@asheghanehaye_fatima
پر شد شب بی عبور، از چشم همه!
راهی ست به سمت نور، از چشم همه!
ای کاش دوباره باد، ما را ببرد-
تا دور شویم و دور...از چشم همه...
#محمد_قائدی
پر شد شب بی عبور، از چشم همه!
راهی ست به سمت نور، از چشم همه!
ای کاش دوباره باد، ما را ببرد-
تا دور شویم و دور...از چشم همه...
#محمد_قائدی
@asheghanehaye_fatima
نگاه زن، شب تاریک بخت است
سکوت مردها بغض درخت است
تو باید جغد باشی تا بفهمی-
میان جمع، تنهایی چه سخت است!
#محمد_قائدی
نگاه زن، شب تاریک بخت است
سکوت مردها بغض درخت است
تو باید جغد باشی تا بفهمی-
میان جمع، تنهایی چه سخت است!
#محمد_قائدی
@asheghanehaye_fatima
میترا پیامد #شب_چله است...نگاهی دیگر به این اتفاق:
شب، پیرمرد مرده ای از نسل کرگدن...
شب، رد پای مبهم فرمانده ای مخوف...
آغاز می کنم شب خود را به نام تو...
آغاز می کنی شب خود را به نام بوف...
شب، حلقِ حلقه حلقه ی یک متن مستمر...
شب، سایه ای ست روی اتاقی که روشن است
شب، روز اخته ای ست پر از چشم های تو
شب، عضو منهدم شده ای از تن من است
شب، از نگاه مرده ی لکّاته ها ولی-
اجرای ناتمام رُلی زیر پوستی ست
جایی برای رگ زدن دست کال من...
وقتی برای ریختن طرح دوستی ست
میترای من! پرنده ی ممنوع مشرقی!
سهم من از نگاه تو تاریکخانه شد
آجیل های خنده، لبت را فروختند...
چشمت اسیر توطئه ی هندوانه شد...
تو روح باستانی من در تن فلات...
گیس رهای یار سمنگانیِ منی
آواز دهلی از لب شیراز چشم من...
ناموس دوستان خراسانی منی...
از تو چه مانده غیر دو تا کاج لعنتی؟-
دل، خوش نکن به شعبده ی مرد ناصری...
از تو چه مانده؟ هیچ! به جز من که با تو ام...
با من چه مانده؟ جز تو که با من معاصری...
مثل همیشه مانده شده روی دست شهر-
تابوت زرد مزرعه های ملخ زده...
از بخت بد دوباره به هنگام رفتنت-
آبی که ریختم کف این جاده...یخ زده...
#محمد_قائدی
میترا پیامد #شب_چله است...نگاهی دیگر به این اتفاق:
شب، پیرمرد مرده ای از نسل کرگدن...
شب، رد پای مبهم فرمانده ای مخوف...
آغاز می کنم شب خود را به نام تو...
آغاز می کنی شب خود را به نام بوف...
شب، حلقِ حلقه حلقه ی یک متن مستمر...
شب، سایه ای ست روی اتاقی که روشن است
شب، روز اخته ای ست پر از چشم های تو
شب، عضو منهدم شده ای از تن من است
شب، از نگاه مرده ی لکّاته ها ولی-
اجرای ناتمام رُلی زیر پوستی ست
جایی برای رگ زدن دست کال من...
وقتی برای ریختن طرح دوستی ست
میترای من! پرنده ی ممنوع مشرقی!
سهم من از نگاه تو تاریکخانه شد
آجیل های خنده، لبت را فروختند...
چشمت اسیر توطئه ی هندوانه شد...
تو روح باستانی من در تن فلات...
گیس رهای یار سمنگانیِ منی
آواز دهلی از لب شیراز چشم من...
ناموس دوستان خراسانی منی...
از تو چه مانده غیر دو تا کاج لعنتی؟-
دل، خوش نکن به شعبده ی مرد ناصری...
از تو چه مانده؟ هیچ! به جز من که با تو ام...
با من چه مانده؟ جز تو که با من معاصری...
مثل همیشه مانده شده روی دست شهر-
تابوت زرد مزرعه های ملخ زده...
از بخت بد دوباره به هنگام رفتنت-
آبی که ریختم کف این جاده...یخ زده...
#محمد_قائدی
@asheghanehaye_fatima
جنس تن این مرگ مجسَّم، برفی ست
آینده ی این هوای مبهم، برفی ست
خورشید، دلش شکست وقتی فهمید؛
شش-دانگِ زمین، به نام آدم برفی ست!
#محمد_قائدی
جنس تن این مرگ مجسَّم، برفی ست
آینده ی این هوای مبهم، برفی ست
خورشید، دلش شکست وقتی فهمید؛
شش-دانگِ زمین، به نام آدم برفی ست!
#محمد_قائدی