چهار گوشه، مستطیلی، شیشه‌ای، چوبی یا آهنی
زن‌ زندانی در این مساحت
مرگیده است
ماسیده روحی در دیوارهای آش‌پزخانه
ظرفی آن طرف‌تر، کابینتی آن سوتر و مردی کنارتر
با سکوتی که سکون‌اش سَر می‌رود از روی شیر
از توی چای
از توی آب
از شکل میز
می‌گریزد از پنجره به سیمانی‌ترین دیوار
ومستطیل‌ترین‌شان
اضلاع زنی‌ست که جهان را جور دیگری چیده بود
و با ناخن‌های‌اش خَش می‌کشید
بر تابوتی سفارشی
مستطیل
شیک
حلقه‌ی طناب را
این‌بار از گوشه‌یی
از درون خود
محکم‌تر می‌بندد

#سمیه_امینی‌راد



@asheghanehaye_fatima