بیا با من زندگی کن
تا بنشینیم
روی صخره‌ها
کنار رودخانه‌های کم‌عمق
بیا با من زندگی کن
تا میوه‌ی بلوط بکاریم
در دهان یک‌دیگر
و این آیین ما شود
برای سلام گفتن به زمین
پیش از آن‌که پرت‌مان کند
دوباره به میان برف‌ها
و حفره‌های درون‌مان
لب‌ریز شود از
ناگواری‌ها
بیا با من زندگی کن
پیش از آن‌که زمستان دست کشد از
تنها بالشتی
که آسمان تا به امروز بر آن سر گذارده
و حفره‌های درون‌مان
لب‌ریز شود از برف
بیا با من زندگی کن
پیش از آن‌که بهار
این هوا را ببلعد
و پرندگان آواز بخوانند.


■شاعر: #جان_یائو |آمریکا|

■برگردان: #آزاده_کامی

@asheghanehaye_fatima