دوستت دارم های اَت ؛
جانم را به آتش می کشد
و در اُوجِ خفقانی دلواپس اسیر
که بی وقفه ببارم !
سرشکِ عَجز و دودلیِ تنهایی ام را...

#مهناز_توماج(آوات)

@asheghanehaye_fatima

‌‍ اینگونه که می اندیشم ؛
تو را در تَوهمی بِکر می یابم ...
در کمینِ آغازهایِ نیامده و فانی
و قد کشیدنهای هرز و بی معنی ،

اینگونه که می اندیشم !!
سهمم از تو ...
حسرتی می شود ،
محکوم به واژگونی ...
در تیرگیِ آغوشی سرد و خالی ..

#مهناز_توماج(آوات)

@asheghanehaye_fatima

‌‍ پنجره های صریحِ آفتاب زده رو به ایوان باز اَند ؛
یاکریم های سقف نَغز می خوانند..
اطلسی ها به ظرافت بیدار..
و من در این بین،
با غزلخوانیِ لحنِ خوش آوازه ی صبح ...
سر به آغوشِ تو می سایم باز..

#مهناز_توماج(آوات)

@asheghanehaye_fatima

موج می زند تلاطم نبودنت ،
در لحـظه های آغشته به احتیاج ...
و من چه بی تابم و ناتوان
در صحّتِ صبحی پُر نیاز...

#مهناز_توماج(آوات)

@asheghanehaye_fatima

@Asheghanehaye_fatima



روییده ای از آفاق سینه ام
چون گیاه خودرویی یاغی

پیچیده ای به کالبدِ کالِ همیشه تشنه اَم
که عصاره ی جانم را در می کِشی ...

که بی رحمانه می کُشی،
و من چه بی اندازه دلخوش به این مُردنم ...
ای رخنه کرده در کُهولت تَنم ...

#مهناز_توماج

@asheghanehaye_fatima





بهار دستان توست ؛
در تلاقی باران و ناودان
آنگاه که در لمسِ
هزاران قطره اش
یکی تو نیستی ....



#مهناز_توماج(آوات)

@asheghanehaye_fatima



باید حرف زد ؛
جسور و بی پروا بی ترس
از ممنوعه های چِرکین عُرف پسند...

که شاید فرداهای در راه را،
مجبور به خاموشی باشیم...

که پیر شویم ،که دلهایمان در
گُسستن دستهایمان از هم بپوسَد ...

و چشمهایمان کم سوتر،
در تشخیصِ شباهت…......

#مهناز_توماج

@asheghanehaye_fatima



‍ ‍ ‍ بر من بتاب
ای آرام یافته ی خورشید
در بی تابی رسوای من ..

بر من بتاب ،
تا باری دیگر
در چیناچین سایه ی روشن آفتاب

روزنه ای باشم رنگارنگ
در فرا رویِ هر نوازش زیـــبا .
بر من بتاب....



#مهناز_توماج(آوات)



...🚶...

@asheghanehaye_fatima



می ایستم ..
و در من عبادتگاه قطور نیایش
به جولان خیز برمی دارد،

و من چون لکه ای بی وزن
در مطلق چهار دیواری اَم ..

به شرک بَرّاق تقدیری هزار رنگ
ایمان می آورم.



#مهناز_توماج‌‌(آوات)

@asheghanehaye_fatima

هَرَس می شوند ؛
در پسِ آینه های بی خواب ..

چشمان آماسیده
از بغض های کوتاه مانده!

و دلزدگیِ از نبودِن های بی تسکین
که در تداعیِ معانیِ محزون داغدارنَد




#مهناز_توماج(آوات)