تو راعاشقانه میبوسم
تا با گرمي نفسهايم،به لبانت جان دهم
وبا گرمی نفسهايت،جانی دوباره گيرم
دوستت دارم
با همه هستی خود،ای همه هستی من
وهزاران بار خواهم گفت
دوستت دارم را

#نيما_يوشيج

.

@asheghanehaye_fatima



دلم يک باغ پر نارنج
دلم آرامش ِتُرد وُ لطيف ِصبح شاليزار
دلم صبحی سلامی بوسه ای عشقی
نسيمي عطر لبخندي
نواي دلکش تار و کمانچه
از مسيری دورتر حتي
دلم_شعری_سراسر_دوستت_دارم
دلم دشتی پر از آويشن و گل پونه می خواهد
دلم مهتاب میخواهد که جانم را بپوشاند
دلم آوازهای سرخوش مستانه می خواهد
دلم_تغيير_میخواهد


#نيما_يوشيج

@asheghanehaye_fatima

نسیم خنکی که موهایت را تکان می‌دهد،
صدای من است ...
بارها از تو می گذرد
و تو
او را نخواهی شناخت ...!


#نيما_يوشيج


...🚶...

🌾

نسیم خنکی...
که موهایت را تکان می دهد
صدای من است...
بارها از تو می گذرد و
تو او را نخواهی شناخت!

#نيما_يوشيج

@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima


تو را عاشقانه‌ میبوسم
تا با گرمی نفس هايم
به لبانت جان دهم "
و با گرمی نفس هايت
جانی دوباره گيرم
دوستت دارم "
با همه هستی خود
ای همه هستی من "
و هزاران بار خواهم گفت
دوستت دارم را .....


#نيما_يوشيج

در شبِ سردِ زمستانی
کوره‌ی خورشید هم، چون کوره‌ی گرمِ چراغِ من، نمی‌سوزد؛
و به مانندِ چراغِ من
نه می‌افروزد چراغی هیچ،
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می‌افروزد.

من چراغم را در آمد رفتنِ همسایه‌ام افروختم، در یک شبِ تاریک؛
و شبِ سردِ زمستان بود،
باد می‌پیچید با کاج،
در میان کومه‌ها خاموش
گم شد او از من جدا زین جاده‌ی باریک؛
و هنوزم قصه بر یاد است
وین سخن آویزه‌ی لب:
«که می‌افروزد؟ که می‌سوزد؟
چه کسی این قصه را در دل می‌اندوزد؟»

در شبِ سردِ زمستانی
کوره‌ی خورشید هم، چون کوره‌ی گرمِ چراغِ من، نمی‌سوزد.




#نيما_يوشيج

@asheghanehaye_fatima