@asheghanehaye_fatima
در سکوت شبانه، سکوت مطلق شبانه وقتی که حواس انسان آرام گرفته است روحی جاودان، به زبانی بی‌نام با انسان از چیزهایی، از اندیشه هایی سخن می گوید که می‌فهمی ولی نمی‌توانی وصف کنی.
#بهومیل_هرابال
تنهایی پرهیاهو
در سکوت شبانه، سکوت مطلق شبانه وقتی که حواس انسان آرام گرفته است روحی جاودان، به زبانی بی‌نام با انسان از چیزهایی، از اندیشه هایی سخن می گوید که می‌فهمی ولی نمی‌توانی وصف کنی.
#بهومیل_هرابال
تنهایی پرهیاهو
@asheghanehaye_fatima
اگر زمان منتظر ما می‌ایستاد تا ما به بلوغ برسیم، قطعا زندگی با نقص‌های کمتری را تجربه می‌کردیم. نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی «افسوس» چه شکلی خواهد بود! شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد!؟
کتاب: تنهایی پر هیاهو
#بهومیل_هرابال
اگر زمان منتظر ما می‌ایستاد تا ما به بلوغ برسیم، قطعا زندگی با نقص‌های کمتری را تجربه می‌کردیم. نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی «افسوس» چه شکلی خواهد بود! شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد!؟
کتاب: تنهایی پر هیاهو
#بهومیل_هرابال
@asheghanehaye_fatima
باورت بشود یا نه روزی میرسد که دلت برای هیچکس به اندازه ی من تنگ نخواهد شد… برای نگاه کردنم خندیدنم اذیت کردنم…برای تمام لحظاتی که در کنارم داشتی روزی خواهد رسید که در حسرت تکرار دوباره من خواهی بود میدانم روزی دیگر نیستم …و هیچکس تکرارمن نخواهدشد…!
#بهومیل_هرابال
باورت بشود یا نه روزی میرسد که دلت برای هیچکس به اندازه ی من تنگ نخواهد شد… برای نگاه کردنم خندیدنم اذیت کردنم…برای تمام لحظاتی که در کنارم داشتی روزی خواهد رسید که در حسرت تکرار دوباره من خواهی بود میدانم روزی دیگر نیستم …و هیچکس تکرارمن نخواهدشد…!
#بهومیل_هرابال
@asheghanehaye_fatima
در سکوت شبانه، سکوت مطلق شبانه، وقتی که حواس انسان آرام گرفته است، روحی جاودان، به زبانی بی نام با انسان از چیزهایی، از اندیشه هایی سخن می گوید که می فهمی ولی نمی توانی وصف کنی.
تنهایی پر هیاهو
#بهومیل_هرابال
در سکوت شبانه، سکوت مطلق شبانه، وقتی که حواس انسان آرام گرفته است، روحی جاودان، به زبانی بی نام با انسان از چیزهایی، از اندیشه هایی سخن می گوید که می فهمی ولی نمی توانی وصف کنی.
تنهایی پر هیاهو
#بهومیل_هرابال
@asheghanehaye_fatima
اغلب فکر می‌کنیم اینکه به یاد کسی هستیم منتی است بر گردن آن شخص! غافل از اینکه اگر به یاد کسی هستیم این هنر اوست نه ما.
«به یاد ماندنی بودن» بسیار مهم‌تر از به یاد بودن است.
کتاب : اندوه زیبا
#بهومیل_هرابال
اغلب فکر می‌کنیم اینکه به یاد کسی هستیم منتی است بر گردن آن شخص! غافل از اینکه اگر به یاد کسی هستیم این هنر اوست نه ما.
«به یاد ماندنی بودن» بسیار مهم‌تر از به یاد بودن است.
کتاب : اندوه زیبا
#بهومیل_هرابال
@asheghanehaye_fatima
کتاب #تنهایی_پرهیاهو
اثر #بهومیل_هرابال
ترجمه #پرویز_دوایی
📚درباره کتاب:
#تنهایی_پرهیاهو عنوان کتابی از #بهومیل_هرابال نویسنده اهل چک است. او این کتاب را در فاصله سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نوشت و از آن‌جا که در کشورش ممنوع‌القلم بود اثر در سال ۱۹۷۶ به صورت مخفیانه منتشر شد. اولین انتشار اثر در کشور چک به سال ۱۹۸۹ برمی‌گردد. داستان، برخلاف بیشتر آثار هرابال، در دوره سلطه نظام کمونیستی رخ می‌دهد.
هانتا، راوی و شخصیت اصلی سی و پنج سال از زندگی خود را پای دستگاه پرس کاغذ سپری کرده است. او هر روز کتاب هایی را که توسط رژیم کمونیست ممنوع شده اند و دستور انهدام آنها صادر شده است را از آرواره های مکانیکی دستگاه پرس نجات می‌دهد، آنها را به آپارتمان خودش می‌برد و در حالی که آبجو می‌نوشد مطالعه می‌کند. با توجه به حجم عظیم کتاب‌های انباشته شده در آپارتمانش، همیشه خطر سقوط کتاب ها و له شدن زیر آنها را متصور است و مجبور می‌شود برخی از آنها را ببخشد یا بفروشد. او همچنین با زوال کارش روبرو است چرا که در مقایسه با نیروهای جوانی که از آخرین تکنولوژی دستگاه پرس استفاده می‌کنند او دیگر بازدهی در این شغل ندارد.
