@asheghanehaye_fatima
لودویگ ویتگنشتاین، فیلسوف اتریشی، معتقد بود ما به طور کلی در خلق تصاویر موثر در ذهن دیگران موفق نیستیم. و همین موجب سوءبرداشت می شود. سوءبرداشتهایی که دائماً در زندگی آدم‌ها جریان دارد.
«اِما» دختری باهوش، زیبا، ثروتمند و البته مغرور است که حالا در اوج اعتماد به نفس قرار دارد. و در زندگی اطرافیانش دخالت کند و برایشان زوج پیدا کند......
توان اصلی فیلم در عوامل جانبی است جایی که در آن موسیقی بسیار زیبا و متناسب جریان دارد و مخاطب را به شور و رقص دعوت میکند. لوکیشنهای جذاب و دلنشین ایجاد می کند. ساختمان هایی با معماری سده هجده میلادی، لباس های زیبا و البته سنگین و رنگین که نشان از قدرت طراحی صحنه و لباس دارد. البته این همه زرق و برق باعث می شود که گاهی مخاطب فراموش کند، بار قصه معطوف به چیست.
بازی های فیلم، اگر چه شاهکار نیستند اما تمامشان بسیار زیبا و یک دستند.
فیلمنامه، قصه ی خود را از یک رمان، وام می گیرد. رمانی به همین نام که توسط جین آستین نوشته شده است. قصه ای که به دنیای جوانان می پردازد، قصه ای که شخصیت ها و درونیات آنها را خوب می شناسد. قصه ای که در آن، قرار است «اِما» دچار چالش هایی در زندگی اش شود.
اما فیلم بدون ایراد نیست. فیلمنامه ای که توسط النور کاتن به نگارش درآمده، در خلاصه کردن این قصه، در اندازه ی یک فیلم سینمایی، خوب عمل نکرده است. مطالبی که می خواهد بگوید، زیاد است. از طرفی در طول فیلم تعلیق و همزاد پنداری عمیق ایجاد نمی کند. فیلمنامه در کمدی اش نیز خیلی موفق نبوده، حتی با احتساب این مساله که یک فیلم برای یک فرهنگ و زبان بیگانه و در ترجمه ی دیگر بار کمدی اش کاهش می یابد.
البته کارگردانی آتمن دا وایلد نیز بسیار خوب بوده، اما آنقدر هم قوی نبوده که برخی مشکلات فیلمنامه را کاملا مرتفع کند.
در یک جمع بندی «اِما» محصول ۲۰۲۰ فیلم کمدی_درام بسیارخوب و خوش ساختی است که اگر به همان اندازه که در فرعیات قدرتمند بوده، در فیلمنامه و کارگردانی نیز قوی می بود، می توانست یکی از بهترین های امسال باشد.
#اما
#Emma 2020
#آتمن_دا_وایلد
#آنیا_تیلورجوی
#میا_گاث
#ناصر_بیگلو 🖊
لودویگ ویتگنشتاین، فیلسوف اتریشی، معتقد بود ما به طور کلی در خلق تصاویر موثر در ذهن دیگران موفق نیستیم. و همین موجب سوءبرداشت می شود. سوءبرداشتهایی که دائماً در زندگی آدم‌ها جریان دارد.
«اِما» دختری باهوش، زیبا، ثروتمند و البته مغرور است که حالا در اوج اعتماد به نفس قرار دارد. و در زندگی اطرافیانش دخالت کند و برایشان زوج پیدا کند......
توان اصلی فیلم در عوامل جانبی است جایی که در آن موسیقی بسیار زیبا و متناسب جریان دارد و مخاطب را به شور و رقص دعوت میکند. لوکیشنهای جذاب و دلنشین ایجاد می کند. ساختمان هایی با معماری سده هجده میلادی، لباس های زیبا و البته سنگین و رنگین که نشان از قدرت طراحی صحنه و لباس دارد. البته این همه زرق و برق باعث می شود که گاهی مخاطب فراموش کند، بار قصه معطوف به چیست.
بازی های فیلم، اگر چه شاهکار نیستند اما تمامشان بسیار زیبا و یک دستند.
فیلمنامه، قصه ی خود را از یک رمان، وام می گیرد. رمانی به همین نام که توسط جین آستین نوشته شده است. قصه ای که به دنیای جوانان می پردازد، قصه ای که شخصیت ها و درونیات آنها را خوب می شناسد. قصه ای که در آن، قرار است «اِما» دچار چالش هایی در زندگی اش شود.
اما فیلم بدون ایراد نیست. فیلمنامه ای که توسط النور کاتن به نگارش درآمده، در خلاصه کردن این قصه، در اندازه ی یک فیلم سینمایی، خوب عمل نکرده است. مطالبی که می خواهد بگوید، زیاد است. از طرفی در طول فیلم تعلیق و همزاد پنداری عمیق ایجاد نمی کند. فیلمنامه در کمدی اش نیز خیلی موفق نبوده، حتی با احتساب این مساله که یک فیلم برای یک فرهنگ و زبان بیگانه و در ترجمه ی دیگر بار کمدی اش کاهش می یابد.
البته کارگردانی آتمن دا وایلد نیز بسیار خوب بوده، اما آنقدر هم قوی نبوده که برخی مشکلات فیلمنامه را کاملا مرتفع کند.
در یک جمع بندی «اِما» محصول ۲۰۲۰ فیلم کمدی_درام بسیارخوب و خوش ساختی است که اگر به همان اندازه که در فرعیات قدرتمند بوده، در فیلمنامه و کارگردانی نیز قوی می بود، می توانست یکی از بهترین های امسال باشد.
#اما
#Emma 2020
#آتمن_دا_وایلد
#آنیا_تیلورجوی
#میا_گاث
#ناصر_بیگلو 🖊