طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی
ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی

دوباره پلک دلم می‌پرد نشانه‌ی چیست؟
شنیده‌ام که می‌آید کسی به مهمانی

کسی که سبزترست از هزار بار بهار
کسی شگفت، کسی آن‌چنان که می‌دانی

کسی که نقطه‌ی آغاز هر چه پروازست
تویی که در سفر عشق، خط پایانی

تویی بهانه‌ی آن ابرها که می‌گریند
بیا که صاف شود این هوای بارانی

تو از حوالی اقلیم هرکجاآباد
بیا که می‌رود این شهر، رو به ویرانی

کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق
بیا که یاد تو آرامشی‌ست طوفانی

#قیصر_امین_پور



@asheghanehaye_fatima

‍ ‍ خانه ام ابریست !

ناودانها شر شر باران بی صبری
است

آسمان بی حوصله ، حجم هوا
ابری است
کفشهایی منتظر در چارچوب در

کوله باری مختصر
لبریز بی صبری است
پشت شیشه
می تپد پیشانی یک مرد
در تب دردی که مثل زندگی
جبری است

و سرانگشتی
به روی شیشه های مات
بار دیگر می نویسد :
" خانه ام ابری است "
اینجا آسمان ابریست ، آنجا را
نمیدانم…
اینجا شده پائیز ،آنجا را
نمیدانم…
اینجا فقط رنگ است ،آنجا را
نمیدانم…
اینجا دلی تنگ است ،آنجا را
نمیدانم...

#قیصر_امین_پور
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima