@asheghanehaye_fatima


گل می‌گفت: چه می‌شد پس از من
بماند بوی‌ام؟
ماه گفت: می‌شود آیا
پس از من بماند نورم؟
آدمی گفت: من که می‌روم
آوازهای‌ام می‌ماند با شما.

■●شاعر: #پابلو_آنتونیو_کوادرا | نیکاراگوئه |

■●برگردان: #اسدالله_امرایی

■حرف‌هایی که اتفاقی پشت تلفن شنیده شد

آه گل‌آلود، گل‌آلود، با چه غلظتی
غلیظ چون قهوه‌ی خارجی، با ارتعاشی لزج
حرف بزن، حرف بزن، شما؟
ارتعاش نبض ده‌کده است، شیفته‌ی سورچرانی
همانی است که هجاهای سکوت را آموخته.

این صداها چیست؟ این صداها؟
شرشر مثل آب گل‌آلود
از گوشی پر از سوراخ تلفن بیرون می‌ریزد
آه خدایا میز تلفن را چطور پاک کنم؟
دنبال گوش مفت می‌گردد.
آیا شنونده‌ای پشت خط هست؟
اکنون سکوت، فضای خانه را آکنده است.
دهنه‌ی خود را پس می‌کشد از قلاب
اما بذرها در قلب من خود را می‌افشاند، بارور
قیف، قیف مسخره،
برای عبور خیلی درشتی،
باید تو را پس بگیرند!



#سیلویا_پلات
برگردان: #اسدالله_امرایی

@asheghanehaye_fatima