@asheghanehaye_fatima



رام ناشدنی‌ام، بی‌تعبیر
من خوی وحشی‌ام را بر تمامی بام‌های جهان فریاد می‌کشم.
دقایق پایانی روز در من ایستاده که پیکرم را به بقا به ثباتی بی‌مانند روانه کند به سمت دیوانگی‌های ناپیدا...
که مرا در فضایی مه اندود در تاریکیِ روشن، رهسپار کند.
هوایم، هوایم که می‌گذرم
من موهای سپیدم را در خورشیدی فراری می‌افشانم،
جسم‌ام را غرق گرداب‌ها می‌کنم
آنگاه بانی حیات می‌شوم؛
در دل خاک می‌رویم؛
و از مطلوب‌ترینِ گیاهان رشد می‌کنم...
در جستجوی من به زیر پاهایت نگاه کن...

#والت_ویتمن
ترجمه‌:
#آناهید_قاسمی

تو
ای اقیانوس‌های آرمیده در من
دگر آرام نخواهم شد؛
برخواهم خاست چونان که می‌یابمت
در آستانه‌ی امواج
در میلاد طوفان‌ها
همان‌گونه پرخروش، همان‌گونه بی‌انتها...

#والت_ویتمن | Walt Whitman | آمریکا، ۱۸۹۲-۱۸۱۹ |

برگردان: #آناهید_قاسمی




@asheghanehaye_fatima