@asheghanehaye_fatima


#شفای_زنانگی

صبح از خواب بیدار می‌شوی و صورت نشسته زره جنگ می‌پوشی و آغاز به جنگیدن می‌کنی ...
با لشکرِ غم‌ها ، لشکرِ دلتنگی‌ها ، لشکرِ نگرانی ‌های آینده ، لشکرِ خاطرات ، لشکرِ گذشته ، لشکرِ نیازهای عاطفی ، لشکرِ مادیات ، لشکرِ شکست‌ها و اصلاً گاه لشکرِ خوشبختی‌ها و پیروزی‌ها ...
یک‌ روزهایی آدم به خودش می‌آید و می‌بیند آنقدر درگیر جنگ بوده که خودش را فراموش کرده ‌است!
وسطِ این همه جنگ ، یک روز دلمان برای خودمان تنگ می‌شود ...
به آینه نگاه می‌کنیم و بعد خودمان را می‌بینیم که با بُغض ‌می‌گوید که " فلان فلان شده ، مگر برای من نمی‌جنگی؟ پس چرا من را نمی‌بینی؟!
چرا من را فراموش می‌کنی؟!
چرا وسطِ جنگ من را گُم می‌کنی؟!
چرا اصلاً به من شمشیر می‌زنی؟ "
الحق که بدترین نوع دلتنگی این است که آدم دلش برای خودش تنگ شود ...
این دلتنگیِ کذایی از دلتنگی برای مادر و پدر هم بدتر است...
یک‌ روزهایی باید زره را از تن در بیاوریم
دستِ خودمان را بگیریم و ببریم گردش به صرفِ بستنی و چلوکباب ، بی هیچ جنگ و هیاهو...


#کیومرث_مرزبان

هر زنی در زندگی، روزهای تلخ دیده نشدن و فهمیده نشدن
و تحقیر را می‌چشد. احتمالا این خاصیت زندگی در زمین است که از بهشت آرزوهای خود بیرون می‌افتیم و سفری را برای تحقق رویاهای‌مان آغاز می‌کنیم.

در سفر زندگی هرزنی،روزهایی هست که سیل‌ ناامیدی و تلخی و وسوسه‌های ناشی از خشم او را فرا می‌گیرد و درست اندیشیدن و حسابگری عقلانی باعث می‌شود زن دست به اشتباه نزند.

اگر در جایی از کره زمین دیدی که زنی از فرط جنگیدن و کار خسته شده، بدان در آن حوالی یا مرد کم است یا نامرد زیاد!

#دکتر_شیری
#شفای_زنانگی
@asheghanehaye_fatima