تماشایت را دوست دارم
آن هنگام که در خوابی
چیزی که دست نخواهد داد...
تماشایت را دوست دارم
آن هنگام که در خوابی.
دوست دارم کنارت به خواب روم  ،
دوست دارم چون حرکت نرم و سبک سیاهی اطرافم
پا به خواب تو بگذارم؛
با تو به جنگل لرزان و پرنور برگ های سبزآبی پای بگذارم
که خورشیدی پریده رنگ دارد و سه قرص ماه؛
به غاری
که تو در آن فرود می‌آیی
به بدترین ترس های تو.
دوست دارم شاخه نقره‌ای، گل سپید  و کلامی را تقدیمت کنم
که درمیانه رویاهایت
تو را در مقابل اندوه محافظت می کند.
دوست دارم دوباره در همان راه پله طولانی دنبال تو بیایم
و همان قایقی باشم که تو را با دقت باز می‌گرداند.
شعله ای در دستانم
همان جا که تن تو  در کنارم  آرام گرفته
آن هنگام که چون نفس به نرمی وارد می‌شوی
من هم
هوایی باشم
که برای لحظه‌ای در تو می‌آرامد...
همان قدر پنهان
همان قدر لازم...



#مارگارت_آتوود
#شما_فرستادید

@asheghanehaye_fatima

.

‏یه جا نوشته بود که:
میدونید چرا کودکی شیرینه؟
چون گذشته‌ای وجود نداره،... یادی وجود نداره آینده ای وجود نداره... این سنگینی بار گذشته‌ و آیندست که زندگی رو سخت میکنه؛

من‌ رو یاد این حرف جناب#نادر_ابراهیمی انداخت:
فراموشی را بستاییم....
یاد، انسان را بیمار میکند...


#شما_فرستادید

@asheghanehaye_fatima