من همچون زنبوری
که شهدش را 
به گل‌هایش مدیون است
کلماتم را
به تو مدیونم
زیرا که من
عاشق توام

عزیزم!
پیش از جهنم 
پیش از بهشت
حتی پیش از آن‌که
جسمِ لرزانم
در میانِ خاک نهاده شود
عاشق توام

عشق من!
چه سخت است گام برداشتن 
در روزهای تشنگی
به سمتِ هزار دهانِ دلجوی تو...

آلدا مرینی | شاعر ایتالیایی
برگردان: اعظم کمالی

#آلدا_مرینی
#اعظم_کمالی



@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima




‌روح من
پیراهنی به رنگ آبی‌آسمانی بود
روی صخره‌ای
نزدیک دریا
از تن به‌در آوردم‌اش
برهنه
کنار تو آمدم
در هیئت زنی.
هم‌چو یک زن پشت میز کنار تو نشستم
شراب نوشیدم و عطر رزها را نفس ‌کشیدم.
گفتی که زیبایی
شبیه زیبارویانی که در خواب دیده ‌بودی
همه‌چیز را از یاد بردم، کودکی‌هایم را، کشورم را
تنها دانایی‌ام مهربانی تو بود
که مرا اسیر خود کرده بود.
خندان آینه‌ای برداشتی و خواستی که خودم را تماشا کنم
دیدم که شانه‌هایم غبار گرفته‌
در حال فرو ریختن‌اند
دیدم که زیبایی‌ام
رنگ و رویی ندارد
و تنها خواسته‌اش یک‌چیز بود: نابود شدن
آه! مرا تنگ در آغوش‌ات بگیر
آن‌چنان که بی‌نیاز شوم از هر چیز دیگری.





#‌ادیت_سودرگران | Edith Södergran | فنلاند، ۱۹۲۳-۱۸۹۲ |

برگردان: #اعظم_کمالی