@asheghanehaye_fatima
لبانت لات
چشمانت هُبَل
و اما سیبِ پر گناهِ گلویت
شانههایت عُزّیٰ
کنارِ اورادِ تنت مبعوث میشوم
آغوشِ تو حرای من است
ای کسانی که ایمان آوردهاید به آغازِ فصلِ سرد!
بتکده تنِ این مرد را
لب به لب
مُهر میکنم
همانا این کعبه بر همه جز من تعطیل است
تعطیلا!
منی که از این پس دیگر
فقط یک میمِ معطل است و
نونی که تنها در تنورِ بی جهنمش
میخواهد تا همیشه بسوزد
و این آیههای بیتاب هرگز باطل نمیشود
و خدا بر عقوبتِ پر عذابِ این جنون شهادت داد
شهادت دادنی!
تیر (سرطان) ۹۴- ملبورن
#گراناز_موسوی
لبانت لات
چشمانت هُبَل
و اما سیبِ پر گناهِ گلویت
شانههایت عُزّیٰ
کنارِ اورادِ تنت مبعوث میشوم
آغوشِ تو حرای من است
ای کسانی که ایمان آوردهاید به آغازِ فصلِ سرد!
بتکده تنِ این مرد را
لب به لب
مُهر میکنم
همانا این کعبه بر همه جز من تعطیل است
تعطیلا!
منی که از این پس دیگر
فقط یک میمِ معطل است و
نونی که تنها در تنورِ بی جهنمش
میخواهد تا همیشه بسوزد
و این آیههای بیتاب هرگز باطل نمیشود
و خدا بر عقوبتِ پر عذابِ این جنون شهادت داد
شهادت دادنی!
تیر (سرطان) ۹۴- ملبورن
#گراناز_موسوی
@asheghanehaye_fatima
حتا تمام ابرهای جهان را به تن كنم
باز ردایی به دوشم می افكنند
تا برهنه نباشم
این جا نیمه ی تاریك ماه است
دستی كه سیلی می زند
نمی داند
گاهی ماهی تنگ
عاشق نهنگ می شود
بی هوده سرم داد می كشند
نمی دانند
دیگر ماهی شده ام
و رودخانه ات از من گذشته است
نمی خواهم بیابان های جهان را به تن كنم
و در سیاره ای كه هنوز رصد نكرده اند
نفس بكشم
حتا اگر باد را به انگشت نگاری ببرند
رد بوسه ات را پیدا نمی كنند
به كوچه باید رفت
گرچه ماشین ها از میان ما و آفتاب می گذرند
به كوچه باید رفت
این همه آسمان در پنجره جا نمی شود.
می خواهم در جنوبی ترین جای روحت
آفتاب بگیرم
چراغ سقفی به درد شیطان هم نمی خورد
آن كه پرده را می كشد
نمی داند
همیشه صدای كسی كه آن سوی خط ایستاده
فردا می رسد
بگذار هر چه می خواهند
چفت در را بیندازند
امشب از نیمه ی تاریك ماه می آیم
وتمام پرده ها و رداها را
تكه تكه خواهم كرد
بگذار برای بادبادك و شب تاب هم
اتاقی حوالی جهنم اجاره كنند
من هم خواهم رفت
می خواهم پیراهنم را به آفتاب بدهم.
#گراناز_موسوی
☘🍀
حتا تمام ابرهای جهان را به تن كنم
باز ردایی به دوشم می افكنند
تا برهنه نباشم
این جا نیمه ی تاریك ماه است
دستی كه سیلی می زند
نمی داند
گاهی ماهی تنگ
عاشق نهنگ می شود
بی هوده سرم داد می كشند
نمی دانند
دیگر ماهی شده ام
و رودخانه ات از من گذشته است
نمی خواهم بیابان های جهان را به تن كنم
و در سیاره ای كه هنوز رصد نكرده اند
نفس بكشم
حتا اگر باد را به انگشت نگاری ببرند
رد بوسه ات را پیدا نمی كنند
به كوچه باید رفت
گرچه ماشین ها از میان ما و آفتاب می گذرند
به كوچه باید رفت
این همه آسمان در پنجره جا نمی شود.
می خواهم در جنوبی ترین جای روحت
آفتاب بگیرم
چراغ سقفی به درد شیطان هم نمی خورد
آن كه پرده را می كشد
نمی داند
همیشه صدای كسی كه آن سوی خط ایستاده
فردا می رسد
بگذار هر چه می خواهند
چفت در را بیندازند
امشب از نیمه ی تاریك ماه می آیم
وتمام پرده ها و رداها را
تكه تكه خواهم كرد
بگذار برای بادبادك و شب تاب هم
اتاقی حوالی جهنم اجاره كنند
من هم خواهم رفت
می خواهم پیراهنم را به آفتاب بدهم.
#گراناز_موسوی
☘🍀