■بهار و ما

درختان سالی یک‌بار از سرِ شادمانی دچارِ جنون می‌شوند
خدای من! چه جنونِ زیبایی
برگ سالی یک‌بار
دست‌های لرزان‌اش را از سرِ شادمانی‌ دراز می‌کند
زمین سالی یک‌بار جان‌فشانی می‌کند
باغ‌ها سالی یک‌بار از سرِ لذت شکافته می‌شوند
خدای من! چه زیبا شکاف برمی‌دارند
کاش ما نیز می‌توانستیم یک‌بار
مجنون‌وار هم‌چون درختانِ پُرشکوفه شادمان شویم
که می‌داند شاید ما نیز یک‌روز با برقرار شدنِ صلح
به‌سانِ مجانین شادمان شویم
از بهار و درختان پیروی کنیم
شهر را با نوارهای پارچه‌ییِ الوان آذین ببندیم
و از پنجره‌ها لامپ‌های رنگی بیاویزیم
که می‌داند شاید ما نیز یک‌روز با  برقرار شدنِ صلح
به‌سانِ درختان
با صدای ترق‌توروق
از هزار جای‌مان تَرَک برداریم

■●شاعر: #بدری_راحمی_ایوب‌اوعلو | #بدری_رحمی_ایوب‌‌اوغلو | Bedri Rahmi Eyuboğlu | ترکیه، ۱۹۷۵-۱۹۱۱ |

■●برگردان: #علی‌رضا_شعبانی

@asheghanehaye_fatima