هنوز جوان و نادان بودم
می‌خواستم بدانم:
ازچه‌روی دهانم چنین سرخ است؟
بهار گفت:
برای بوسیدن.

آن‌گاه که زمین را مِه فراگرفت
باید که می‌پرسیدم:
ازچه‌روی دهانم چنین بی‌رنگ است؟
پاییز گفت:
از بوسیدن.



#آنا_ریتر
برگردان: #آذر_نعیمیان

@asheghanehaye_fatima

کاش زنِ طوفان بودم
آن‌گاه نمی‌ترسیدم دیگر از هیچ
بر قله‌ی کوه می‌زیستم
آن‌جا که عقاب آشیان دارد

خورشید همبازیِ من می‌بود
و باد همراهِ من
پرواز می‌کردم به دور، دور
بر بالِ ابرهای گریزان

آزاد می‌بودم، مغرور و بزرگ
شهبانوی جهانِ دور
زیر پایم زمینِ تنبل و سرد
بر فرازم ستارگان، پر نور

#آنا_ریتر
برگردان: #آذر_نعیمیان

@asheghanehaye_fatima

کاش زنِ طوفان بودم
آن‌گاه نمی‌ترسیدم دیگر از هیچ
بر قله‌ی کوه می‌زیستم
آن‌جا که عقاب آشیان دارد

خورشید همبازیِ من می‌بود
و باد همراهِ من
پرواز می‌کردم به دور، دور
بر بالِ ابرهای گریزان

آزاد می‌بودم، مغرور و بزرگ
شهبانوی جهانِ دور
زیر پایم زمینِ تنبل و سرد
بر فرازم ستارگان، پر نور

#آنا_ریتر


@asheghanehaye_fatima

هنوز جوان و نادان بودم
می‌خواستم بدانم:
از چه‌ روی دهان‌ام چنین سرخ است؟
بهار گفت:
برای بوسیدن.

آن‌گاه که زمین را مه فراگرفت
باید که می‌پرسیدم:
از چه‌ روی دهان‌ام چنین بی‌رنگ است؟
پاییز گفت:
از بوسیدن.


#آنا_ریتر [ Anna Ritter / آلمان، ۱۹۲۱–۱۸۶۵ ]

@asheghanehaye_fatima