مگر نه این است که عشق در این جهان رخ میدهد؟ رخدادی است که نمی توان آن را در چارچوب قوانین جهان پیش بینی یا محاسبه کرد. هیچ چیزی به آدمی این قدرت را نمی دهد که این برخورد را از پیش ترتیب دهد - نه حتا سایت دوست یابی «میتیک» و نه آن چت های بلند و مقدماتی! سرانجام شما همدیگر را از نزدیک می بینید، این هم از این، که خارج از کنترل است! و با این حال عشق را نمی توان به مواجهه ی نخستین تقلیل داد، زیرا عشق یعنی برساختن.
معمای تفکر در باب عشق، استمرار زمان لازم برای شکفتنش است.
به واقع، شور و وجد آن آغازها نیست که توجه برانگیز و استثنایی است؛ بدیهی است این آغازها وجد آور و پرشور هستند، لیکن عشق خاصه نوعی برساختن است که تداوم یابد. می توان گفت عشق یک ماجراجویی قرص و محکم است. وجه ماجراجویی ضروری است، اما همچنین به سرسختی و ایستادگی نیاز دارد؛ دست شستن از عشق با اولین مانع، با اولین اختلاف نظر جدی، با اولین دعوا، تنها از شکل انداختن عشق است؛ عشق واقعی آن عشقی است که به طور مستمر، گاه دردناک، بر موانعی که زمان و فضا و جهان افراشته است ظفر یابد.

@asheghanehaye_fatima


#در_مدح_عشق 📚
#آلن_بدیو و #نیکلاس_ترونگ 👤
ترجمه بابک داور پناه، امیرهوشنگ افتخاری