ای یک کرشمهٔ تو صد خون حلال کرده
روی چو آفتابت ختم جمال کرده

نیکوییی که هرگز نی روز دید نی شب
هر سال ماه رویت با ماه و سال کرده

خورشید طلعت تو ناگه فکنده عکسی
اجسام خیره گشته ارواح حال کرده

ماهی که قاف تا قاف از عکس اوست روشن
چون روی تو بدیده پشتی چو دال کرده

اول چو بدرهٔ سیم از نور بدر بوده
وآخر ز شرم رویت خود را هلال کرده

یک غمزهٔ ضعیفت صد سرکش قوی را
هم دست خوش گرفته هم پایمال کرده

روی تو مهر و مه را در زیر پر گرفته
با هر یکی به خوبی صد پر و بال کرده

زلف تو چون به شبرنگ آفاق در نوشته
خورشید بر کمینه عزم زوال کرده

دل را شده پریشان حالی و روزگاری
تا از کمند زلفت مویی خیال کرده

چون مرغ دل ز زلفت خسته برون ز در شد
چندین مراغه در خون زان خط و خال کرده

با آنکه بوی وصلت نه دل شنید و نه جان
ما و دلی و جانی وقت وصال کرده

گویاترین کسی را کو تیزبین‌تر آمد
خط تو چشم بسته خال تو لال کرده

شعر فرید کرده شرح لب تو شیرین
تا او به وصف چشمت سحر حلال کرده

#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

سرگشتهٔ تست، نُه فلک، میدانی
گرد در تو گشته به سرگردانی

تو خورشیدی ولی میان جانی
خورشید که دیدهست بدین پنهانی

#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

ای آفتاب طفلی در سایهٔ جمالت
شیر و شکر مزیده از چشمهٔ زلالت

هم هر دو کون برقی از آفتاب رویت
هم نه سپهر مرغی در دام زلف و خالت

بر باد داده دل را آوازهٔ فراقت
در خواب کرده جان را افسانهٔ وصالت

عقلی که در حقیقت بیدار مطلق آمد
تا حشر مست خفته در خلوت خیالت

خورشید کاسمان را سر رزمهٔ می‌گشاید
یک تار می‌نسنجد در رزمه جمالت

ترک فلک که هست او در هندوی تو دایم
سر پا برهنه گردان در وادی کمالت

سیمرغ مطلقی تو بر کوه قاف قربت
پرورده هر دو گیتی در زیر پر و بالت

صف قتال مردان صف‌های مژه توست
صد قلب برشکسته در هر صف قتالت

عطار شد چو مویی بی روی همچو روزت
تا بو که راه یابد در زلف شب مثالت

#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

ای آفتاب طفلی در سایهٔ جمالت
شیر و شکر مزیده از چشمهٔ زلالت

هم هر دو کون برقی از آفتاب رویت
هم نه سپهر مرغی در دام زلف و خالت

بر باد داده دل را آوازهٔ فراقت
در خواب کرده جان را افسانهٔ وصالت

عقلی که در حقیقت بیدار مطلق آمد
تا حشر مست خفته در خلوت خیالت

خورشید کاسمان را سر رزمهٔ می‌گشاید
یک تار می‌نسنجد در رزمه جمالت

ترک فلک که هست او در هندوی تو دایم
سر پا برهنه گردان در وادی کمالت

سیمرغ مطلقی تو بر کوه قاف قربت
پرورده هر دو گیتی در زیر پر و بالت

صف قتال مردان صف‌های مژه توست
صد قلب برشکسته در هر صف قتالت

عطار شد چو مویی بی روی همچو روزت
تا بو که راه یابد در زلف شب مثالت

#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

شیفتهٔ حلقهٔ گوش توام
سوختهٔ چشمهٔ نوش توام

ماهرخ با خط و خال منی
دلشدهٔ بی تن و توش توام

ترک منی گوش به من دار از آنک
هندوک حلقه به گوش توام

خانه بیاراسته‌ام چون نگار
منتظر خانه فروش توام

چون دلم از خشم تو آید به جوش
عاشق خشم تو و جوش توام

خط چه کشی بر من غمکش از آنک
مست خط غالیه‌پوش توام

هوش به من باز کی آید که من
تا به ابد رفته ز هوش توام

گرچه به گویایی من نیست کس
یک شکرم ده که خموش توام

چون بگریزی تو ز عطار از آنک
با تو به هم دوش به دوش توام


#عطار_نیشابوری
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima