@asheghanehaye_fatima
دوست داشتن دلیلی کافی برای ماندن نبود، وگرنه می ماند. رفتن هم دلیلی بر دوست نداشتنش نبود، اگر به رفتن برخاست.
او می خواست بگوید در وهله ی نخست، نبودِ هر چیز بهتر از بودنش است وَ بودنی که به اندازه ی کافی بزرگ یا کوچک نباشد، نقطه ی عطفِ هیچ اتفاقی نخواهد بود.
او می خواست این ها را بگوید که نگفت..
من از چشم هایش که "دوست داشت" وَ از پاهایش که "رفت" این ها را فهمیدم..
#سیدمحمد_مرکبیان
دوست داشتن دلیلی کافی برای ماندن نبود، وگرنه می ماند. رفتن هم دلیلی بر دوست نداشتنش نبود، اگر به رفتن برخاست.
او می خواست بگوید در وهله ی نخست، نبودِ هر چیز بهتر از بودنش است وَ بودنی که به اندازه ی کافی بزرگ یا کوچک نباشد، نقطه ی عطفِ هیچ اتفاقی نخواهد بود.
او می خواست این ها را بگوید که نگفت..
من از چشم هایش که "دوست داشت" وَ از پاهایش که "رفت" این ها را فهمیدم..
#سیدمحمد_مرکبیان
@asheghanehaye_fatima
از اینکه تنهاترت می‌کنم متاسفم اما زخم‌هایت را بپوشان. زخم‌هایت را از چشمِ معشوق، رفیق، همسایه بپوشان. چرا که هرگاه بخواهند دست بر زخم‌هایت می‌گذارند. چرا که بعدِ آن، زخم‌های عریانت، تو را از پا می‌اندازند...
#سیدمحمد_مرکبیان
از اینکه تنهاترت می‌کنم متاسفم اما زخم‌هایت را بپوشان. زخم‌هایت را از چشمِ معشوق، رفیق، همسایه بپوشان. چرا که هرگاه بخواهند دست بر زخم‌هایت می‌گذارند. چرا که بعدِ آن، زخم‌های عریانت، تو را از پا می‌اندازند...
#سیدمحمد_مرکبیان
@asheghanehaye_fatima
دلبستگی ریشه در همه‌ی وجودِ معشوق دارد.
تُنِ صدایش که بیشتر وقت‌ها به آن عادت کرده‌ای و کافی‌ست مغزت سکوت کند تا اوج و فرودهایش را لمس کنی.
حرکتِ ظریف انگشتانش به هنگامِ گوش دادن به موسیقیِ دلخواهش...
نگاهش که تو را در جهان زیباتر می‌کند.
تحملِ شانه‌هایش...
آخرین تصویر از آن فاجعه...
اولین تصویر از نخستین دیدار...
شکلِ مهربانِــــ آرزو کردن به وقتِ سرخوشی...
ریشه‌ی دلبستگی که به جهان می‌رسد،
شورِ باز پیش رفتن و نیفتادن درپاهایت بیدار می‌شود.
دلبستگی را بدنام کرده‌اند
وگرنه دوست داشتن و داشته شدن به حتم فاصله‌ها را پُر نکند،
انسان‌ها را به هم نزدیک می‌کند.
#سیدمحمد_مرکبیان
دلبستگی ریشه در همه‌ی وجودِ معشوق دارد.
تُنِ صدایش که بیشتر وقت‌ها به آن عادت کرده‌ای و کافی‌ست مغزت سکوت کند تا اوج و فرودهایش را لمس کنی.
حرکتِ ظریف انگشتانش به هنگامِ گوش دادن به موسیقیِ دلخواهش...
نگاهش که تو را در جهان زیباتر می‌کند.
تحملِ شانه‌هایش...
آخرین تصویر از آن فاجعه...
اولین تصویر از نخستین دیدار...
شکلِ مهربانِــــ آرزو کردن به وقتِ سرخوشی...
ریشه‌ی دلبستگی که به جهان می‌رسد،
شورِ باز پیش رفتن و نیفتادن درپاهایت بیدار می‌شود.
دلبستگی را بدنام کرده‌اند
وگرنه دوست داشتن و داشته شدن به حتم فاصله‌ها را پُر نکند،
انسان‌ها را به هم نزدیک می‌کند.
#سیدمحمد_مرکبیان