پس از انتشار این کتاب هرابال حین غذا دادن به کبوترها از طبقهٔ پنجم بیمارستان به پایین افتاد. خودکشی از طبقهٔ پنجم و اینکه او چگونه انسان‌هایی که این راه را برای مرگ درنظر می‌گیرند در سایر آثار او و نامه‌هایی که نوشته است دیده می‌شود.
📖 قسمت‌هایی از کتاب:
کسانی که شما را دوست دارند حتی اگر هزار دلیل برای رفتن داشته باشند ترکتان نخواهند کرد، آنها یک دلیل برای ماندن خواهند یافت.
گاهی بايد آدمای اطرافت رو کنار بگذاری... بعضی‌ها رو برای يک ساعت و بعضی ها رو برای هميشه !
وقتی من چیزی را می‌خوانم در واقع نمی‌خوانم؛ جمله ای زیبا را به دهان می‌اندازم و مثل آب نبات می‌مکم یا مثل لیکوری می‌نوشم تا آنکه اندیشه، مثل الکل در وجود من حل شود تا در دلم نفوذ کند و در رگ‌هایم جاری شود و به ریشه‌ی هر گلبول خونی برسد.
@asheghanehaye_fatima
👇👇👇👇👇👇👇👇
کتاب #تنهایی_پرهیاهو
اثر #بهومیل_هرابال
ترجمه #پرویز_دوایی
📚درباره کتاب:
#تنهایی_پرهیاهو عنوان کتابی از #بهومیل_هرابال نویسنده اهل چک است. او این کتاب را در فاصله سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نوشت و از آن‌جا که در کشورش ممنوع‌القلم بود اثر در سال ۱۹۷۶ به صورت مخفیانه منتشر شد. اولین انتشار اثر در کشور چک به سال ۱۹۸۹ برمی‌گردد. داستان، برخلاف بیشتر آثار هرابال، در دوره سلطه نظام کمونیستی رخ می‌دهد.
هانتا، راوی و شخصیت اصلی سی و پنج سال از زندگی خود را پای دستگاه پرس کاغذ سپری کرده است. او هر روز کتاب هایی را که توسط رژیم کمونیست ممنوع شده اند و دستور انهدام آنها صادر شده است را از آرواره های مکانیکی دستگاه پرس نجات می‌دهد، آنها را به آپارتمان خودش می‌برد و در حالی که آبجو می‌نوشد مطالعه می‌کند. با توجه به حجم عظیم کتاب‌های انباشته شده در آپارتمانش، همیشه خطر سقوط کتاب ها و له شدن زیر آنها را متصور است و مجبور می‌شود برخی از آنها را ببخشد یا بفروشد. او همچنین با زوال کارش روبرو است چرا که در مقایسه با نیروهای جوانی که از آخرین تکنولوژی دستگاه پرس استفاده می‌کنند او دیگر بازدهی در این شغل ندارد.
پس از انتشار این کتاب هرابال حین غذا دادن به کبوترها از طبقهٔ پنجم بیمارستان به پایین افتاد. خودکشی از طبقهٔ پنجم و اینکه او چگونه انسان‌هایی که این راه را برای مرگ درنظر می‌گیرند در سایر آثار او و نامه‌هایی که نوشته است دیده می‌شود.
📖 قسمت‌هایی از کتاب:
کسانی که شما را دوست دارند حتی اگر هزار دلیل برای رفتن داشته باشند ترکتان نخواهند کرد، آنها یک دلیل برای ماندن خواهند یافت.
گاهی بايد آدمای اطرافت رو کنار بگذاری... بعضی‌ها رو برای يک ساعت و بعضی ها رو برای هميشه !
وقتی من چیزی را می‌خوانم در واقع نمی‌خوانم؛ جمله ای زیبا را به دهان می‌اندازم و مثل آب نبات می‌مکم یا مثل لیکوری می‌نوشم تا آنکه اندیشه، مثل الکل در وجود من حل شود تا در دلم نفوذ کند و در رگ‌هایم جاری شود و به ریشه‌ی هر گلبول خونی برسد.
@asheghanehaye_fatima
👇👇👇👇👇👇👇👇
🔸
اگر زمان منتظر ما می‌ایستاد
تا ما به بلوغ برسیم، قطعا زندگی با
نقص‌های کمتری را تجربه می‌کردیم.
نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی
«افسوس» چه شکلی خواهد بود!
شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد؟
#بهومیل_هرابال
@asheghanehaye_fatima
اگر زمان منتظر ما می‌ایستاد
تا ما به بلوغ برسیم، قطعا زندگی با
نقص‌های کمتری را تجربه می‌کردیم.
نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی
«افسوس» چه شکلی خواهد بود!
شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد؟
#بهومیل_هرابال
@asheghanehaye_fatima
@asheghanehaye_fatima
گاهی باید آدم‌های اطرافت رو کنار بگذاری که البته ارتفاع فاصله رو خودشون تعیین می کنند؛ بعضی‌ها رو برای یک ساعت و بعضی‌ها رو برای یک عمر!
کتاب : زندگی جدید
#بهومیل_هرابال
گاهی باید آدم‌های اطرافت رو کنار بگذاری که البته ارتفاع فاصله رو خودشون تعیین می کنند؛ بعضی‌ها رو برای یک ساعت و بعضی‌ها رو برای یک عمر!
کتاب : زندگی جدید
#بهومیل_هرابال