می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلڪَه ویرانه خویش
به خدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش
می برم تا ڪه در آن نقطه دور
شستشویش دهم از رنڪَ نڪَاه
شستشویش دهم از لکه عشق
زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید حال
می برم زنده بڪَورش سازم
تا از این پس نڪند باد وصال
ناله می لرزد ،می رقصد اشک
آه بڪَذار که بڪَریزم من
از تو ای چشمه جوشان گناه
شاید آن به که بپرهیزم من
بخدا غنچه شادی بودم
دست عشق آمد و از شاخم چید
شعله آه شدم صد افسوس
که لبم باز بر آن لب نرسید
عاقبت بند سفر پایم بست
می روم خنده به لب ‚ خونین دل
می روم از دل من دست بدار
ای امید عبث بی حاصل


#فروغ_فرخزاد
#زادروز_هشتم_دی_ماه_۱۳۱۳

@asheghanehaye_fatima