم
پیدا کنم
آن را...

@asheghanehaye_fatima

#حسین_غیاثی
#پرواز_روی_بام_تهران